Omgangsregeling voor baby?
Ik lig momenteel in scheiding, voor zoon van 9 hebben we een regeling afgesproken maar voor de jongste wil zij niks afspreken omdat ze haar daar te klein voor vind.
Hoe doen anderen met een baby die gaan scheiden dat?
tsjor schreef op 21-01-2024 om 16:48:
[..]
Dan toch terug naar het begin, de echtscheidingsmelding. Zeg tegen de mediator dat ze daar moet beginnen: wie heeft gemeld en is dat door de ander geaccepteerd? Het lijkt er nu op dat jij de knoop hebt doorgehakt of dat je alvast vreemd bent gegaan of zoiets (schuldig?) en dat zij de scheiding eigenlijk niet accepteert. Dan kan er over alles, werkelijk alles ruzie worden gemaakt. Dus dat proces van melding en acceptatie dat zul je eerst moeten doorlopen voordat je verdere afspraken kunt maken. Dat kan een tijd duren en een paar gesprekken vragen, maar die tijd verlies je anders in veelvoud bij elk ding wat geregeld moet worden over elke ruzie.
Zijn jullie getrouwd geweest, in gemeenschap van goederen? Dan is het huis gedeeltelijk ook van haar, ook al heeft ze niet meebetaald aan de hypotheek. Alhoewel de regels nu anders zijn.
Houd er rekening mee dat een huurhuis lang op zich kan laten wachten. Er zijn ook ander mogelijkheden, bijvoorbeeld dat zij terug gaat naar de plek waar ze vandaan komt, met baby bij familie intrekt zolang en dat jij dan met zoon in het huis blijft wonen. Omgangsregeling kan dan zijn dat zoon de ene week naar haar gaat in het weekend en baby het andere weekend bij jou komt.
Tsjor
Ik weet niet of je de familie constructie kent, maar dat kan denk ik niet, tenzij Nick de oudste geadopteerd heeft en de jongste heeft erkend?
Ik zou de kinderen nooit uit elkaar halen op die manier.
Volgens Nick heeft hij het aan zichzelf te danken en dan zul je dus eerst rust in de tent moeten krijgen om weer te kunnen praten.
tsjor schreef op 21-01-2024 om 16:48:
[..]
Dan toch terug naar het begin, de echtscheidingsmelding. Zeg tegen de mediator dat ze daar moet beginnen: wie heeft gemeld en is dat door de ander geaccepteerd? Het lijkt er nu op dat jij de knoop hebt doorgehakt of dat je alvast vreemd bent gegaan of zoiets (schuldig?) en dat zij de scheiding eigenlijk niet accepteert. Dan kan er over alles, werkelijk alles ruzie worden gemaakt. Dus dat proces van melding en acceptatie dat zul je eerst moeten doorlopen voordat je verdere afspraken kunt maken. Dat kan een tijd duren en een paar gesprekken vragen, maar die tijd verlies je anders in veelvoud bij elk ding wat geregeld moet worden over elke ruzie.
Zijn jullie getrouwd geweest, in gemeenschap van goederen? Dan is het huis gedeeltelijk ook van haar, ook al heeft ze niet meebetaald aan de hypotheek. Alhoewel de regels nu anders zijn.
Houd er rekening mee dat een huurhuis lang op zich kan laten wachten. Er zijn ook ander mogelijkheden, bijvoorbeeld dat zij terug gaat naar de plek waar ze vandaan komt, met baby bij familie intrekt zolang en dat jij dan met zoon in het huis blijft wonen. Omgangsregeling kan dan zijn dat zoon de ene week naar haar gaat in het weekend en baby het andere weekend bij jou komt.
Tsjor
Zij wil scheiden. Wel een gevolg van mijn acties. En nee wij hebben later huwelijkse voorwaarden laten opstellen wbt huis, spullen en spaargeld. Dat is ook langs de notaris geweest dus ik hoef haar niet uit te kopen. Haar familie woont helaas niet echt in de buurt, haar moeder wel maar die woont heel klein. Ze heeft wel urgentie aangevraagd, ze heeft twee minderjarige kinderen dus ik veronderstel dat dat niet zo'n probleem is. Vervelende alleen is dat de huurcommissie 6 weken de tijd neemt voor een besluit en daarna heeft de woningbouwvereniging nog 6 maanden de tijd om iets passends te vinden. En eigenlijk wil ik gewoon graag terug naar m'n huis.
Max88 schreef op 21-01-2024 om 18:02:
[..]
Ik weet niet of je de familie constructie kent, maar dat kan denk ik niet, tenzij Nick de oudste geadopteerd heeft en de jongste heeft erkend?
Ik zou de kinderen nooit uit elkaar halen op die manier.
Volgens Nick heeft hij het aan zichzelf te danken en dan zul je dus eerst rust in de tent moeten krijgen om weer te kunnen praten.
Het oudste kind heb ik erkend en ook gezag over en de jongste is binnen ons huwelijk geboren dus dan ben je automatisch de wettelijke ouder.
