Kinderleed na scheiding
Om een helder en duidelijk inzicht te geven in mijn situatie, neem ik jullie mee terug in de tijd.
Mijn ex- man en ik waren al 10 jaar samen en probeerden al jaren zwanger te worden, wij werden maar niet zwanger of werden zwanger, maar het eindigde slecht.
Ik had mijn vrienden groep en tijdens een vakantie bevond ik mij in een situatie waar ik naakt in bed lag en mij niets kon herinneren, dan dat wij uit waren geweest. De vriend in kwestie heb ik 100 maal gevraagd als er iets was gebeurt en die bleef ontkennen en gaf aan dat ik gewoon teveel gedronken had. Onverantwoordelijk gedrag vond ik het van mezelf, dit is voor het eerst dat ik zoiets meemaakte. Dit incident heb ik niet gedeelt met mij man, want had geen zin in discussies. Mijn hoofd was al zwaar, vanwege mislukte IUI pogingen.
Twee maanden erna bleek ik zwanger te zijn, maar omdat wij in een IUI traject zaten, heb ik er geen seconde bij stil gestaan dat het kind van een ander kon zijn en dacht dat door de extra hormonen de natuurlijke zwangerschap was ontstaan.
De zwangerschap was zwaar en risicovol, vanwege mijn medische aandoening. Onze prachtige dochter werd geboren, maar ik zag meteen dat het niet een kind kon zijn van mijn man en mezelf. Mijn wereld storte in mekaar, maar er was geen tijd voor mezelf, omdat onze dochter nog medisch niet uit de gevaren zone was.
Iedereen was dolgelukkig en ik klapte steeds meer dicht en de pijn en verdriet werd groot en ik wist niet wat ik moest doen. Ik hield van m'n man en wou hem niet kwijt. Ik wou ook de familie geen pijn doen, het was hun enigste kleinkind. Ik was in strijd met mezelf. Ik weet ik moest het gewoon gezegd hebben, maar zo makkelijk was het niet.
3 jaar ging voorbij en mijn man verliet ons voor een andere vrouw, hij was niet meer gelukkig en deze vrouw maakte hem gelukkig. Zijn nieuwe vrouw, wenste duidelijkheid over onze dochter en wou graag een DNA test, als het zijn kind was, stopte ze de relatie, als het niet zijn kind was, dan kon de relatie voortgezet worden en zou het kind geen vaste onderdeel worden van hun nieuwe gezin. DNA test hebben ze stiekem gedaan en het werd bevestigd, hij is niet de vader.
De ellende begon, het lieve onschuldig meisje die ooit een papa had, heeft nu geen papa meer. De vrouw van de man vind dat omdat ze geen biologische dochter is, ze geen rechtmatige behandeling verdient. Ze heeft ook eerder aangegeven, mijn ex- man te willen, maar zijn bagage niet. Mijn ex-man steunt haar hierin en geeft aan er nog voor de kleine meid te willen zijn, maar geen vader rol of vaste regeling met haar kan hebben, vanwege z'n nieuwe gezin. Ze hebben een kleine binnen een jaar van hun relatie.
Mijn kleine meid heeft veel verdriet en ik reken dit mezelf heel erg aan. Ik moest niet bang zijn om de waarheid te spreken en word nu met zoveel negativiteit geconfronteerd, dat ik mij de slechtste persoon op aarde voel.
Mijn fout, word nu gebruikt en misbruikt om alles uit de scheiding te halen en om hun leven in te richten zonder die kleine meid.
Kunnen jullie mij adviseren wat hier het beste in is, mijn kleine meid is zo loyaal en gek op der vader, ze is erg verdrietig om alles.
Marianne76 schreef op 13-03-2024 om 11:48:
Ongelooflijk staaltje victim blaming, Moederkareltje.
Van wie moest die man zo nodig op de bewusteloze vrouw van zijn vriend kruipen?
Knip
Moederkareltje schreef op 13-03-2024 om 11:28:
[Quote aangepast]
Wat vreselijk dat je al die tijd met zo een geheim leefde. Lijkt me erg stresserend. Fijn dat de lucht geklaard is. Nu zijn het de consequenties van je eigen acties die je mag dragen hoe vervelend ook. Het is zijn goed recht als het niet zijn kind is zich anders te gaan opstellen.
Tuurlijk, gooi er nog even wat victim blaming in 
Een échte vriend had sowieso geen seks gehad met een gebonden vriendin, dronken of niet. Daarnaast had hij het de volgende dag ook kunnen beamen toen zij vroeg of er iets was gebeurd, het is niet geheel verrassend dat hij nooit een DNA-test heeft willen doen. Hij wist vanaf moment 1 dat hij fout zat, dat is mij wel duidelijk.
En zijn goed recht dat hij zich anders is gaan opstellen richting dochter? We hebben het hier niet over een cavia die hij jaren heeft verzorgd en opgevoed en daarnaast is hij volgens de wet haar vader.
