Syneo 5 of wat anders?

daar kopen

gewoon daar je deo aanvullen is veel makkelijker.
Deed ik ook toen ik naar Afrika ging, krijg je soms heel exotische luchtjes van maar dat is ook wel heel erg leuk.

Deoleen?

Schijnt super te zijn. Niet spotgoedkoop maar met de 1+1 acties prima te doen.

Vogel

Haha, natuurlijk kan ik me iets vaker opfrissen dan eens per 5 dagen.
Daarom vind ik die Syneo ook zo duur, in de praktijk gebruik ik hem dagelijks. Maar dan weet ik wel dat ik echt niet bang hoef te zijn voor een zweetlucht.

Ik wil graag iets anders proberen maar hoor graag adviezen.

Aluin

Aluin in stickvorm. Heet zout der aarde of zoiets, gewoon bij de Etos en regelmatig is een aanbieding. Vochtig maken en over droge oksels smeren. Werkt enorm goed en geeft geen geur. Wel de stick nemen en niet het flesje waar je zelf water bij moet doen. Ik gebruikte ook syneo5 en aanverwant spul maar deze is minstens even goed. Meerdere dagen weet ik niet, ik gebruik het na het douchen en ik douche dagelijks. Hij is ook erg goedkoop: ik doe een maand of 8, 9 met een stick. Ik heb ooit de fout begaan uit zuinigheid aluin van de scheerafdeling te halen. Gesmeer met een vochtig stukje aluin dat weer rerug moest in het kartonnen doosje en toen hij viel, was hij stuk. Met die scherpe brokjes doe je helemaal niets.
'Gewone' deo's hebben zo'n geurtje dat ik associeer met zweet. Gewoon niet fris en met een beetje pech ruik je jezelf na een uur. Ik zou als ik jou was voor een betrouwbare deo gaan.

rexona

ik gebruik een anti transpirant stick van rexona, is er in meerdere varianten, ik heb meestal de roze. Ik gebruik hem 's ochtends na het douchen en heb dan gedurende de rest van de dag geen deo meer nodig. Vind hem echter niet goedkoop maar hou de aanbiedingen in de gaten, dan is het prima te doen.

Wel Syneo

Ik gebruik Syneo5 elke 7-14 dagen. Zo lang red ik het wel zonder stank en overmatige transpiratie. Als ze eens geen Syneo hebben neem ik Odorex extra dry. Dat is hetzelfde principe en werkt ook prima.
Gewone deo’s, welke dan ook, werken bij mij averechts. Voor ik de deur uit ben stink ik al.

Dezelfde als Zebra

En ook nog eens dezelfde geur
Als ze in de aanbieding zijn koop ik er 5.
Eens per dag en verder geen omkijken naar.

Enkele kanttekeningen bij het gebruik van deodorant

In heel mijn veelbewogen leven is het er helaas (nog) niet één keer van gekomen, dat ik vanuit het geciviliseerde Nederland afreisde naar het betrekkelijk onherbergzame Australië met haar mateloos machtige natuur. Het allerwildste oord dat ik tot op heden heb bezocht, bestond uit het kunstmatig aangelegde stukje tropisch regenwoud op Curaçao: Hòfi Pastor. Dat was overigens op verzoek en in het gezelschap van mijn moeder; meer dan wie ook binnen mijn familie een natuurmens ten voeten uit.

Het lot bepaalde dat een onstuimige regenbui ons daar bruusk overviel, hetgeen ons ertoe bracht te (gaan staan) schuilen onder de grote mangoboom die zich daar vlak voor de ingang bevindt. Ettelijke regendruppels wisten zich, met gebruikmaking van de natuurkracht die gravitatie heet, een weg te banen door het dichte bladerdek. En bleken tot overmaat van ramp grote donkere vlekken te bewerkstelligen op haar (tot dan toe) smetteloos witte nette blouse.

Het vermocht zowaar haar goede humeur – een absolute zeldzaamheid! – niet te verstoren. “Als de Here het zo bedoeld heeft, wie ben ik dan om hiertegen te protesteren?” verkondigde ze voor haar doen bescheiden, principieel lijdzaam en onmiskenbaar priesterlijk van toon. “Een sopje doet vaak wonderen” hoorde ik mezelf haar – geheel op de automatische piloot – geruststellen. Eigenlijk had ik er een hard hoofd in. De vlekken zagen er al even hardnekkig uit als de sproeten in mijn gezicht blijken te zijn.

