Ben jij eigenlijk voorbereid op het ouderschap en je baby? Dit kun je doen
Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Nieuwe parter


Mmarloes schreef op 17-03-2024 om 11:00:

Oké dank je wel voor jullie reacties. Ik ben idd altijd te mild geweest naar mijn kinderen omdat ik alles zielig vind maar sinds een jaar daar mee aan de slag gegaan en dat gaat heel erg goed. Het zijn hele lieve kinderen en doen niks anders verkeerd als andere om het zo maar te zeggen. Ik als persoon zal ze altijd op een rustige manier dingen zeggen als ze iets doen wat niet mag. Het is hier echt niet zo dat de kinderen de baas zijn. Ze hebben respect voor mij en als ik het echt meen dan weten ze het ook. Dat is voor ons allemaal een fijne verbetering. Hij is wel ouderwets in opvoeden maar heeft altijd gezegd ik ga me er niet mee bemoeien en zeg alleen iets tegen ze als ze iets doen wat niet mag. Het lijkt er voor mij zelf meer op dat hij het inhoudt vor een lange tijd en dan ineens zo eruit komt. En ik ga niet wachtten op weer zo'n reactie.

Nou dat klinkt best harmonieus eigenlijk. Als je met zachte hand grenzen aan kan houden is dat toch een hele mooie manier? Zorg dat hij hierin geen stoorzender wordt.

Het klinkt oprecht of hij er wat te veel met zijn ego inzit. Heeft hij zelf kinderen?

Mmarloes

Mmarloes

17-03-2024 om 11:07 Topicstarter

Ik ben op tijd aan mezelf gaan werken om wat strenger te kunnen worden en mijn kinderen hebben nu al een hele tijd duidelijk meer respect voor mij. Dit was mijn ding en heb daar hard aan gewerkt. Hij is in het eerste jaar dat we bij elkaar waren vaak gemeen tegen mij tekeer gegaan waar ze bij waren. Lange discussies in verband met mij niet vertrouwen door zijnvorige relatie. Ik ben er toen mee gestopt omdat ik nooit niks deed waardoor hij mij niet kon vertrouwen. Hij heeft 7 maanden ofzo aan zichzelf gewerkt en dit gedrag is nu de 2de keer dat we elkaar weer zien ook niet teruggekomen als in een paar kleine dingen wat daarna meteen de wereld weer uit was. Naar de kinderen toe is altijd goed gegaan verder, heb wel vaak moeten aangeven niet op de momenten dat ik mijn kinderen moet gaan toespreken dat hij mij dan even laat inplaats van uit te gaan leggen wat ik verkeerd doe. Want dan moet ik op hem gaan reageren, terwijl ik het wil oplossen met de kinderen. Met het duwen kreeg ik die kans helemaal niet en mijn dochter is uit zichzelf op haar kamer gaan zitten omdat hij bleef doorgaan dat dit niet normaal is op een boze manier tegen mij. 

Mmarloes

Mmarloes

17-03-2024 om 11:10 Topicstarter

hij heeft zelf 2 zoons van 25 en 27. Die leven erg op zichzelf. Door zijn vorige relatie met een vrouw die altijd vreemdginf en hij toch bij bleef is die band een tijd verwaterd. Ik vind wel dat zijn zoons weinig contact met hem zoeken, soms een paar keer en dan weer weken niet. Ik weet hier niet het fijne van eerlijk gezegd. Heb ze zelf meerdere keren gezien over de tijd en weet wel dat ze toen zeiden dat door mij de band weer beter was geworden met hem. Omdat ik altijd met mijn kinderen bezig ben en dat dan over hun hetzelfde zie en hun dus ook altijd erbij vroeg met leuke dingen

Lastig om een beeld van deze man te krijgen. Je schrijft dat hij heel lief is, maar je ook slecht heeft behandeld en je heeft gecontroleerd. Dat is geen lief gedrag. Dat was een half jaar geleden, dit heeft je dochter ook een jaar lang meegemaakt, ze was toen misschien 7 jaar. Het gedrag van je dochter (het slaan) heeft daarmee te maken. Ze probeerde jou te verdedigen? Dat een volwassen man op een klap van een meisje zo heftig reageert en haar met volle kracht tegen de grond duwt is voor je dochter ook een heftige ervaring. Deze gebeurtenissen geven niet het vertrouwen dat hij echt verandert is. Dat hij zich ook lief gedraagt en dat hij (heeft de toestemminng van jou gekregen) ook geweldloos weet te corrigeren. 
Ik krijg niet de indruk dat er iets mis is met jou of jouw opvoeding. Niemand is perfect en leren blijven we altijd als ouders. 
Je eerste reactie hem wegsturen en iets met je kinderen gaan doen, lijkt mij heel gezond. Dat je twijfelt of dit onverwachte gedrag niet nogmaals terugkomt, snap ik goed. Als een stiefvader je tegen grond heeft geduwd (geslagen?), die mijn moeder een jaar lang al slecht heeft behandeld, dan zou ik hopen dat mijn moeder deze man niet een derde keer opnieuw het huis in haalt.  

