24 februari 1999 door Justine Pardoen

Gezeur om stamhouder

Van januari 1999 tot april 2001 verzorgde Ouders Online elke woensdag een halve pagina over 'opvoeding' in het dagblad Trouw, geïnspireerd op datgene wat er die week bij Ouders Online was voorgevallen. Het onderstaande artikel maakt deel uit van die serie.

In gezinnen met kinderen zijn grootouders vaak onmisbaar. Handige handen extra zijn het, die in noodgevallen kinderen opvangen, verstelwerk verrichten of konijnenhokken timmeren. Maar over dit soort oma's en opa's gaat het nu even niet. Er zijn ook grootouders die niet meer welkom zijn.

Ze bestaan nog: ze zeuren om een stamhouder. En gek genoeg is het vooral oma die dat doet, en nog opvallend weinig subtiel ook: "De eerste was een meisje. Bij het kraambezoek werd meteen gemeld dat de volgende een jongetje moest zijn. De tweede was een jongetje en wat waren ze blij..." Zo blij zijn oma's soms met hun kleinzonen, dat het ten koste gaat van ook nog levende kleindochters. Moeders hebben het daar moeilijk mee: "Als ik vraag of ze wil oppassen, wil ze alleen mijn zoon en nooit mijn dochter. Ze koopt alleen cadeautjes voor hem." Oh, wat herkenbaar: "Als mijn zoontje weer thuisgebracht wordt met zo'n groot cadeau en niets voor zijn zusje, dan 'was zij er niet bij' en hij 'wilde dat zo graag hebben'" Erover praten gaat niet. Oma's begrijpen niet waarom moeder zo moeilijk doet. Maar het hakt er goed in: "Ik kan hier echt depressief van worden." Een ander geeft toe van de weeromstuit zelf ook raar te gaan doen: "Ik loop constant mijn dochter op te hemelen". De sfeer tussen broer en zus onderling begint er ook al onder te lijden. Iemand roept een schrikbeeld op: zusjes kunnen er jaren later nog een "minderwaardigheidscomplex-zo-hoog-als-de-Haagse-Toren" van hebben.

Niet geheel toevallig hebben vooral de schoondochters last van dit soort oma's: zij waken over het voortbestaan van de familienaam van hun zonen. Maar dat zou in de toekomst wel eens kunnen veranderen. De wraak van de moeders zal zoet zijn: "We hebben overwogen om de kinderen mijn achternaam te geven." Sinds kort is dat immers mogelijk. Deze verandering in de wet op de naamgeving is natuurlijk nooit bedoeld om ingezet te worden in een gevecht met je schoonmoeder, maar de oma's zijn gewaarschuwd...