En toen knapte ik
Zag vandaag dat mijn man in twee dagen een hele fles wijn soldaat had gemaakt, en toen knapte er iets in mij: ik werd eerst verschrikkelijk boos (die wijn kan toch niet goed zijn voor je sperma?) en moest toen onbedaarlijk huilen. Al het verdriet en de spanning elke maand weer kwamen eruit. Ik heb in lange tijd niet meer zo'n lange, heftige huilbui gehad. Man geschrokken, natuurlijk. We hadden toen we pas aan het "proberen" wyaren afgesproken dat hij niet meer dan 1 glas wijn op een dag zou drinken om onze kansen te vergroten. Het voelde voor mij als verraad dat hij, ondanks ons beider verdriet om een uitblijvende zwangerschap, toch weer meer had gedronken. We hebben er, toen ik eindelijk bedaarde, goed over gepraat, en hij heeft nu beloofd het bij 1 glas te laten (of helemaal niet natuurlijk...).
Poeh, ik moest het even kwijt. Wat een heftige emoties brengt dit proces toch met zich mee! Man heeft ook een verlangen naar een tweede kind, maar die fysieke, allesomvattende hunkering zoals ik die voel is er niet. Hij zou het ook kunnen accepteren als we zouden stoppen met onze pogingen - ik ben nog lang niet zover.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Gelukkig
dat de uitslagen goed waren! Hopelijk is het gewoon niets anders dan pech met de statistiek en keren heel gauw jullie kansen!
Eerste gesprek gyn
Je zal wel een vragenlijst krijgen met vragen over je cyclus, of je rookt, drinkt. Je ergens overbeharing hebt enz.Je man en jij krijgen allebei jullie je eigen vragen. Die moeten jullie invullen en die aan de gyn geven. Hij of zij gaat dit bespreken met jullie en worden jullie voor het eerste onderzoek onderzocht. Man krijgt ballenonderzoek en vrouw krijgt een eerste blik op de baarmoeder. Je krijgt een formulier mee waar informatie in staat over de te volgen onderzoeken en wanneer dat ongeveer plaats gaat vinden. Later krijg jij een baarmoederonderzoek, jullie samen een samenlevingsonderzoek, hij zaadonderzoek enz. En na alle onderzoeken, gaat wel een aantal maanden overheen, krijg je de uitslag persoonlijk van de gyn en aan de hand daarvan wordt er een behandel plan gemaakt. Zo is het bij mij gegaan. En ondertussen heb ik na al die onderzoeken behandeling ui 3 achter de rug en ben ik in afwachting of ik zwanger ben of niet.
Ik kan je wel vertellen dat het nu echt een medisch iets is geworden. Niks romantisch meer sinds dag 1 van het begin van de onderzoeken.
aanleiding daarvan stelt hij of zij een behandel plan op. Hopelijk heb je hier wat aan.
Nog een link
Mijn ervaring
Toen ik doorverwezen werd naar de gynaecoloog werden er niet direct allerlei onderzoeken gedaan. Eerst werd er uitgebreid gesproken over onze kinderwens en de geschiedenis van het 'niet zwanger raken'. Heb je een normale cyclus? Hoe verloopt de menstruatie? etc.
Dit om wat meer zicht te krijgen op de eventuele oorzaak. Vervolgens heeft ze een cyclus of 2-3 gevolgd door de follikels te 'volgen' in groei en aantallen en door het baarmoederslijmvlies te bekijken. Dit alles om te zien hoe je lichaam zich gedraagt tijdens een cyclys. Als in je eigen cyclus iets niet helemaal goed verloopt dan wordt er eventueel met hormonen gestart en ook kunnen er aanvullende onderzoeken plaatsvinden zoals de baarmoederfoto, samenlevingstest etc.
Maar onthoud goed: niets zonder jou/jullie toestemming. Blijf je gevoel volgen! Succes!
Aanvulling
Vergeten: het zaad van mijn man werd onderzocht om uit te sluiten dat de oorzaak bij hem zou liggen en ook bloedonderzoek behoorde tot de standaardprocedure.
