Beugel weigeren
goedemorgen, ik hoop dat iemand tips heeft. Mijn zoon van 14 met ASS weigert het plaatsen van een beugel. Tanden staan behoorlijk scheef en hij heeft een overbeet. Zelf schaamt hij zich ook voor zijn tanden. Vandaag afspraak bij de orthodontist en hij bleef een uur lang zeggen nee ik wil het niet. Ze daar op hem proberen in te praten en meegedacht hoe, maar zoon bleef nee zeggen. Iemand ooit ín vergelijkbare situatie gezeten? Voor vandaag moesten we het maar opgeven uiteindelijk, en maken we binnenkort maar weer een nieuwe afspraak.
ik heb trouwens als volwassene een invisalign gehad. Werkt top tegen scheve tanden en ze staan nu recht.
Due-scimmie schreef op 28-03-2024 om 13:00:
Geen idee of het kan op deze leeftijd en in deze situatie maar zou invisalign misschien wel oke zijn voor hem?
Dat zijn van die bitjes, waardoor je in stappen gebit recht zet.
Onze dochter (met ASS) krijgt deze ook. Voorwaarde was wel dat ze de beugel consequent veel draagt, zo’n 22 uur per dag. Dus alleen om te eten mag ie even uit.
Voor een kind dat niet intrinsiek gemotiveerd is, lijkt een uitneembare beugel me niet ideaal. Vergeten in te doen, kwijtraken, telkens er uit halen. Slotjes zitten vast.
LindaPinda11 schreef op 28-03-2024 om 14:31:
dan maar niet, misschien over een aantal jaren en anders maar niet
Tja, ik heb als kind geen beugel gehad (in die tijd deden ze nog niet zoveel aan beugels) en heb daardoor als volwassene een zware kaakoperatie onder narcose moeten ondergaan. Als dat te voorkomen was geweest had ik dat liever gehad.
Nou is het voor een scheefstaand tandje anders dan voor een verkeerde kaakstand, maar niettemin zou ik niet te makkelijk denken 'nou, dan maar niet'.
Ginevra schreef op 28-03-2024 om 14:43:
[..]
Tja, ik heb als kind geen beugel gehad (in die tijd deden ze nog niet zoveel aan beugels) en heb daardoor als volwassene een zware kaakoperatie onder narcose moeten ondergaan. Als dat te voorkomen was geweest had ik dat liever gehad.
Nou is het voor een scheefstaand tandje anders dan voor een verkeerde kaakstand, maar niettemin zou ik niet te makkelijk denken 'nou, dan maar niet'.
Maar je kan een kind met ASS niet jaren dwingen een beugel te hebben. Ook daar zitten bezoekjes aan de orthodontist, het schoonmaken, het ongemak bij. Bij ASS (ik heb het) is dat gewoon wel een heel groot ding
MamaE schreef op 28-03-2024 om 14:37:
Voor een kind dat niet intrinsiek gemotiveerd is, lijkt een uitneembare beugel me niet ideaal. Vergeten in te doen, kwijtraken, telkens er uit halen. Slotjes zitten vast.
Waar, maar tegelijkertijd doet een slotjesbeugel pijn na het plaatsen en aanspannen en kunnen de slotjes prikken. Dat kan onverdraaglijk zijn voor sommige mensen met autisme, en leiden tot voortdurende overprikkeling.
Een bitjesbeugel doet geen pijn en zit niet in de weg in je mond.
De vraag is dus wat deze jongen zelf wil en aankan.
Als hij pertinent weigert en dan later een kaakoperatie moet, kan dat een keuze zijn, maar de vraag is of hij dat wel wil en daar dan t.z.t. wel voor kiest.
Het is ook de vraag of hij dat overziet en dan later denkt 'fijn dat ik de vrijheid kreeg om te kiezen het te fixen als ik volwassen ben' of 'waarom hebben mijn ouders me destijds überhaupt de keuze gegeven?'
Soms moet je als ouders keuzes maken voor je kind die niet leuk zijn, maar wel in het belang van je kind. Het kan dan ook helpen om het heel stom, pijnlijk en vervelend te mogen vinden maar het wel te moeten van je ouders. Je neemt de verantwoordelijkheid voor die keuze dan weg bij je kind.
Ongeveer dezelfde situatie, geen dochter met ASS, maar wel pertinent tegen een beugel. Toen ze 25 was, wilde ze wel en dat heeft haar klauwen met geld gekost. Toen ze 14 was, betaalde onze zorgverzekering.
Mijn 3kinderen hebben alledrie een invisalign beugel gehad, en hun tanden staan nu recht....E1 kind heeft nog zo"n andere beugel gehad... wat een ellende, chronisch ontstekingen in zijn mond , niet mer alleskunen eten etc. Dus daar waren we snel klaar mee.
wat zit er achter het weigeren? Bij ASS zit er altijd wat achter. Angst, het traject niet kunnen overzien, overgevoeligheid in de mond, niet weten wat er gaat gebeuren? Als je dit duidelijk hebt, kun je er gericht op inspelen. Daarnaast is het zaak om de medische noodzakelijkheid duidelijk te hebben, wat uit andere reacties al blijkt. Is er een echte zware medische noodzaak met anders uitzicht op kaakoperaties etc, of is het voor een enkele tand die niet zo netjes staat en is het meer cosmetisch?