De oudste heeft in zijn korte leven al heel wat veranderingen achter de rug. Ten bate van hem zou ik er toch op aandringen dat je toekomstige exvrouw ook in de gemeente waar jullie nu wonen urgentie aanvraagt in plaats van dat ze jullie zoon opnieuw ontworteld uit zijn sociale omgeving.
Nick90 schreef op 21-01-2024 om 18:08:
[..]
Zij wil scheiden. Wel een gevolg van mijn acties. En nee wij hebben later huwelijkse voorwaarden laten opstellen wbt huis, spullen en spaargeld. Dat is ook langs de notaris geweest dus ik hoef haar niet uit te kopen. Haar familie woont helaas niet echt in de buurt, haar moeder wel maar die woont heel klein. Ze heeft wel urgentie aangevraagd, ze heeft twee minderjarige kinderen dus ik veronderstel dat dat niet zo'n probleem is. Vervelende alleen is dat de huurcommissie 6 weken de tijd neemt voor een besluit en daarna heeft de woningbouwvereniging nog 6 maanden de tijd om iets passends te vinden. En eigenlijk wil ik gewoon graag terug naar m'n huis.
Als het jou huis is moet zij vertrekken zodra jij dat aangeeft. Tenzij je iets hebt laten vastleggen dat ze tijdelijk kan verblijven. Maar uiteindelijk is het dus jouw huis. En moet ze blij zijn dat jij nu tijdelijk elders zit. En scheiding is zelden een reden voor urgentie hoor. Afhankelijk per plaats trouwens. Maar dan nog. Als zij dit wil is het uiteindelijk aan haar om mee te werken aan een goede oplossing. En een rechter zal kijken waar de oudste geworteld is. Als jij geen toestemming geeft zal het niet in zijn belang zijn te vertrekken uit zijn vertrouwde omgeving en woonplaats.
Is de oudste ook biologisch van jou? Anders kan ik mij voorstellen dat ze daar toch anders in gaat staan in de toekomst.
Izza schreef op 21-01-2024 om 18:21:
[..]
Als het jou huis is moet zij vertrekken zodra jij dat aangeeft. Tenzij je iets hebt laten vastleggen dat ze tijdelijk kan verblijven. Maar uiteindelijk is het dus jouw huis. En moet ze blij zijn dat jij nu tijdelijk elders zit. En scheiding is zelden een reden voor urgentie hoor. Afhankelijk per plaats trouwens. Maar dan nog. Als zij dit wil is het uiteindelijk aan haar om mee te werken aan een goede oplossing. En een rechter zal kijken waar de oudste geworteld is. Als jij geen toestemming geeft zal het niet in zijn belang zijn te vertrekken uit zijn vertrouwde omgeving en woonplaats.
Is de oudste ook biologisch van jou? Anders kan ik mij voorstellen dat ze daar toch anders in gaat staan in de toekomst.
Ze zijn allebei niet biologisch van mij, ik wil haar niet zomaar op straat zetten met twee kinderen.
Izza schreef op 21-01-2024 om 18:21:
[..]
Als het jou huis is moet zij vertrekken zodra jij dat aangeeft. Tenzij je iets hebt laten vastleggen dat ze tijdelijk kan verblijven. Maar uiteindelijk is het dus jouw huis. En moet ze blij zijn dat jij nu tijdelijk elders zit. En scheiding is zelden een reden voor urgentie hoor. Afhankelijk per plaats trouwens. Maar dan nog. Als zij dit wil is het uiteindelijk aan haar om mee te werken aan een goede oplossing. En een rechter zal kijken waar de oudste geworteld is. Als jij geen toestemming geeft zal het niet in zijn belang zijn te vertrekken uit zijn vertrouwde omgeving en woonplaats.
Is de oudste ook biologisch van jou? Anders kan ik mij voorstellen dat ze daar toch anders in gaat staan in de toekomst.
Ze wil scheiden door acties van TS. Ik denk zomaar dat je dan best een beetje soepel mag zijn naar de vrouw met de baby/en kind en ze de tijd geven om iets te vinden. En urgentie krijg je bijna nergens meer.
Ik vind de beslissingen best snel, daar er een baby kwam en nu de boel ontploft is; dan is er vast iets serieus gebeurt. En nee dat hoeft niet benoemd, maar dan wil ik toch enigzins voor haar pleiten, zeker omdat ze met de kinderen kwalijk zo ergens bij in kan trekken. Beetje geduld denk ik, zeker als je het veroorzaakt hebt. Geef het tijd zodat je weer kunt communiceren.
Nick90 schreef op 21-01-2024 om 18:25:
[..]
Ze zijn allebei niet biologisch van mij, ik wil haar niet zomaar op straat zetten met twee kinderen.
Dat is echt een fijne opstelling van jou. Ik hoop dat zij dat ook zo gaat zien.
