Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op
Sofie-Anne

Sofie-Anne

19-12-2008 om 12:19

Baby huilt zeer weinig

Mijn dochter van 6 maanden huilt zeer weinig, en ik vraag me af of dat ook wel normaal is ?? Het is een heel rustig kindje. Het is toch niet een teken dat een kind autistisch is ? Of heeft ze gewoon een heel geduldig karakter ? Ik vraag dit uit nieuwsgierigheid, want een probleem is het niet, zolang het normaal gedrag is voor een baby ? Mensen zeggen in mijn omgeving dat ik blij moet zijn, maar ik vind het ergens wel raar. Ze huilt hooguit 5 minuten per dag ( bijv. als ze met de beentjes tussen de spijltjes zit) of ze huilt een hele dag niet.
Ik herken het ook niet van mijn 2 oudere kinderen.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
S@s

S@s

19-12-2008 om 13:25

Sofie-anne

Hoi Sophie-Anne,
Maak je je zorgen omdat je dochter zo weinig huilt, of heb je het idee dat ze zich verder ook "anders" gedraagt?
Met weinig huilen lijkt me persoonlijk weinig mis. Maar merk je ook dat ze weinig op mensen reageert? Zoekt ze oogcontact? Lacht ze naar mensen? Is ze erg in zichzelf gekeerd? Hoe vind je de blik in haar ogen? Reageert ze sterk op verandering van routine?
Ik zou meer op die signalen letten dan op het huilen.
Als je echt voelt dat er iets niet klopt, zou ik naar het cb gaan.
Saskia

Alleen weinig huilen

Als het alleen het weinig huilen is zou ik zeggen: geniet ervan!
Mijn oudste huilde ook nooit, net als jou dochter, hooguit een keer als de beentjes klem zaten of als hij ziek was. Toen ik las dat een baby gemiddeld 2 uur per dag huilt (6,5 jaar geleden, richtlijn kan nu wel weer anders zijn hoor) maakte ik me ook wel zorgen maar verder was het een vrolijk actief en interactief kind (maakte dus ook veel contact, brabbelde), hij was gewoon rustig en geduldig.
Dat geduld is er overigens vanzelf uitgesleten dus het zegt nog niks hoor, haha.

Celine*

Celine*

19-12-2008 om 16:46

Hier ook

Onze oudste huilde als baby ook nooit. Heb ook weleens een periode gedacht of het wel normaal was. Helemaal als ze ook nog eens heel veel sliep tijdens een sprongetje. Nu is ze bijna 3,5 en heeft inmiddels alle schade al ingehaald van haar babytijd ))

Een gemiddeld kind huilt 2 uur per dag maar er zijn geen gemiddelde kinderen. Jouw kindje huilt 5 minuutjes per dag en een ander kindje 18 uur per dag. Als je echt heel onzeker er over bent zou je met het CB kunnen bellen.

Groetjes Celine

Mrem

Mrem

19-12-2008 om 18:47

Onze kinderen huilden ook niet.

Zolang ze op tijd eten kregen, op tijd op bed werden gelegd en we zorgden voor rust en regelmaat huilden ze hier ook nooit. Onze jongste is 4 maand en vind ook echt alles prima. Het enige waar we op moeten letten is dat we hem op bed leggen als hij moe is. Houden we hem te lang op dan gaat hij zeuren maar verder huilt hij echt nooit. Onze middelste huilde overigens zelfs niet als ze helemaal geen eten kreeg. Dat was wel vreemd vond ik. Zij kon als baby zonder probleem een dag zonder drinken.
Overigens ontwikkelen alle kids zich hier volgens mij volkomen normaal, ondanks dat ze niet huilen. Ik denk echter dat het ook te maken heeft met hoe je als ouder op je kind inspeelt. Vaak kan je huilen ook voor zijn as je naar de signalen van je kind kijkt en biedt wat een kind nodig heeft.