In het eerste geval is er geen keuze, klaar. Het moet. Stap voor stap voorbereiden, boekje bekijken? Filmpjes zoeken en kijken?
in het tweede geval is het een kwestie van choose your battle. Vind jij het heel belangrijk en wil je de strijd aangaan, of moet je meer aandacht aan andere zaken besteden?
Bloem1970 schreef op 28-03-2024 om 18:21:
In het eerste geval is er geen keuze, klaar. Het moet. Stap voor stap voorbereiden, boekje bekijken? Filmpjes zoeken en kijken?
in het tweede geval is het een kwestie van choose your battle. Vind jij het heel belangrijk en wil je de strijd aangaan, of moet je meer aandacht aan andere zaken besteden?
Tja kind is boven de 12, dus geen orthodontist zal een beugel zetten als kind niet wil.
Zoon hier heeft ook ASS en een beugel gehad. Had eigenlijk weinig keuze want zijn gebit stond echt heel schots en scheef: tanden overdwars, voor elkaar etc.
Zoon is er in meegegaan maar het heeft wel heel veel gedoe gegeven. Ik heb ook wel voorwaarden gesteld: geen hyrax-beugel (spin). Deze had zijn zus en was bij haar al drama met dat aandraaien. Dat gingen we hem niet aandoen.
Het grootste probleem bij hem is achteraf het trekken geweest dat vooraf aan het beugeltraject moest gebeuren. Door een kaakchirurg die absoluut niet met kinderen en zeker niet met ASS om kon gaan: geen goede voorbereiding, heel veel verdovingsprikken etc. etc. Zoon heeft daar een dusdanig trauma aan overgehouden dat hij nu onder narcose behandeld moet worden voor het verwijderen van zijn verstandskiezen.
Verder vond zoon het plaatsen van de slotjes, toen nog zonder draad, heel naar. Eenmaal met slotjes ging het redelijk. Maar de steeds terugkerende afspraken werden wel vaak een probleem omdat er steeds weer iets afbrak of losraakte, doordat zoon heel veel aan die beugel zat. Toen na 2 jaar alles eruit mocht hebben we daar echt een feestje van gemaakt. Hij kreeg toen nog een nachtbeugel en spalkjes. Die nachtbeugel heeft hij denk ik 2 keer gedragen, toen was hij er klaar mee. Voor die spalkjes moesten we ook nog tig keer terug en ook nog controle etc. Daar zijn we na een tijdje echt mee gestopt want werd onmogelijk om hem te motiveren. Heb nu gezegd dat als een spalkje losraakt we ook geen nieuwe meer laten plaatsen. Het is wel klaar.
Ik zou sowieso pas een nieuwe afspraak maken als hij het plan zelf ziet zitten.
Anders gaat hij waarschijnlijk gewoon niet mee of sta je er weer voor niets.
Blijkbaar vindt hij zijn tanden maar niets, maar heeft hij er tegelijk ook weer niet de jarenlange pijn, last en angst voor over op dit moment. Hij moet ermee rondlopen en de pijn en last doorstaan, ik zou het dus toch echt zijn keuze laten.
Kiest hij over 2 of 10 jaar iets anders ... ook goed.
Hier ook meegemaakt met onze dochter. Paar jaar later weer geprobeerd toen ze er wel achterstond. Enige waar je wel aan moet denken is de leeftijd in verband met vergoedingen etc.
Tango schreef op 28-03-2024 om 19:33:
Zoon hier heeft ook ASS en een beugel gehad. Had eigenlijk weinig keuze want zijn gebit stond echt heel schots en scheef: tanden overdwars, voor elkaar etc.
Zoon is er in meegegaan maar het heeft wel heel veel gedoe gegeven. Ik heb ook wel voorwaarden gesteld: geen hyrax-beugel (spin). Deze had zijn zus en was bij haar al drama met dat aandraaien. Dat gingen we hem niet aandoen.
Het grootste probleem bij hem is achteraf het trekken geweest dat vooraf aan het beugeltraject moest gebeuren. Door een kaakchirurg die absoluut niet met kinderen en zeker niet met ASS om kon gaan: geen goede voorbereiding, heel veel verdovingsprikken etc. etc. Zoon heeft daar een dusdanig trauma aan overgehouden dat hij nu onder narcose behandeld moet worden voor het verwijderen van zijn verstandskiezen.
Verder vond zoon het plaatsen van de slotjes, toen nog zonder draad, heel naar. Eenmaal met slotjes ging het redelijk. Maar de steeds terugkerende afspraken werden wel vaak een probleem omdat er steeds weer iets afbrak of losraakte, doordat zoon heel veel aan die beugel zat. Toen na 2 jaar alles eruit mocht hebben we daar echt een feestje van gemaakt. Hij kreeg toen nog een nachtbeugel en spalkjes. Die nachtbeugel heeft hij denk ik 2 keer gedragen, toen was hij er klaar mee. Voor die spalkjes moesten we ook nog tig keer terug en ook nog controle etc. Daar zijn we na een tijdje echt mee gestopt want werd onmogelijk om hem te motiveren. Heb nu gezegd dat als een spalkje losraakt we ook geen nieuwe meer laten plaatsen. Het is wel klaar.
Als je geen nieuw spalkje laat plaatsen heb je kans dat zijn tanden binnen de kortste keren weer scheef staan, dat is dan wel zonde van alle ellende.