Mmarloes schreef op 17-03-2024 om 11:10:

hij heeft zelf 2 zoons van 25 en 27. Die leven erg op zichzelf. Door zijn vorige relatie met een vrouw die altijd vreemdginf en hij toch bij bleef is die band een tijd verwaterd. Ik vind wel dat zijn zoons weinig contact met hem zoeken, soms een paar keer en dan weer weken niet. Ik weet hier niet het fijne van eerlijk gezegd. Heb ze zelf meerdere keren gezien over de tijd en weet wel dat ze toen zeiden dat door mij de band weer beter was geworden met hem. Omdat ik altijd met mijn kinderen bezig ben en dat dan over hun hetzelfde zie en hun dus ook altijd erbij vroeg met leuke dingen

Jij kunt het weinig noemen, maar in veel families is dit volkomen normaal en voor andere families is dit veel...

Mmarloes

Mmarloes

17-03-2024 om 11:34 Topicstarter

Dank je wel voor de reacties. Ik ga er ook niet aan meer beginnen ook niet nee. Geslagen heeft hij nooit maar omduwen gaat me meteen te ver. En idd hij leek te zijn veranderd en heb ik teveel in geloofd maar mijn kinderen gaan voor alles en iedereen zoals het hoort. Ik was alleen gelukkig met mijn kindjes dus beter dat we het weer zo gaan doen. Fijn om reacties te krijgen van mensen die neutraal naar een situatie kijken. Familie en vrienden kijken er vaak allemaal weer net anders naar en uiteindelijk zal ik ook op mezelf moeten vertrouwen hierin. De kinderen leken erg gek op hem te zijn verder dus gaf mij weer een schuldgevoel om ze dat te ontnemen, aangezien hun eigen vader nooit veel naar ze heeft omgekeken. Dit gaat nu gelukkig beter vannuit de eigen vader. En wij gaan als ouders met respect met elkaar om en dat is wat de kinderen daarvan zien en dat is fijn. Iniedergeval allemaal bedankt en ga mijn gevoel volgen hierin en dus alleen verder met mijn kinderen.

Mmarloes schreef op 17-03-2024 om 11:34:

Dank je wel voor de reacties. Ik ga er ook niet aan meer beginnen ook niet nee. Geslagen heeft hij nooit maar omduwen gaat me meteen te ver. En idd hij leek te zijn veranderd en heb ik teveel in geloofd maar mijn kinderen gaan voor alles en iedereen zoals het hoort. Ik was alleen gelukkig met mijn kindjes dus beter dat we het weer zo gaan doen. Fijn om reacties te krijgen van mensen die neutraal naar een situatie kijken. Familie en vrienden kijken er vaak allemaal weer net anders naar en uiteindelijk zal ik ook op mezelf moeten vertrouwen hierin. De kinderen leken erg gek op hem te zijn verder dus gaf mij weer een schuldgevoel om ze dat te ontnemen, aangezien hun eigen vader nooit veel naar ze heeft omgekeken. Dit gaat nu gelukkig beter vannuit de eigen vader. En wij gaan als ouders met respect met elkaar om en dat is wat de kinderen daarvan zien en dat is fijn. Iniedergeval allemaal bedankt en ga mijn gevoel volgen hierin en dus alleen verder met mijn kinderen.

Dat lijkt de juiste beslissing. Sterkte met de breuk en veel plezier met je meisjes

Mmarloes

Mmarloes

17-03-2024 om 12:16 Topicstarter

Heel erg bedankt allemaal

Knap van je dat je hem de deur uit hebt gezet! Je kan trots op jezelf wezen. 
Dat controlerende lijkt hij nog helemaal niet kwijt te zijn.  Iemand in je leven die jou alleen maar afleid van de zorg voor je kinderen en de aandacht naar zichzelf toetrekt die kan je missen als kiespijn.
Hoe aardig en charmant hij vast ook kan zijn. Het is goed om naar jezelf te kijken hoe jij je kinderen opvoed, maar ik vind er toch verontrustend veel zijn invloed in doorklinken. 
Als dit nu al zo begint wordt dit niet beter door de jaren heen! Je kan het prima op jouw manier.

