Omgangsregeling voor baby?

Natuurlijk kun je voor de baby een zelfde soort regeling afspreken tenzij er nog borstvoeding gegeven wordt dan kun je daar inderdaad van afwijken. Maar lijkt me dat een kind met zo goed een band op moet bouwen met pappa als met mamma.

Ik heb er zelf niet mee te maken maar gebruik gezond verstand. 

Omgangsregelingen voor baby's komen zeker voor. Als mensen er onderling niet uitkomen en de rechter moet eraan te pas komen dan zie je naar mijn idee dat bij heel jonge kinderen er eerder wordt gekozen voor vaak kort contact liever dan langdurig contact dat minder vaak is. Dus eerder meerdere korte contacten per week dan een weekend in de 14 dagen.
In onderling overleg kan je natuurlijk van alles afspreken.

Ik begrijp het wel, het hebben van een baby ook al is het de tweede is altijd ingrijpend vooral voor de moeder. Plus een scheiding er boven op. Hormonen spelen ook nog een rol. Ik zou haar even de tijd gunnen.

Wij hebben voor de baby opgebouwd. Eerst alleen overdag, vanaf 1 jaar ook een vaste nacht per week. Week om week hebben we nooit gedaan, ook niet toen het kind ouder werd. Uiteindelijk werd het de ene week een nacht en de andere week do-zo. Inmiddels is ze (morgen) 19 en gaat ze weer een nachtje per week.

Ik vond het vreselijk lastig, maar ik besefte wel dat ook mijn jongste een band met vader moest opbouwen. Dus hier ging eigenlijk de jongste al snel in het stramien met de rest mee. Hier was dat de ene week een weekeinde, en dan de andere week een doordeweekse dag + nacht. Ook de jongste heeft net als de anderen nu ze volwassen zijn een goede band met hun vader.
Waren jullie getrouwd? Oftewel moet er officieel gescheiden worden (en wordt er  dus getoetst of er een ouderschapsplan gemaakt is?).
Mijn advies is probeer of er mediation mogelijk is.
Het huis is van jou begrijp ik? Fijn dat je haar daar nu laat wonen, ik hoop dat dat wat goodwill jouw kant oplevert.

Moederkareltje schreef op 21-01-2024 om 11:14:

Wat erg voor je. Volgens mij is het belangrijk om de frequentie hoog te houden voor de hechting. Vaker kort op bezoek komen en met dochter even alleen zijn. Na het eerste jaar kan ze met jou mee steeds wat langer.
Consequentie van scheiden is dat moeder kind ook moet missen en stuk loslaten hoe moeilijk dat ook is. Als ze dat niet kan had ze moeten slikken/schikken en bij elkaar blijven tot baby ouder is.

Bij kinderen onder de vier is co-ouderschap vaak af te raden en de omgang kort en frequent ivm hechting op jonge leeftijd. De band met de ene ouder én met de andere(!!) ouder schijnt beter te gaan als dat op die manuer gaat en pas kater wordt uitgebreid.

Vwb dikgedrukte: we weten niet wie er het initiatief nam, maar als 1 niet meer wil, dan kan de ander schikken willen en blijven wat hij/zij wil, maar dat is dan niet mogelijk.

Nick90 schreef op 21-01-2024 om 11:48:

[..]

We zijn niet echt on speaking terms, overleg is niet echt mogelijk nu.

Als jullie gaan scheiden dan zal ze wel moeten overleggen.
Je kan ook zeggen dat jij de baby wil en over een jaar wel contact opneemt voor een omgangsregeling als de baby wat groter is. De baby moet zich namelijk aan jou hechten en het is niet goed om steeds naar haar moeder te gaan, daar is ze veel te klein voor. 
wat is dat toch met vrouwen dat ze denken dat ze het alleenrecht willen hebben op kinderen? 

Nick90 schreef op 21-01-2024 om 14:58:

[..]

Ja bij de mediator zijn we nu 2 x geweest maar we deden niks anders dan ruzie maken dus heel constructief vond ik het niet. Ja dat huis woonde ik al in voor haar, ze betaalt ook niet mee aan de hypotheek maar omdat ze nu nergens heen kon zit ik bij m'n pa op z'n lip. Ze staat wel ingeschreven maar niet in deze gemeente en nu wil ze dus terug naar haar oude woonplaats maar dat betekent dat een co ouderschap niet eens mogelijk is. En ja ik weet het, ik heb dit geheel aan mezelf te danken dus ik snap wel dat ze heel boos is.

Dan toch terug naar het begin, de echtscheidingsmelding. Zeg tegen de mediator dat ze daar moet beginnen: wie heeft gemeld en is dat door de ander geaccepteerd? Het lijkt er nu op dat jij de knoop hebt doorgehakt of dat je alvast vreemd bent gegaan of zoiets (schuldig?) en dat zij de scheiding eigenlijk niet accepteert. Dan kan er over alles, werkelijk alles ruzie worden gemaakt. Dus dat proces van melding en acceptatie dat zul je eerst moeten doorlopen voordat je verdere afspraken kunt maken. Dat kan een tijd duren en een paar gesprekken vragen, maar die tijd verlies je anders in veelvoud bij elk ding wat geregeld moet worden over elke ruzie.

Zijn jullie getrouwd geweest, in gemeenschap van goederen? Dan is het huis gedeeltelijk ook van haar, ook al heeft ze niet meebetaald aan de hypotheek. Alhoewel de regels nu anders zijn.

Houd er rekening mee dat een huurhuis lang op zich kan laten wachten. Er zijn ook ander mogelijkheden, bijvoorbeeld dat zij terug gaat naar de plek waar ze vandaan komt, met baby bij familie intrekt zolang en dat jij dan met zoon in het huis blijft wonen. Omgangsregeling kan dan zijn dat zoon de ene week naar haar gaat in het weekend en baby het andere weekend bij jou komt.

Tsjor

tsjor schreef op 21-01-2024 om 16:48:

[..]
Houd er rekening mee dat een huurhuis lang op zich kan laten wachten. Er zijn ook ander mogelijkheden, bijvoorbeeld dat zij terug gaat naar de plek waar ze vandaan komt, met baby bij familie intrekt zolang en dat jij dan met zoon in het huis blijft wonen. Omgangsregeling kan dan zijn dat zoon de ene week naar haar gaat in het weekend en baby het andere weekend bij jou komt.

Je gaat de kinderen toch niet uit elkaar halen?! Wat een vreselijk slecht idee. 

Dan is birnesting (voorlopig, tot er een huurhuis is) veel beter: de kinderen blijven thuis, de ouders zijn afwisselend bij de kinderen.