Aduh! Hoe vaak al heb ik cosmetica ingezet tegen dit natuurverschijnsel zonder dat het (één centje) hielp! Cosmetische ingrepen – hoe veelbelovend ook volgens de folders en websites – doen me trouwens bij voorbaat veel te veel pijn in de portemonnee. Een verstandig mens weegt belangen, prijs en kwaliteit zorgvuldig tegen elkaar af, niet waar Aussie? Welbeschouwd ontkomt in een dichtbevolkt land als Nederland niemand eraan om zich gedachtes te vormen over de kwestie die jij hier aanhangig hebt gemaakt. En dat van kindsbeen af aan!

Niet dat ik louter onprettige herinneringen bewaar aan de geursensaties opgedaan in de overvolle klaslokalen gevuld met leerlingen die het nog stellen moesten zonder deodorant, hoor. Ik zou bijna zeggen: integendeel. In zekere zin is het best een gemis om het zonder hoogstpersoonlijke lichaamsgeuren te moeten doen bij de sociale interactie. Zonder nu dweepzucht aan de dag te willen leggen ten aanzien van zweetlucht; door toedoen van de introductie en massale toepassing van deodorant lijkt het sociale leven er wél ietsje minder intiem op geworden.

Het mag voor zich spreken dat ik me niet meer goed kan herinneren hoe een ieder van mijn naasten meestal rook. Toch weet ik nog heel goed wie ik doorgaans een lekkere geur met zich mee vond dragen en wie niet! Inmiddels weet ik ook, dat zweet geurstoffen bevat die een belangrijke rol spelen bij het beoordelen van elkaar. Die ‘feromonen’ en hun werking als boodschapper zijn aangetoond door wetenschappelijk onderzoek; zo heb ik niet eens zo lang geleden vernomen via de moderne media. Zou deodorant deze natuurlijke signalen overstemmen? Zo vraag ik mij nu af.

De commercie laat zich hier wijselijk niet over uit en wekt slechts de suggestie dat gebruikmaking van hun bouquets een mens de wereld aan zijn voeten doet liggen. Opmerkelijk wel hoe immens groot het gat in de markt blijkt te zijn voor zo’n betrekkelijk klein plekje aan het menselijk lichaam! In hun behoefte om voor ieder wat wils te bieden – en geen klant te missen – staan de producenten garant voor een duizelingwekkend aanbod. Ik overdrijf volgens mij niet wanneer ik zeg, dat wie te lang voor het schap met deodorant blijft staan, het risico aangaat overmand te geraken door keuzestress.

Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die het overvloedige gebruik van deodorant zien een uitwas van de moderne tijd: een uitvloeisel van (een combinatie van) onheuse groepsdruk en buitensporige behaagzucht. Zo ver wil en zal ik nooit gaan. Ik adviseer zulke hekelaars om zich vooral eens op de hoogte te stellen van de civilisatietheorie van de socioloog Norbert Elias of desnoods de roman ‘Het Parfum’ van Patrick Süskind te lezen. Dan komen zij wel tot het besef, dat lichaamshygiëne sinds jaar en dag van grote invloed is op het sociale verkeer. En dat logischerwijs in toenemende mate. Een kwestie van beschaving.

Wat lieden bezielt drastisch afstand te nemen van de beschaafde wereld? Geen idee! Een door geestesnood aangedreven behoefte aan ‘radical redemption’ (verlossing)? Sentimentele hang naar een geromantiseerd verleden? Een diep gevoeld verlangen naar heldendom? Ook wie de video’s van bijvoorbeeld Chad Zuber bekijkt, komt daar zo één twee drie niet achter.

Nogal wiedes! Het is kluizenaars nu eenmaal niet erg eigen om zich uitgebreid te verantwoorden naar hun medemens. De moderne variant, zonderlingen die al vloggend hun dagelijks bestaan aan het wereldwijde web toevertrouwen, vormt meestal geen uitzondering op deze regel. Minutieuze observatie van het beschikbare beeldmateriaal kan eventueel soelaas bieden.

Voor deze gelegenheid lijkt me het filmpje ‘Primitive bathing with natural plant soap’ (

Ik wil geen schoolvos lijken, maar – om de poedelnaakte waarheid te spreken – op zijn handelen zijn wél enkele verbeterpunten aan te dragen. Voor het door jou gewenste effect – te weten: dat anderen geen lucht krijgen van jouw zweet – is het toch echt wel noodzakelijk het gebied onder de oksels mee te nemen bij het wassen. Van tevoren grondig scheren zal ook een slok op een borrel schelen als het gaat om de odeur die je komt te verspreiden bij (sub)tropische temperaturen. Afhankelijk van hoe vaak je je gewone broek wil en kan wassen, zal het dragen van een onderbroek qua stank misschien niet veel uitmaken, maar wel degelijk bevorderlijk zijn voor de broodnodige hygiëne en veiligheid.