Irene

Irene

19-12-2008 om 19:47

Leuk mrem

Leuke opmerking voor alle ouders met kinderen die wel veel huilen: ..."Ik denk echter dat het ook te maken heeft met hoe je als ouder op je kind inspeelt"
Dit vind ik van die typische flauwekul van mensen die een bepaald probleem zelf niet tegen zijn gekomen (bijvoobeeld veel huilen, slecht eten, slecht slapen, druk gedrag enzenz.) en die dan menen dat dit hun verdienste is als opvoeder.
Natuurlijk kun je dingen goed of wat minder goed aanpakken, maar op veel dingen heb je veel minder (of zelfs helemaal geen) invloed dan je denkt of (soms) zou willen. Niet aan alle gehuil is wat te doen, ook al ben je nog zo alert en ingespeeld op de behoeften van je kind. Fijn als je een kind hebt dat weinig huilt maar ga nou niet doen of een ouder met een kind dat veel huilt het minder goed doet dan jij. Dat is nog maar de vraag (ik ken bijvoorbeeld weinig mensen die hun baby een hele dag geen voeding geven...)

Mrem

Mrem

19-12-2008 om 20:38

Irene

'Fijn als je een kind hebt dat weinig huilt maar ga nou niet doen of een ouder met een kind dat veel huilt het minder goed doet dan jij'
Dat zeg ik niet en is ook absoluut niet wat ik bedoel. Ik wil met die opmerking absoluut niemand aanvallen of kwetsen en daarnaast ook niet zeggen dat ik 1 niet tegen de door jou genoemde problemen ben aangelopen en 2 mezelf een betere opvoeder vind. Verder weet ik ook dat het ene kind het andere niet is, dat het ene kind nu eenmaal meer huilt als het andere en dat je als ouder echt niet overal invloed op hebt. Dit zeg ik ook niet.
Wat ik bedoel is het volgende. Baby's geven signalen af. Je ziet vaak al voor een baby gaat huilen dat hij honger heeft, dat hij moe is, dat hij krampjes krijgt, dat hij zich gaat vervelen enz. Als je als ouder zodra je kind een dergelijk signaal afgeeft daarnaar handelt voorkom je dat een kind gaat huilen. Dit kan zo goed werken dat je door jou handelen voorkomt dat een kind vaak huilt. Ik merk dat dat heel goed werkt.
Let je minder op die signalen, kan je die signalen minder goed interpreteren of geeft je baby minder duidelijke signalen af dan gaat je baby eerst huilen, waarnaar je vervolgens pas gaat handelen. Dit is ook niet erg en daar wil ik ook absoluut geen waardeoordeel aan geven, ik wilde alleen tegen Sofie-Ann zeggen dat haar kind misschien ook gewoon weinig huilt omdat zij er goed op ingespeeld is. Dat jij je aangesproken voelt zegt denk ik iets over jezelf. Overigens ben ik met 3 kinderen echt alle problemen van huilen, slecht slapen, niet eten, druk gedrag e.d wel tegen gekomen hoor. Het was niet voor niks dat onze middelste hele dagen zonder eten deed. Daarnaast is ze een adhd-er in de dop en de andere 2 hebben ook echt hun eigen problemen maar dat heeft niks te maken met wat ik tegen Sofie-Ann probeerde te zeggen.

Irene

Irene

19-12-2008 om 20:56

Mrem

Ik voel me niet persoonlijk aangesproken hoor, maar ik denk dat wat je schrijft wel kwetsend over kan komen.
Want het gaat gewoon lang niet altijd op, dat je zoveel invloed hebt op het huilen van je kind. En als je zelf geen huilers hebt gehad kun je daar moeilijk over meepraten.
Want je zeg in je eerste posting dat je kinderen heel weinig huilden en in de tweede dat je echt alle problemen van huilen enz. wel bent tegengekomen. Dat kan ik niet helemaal met elkaar rijmen...

