Ben jij eigenlijk voorbereid op het ouderschap en je baby? Dit kun je doen

23 december 2005 door Justine Pardoen

Hoe giftig zijn we eigenlijk?

Giftige stoffen zitten niet alleen in 'het milieu', maar ook in ons eigen bloed. Zelfs in het bloed van baby's, zo blijkt uit Groningse analyses van navelstrengbloed.

Het maakt niet uit waar je woont, hoe oud je bent, of welk werk je doet: iedereen heeft milieuvervuilende stoffen in zijn bloed. De chemische stoffen die in ons milieu komen, vervuilen niet alleen dat milieu, maar ook onszelf. Nieuw onderzoek laat zien dat moeders deze stoffen doorgeven aan hun kinderen. Het wordt dus tijd dat de industrie stopt met het gebruik van deze stoffen. Milieu-organisaties zoals Greenpeace ijveren al een tijd voor strengere wetgeving.

In ons land hebben Greenpeace en het Wereldnatuurfonds onderzoek laten doen naar bloedmonsters uit navelstrengbloed, die zijn afgestaan door moeders na een bevalling in het Academisch Ziekenhuis Groningen. Wat zit daarin en wat zijn daarvan de gevolgen voor de baby?

De jaren '70

Uit de jaren '70 kennen we nog het gedoe rond PCB's en dioxinen. De effecten daarvan op kinderen en ongeboren baby's waren dermate zorgelijk dat die stoffen in 1976 verboden werden.

De gevolgen waren onder andere: ontregeling van het immuunsysteem, veranderingen in de seksuele ontwikkeling van de foetus, borstkanker, een lager IQ, en een vertraagde hersenontwikkeling.

2005/2006

De stoffen waar we ons nu, anno 2005/2006, zorgen om moeten maken, lijken veel op die PCB's uit de jaren '70. Ze heten PBDE's. Net als PCB's zijn PBDE's vooral schadelijk voor ongeboren baby's en jonge kinderen, omdat in die leeftijdsfase de hersenen worden aangelegd en zich ontwikkelen.

Inmiddels wijzen verscheidene dierproeven al op een relatie tussen het contact met deze PBDE's enerzijds en gedragsproblemen, hormonale problemen en leerstoornissen anderzijds. Het recente onderzoek uit Groningen heeft de aanwezigheid van PBDE's nu ook aangetoond in navelstrengbloed; het kan dus zijn dat baby's er in de buik al mee in aanraking komen.

Meer problemen

Naast de PBDE's moeten we ons ook zorgen maken over Bisphenol-A, een stof die veel gebruikt wordt in plastic. Deze stof heeft gevolgen voor de geslachtsorganen en het voortplantingssysteem. Inmiddels is ook deze stof gevonden in het navelstrengbloed van baby's. Via het lichaam van de moeder wordt die stof dus doorgegeven aan de kinderen.

Daarnaast zijn er in het navelstrengbloed ftalaten (weekmakers) gevonden. Deze stoffen zijn vooral schadelijk voor het mannelijk voortplantingssysteem.

Ook werden er stoffen aangetroffen die inmiddels al verboden zijn, zoals een synthetische musk-verbinding (die gebruikt werd in cosmetica), ingrediënten voor industriële schoonmaakmiddelen, stoffen voor de productie van anti-aanbakpannen, waterafstotende coatings, en zelfs sporen van DDT.