Rest me jou en eenieder die afreist naar oorden waar transpiratievocht tot stankoverlast dreigt te leiden, een aangenaam verblijf toe te wensen en een behouden terugkeer. Voor wie in Nederland blijft en zonder deodorant komt te zitten, voeg ik een lijst toe van in Nederland voorkomende, saponines bevattende planten.

Rode krullenbol

Lijst van in Nederland voorkomende, saponines bevattende planten

Adelaarsvaarn (Pteridium aquilinum)
Amerikaanse Sering (Ceanothus)
Driekleurig Viooltje (Viola tricolor)
Echte Koekoeksbloem (Lychnis flos-cuculi)
Honderdjarige Aloe (Agave americana)
Palmlelie (Yucca)
Witte Paardenkastanje (Aesculus hippocastanum)
Sleutelbloem (Primula officinalis)
Zeepkruid (Saponaria officinalis)
Zoethout (Glycyrrhiza glabra)

Een toespasselijk lied

In 'Johnny B Goode' (

Krullenbol

Ik mis nog de klimop (Hedera). Ik heb er gisteren nog een sopje van staan koken om de groencontainer mee schoon te maken. Maar oksels worden er ook vast frisser van.

Allergisch

Ik gebruikte dat spul vroeger ook, overdadig. Maar toen werd ik er ineens allergisch voor. Een of ander bestanddeel, dat in al die deo's bleek te zitten.

Stoppen dus maar, en tot mijn verbazing bleek dat ik na een dag of wat helemaal geen last meer had van zweetgeur! Had ik al die jaren voor niks lopen rollen en sprayen.

Deodorant verstoort de natuurlijke bacteriebalans en *veroorzaakt* daardoor juist zweetlucht. Een beetje zoals je ook vet haar krijgt van veelvuldig shampoogebruik.

Dus flikker dat spul lekker de deur uit. Beter voor het milieu, beter voor jou en beter voor de mensen binnen reukafstand...

Zijn zege hebben jullie

Voor wikkers en wegers dreigt het leven zich te ontrollen tot één aaneenschakeling van gemiste kansen. Zeker in de ogen van individuen die wat impulsiever zijn. Blij toe is het hun een eerste natuur je te corrigeren waar zij maar kans zien. Zo gaf mijn broer Jerome me ogenblikkelijk een seintje, nadat ik mijn laatste bijdrage aan dit draadje had verzonden. Dit keer per SMS.

“Hai sis” ving hij vriendelijk aan. “Leuk nummer van Peter Tosh. Wel armetierig exemplaar van de ‘lion of Zion’ voor en na de clip. Zou echt wat meer moeten eten!” Ik begreep dat de hittegolf zijn speelse inslag nog niet had weggespoeld; ook al moeten hij en zijn hond – naar mijn beste weten – de dagen zonder luxe ‘split unit’ zien door te komen. Zouden zij koelere oorden hebben opgezocht of zich optimaal hebben geacclimatiseerd? Zo kwam ik me onwillekeurig af te vragen.

“Daar zeg je wat!” schreef ik terug. “De ene leeuw is de andere nog niet.” Ik voorzag de tekst van wat veelbetekenende emoticons en/of emoji’s, maar wiste die op het laatste moment, omdat ik bij gebrek aan kennis van zaken de precieze draagwijdte niet kon overzien. En met iemand die jou dierbaar is, ga je het beste voorzichtig om. Nieuwsgierig wachtte ik af, of hij mijn uitnodiging oppakte om ons gesprek van onlangs in de sauna voort te zetten.

In plaats daarvan haakte hij in op mijn muziekkeuze. “Je vond ‘Sweat’ van Inner Circle zeker te ordi?” stond er opeens te lezen. “Dat lied vind ik inderdaad wat weinig diepgang hebben!” antwoordde ik eerlijk en olijk. “Maar ‘Concrete jungle’ van Bob Marley & The Wailers had ik beter gevonden dan ‘Johnny B Goode’ van Peter Tosh.” Op mijn vraag “Waarom?” luidde het kort maar krachtig: “Luister maar eens goed naar de tekst.”

Braaf als zijn “regelrechte Rotebterriër” en Dino, de ‘hond’ van de familie Flintstone klikte ik op

Eerst vatten mijn oververhitte hersenen het niet. Maar toen trof het mij als de donderslag bij heldere hemel waarnaar velen van ons momenteel hunkerend uitzien: het lied verklaart waarom sommigen de moderne wereld de rug toe keren. Zonder nu de verdenking op mij te willen laden aan rijmdwang te lijden; de klaagzang in kwestie deed me eraan herinneren aan een gevierd collega wetenschapper van Amerikaanse origine; Deirdre N. McCloskey. Zij typeert het weer hier in deze contreien regelmatig als “The worst weather in the world.” Zelf pleeg ik mezelf op te monteren met de slogan die ik hier van Ouders Online heb: “Er bestaat geen slecht weer. Alleen slechte regenkleding.”