Mmarloes

Mmarloes

17-03-2024 om 14:36 Topicstarter

Dank je wel en alleen gaat mij dat zeker goed af en hebben we een heel fijn en rijk leven. Gelukkig heb er daar ook geen partner voor nodig. Voel mezelf nu al opgelucht het was een tijd dubbel omdat hij aan de andere kant veel voor ons heeft gedaan, bijvoorbeeld ons huis gerenoveerd op zijn kosten enzo maar dan nog kan ik dit soort dingen niet accepteren. 

Ik vind het logisch om iemand een duw te geven die je slaat, of het nou een kind is of volwassene. Zou ik ook doen. Maar dat tablet uit de handen trekken en überhaupt zo bemoeien zou ik snel klaar mee zijn. 

Mmarloes

Mmarloes

17-03-2024 om 16:36 Topicstarter

Nouja ieder zijn mening daarover. Ik vind dat je een kind dan laat zien dat het blijkbaar oké is want je doet als volwassenen dan hetzelfde. En er is toch wel een groot verschil tussen een kind en een volwassenen. Zowiezo leer ik mijn kinderen liever met rust en geduld dat slaan absoluut niet mag, dan slaan ze dat op en denken er even bij na. En voor mij is mijn dochter hard terug duwen de rede om hem meteen de deur te wijzen

Pippeltje schreef op 17-03-2024 om 10:45:

Dus: misschien is deze man niet geschikt. Maar trek je wel de feedback aan die hij je gegeven heeft over je opvoeding.
Als alleen staande moeder(ook als vader) krijg je weinig feedback in het algemeen. Dat kan heel fijn zijn; er zijn dan ook geen conflicten over, maar het kan ook zo zijn dat je opvoeding de ene of de andere kant uitvliegt en dat is niet in het belang van je kinderen. Dus zou ik toch eens ernstig overwegen of je niet wat consequenter/strenger op je kinderen moet reageren om te voorkomen dat het ongeleide projectielen worden die altijd hun zinnen moeten hebben en door roeien en ruiten gaan zoals volwassenen/anderen slaan.

Ja, je wil niet dat ze op deze man gaan lijken inderdaad…

Pippeltje, waarom zou alleen een harde aanpak voorkomen dat kinderen opgroeien tot vervelende volwassenen? Zijn alle vervelende volwassenen inderdaad als kind vriendelijk en ruimhartig behandeld, met begrip voor hun emoties en met rustige uitleg dat hun gedrag niet acceptabel is?

Index224 schreef op 17-03-2024 om 16:11:

Ik vind het logisch om iemand een duw te geven die je slaat, of het nou een kind is of volwassene. Zou ik ook doen. Maar dat tablet uit de handen trekken en überhaupt zo bemoeien zou ik snel klaar mee zijn.

Maar zou jij een kind ook zoiets lulligs toevoegen over haar vader? Want die is buiten beeld hè, dan is het niet echt leuk om in die plek nog eens te gaan wrijven alsof het kind die afwezige vader aan zichzelf te danken zou hebben. Ik snap dat het kind slaat. Zo’n rotopmerking verdient dat ook. En zou jij het kind dan zo’n duw geven dat het omvalt? Een kind van 8? Dan mag jij ook wel op een training agressie beheersing.

Mmarloes

Mmarloes

17-03-2024 om 20:18 Topicstarter

Nou ik kan mijn dochter ook wel begrijpen dat ze kwaad wordt over zo'n opmerking en aangezien kinderen nog steeds aan het leren zijn hoe ze emoties het beste kunnen uiten kan dat nog weleens op de verkeerde manier gaan en dat wil ik ze dan rustig meegeven wat wel de juiste manier kan zijn. De vader is sinds een jaar nu gelukkig meer zijn best aan het doen dus dat is heel fijn voor de kinderen. Maar zo zie je maar toch veel verschillende meningen maar idd waar de meeste het over eens zijn is toch wel echt dat een volwassenen altijd zou moeten laten zien hoe het wel moet. Ik ben iniedergeval blij met mijn beslissing want er komt niemand aan mijn kinderen da weet ik wel

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.