25 september 2019 door Paul Morsch

Stukje inclusiviteit

Astrid en Paul proberen zich als ouders van hun drie kinderen Bram (5), Anne (10) en Lot (11) zo goed mogelijk door het leven te worstelen.

Op de ouderavond voor groep acht, stil-staart juf Angela de nog pratende ouders. Lot had me eerder die dag al gewaarschuwd voor deze ‘superpower’ van de juf. Na het stil-staren stelt Angela zich in ruim twintig minuten voor. Doordat ze zo lekker aan het vertellen was, heeft ze geen erg gehad in de tijd. Om wat verloren tijd in te halen, introduceert zij in drie minuten ook haar duo-collega Corine, ‘spreek Corine gewoon een keer aan als je meer wilt weten’.

‘Groepjesvorming!’ komt Angela snel ter zake. ‘Ze zijn er al, groepjes in de klas. En groepjesvorming is het begin van buitensluiting zoals jullie weten. Zo heb je een groepje, zo heb je buitensluiting. Daar zeggen wij als leerkrachten van groep 8a dit schooljaar dus heel beslist “Ho” tegen.’

Juf Corine maakt solidair met juf Angela een stopteken met haar hand.

‘Je kunt kinderen toch niet verbieden om vriendinnen te zijn?’ verbreekt een moeder de stilte. Angela schudt glimlachend het hoofd.

‘Ouders vragen mij wel eens, wat doen jullie precies tijdens die studiedagen? Nou, dit bijvoorbeeld, pestpreventie. Je kunt pesten bestrijden, maar beter is het om het te voorkomen. En om iedereen gerust te stellen, natuurlijk gaan we de kinderen niets verbieden. We gaan de kinderen verleiden. Verleiden tot het sluiten van open vriendschappen. Stukje inclusiviteit.’ Na een beschrijving van de beschikbare verleidingstechnieken, benadrukt juf Angela dat wij ouders ons bewust moeten zijn van onze voorbeeldfunctie.

Tenslotte heeft Juf Angela nog een huishoudelijke mededeling.

‘Er mogen dit jaar weer maximaal drie ouders mee op eindkamp,’ Angela steekt drie vingers in de lucht. ‘De intekenlijst hangt op de deur van het lokaal. Volgende week vrijdag omcirkel ik de ouders die mee mogen.’

‘Dat zouden we pas in januari doen,’ zegt Corine op gedempte toon, voor iedereen hoorbaar.

‘Meester Joost van 8b en mij leek dit beter,’ zegt Angela.

‘We hadden afgesproken de meest actieve ouders tijdens de decembermaand te belonen voor hun inzet?’

‘Het is besproken op de bovenbouwvergadering, Corine.’

‘Daar was ik niet. En waarom wordt dat daar besproken? Dit bepalen wij toch als duo-collega’s?’

‘Het is nu een formeel besluit. Ik kan er ook niets meer aan doen.’

Juf Angela steekt haar hand in de lucht en nadat ze nog wat ouders stil-gestaard heeft, informeert ze of er nog vragen zijn.

‘Mag je voorkeuren aangeven met welke ouders je graag op kamp wil?’ wil de vader van Mindy weten. ‘Het lijkt me voor de kinderen beter als de begeleidende ouders het goed met elkaar kunnen vinden. Qua voorbeeldgedrag ook belangrijk.’

Juf Angela is blij met de vraag, ze was het bijna vergeten te zeggen. ‘Je mag natuurlijk je voorkeuren aangeven. En… minstens zo belangrijk, als er ouders zijn met wie je beslist niet op kamp wilt, meld het dan. Niet op de lijst, dat geeft gedoe weten we uit ervaring. Bij mij persoonlijk.’

‘Of bij mij natuurlijk,’ wringt Corine zich voor Angela in beeld.