“Poëtische vrijheid leidt vaak tot overdrijving.” leverde ik mijn broer als (wijsneuzig) commentaar. Zijn reactie? “Begrijp dat dan. Dat geeft troost.”

Enfin; steun en kreun dus gerust door over het weer! Zijn zege hebben jullie. En die van mij ook.

Rode krullenbol

Een Freudiaanse 'slip of the pen'?

Het woord "zege" moet natuurlijk "zegen" zijn!

Oh ja!

En "steun en kreun" moet natuurlijk "zucht en steun" zijn.

Ben jij een collega van Deirdre?

@Ad Hombre

Mocht deze vraag voortspruiten uit verbazing; weet dan dat ik daar alle begrip voor kan opbrengen. Haar beoordeling van de werking van het kapitalisme is Rode krullenbol wat al te positief.

Ik ken haar, dus als jij haar kent. .

Ach Ad ...

Zo velen 'kennen' haar!

RB/Ad, vraagje

Even geprobeerd samen te vatten: jij gebruikt blaadjes onder je arm?
P.S.:
De gecorrigeerde versies geven me een R.S.I-vinger; het voegt zo weinig toe en het is allemaal zoveel.

Terug on
topic:
Ik heb een collega die niets gebruikt; geen zeep meer, geen deodorant. Ik ben een beetje bang dat ze het zelf niet meer ruikt.
Nu kan míjn liefde voor chemische geuren misschien iets minder in de ogen van anderen, maar niets? Ik heb nog geen succesverhaal geroken.
Het was eens op tv, een vrouw die naast water niets meer gebruikte aan zeep, shampoo, lotion enz. Een aanwezig dermatoloog zei: " Dat ruik ik, ik ruik een muffe geur en je haar is niet gaan glanzen, dat is gewoon vet."

Gebruik jij ook geen zeep of iets dergelijks Ad Hombre?

@Plens

Het is nog veel erger mrt mij gesteld: ik ben geeindigd als Marietje van Dalen uit Kreukelendamme ...

Plens

Wel zeep, geen deo, geen shampoo.

Ik heb zojuist mijn hand door mijn haar gewreven en geroken en ik ruik niks mufs. Ook geen heerlijke frisse meloenengeur trouwens.

Oksels, idem, na een van de heetste dagen in de geschiedenis.

Mijn jongens wassen hun haar ook niet, als ik mijn neus in hun haar druk ruikt het lekker.

De jongste heeft wel last van onwelriekende voeten.

Het is best mogelijk dat het per persoon anders is maar ik heb echt geen deo nodig en dat dacht ik vroeger wel. Dus dat geldt vast voor meer mensen want zo bijzonder ben ik nou ook weer niet.

Geluk, of niet

Het is een kwestie van de juiste bacteriegroei in je oksels. Als je pech hebt, heb je een overdaad aan corynebacteriën en ruik je echt niet fris. Maar de meeste mensen hebben gewoon lekker veel Staphylococcus epidermi, en kunnen toe met af en toe een beetje zeep. Al te veel hygiëne is dan juist funest. Een bacterietransplantatie kan uitkomst bieden.

Lees dit informatieve artikel.
“Voor mensen die niet stinken is deo niet nodig, en voor mensen die wel stinken helpt het niet.”
https://www.volkskrant.nl/wetenschap/nooit-meer-stinkoksels~be128982/

Vogel

Zeer informatief. Als iemand een dot transplantatiewatten nodig heeft dan hoor ik het wel...

Hee!

Nu je toch in een genereuze bui bent, Ad Hombre; kun je mij dan misschien ook een handje helpen met het herverkrijgen van menselijke eigenschappen? Momenteel groeit er eigenlijk alleen maar mos onder mijn oksels.

Of wend ik me nu tot de verkeerde persoon?

Ik weet niet of het toegestaan is reclamewise maar toevallig heb ik daar een probaat middeltje voor:

https://www.wilpe.com/nl-nl/pokon-mos-weg?gclid=Cj0KCQjwqPDaBRC6ARIsACAf4hCQW-qEspMynUekWYSdKF1qnHIOiaeGBHVtxuBTHU2nkgmmCuT0QfEaAqFvEALw_wcB

Umm ...

Mooi en aardig (oksels zonder mos); maar ik zou zo graag weer ‘Mensch’ worden! Het leven als boom verveelt mij enigszins.