Hier ook

Hier ook een kleintje dat heel weinig huilt, ze is nu precies 7 maanden. Zolang ik goed op haar afgegeven signaaltjes let, precies zoals Mrem al schrijft, zit ze heerlijk in haar velletje en huilt ze nauwelijks. Als ik haar te moe laat worden, begint ze wel te huilen, maar ook dan minimaal en snel op te lossen door haar op bed te leggen. Verder ontwikkelt ze zich prima, ze is wat lui want ze draait nog niet op haar buik. Maar contact maken doet ze prima. Als ze in de box ligt en vindt dat ze te weinig aandacht krijgt, volgt er ineens een kreet en dan ligt ze je echt aan te kijken van... hallooooo! Als je dan iets tegen haar zegt begint ze te stralen en krijg je een lach van oor tot oor!
Dus, zolang ze zich goed blijven ontwikkelen zo ik zeggen... Laten we er maar gewoon heel hard van genieten!

Limi

Limi

20-12-2008 om 11:32

Hier ook geen huiler

Nadat de krampjes over waren, heeft hij ook bijna niet meer gehuild. Hij is nu 2 en wordt zelfs als hij moe is niet dreinerig.

Zijn karakter of goed op hem inspelen, geen idee. Waarschijnlijk een combinatie.

Mrem

Mrem

20-12-2008 om 12:02

Irene

Jij geloofd dus niet dat je als ouder grote invloed hebt op het huilgedrag en welbevinden van je kind? en als ik zeg dat ik denk dat je als ouder daar wel invloed op hebt vindt jij dat kwetsend?

Mrem

Mrem

20-12-2008 om 19:21

En daarnaast

'je zeg in je eerste posting dat je kinderen heel weinig huilden en in de tweede dat je echt alle problemen van huilen enz. wel bent tegengekomen. Dat kan ik niet helemaal met elkaar rijmen...'
Dat heeft alles te maken met wat ik schreef. Zo was onze oudste een heel erg prikkelgevoelige en temperamentvolle baby. Voor wij dit wisten en duidelijk haar signalen oppikten huilde ze ook veel. Zodra wij echter zorgde voor niet teveel prikkels, rust, regelmaat en zo nog wat andere dingen die aansloten bij haar behoefte huilde ze bijna nooit meer en hadden wij vanaf dat moment een heerlijk vrolijke makkelijke baby. Bij onze andere twee idem alleen hadden die weer andere behoeften. Daar speel je als ouder vervolgens op in en in veel gevallen kan dat leiden tot kinderen die bijna nooit huilen. Dat betekend echter niet dat dat vanzelf gaat en daarnaast zijn er genoeg kinderen die ondanks dat toch nog veel huilen, maar je zal mij niet horen zeggen dat dan aan de ouders ligt.

Irene

Irene

20-12-2008 om 20:11

Mrem

Dat is het punt mrem, jij had dus duidelijk geen huilbabies. Bij een juiste aanpak (zoals natuurlijk bijna alle ouders dat doen, je bent daar echt geen uitzondering in) huilden jouw kinderen weinig of niet. Dat is fijn. Maar er zijn ook een heleboel babies die wel veel huilen, wat je als ouder ook doet. Op dat huilen heb je als ouder dus zeer beperkt tot geen invloed. Wanneer jij stelt dat je die invloed wel hebt, kun je mijns inziens wel degelijk mensen kwetsen.
Er vanuitgaande dat de meeste ouders -na de eerste weken waarin iedereen moet wennen en je je kind moeten leren kennen- alert en adequaat reageren op de behoeften van hun kind, is het dus niet de verdienste van de ouder als een kind weinig huilt. Veel of weinig huilen zegt meer over aard en karakter (en in enkele gevallen afwijkingen) van het kind, en daar verander je he-le-maal niets aan.

Chantelle

Chantelle

21-12-2008 om 00:14

Hier drie kinderen...

