Terug naar overzicht Leeszaal

Uitslag van de prijsvraag... Wie tipte het onmisbaarste item? maart 1999 In de februari-aflevering van Ouders Online vroegen we u om mee te bouwen aan onze "Checklist peutertijd": onmisbare items voor kinderen van 1 tot 4. De oogst was adembenemend, zowel qua hoeveelheid als qua niveau. We hadden hier weer een hot issue te pakken, dat was wel duidelijk. En zo veel liefde die er uit de inzendingen sprak. Niet alleen voor de (eigen) kinderen, maar ook voor alle goeierds die altijd klaar staan om op te passen, voor "de muziek" (CD's, speeldoosjes, liedjes, samen zingen), voor "lezen" (de bieb-kaart!)... Het onderwerp "liefde" werd zelfs nog als item an sich genoemd. Inderdaad. Zonder liefde komen we de peutertijd niet door (de tijden daarvoor en daarna ook niet, trouwens). Hieronder leest u wie er gewonnen heeft en waarom. Het inzenden van nieuwe items blijft mogelijk, al kunt u daar niet zo'n pracht CD-rom van Kluitman meer mee winnen. Inhoud van deze pagina: - Jury-rapport en prijswinnaars Alle inzendingen (op aparte pagina's): - Eerste serie items (1 t/m 50) - Tweede serie items (51 t/m 100) - Derde serie items (101 t/m 150)

Jury-rapport en prijswinnaars

We vroegen u naar dat ene item waar u zo ontzettend veel plezier van heeft (of heeft gehad), en waarvan u vermoedt dat het wel eens een eye-opener voor anderen zou kunnen zijn. Zoals die elektrische tandenborstel waarmee u eindelijk het eeuwige poetsprobleem wist op te lossen, of dat spotgoedkope plastic krukje waarmee uw peuter opeens zelf bij de kraan kon om zijn handen te wassen. Ook bijzonder speelgoed waar uw peuter nooit op uitgekeken raakt kon worden getipt. De beoordelings-criteria lagen voor de hand: hoe nuttiger en origineler (dat we dáár nooit aan gedacht hebben) hoe beter. Ook een inzichtgevende en lekker leesbare toelichting kon goede diensten bewijzen. Prijswinnaar 1 We zullen het eerlijk toegeven: we hadden er helemaal niet aan gedacht dat er ook immateriële dingen genoemd konden worden, zoals opa's, oma's, humor, liefde, en geduld. In deze categorie kozen we: "Een goede buur" van Peter Polling uit Heusden. We werden getroffen door het felle realiteitsgehalte van de toelichting ("voor als je er even genoeg van hebt") en de aanstekelijke aansporing om ook nog eens wat leuks met z'n tweeën te doen ("romantisch avondje uit met echtgenote"). De belangrijkste overweging om een prijs toe te kennen was echter de belofte dat de CD-rom doorgegeven zou worden aan de buren zelf. Hulde voor deze altruïstische move! De inzending luidde als volgt: 101. Een goede buur Voor als je er even genoeg van hebt, voor een uurtje oppas of een romantisch avondje uit met echtgenote. Echt onmisbaar! Leeftijdsindicatie: van 0 tot 10 en langer! (En: ze worden wel ouder, maar verslijten niet.) Het behoeft geen toelichting dat de CD-Rom ook voor hen bedoeld is... Peter Polling, Heusden Prijswinnaar 2 In principe is kwaliteit natuurlijk het criterium, maar in sommige gevallen mag ook kwantiteit wel eens beloond worden. Loon naar werken, mits de bijbehorende kwaliteit... afijn, u begrijpt wel wat we bedoelen. De absolute uitblinker op dit vlak was Marlies Koemeester uit Zaandijk. Haar items mogen op geen enkele checklist ontbreken; veel, leuk en nuttig! (Waaronder onze eigen favoriet: de emmer water met de kwasten, om keer op keer de schutting te kunnen schilderen.) Kijk en oordeel zelf: 111. Bedrand-praatje Als wij het 's avonds vergeten, helpen ze (3 en 5 jaar) ons steevast daaraan herinneren: "Je moet nog vragen wat ik vandaag het leukste vond en wat ik niet leuk vond." Eigenlijk is deze vraag voor ons als ouders net zo onmisbaar geworden, omdat je een vaak