Ik lees over geduld, maar teveel geduld moet er niet zijn want als dat te lang duurt is de baby al vervreemd van pappa. Ze heeft ooit gekozen voor de liefde te verhuizen naar een andere regio. Er zijn nu 2 kinderen waarvan 1 van 9 jaar. Je kunt niet maken om dan uit de regio te verhuizen en de vader van de kinderen buitenspel te zetten (dan is co ouderschap immers niet meer mogelijk).
Je ex tijd gunnen om.een woning te vinden begrijp ik, maar op de dagen dat de kinderen en jij samen horen te zijn kun jij dat huis in dan moet je ex maar een andere optie zoeken net zoals jij dat nu ook doet. Heeft niets mee verwijtbaar handelen tijdens het huwelijk te maken,
Decembermamma schreef op 21-01-2024 om 18:45:
Ik lees over geduld, maar teveel geduld moet er niet zijn want als dat te lang duurt is de baby al vervreemd van pappa. Ze heeft ooit gekozen voor de liefde te verhuizen naar een andere regio. Er zijn nu 2 kinderen waarvan 1 van 9 jaar. Je kunt niet maken om dan uit de regio te verhuizen en de vader van de kinderen buitenspel te zetten (dan is co ouderschap immers niet meer mogelijk).
Je ex tijd gunnen om.een woning te vinden begrijp ik, maar op de dagen dat de kinderen en jij samen horen te zijn kun jij dat huis in dan moet je ex maar een andere optie zoeken net zoals jij dat nu ook doet. Heeft niets mee verwijtbaar handelen tijdens het huwelijk te maken,
Het is niet zo dat hij zijn dochter niet ziet, alleen niet zoveel als hij zou willen begrijp ik.
Decembermamma schreef op 21-01-2024 om 18:45:
Ik lees over geduld, maar teveel geduld moet er niet zijn want als dat te lang duurt is de baby al vervreemd van pappa. Ze heeft ooit gekozen voor de liefde te verhuizen naar een andere regio. Er zijn nu 2 kinderen waarvan 1 van 9 jaar. Je kunt niet maken om dan uit de regio te verhuizen en de vader van de kinderen buitenspel te zetten (dan is co ouderschap immers niet meer mogelijk).
Je ex tijd gunnen om.een woning te vinden begrijp ik, maar op de dagen dat de kinderen en jij samen horen te zijn kun jij dat huis in dan moet je ex maar een andere optie zoeken net zoals jij dat nu ook doet. Heeft niets mee verwijtbaar handelen tijdens het huwelijk te maken,
Bij kinderen onder de 4 jaar wordt co-ouderschap niet direct geadviseerd ivm hechtingsproblematiek, niet aan de afwezigen, maar ook niet aan de andere ouder. Wel vaker korte momenten. Juist dat voorkomt vervreemding.
Nick, wat rot voor jullie. Veel sterkte.
Nick90 schreef op 21-01-2024 om 18:25:
[..]
Ze zijn allebei niet biologisch van mij, ik wil haar niet zomaar op straat zetten met twee kinderen.
Maar is de biologische vader van de kinderen niet in beeld? Als de vader nog wel in beeld is wil die dan ook co-ouderschap?
Annaniem2023 schreef op 21-01-2024 om 14:46:
[..]
Als jullie gaan scheiden dan zal ze wel moeten overleggen.
Je kan ook zeggen dat jij de baby wil en over een jaar wel contact opneemt voor een omgangsregeling als de baby wat groter is. De baby moet zich namelijk aan jou hechten en het is niet goed om steeds naar haar moeder te gaan, daar is ze veel te klein voor.
wat is dat toch met vrouwen dat ze denken dat ze het alleenrecht willen hebben op kinderen?
Ja, heel gek dat als je een kind negen maanden in je buik draagt en nog aan het ontzwangeren bent, je je kind niet wil delen… kom op zeg. Ik ben helemaal voor actief vaderschap, maar dat een pas bevallen moeder die nu niet met haar partner door één deur kan wat bezitterig is lijkt me best voorstelbaar.
Neemt niet weg dat het voor een kind goed is om een vader te hebben en die ook te kennen, maar enige empathie voor de jonge moeder mag ook wel.
Max88 schreef op 21-01-2024 om 18:28:
[..]
Ze wil scheiden door acties van TS. Ik denk zomaar dat je dan best een beetje soepel mag zijn naar de vrouw met de baby/en kind en ze de tijd geven om iets te vinden. En urgentie krijg je bijna nergens meer.
Ik vind de beslissingen best snel, daar er een baby kwam en nu de boel ontploft is; dan is er vast iets serieus gebeurt. En nee dat hoeft niet benoemd, maar dan wil ik toch enigzins voor haar pleiten, zeker omdat ze met de kinderen kwalijk zo ergens bij in kan trekken. Beetje geduld denk ik, zeker als je het veroorzaakt hebt. Geef het tijd zodat je weer kunt communiceren.
Dat is vaak een welles-nietes spelletje. Waar er twee vechten hebben meestal allebei in elk geval wel een beetje schuld.
Verder dient het belang van het kind voorop te staan. Vervreemden van één ouder is niet in het belang van het kind.