De route naar het lijf

Hoe komen al die stoffen in ons lijf (of het lijf van onze kinderen) terecht? Dat kan via verschillende routes:

  • via voedsel en drinkwater - de meeste van de schadelijke stoffen krijgen we binnen door eten en drinken. De stoffen stapelen zich op in vis, schaaldieren en vlees. Maar ook als het eten wordt bewerkt, bewaard of bereid, kan er vervuiling optreden. Denk aan het gebruik van anti-aanbakpannen en contact met plastic huishoudfolie;
  • via de lucht - vooral kinderen staan binnenshuis bloot aan chemische vervuiling. Uit Greenpeace-onderzoeken in 2001 en 2003 bleek dat huisstof schadelijke chemicaliën bevat, die veel voorkomen in kantoorartikelen en dagelijkse producten. Maar ook buitenshuis kan er 'besmetting' optreden. We weten dat, omdat er schadelijke stoffen zijn aangetoond in regenwater;
  • via de huid - schadelijke stoffen kunnen ook het lijf binnendringen door aanraking met dingen die we dagelijks gebruiken, zoals schoonmaakproducten, wasmiddelen, cosmetica en zelfs kleding;
  • via de moeder - het bloed van de moeder kan giftige stoffen bevatten, die via de placenta en de navelstreng het ongeboren kind kunnen bereiken.

Alternatieven

Voor vrijwel alle toepassingen zijn inmiddels alternatieven beschikbaar, maar veel bedrijven gaan daar helaas (nog) niet toe over. De reden daarvoor is dat de alternatieven meestal duurder zijn.

Sommige bedrijven hebben wél aangegeven de schadelijke stoffen te gaan vermijden of vervangen, waaronder Samsung, Puma, en Hennes & Mauritz. Maar veel andere bedrijven weigeren dat. Zoals Disney, die schadelijke stoffen verwerkt in kinderkleding. Dit soort bedrijven kan pas gedwongen worden tot een ander beleid, als daar Europese wetgeving voor komt.

REACH

De Europese Unie is al geruime tijd bezig om nieuwe wetgeving voor te bereiden voor het gebruik van chemicaliën, in de vorm van REACH (Registratie, Evaluatie en Autoristatie van Chemicaliën). Met REACH gaat het echter niet goed:

  • op 17 november 2005 ging het Europees parlement akkoord met een REACH-variant waarin wél de verplichting was opgenomen voor de industrie om alternatieven toe te passen als die er zijn (heel mooi), maar waarin de verplichting om informatie te verschaffen werd verworpen (jammer);
  • op 13 december 2005 hebben de Europese ministers van Economische Zaken dit akkoord zodanig afgezwakt dat de industrie niet meer verplicht is om alternatieven toe te passen als die er zijn (heel jammer).

Begin 2006 heeft het Europees parlement in een tweede stemronde de kans om die verplichte vervanging voor alle gevaarlijke chemische stoffen alsnog in de wetgeving op te nemen. Zo kán REACH alsnog de gewenste wetgeving worden om daadwerkelijk een einde te maken aan de voortgaande chemische vervuiling van mens en milieu.

Kies producten zonder gif

Los van al die wetgeving kunt u natuurlijk zélf al proberen om zo veel mogelijk gifvrije producten te gebruiken. De Koopwijzer van Greenpeace kan u daarbij helpen.

De Koopwijzer kent vier product-categorieën:

  • cosmetica;
  • elektronica;
  • schoonmaakartikelen;
  • textiel.

Bronnen

www.greenpeace.nl

Greenpeace houdt de meest actuele stand van zaken bij op de eigen website.

Greenpeace rapport - 'A Present for Life' (pfd, 1Mb)

Het rapport 'A Present for Life' van Greenpeace en het Wereldnatuurfonds (september 2005).

TNO-rapport - 'Man-Made Chemicals in Maternal and Cord Blood' (pdf, 724 Kb)

Testresultaten van het Groningse onderzoek naar schadelijke stoffen in navelstrengbloed, op initiatief van Greenpeace en het Wereldnatuurfonds.

Persbericht d.d. 17 november 2005

De reactie van de gezamenlijke milieu- en consumentenorganisaties op het Europese besluit van 17 november 2005

Persbericht d.d. 13 december 2005

De reactie van de gezamenlijke milieu- en consumentenorganisaties op het Europese besluit van 13 december 2005

Lees ook: