4 maart 2022 door Michael Kruyswijk
Is de situatie thuis onhoudbaar, dan kun je je kind het huis uit zetten. Dat niet zomaar en het maakt verschil of je kind minderjarig of meerderjarig is. Lees hier meer over je kind uit huis zetten.
Als de spanningen zó hoog gestegen zijn dat je geen andere uitweg meer ziet, dan kun je je kind het huis uit zetten:
Een meerderjarig kind mag zonder meer uit huis worden gezet, omdat je als ouder dan niet meer het gezag over je kind hebt. Je onderhoudsplicht blijft echter wel bestaan (uitzonderingen daargelaten) tot je kind 21 jaar wordt.
Ook kinderen jonger dan 18 jaar mag je uit huis zetten. De wet zegt dat je – als gezaghebbende ouder – onderdak moet geven aan je minderjarige kind (of kinderen), maar niet dat dit per se in je eigen huis hoeft te gebeuren. Op grond daarvan kun je een minderjarig kind de deur wijzen. Daar zijn echter wel strenge voorwaarden aan verbonden.
De belangrijkste voorwaarde is dat het kind voor zichzelf moet kunnen zorgen. Die zelfredzaamheid verschilt van kind tot kind, waarbij de leeftijd uiteraard een grote rol speelt. Tegenwoordig is het niet ongebruikelijk dat een 17-jarige op zichzelf gaat wonen.
Kort gezegd: hoe jonger het kind, hoe minder snel die zelfredzaamheid zal worden aangenomen.
Als je ervoor kiest om je (minderjarige) kind niet bij je in huis te laten wonen, zul je zelf voor fatsoenlijk onderdak voor je kind moeten zorgen. Ook moet je ervoor zorgen dat je kind voldoende geld heeft om van te kunnen leven.
Aangezien minderjarigen 'handelsonbekwaam' zijn, dus niet zelf overeenkomsten kunnen aangaan, moet je – samen met je kind – een eventuele huurovereenkomst ondertekenen (voor een huurwoning of een kamer). Ook blijf je als ouder verantwoordelijk voor het tijdig betalen van de huur.