Het zou de man hebben gesierd een kind niet zo te laten vallen en zet ik ook mijn vraagtekens bij die nieuwe vrouw. Het gaat hier om een onschuldig kind, zij speelt totaal geen partij in deze kwestie.
hm crosspost zie ik nu.
MRI schreef op 13-03-2024 om 11:50:
[..]
Volgens de wet is dit nu strafbaar.
Op zijn beurt kan de vriend zeggen dat hij seksueel misbruikt is door de vrouw omdat zij bijvoorbeeld op hem is gaan zitten terwijl hij dronken was en zijn genitaliën zijn gestimuleerd waardoor hij tegen zijn zin in een erectie kreeg en seks had. Ik vind het heel gevaarlijk allemaal deze beschuldigingen. We waren er niet bij.
Moederkareltje schreef op 13-03-2024 om 12:02:
[..]
Op zijn beurt kan de vriend zeggen dat hij seksueel misbruikt is door de vrouw omdat zij bijvoorbeeld op hem is gaan zitten terwijl hij dronken was en zijn genitaliën zijn gestimuleerd waardoor hij tegen zijn zin in een erectie kreeg en seks had. Ik vind het heel gevaarlijk allemaal deze beschuldigingen. We waren er niet bij.
De vriend ontkent dat er iets gebeurd is. Dus het lijkt me sterk dat hij nu beschuldigingen gaat uiten tegen TO. Hij is er juist bij gebaat om vol te houden dat er helemaal geen sex heeft plaatsgevonden en hij dus niet de vader kan zijn.
rutiel schreef op 13-03-2024 om 12:09:
[..]
De vriend ontkent dat er iets gebeurd is. Dus het lijkt me sterk dat hij nu beschuldigingen gaat uiten tegen TO. Hij is er juist bij gebaat om vol te houden dat er helemaal geen sex heeft plaatsgevonden en hij dus niet de vader kan zijn.
Dat zal hij vast niet doen een vrouw beschuldigen maar hij kon toch om haar eer en zijn eigen eer te redden en uit schaamte hebben gezegd dat er niks gebeurd is. Nuchter hadden ze dit waarschijnlijk beide nooit gedaan.
Het gemak en de vanzelfsprekendheid waarmee man schuld krijgt van alles en vrouw totaal slachtoffer wordt gebombardeerd daar heb ik moeite mee. Iedere individuele zaak moet ook zo gezien worden.
Moederkareltje schreef op 13-03-2024 om 12:14:
[..]
Dat zal hij vast niet doen een vrouw beschuldigen maar hij kon toch om haar eer en zijn eigen eer te redden en uit schaamte hebben gezegd dat er niks gebeurd is. Nuchter hadden ze dit waarschijnlijk beide nooit gedaan.
Het gemak en de vanzelfsprekendheid waarmee man schuld krijgt van alles en vrouw totaal slachtoffer wordt gebombardeerd daar heb ik moeite mee. Iedere individuele zaak moet ook zo gezien worden.
Ja iedere zaak moet bezien worden maar het is een feit dat er tot nu vrouwen altijd zijn gevictimblamed en de eigen schuld dikke bult van de verkrachting kregen terwijl er nominaal gezien toch echt minder mannen door vrouwen dan vrouwen door mannen verkracht worden. Dat ontkennen is een heel nare retorische truc van hen die patriarchaat ontkennen en de bestaande machtverhouding van mannen jegens vrouwen in stand willen houden.
MRI schreef op 13-03-2024 om 12:31:
[..]
Ja iedere zaak moet bezien worden maar het is een feit dat er tot nu vrouwen altijd zijn gevictimblamed en de eigen schuld dikke bult van de verkrachting kregen terwijl er nominaal gezien toch echt minder mannen door vrouwen dan vrouwen door mannen verkracht worden. Dat ontkennen is een heel nare retorische truc van hen die patriarchaat ontkennen en de bestaande machtverhouding van mannen jegens vrouwen in stand willen houden.
Ik begrijp ook de statistieken. Daarom zeg ik iedere zaak moet individueel gezien worden. Het interesseert mij verder niet welke zaken er nog
meer bijgehaald worden nu. Speler 1 en speler 2 waren dronken er is seks geweest. Speler 1 en 2 kunnen beide de grens over zijn gegaan bij de ander, misschien was het Speler 1 misschien Speler 2, of beide. Of hadden ze een dronken wild avontuur wat ze dronken leuk vonden. Ik was er niet bij. Ik heb een zoon en een dochter straks. Ik zou ze graag gelijk behandeld zien in deze zaken.
Probeer toch een paar dingen recht te zetten, ook al vraagt dat pijnlijke stappen.
1. de DNA-test zegt dat hij niet de vader is. Dat kan, maar vanwege het huwelijk is hij wel de juridische vader, hij heeft wel het ouderlijk gezag. Als hij daar onderuit wil komen moet hij dat zelf aankaarten bij de rechter (of jij moet dat doen) en dat had hij moeten doen binnen 1 jaar nadat hij wist dat hij niet de vader was, zo heb ik me laten vertellen. Dus ik zou die status van vader toch echt even uit laten zoeken, juridisch. Levert dat veel op als het gaat om omgang? Nee, maar wel als het gaat om duidelijkheid van de posities tegenover elkaar.
2. Zoals je het beschrijft zou het om een verkrachting kunnen gaan. Dat is toch politiewerk. Ik zou zeker nagaan of je daar iets mee kunt. Dus kontakt opnemen met de politie.
Laat je niet te vlug met een kluitje in het riet sturen, zorg dat er iemand is die je kan steunen als je hieraan begint, want je kunt dan wel wat steun gebruiken.
Tsjor
Moederkareltje schreef op 13-03-2024 om 12:43:
[..]
Ik begrijp ook de statistieken. Daarom zeg ik iedere zaak moet individueel gezien worden. Het interesseert mij verder niet welke zaken er nog
meer bijgehaald worden nu. Speler 1 en speler 2 waren dronken er is seks geweest. Speler 1 en 2 kunnen beide de grens over zijn gegaan bij de ander, misschien was het Speler 1 misschien Speler 2, of beide. Of hadden ze een dronken wild avontuur wat ze dronken leuk vonden. Ik was er niet bij. Ik heb een zoon en een dochter straks. Ik zou ze graag gelijk behandeld zien in deze zaken.
In het ontkennen van statistieken, ontken je de realiteit. Daarmee kies je voor mannen. Maar wees gerust, elke rechtbank zal een situatie realistisch wegen. Realistischer dan vroeger waar de vrouw altijd de schuld kreeg van haar eigen verkrachting
MRI schreef op 13-03-2024 om 12:49:
[..]
In het ontkennen van statistieken, ontken je de realiteit. Daarmee kies je voor mannen. Maar wees gerust, elke rechtbank zal een situatie realistisch wegen. Realistischer dan vroeger waar de vrouw altijd de schuld kreeg van haar eigen verkrachting
Ik zeg juist ik begrijp ook de statistieken, ik zie ze, en toch ga ik bij individuele gevallen die niet als maatstaf gebruiken want dan kan een man dus nooit meer het slachtoffer zijn in jouw opzicht. Ik zie ze als gelijk man en vrouw. Het is 50 50 in iedere zaak tot het tegendeel bewezen is. Ik laat mijn zoon niet bij voorbaat overal maar de schuld van krijgen.
Moederkareltje schreef op 13-03-2024 om 12:54:
[..]
Ik zeg juist ik begrijp ook de statistieken, ik zie ze, en toch ga ik bij individuele gevallen die niet als maatstaf gebruiken want dan kan een man dus nooit meer het slachtoffer zijn in jouw opzicht. Ik zie ze als gelijk man en vrouw. Het is 50 50 in iedere zaak tot het tegendeel bewezen is. Ik laat mijn zoon niet bij voorbaat overal maar de schuld van krijgen.
Ja je ziet ze maar laat ze links liggen als je ervan uit gaat dat het 50/50% kans is dat een vrouw de man verkracht heeft.
Sammie1983 schreef op 13-03-2024 om 11:25:
[..]
Als je met steken bedoeld, dat ik mijn ex-man direct moest zeggen bij de geboorte dat het niet zijn kind is, dan ja, daar heb je gelijk in, het had mijn dochter veel pijn en verdriet bespaart.
Het is niet makkelijk om te bevallen en erachter te komen dat je verkracht bent en dat je nu met een kind van een verkrachter moet opvoeden, je hebt geen idee hoe zwaar dat is.
Als je wat anders bedoeld, dan ben ik het niet met je eens en dan nog verdient een onschuldig kind niet zo behandeld te worden.
Knip
Door jullie huwelijk is hij overigens wel de wettige vader of hij moet zich laten schrappen als vader. En natuurlijk is dit schokkend voor je kind maar jij had ook eerder je mond open kunnen doen dan was het niet zover gekomen.
MRI schreef op 13-03-2024 om 12:49:
[..]
In het ontkennen van statistieken, ontken je de realiteit. Daarmee kies je voor mannen. Maar wees gerust, elke rechtbank zal een situatie realistisch wegen. Realistischer dan vroeger waar de vrouw altijd de schuld kreeg van haar eigen verkrachting
Knip
MRI schreef op 13-03-2024 om 12:58:
[..]
Ja je ziet ze maar laat ze links liggen als je ervan uit gaat dat het 50/50% kans is dat een vrouw de man verkracht heeft.
Er zit een heleboel tussen, tussen dat 1 partij dader is en andere slachtoffer. Al is de statestiek 99 procent zijn de mannen schuldig dan nog zou ik het eerlijk bekijken. Volgens mij is het gewoon discriminatie om de man bij voorbaat schuldig te maken. Als er een zwarte en een witte worden verdacht van inbraak mag je ook niet meteen de zwarte opsluiten omdat er naar verhouding meer mensen met een andere achtergrond in de gevangenis zitten. Etnisch profileren is ook verboden.