En ze hebben geen van allen gehuild. Alleen als ze honger hadden. Een huiluurtje, ik ken het echt niet. De oudsten zijn zeker niet autistisch, hihi, eerder het tegenovergestelde.

Gerdi

Gerdi

23-12-2008 om 20:50

Niet tactisch verwoord mrem

Voor mij typisch een uitspraak van iemand die duidelijk niet weet hoe het is en hoe het voelt om een kind te hebben dat heel veel huilt dan wel de hele dag huilt.
Want hoe je daar als ouder ook mee om gaat of wat je ook doet (extreme gedragingen uiteraard buiten beschouwing latend), meestal heeft het geen effect op het huilgedrag van het kind.
En mijn aanpak zal echt niet veel verschillen van die van een andere toegewijde ouder, zoals jijzelf: ik creeer ook rust en regelmaat voor mijn kindj, let op de eerste tekenen van moe worden etc. (ben nb. van origine psychologe, dus zou de basisprincipes van het opvoeden moeten weten!)
Heeft m.i. alleszins te maken met de temperament van het kind en vaak veel minder met hoe je daar als ouder mee om gaat. Ben het eens met de reactie van Irene. Ik las gisteren je mail voor het slapen gaan en het bleef in mijn hoofd sluimeren. Je tekst is niet bepaald een hart onder de riem voor een ouder met een huilbaby, die werkelijk alles probeert (of geprobeerd heeft) om het leven van zijn/haar baby (en zichzelf) iets te veraangenamen.

Mrem

Mrem

24-12-2008 om 07:03

Gerdi

'Je tekst is niet bepaald een hart onder de riem voor een ouder met een huilbaby, die werkelijk alles probeert (of geprobeerd heeft) om het leven van zijn/haar baby (en zichzelf) iets te veraangenamen'
Gerdi, ten eerste was mijn tekst ook helemaal niet bedoeld om ouders met een huilbaby een hart onder de riem te steken. Dit draadje ging juist over baby's die niet huilen.
Ten tweede heb je als ouder van een huilbaby natuurlijk ook invloed op het welbevinden van je kind. Ik geloof zeker dat het huilen met temperament te maken heeft en daar kan je natuurlijk niks aan veranderen. Een huilbaby zal je dus vaak echt niet stil krijgen door de normale dingen die ik beschrijf. Dat je schrijft dat je gedrag geen enkel effect heeft op het huilgedrag van je baby is dus misschien zo maar ik weet zeker dat je gedrag wel invloed heeft gehad op het welbevinden van je kindje. je kindje heeft ondanks zijn gehuil echt wel gevoeld dat je er voor hem was en zonder alles wat je voor hem hebt gedaan zou het kind vast nog veel ongelukkiger zijn. Doordat je kindje blijft huilen zie je misschien geen resultaat van je aanpak, maar invloed heb je heus wel.
En dan ten derde, dat je psychologe bent heeft niks te maken met de juiste opvoeding van je kind. Natuurlijk helpt het mee de theorie te kennen maar de praktijk is nu eenmaal heel anders. Het klinkt misschien niet aardig maar ik weet vanuit de praktijk dat dat nu eenmaal zo is.

Gerdi

Gerdi

24-12-2008 om 10:19

Mrem

Om je eigen woorden te gebruiken: jouw theorie sluit ook niet aan op de praktijk, jij hebt geen ervaring met babies die wel veel huilen (jouw kinderen huilden toch immers nooit?). Dus hoe kun je ergens een algemene uitspraak over doen, als je zelf nooit geconfronteerd bent met tegengestelde feiten?

Mrem

Mrem

24-12-2008 om 12:45

Gerdi

'jouw theorie sluit ook niet aan op de praktijk'
Dat is in mijn geval ook niet nodig. Dat betekend niet dat mijn theorie daarom niet klopt. Daarnaast heb ik nooit gezegd dat mijn theorie ook op gaat in het geval van een huilbaby. Daar ging het draadje immers niet over.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.