26 oktober 2007 door Henk Boeke
In het kader van de nieuwe fietslicht-campagne worden kinderen aangezet om privacy-gevoelige gegevens van hun vrienden door te geven aan de pliessie.
Laatste nieuws d.d. 14 november 2007 - De actie van agent Van Geel blijkt toch onwettig te zijn. Niet zozeer vanwege de schending van de privacy (wat we nog steeds het grootste bezwaar vinden), maar omdat de Telecomwet overtreden wordt. Het Ministerie van Verkeer en Waterstaat overweegt nu om de actie alsnog te staken. Zie: Actie fietsverlichting overtreedt telecomwet (Webwereld 14 november 2007).
Allerlaatste nieuws d.d. 20 november 2007 - Het ministerie is bezweken onder alle druk en heeft de campagne (altans het bel-onderdeel) stopgezet.
Je zou toch verwachten dat onze overheid zelf het goede voorbeeld geeft, als het gaat om het beschermen van de persoonlijke levenssfeer van kinderen. Maar helaas. Het ministerie van Verkeer en Waterstaat heeft zich door een reclamebureau een vreselijk foute reclame-campagne in de maag laten splitsen, die zelfs indruist tegen campagnes van andere ministeries.
In de nieuwe Postbus 51 campagne Fietslicht aan worden kinderen gestimuleerd om de naam, het e-mail adres en het 06-nummer van hun vriendjes en vriendinnetjes door te geven aan derden. Vervolgens worden die vriendjes dan gebeld door "agent van Geel" die ze vertelt dat ze hun licht aan moeten doen op de fiets. Dat klinkt zo: agentvangeel.mp3.
Bah. Doen we met z'n allen ons best om kinderen te leren voorzichtig om te gaan met hun eigen persoonlijke gegevens en die van anderen, krijg je dit.
Hoe staat Digibewust hier tegenover? Dat is een samenwerkingsverband tussen de overheid (met name het ministerie van EZ) en het bedrijfsleven, dat burgers en bedrijven bewust probeert te maken van zaken als privacy en veiligheid op internet.
Bart Schermer, juridisch adviseur van Digibewust, en gespecialiseerd in privacy, is not amused. "Een bijzonder vreemde campagne. Wij willen juist iedereen bewust maken van het feit dat je zorgvuldig moet omgaan met je eigen gegevens en die van anderen. Deze campagne haalt dat streven wel flink onderuit ja. Die vriendjes en vriendinnetjes hebben toch geen toestemming gegeven om hun naam, adres en telefoonnummer aan een ander te laten doorgeven? Ik vind dit echt niet kunnen. En eerlijk gezegd begrijp ik ook niet waarom het CBP [College Bescherming Persoonsgegevens - red.] dit heeft goedgekeurd."
Woordvoerder Gert-Onne van de Klashorst van het CBP: "We hebben helemaal niets goedgekeurd en zijn ook niet betrokken geweest bij de voorbereidingen. Maar zo te zien is het formeel wel volgens de regels."
Wat die regels betreft doelt van de Klashorst op het feit dat er een privacy statement is, waarin gesteld wordt dat de gegevens alleen voor deze toepassing worden gebruikt en dat ze niet uit handen worden gegeven, etc. (Overigens wordt wel gesteld dat er "mogelijk" cookies bewaard worden. Heel vreemd. Worden ze nu wel of niet bewaard? En waarom?)
Op onze vraag of het CBP het toch niet een fout signaal vindt, om kinderen aan te zetten tot het doorgeven van persoonlijke gegevens van anderen, kon van de Klashorst geen commentaar geven. Dat valt buiten de competentie van het CBP.
Tijd om het ministerie van Verkeer en Waterstaat zélf eens te bellen. Koos Tamis, projectleider van de campagne, schoot meteen al in de stress van de vraag of hij vindt dat e-mail adressen en telefoonnummers privacy-gevoelige gegevens zijn. "Wat bedoelt u? Waar wilt u met die vraag naartoe? Ik ga hier geen antwoord op geven!" Dat schoot dus niet op.
Dan maar de directie Voorlichting van het ministerie gebeld. Daar raakten ze minder snel van hun stuk. Maar hebben ze nu wel of niet nagedacht over de vraag of dit allemaal wel kan?
Woordvoerster Kraft van Ermel is zich van geen kwaad bewust:
Kortom: formeel-technisch zit het allemaal wel snor. Ja, dat is wel het minste natuurlijk.
Maar een beetje nadenken over de opvoedkundige boodschap die ze hiermee uitdragen, namelijk dat je de namen, adressen en telefoonnummers van je vrienden zomaar overal kunt rondbazuinen, dat was kennelijk een brug te ver. Om nog maar te zwijgen van het verlinken van je vrienden aan de pliessie, die dat ook nog reuze grappig vindt. "Ik kan er nu al om lachen, weet je dat?" zegt agent van Geel op zijn website. Wat een ongein.