verrassende kijk krijgt op de denkwereld van je kind. Zaken waarvan ik denk dat ze grote indruk hebben gemaakt op de kinderen, worden vaak niet genoemd, maar wel vaak iets kleins wat mij niet opgevallen is. Dingen die die dag in de relatie-sfeer tussen mij en mijn kind niet zo lekker liepen en waar ik dan best nog even mee zit, maken trouwens bij mijn kinderen ook vaak geen diepe indruk. Als ik zo"n geval vraag: "Wat vond je vandaag niet leuk", krijg ik 8 van de 10 keer als antwoord: "Ik vond alles leuk". Voor zowel mijn kinderen als voor mij en mijn man dus een zinvolle en onmisbare afsluiting van de dag. M. Koemeester-Schoneveld, Zaandijk 110. Klein kistje speelgoed Hoe ontnuchterend is deze prijsvraag: bedenken en opschrijven waar je kinderen echt niet zonder kunnen en dan in de praktijk kijken wat ze hebben. De attributen van het eerste lijstje passen in een klein curver-boxje (sorry voor de reclame, maar ook het curver-boxje is onmisbaar), de attributen van het tweede lijstje passen ternauwernood in twee kinderkamers en een groot deel van de huiskamer. Het speelgoed-overlevingslijstje van mijn kinderen (meisje 3 jaar en jongen 5 jaar): een beer met een klein pluimpje op zijn hoofd, door mijn dochter zelf uitgezocht, doordat dat het enige knuffelbeest bleek te zijn dat 's ochtend ook nog in bed lag. De rest van de beesten werd er steevast uit gemieterd. hele kleine plastic beestjes (en ik bedoel dan echt heel klein), die als opvul-attribuutjes met dure barbie-pakketten meekomen (konijn, poes, schildpad etc.) kleurpotloden en tekenpapier voor mijn kleine kunstschilder. Zet de kleine man met een kleurpotlood in een hoekje en hij gaat kleuren. Lego, Lego en nog eens Lego. Alles wat de kleine kunstschilder van 5 jaar niet kan tekenen, maakt hij van Lego. Hele boeken en videofilms worden zo nagespeeld. Voor beiden: voorleesboeken. Absolute toppers zijn Jip en Janneke, Hannes en Kaatje, Iris en Michiel en voor de oudste (ondanks openbare school en geen godsdienstige opvoeding): de bijbel... M. Koemeester-Schoneveld, Zaandijk 109. Kwasten en een emmer water Ik speel een beetje vals: mijn bloedjes van 3 en 5 jaar zullen zonder trauma's opgroeien als hen kwasten en een emmer water ontzegd wordt, maar ik wil deze tip andere ouders, die straks op die ene mooie dag in de zomer ook eens ongestoord van het zonnetje willen genieten, niet onthouden. Geef de kinderen een flinke emmer water en een kwast en geef ze opdracht het huis / de schuur/ de schutting te verven. Daar zijn ze wel even zoet mee. En het mooie is: het blijft niet zitten, dus als het de volgende dag toevallig weer mooi weer is, kunnen ze mooi weer aan de slag. (Let op: op een gegeven moment krijgen ze hopelijk door dat ze zinloos werk aan het doen zijn.) M. Koemeester-Schoneveld, Zaandijk 108. Videobanden Na een paar jaar ervaring als moeder heb ik helaas een aantal pedagogische principes die ik koesterde overboord moeten gooien. Mijn kinderen zijn verslaafd aan tekenfilms en wij hebben dus ook een hele kast vol videobanden. En ik moet zeggen: Het is verrekte handig als je eten staat te koken en je kleine schatjes van vermoeidheid niet beter meer weten te doen dan elkaar in elkaar te beuken en je toch een beetje zicht wilt hebben (laatste restje pedagogisch principe) op wat ze precies aan het kijken zijn op de beeldbuis. M. Koemeester-Schoneveld, Zaandijk 107. Meisjes-dingetjes in roze of rood Ik kan tal van zaken opnoemen waar ik niet buiten kan met twee opgroeiende kinderen van 3 en 5 jaar, zoals een auto-stoelverhoger die ook handig is voor binnen bij opa en oma aan de eettafel, de lekvrije drinkbekers zodat ik niet steeds handen vol geld kwijt ben aan dure drankjes in de stad etc., maar die attributen zullen mijn banjers absoluut worst wezen. (Over worst gesproken, daar kunnen ze dus echt niet buiten en mijn dochtertje is zeer geoefend in het aanwenden van haar charme om per jaar toch gauw een kilo gratis worst te bemachtigen.) Maar nu wat onmisbaar is voor mijn dochter zelf (3 jaar). Al een jaar lang met stip op de 1e plaats: Jurken in alle kleuren (liefst roze); hakschoenen, ringetjes (liefst roze), lippenstift en uiteraard een spiegel, waar ze dan uitgebreid voor rond staat de draaien. Moeder draagt overigens thuis meestal een spijkerbroek en moet thuis in debat met dochterlief om die aan te mogen houden. M. Koemeester-Schoneveld, Zaandijk Prijswinnaar 3 De categorie creatief en inventief, altijd goed voor een prijs, kende gelukkig heel wat inzendingen. Van het washandje over de douchekop (haruh wassuh!) tot de passpiegel (met folie erover tegen het breken) en het bakje met schuddebuikjes (om de kleine bezig te houden tijdens een lange maaltijd). Uiteindelijk kozen we de spoken-spray van J. Hoekman uit Heerhugowaard, vanwege zijn probleem-oplossend vermogen (de monster-spray van R. van de Belt was van gelijke orde, maar de dobbelsteen bracht uitkomst): 50. Spoken-spray Mijn dochtertje had heel veel last van angst voor spoken en monsters, vooral als ze naar bed moest. Samen met haar heb ik een spoken- verjaagspray in elkaar geknutseld: gewoon een plantenspuit met water en verder niets. 's Avonds wordt er in alle 4 de hoeken van de kamer en op de drempel gespoten, met een toverspreuk, en voila, geen spoken meer te bekennen! J. Hoekman, Heerhugowaard Prijswinnaar 4 De moderne cultuurwetenschap noemt het camp; wij noemen het gerechtigheid. Ook datgene wat eigenlijk te lullig is voor woorden, verdient een prijs. De box, de speen, de bal, de knuffel: wie dat durft in te zenden, verdient eeuwige roem. Nu wil het toeval dat eigenlijk de meeste inzendingen in deze categorie thuishoren, dus moet je wel van goeden huize komen om hier toch nog een prijs in de wacht te kunnen slepen. Maar... hij kwám wel degelijk en we hébben hem gevonden: de televisie, ingezonden door Doris Bartels. De inzending ontleent zijn meerwaarde aan de ontroerende eerlijkheid en de bijna gênante schuldbewustheid: 117. De televisie Het is slecht, het is niet pedagogisch en wat dat betreft verdien ik geen prijs, maar voor mij is af en toe de televisie aanzetten mijn redding geweest. Ik zit er af en toe gewoon helemaal doorheen, 's morgens als het heel erg vroeg is, of nog erger: aan het eind van de dag als je zelf uitgeput van je werk komt, je eten moet koken en je peuter/kleuter aan je kleren hangt. Soms als ik mijn dag niet heb, gaat 'ie ook op andere tijden aan. Ik voel me dan altijd vreselijk schuldig, maar ik begrijp niet hoe de moeders het vroeger in hemelsnaam voor elkaar hebben gekregen! Doris Bartels, Zaandam Prijswinnaar 5 Tot slot een prijswinnaar die we volledig op het gevoel hebben gekozen. Niet rationeel maar emotioneel. Dat is Jan Riem, een opa van 52, die zijn baard onmisbaar acht, en in-gelukkig is met zijn kleinkind. Prachtig. Zo'n opa willen we allemaal wel hebben: 82. Haren en baard (van opa) Ik ben een opa van 52 en mijn kleinzoon Max wil altijd als hij moe wordt, tegen bedtijd, met zijn hand door mijn haren kroelen en door mijn baard. Dat geeft hem een gerust gevoel. Dat vind ik beter dan een speen. Dan slaapt hij ook heel ontspannen. Ik ben ook zeer gelukkig dat ik daarvoor mag dienen. Groetjes, opa Jan. Jan Riem, A'dam Alle prijswinnaars ontvangen hun Kluitman cd-rom's zo snel mogelijk. Voor hen en de overige inzenders: dank!

Copyright © 1996-1999 Ouders Online
Pagina voor het laatst bijgewerkt op: 16 september 2002