Weet jij wat je baby nodig heeft? Minder stress met dé ouderschapscursus
Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op

Grootouders recht op kleinkind?

Een korte vraag want ik ben echt zo moe. 
Vinden jullie dat grootouders recht op hun kleinkinderen hebben? Wat zouden redenen kunnen zijn om contact gewoon niet toe te staan zonder enig schuldgevoel?


Nick90 ik snap dat je je vrouw gunt dat ze zich niet zo laat behandelen door haar moeder. Ik ga er vanuit dat je het gedrag van je schoonmoeder schadelijk vindt voor je vrouw. Dat je het lastig vindt dat ze toch zoveel moeite doet voor haar moeder. Banden tussen kind-ouder zijn complexe banden, die niet iedereen zo makkelijk verbreekt. 
In je vrouw zelf moet het besef ontstaan dat ze niet meer of op andere condities met haar moeder omgaat. Ken je de podcast 'omdenken' van Berthold Gunster? En zijn theaterprogramma, misschien daar eens samen naartoe gaan (diverse podcast gaan hier ook over). Die is een lang leven bezig geweest om een 'goede zoon' te zijn in de ogen van zijn moeder. 
Mijn advies: push je vrouw nergens toe, overtuig haar niet om de band te verbreken. Respecteer dat ze haar eigen leven heeft, haar eigen keuzes en haar eigen ontwikkeling.  Geef wel je eigen grenzen aan ( bijvoorbeeld dat je de baby niet wilt meegeven of laten oppassen door moeder) en heb haar lief. Liefde heelt. 

dat uitleggen lijkt juist niet zo moeilijk. Je kan toch aangeven dat mama oma heel lang niet gezien heeft en dat zij daarom weer moet wennen aan oma. En jullie geven haar alle ruimte voor. Daarom gaan wij samen iets doen als oma langskomt. 

Bijtje82

Bijtje82

20-08-2023 om 12:16

Plantenbak schreef op 20-08-2023 om 11:43:

dat uitleggen lijkt juist niet zo moeilijk. Je kan toch aangeven dat mama oma heel lang niet gezien heeft en dat zij daarom weer moet wennen aan oma. En jullie geven haar alle ruimte voor. Daarom gaan wij samen iets doen als oma langskomt.

En oma aan de situatie. 

Ik kan mij heel goed voorstellen dat een druk kind voor teveel prikkels kan zorgen. Zeker als een persoon heel lastig met die prikkels om kan gaan. Oma heeft dat aangegeven, misschien niet op een heel subtiele manier. 

Wat je dus kunt doen is ook aan je zoon uitleggen dat oma snel geprikkeld is. En niet zo goed tegen een hele drukke omgeving kan. Dus wellicht kun je zoon leren om zich aan te passen aan de situatie. Als hij dat thuis al leert, zal hij dat buitenshuis ook in bepaalde situaties kunnen toepassen. 

Wat je niet moet doen is zorgen dat zoon een afkeer krijgt van oma door continu te benoemen wat zij fout doet. 

Ik  raak zelf ook enorm gestrest als mijn zusje langskomt met haar kinderen. Die twee zijn compleet losgeslagen. Ik kan mijn zusje daarom of niet uitnodigen, want zij corrigeert ze niet. Of de situatie zelf in de hand nemen en zorgen dat die kinderen zich aanpassen aan de situatie. Dus ik corrigeer ze zelf, want mijn huis mijn regels.  

Nu wil ik niet zeggen dat het gedrag van oma aan jouw zoon ligt. Maar het gedrag van oma wordt wel getriggerd door zijn drukte. Als je dus dat ene pijnpunt iets kunt verminderen, dan kan hun band misschien ook wel groeien.

Nick90

Nick90

23-08-2023 om 19:48 Topicstarter

Labyrinth schreef op 20-08-2023 om 11:15:

Nick90 ik snap dat je je vrouw gunt dat ze zich niet zo laat behandelen door haar moeder. Ik ga er vanuit dat je het gedrag van je schoonmoeder schadelijk vindt voor je vrouw. Dat je het lastig vindt dat ze toch zoveel moeite doet voor haar moeder. Banden tussen kind-ouder zijn complexe banden, die niet iedereen zo makkelijk verbreekt.
In je vrouw zelf moet het besef ontstaan dat ze niet meer of op andere condities met haar moeder omgaat. Ken je de podcast 'omdenken' van Berthold Gunster? En zijn theaterprogramma, misschien daar eens samen naartoe gaan (diverse podcast gaan hier ook over). Die is een lang leven bezig geweest om een 'goede zoon' te zijn in de ogen van zijn moeder.
Mijn advies: push je vrouw nergens toe, overtuig haar niet om de band te verbreken. Respecteer dat ze haar eigen leven heeft, haar eigen keuzes en haar eigen ontwikkeling. Geef wel je eigen grenzen aan ( bijvoorbeeld dat je de baby niet wilt meegeven of laten oppassen door moeder) en heb haar lief. Liefde heelt.

Ja. Sinds ze het contact heeft hersteld wil haar moeder dagelijks contact over de baby. De baby zelf doet het supergoed, ze heeft nu wel krampjes maar buiten dat gaat het heel goed. 

Fijn dat het zo goed gaat met de baby. Jij lijkt mij een 'ingrijper'. Ik ben zelf een 'ingrijper' en dan is het des te lastiger om twee stappen achteruit te zetten. Geen commentaar te geven op wat schoonmoeder wilt (inhalen wellicht?). En je vrouw zelf tot een eventuele slotslom te laten komen dan het contact met haar moeder teveel van haar vraagt. Als jij nu daar al commentaar oplevert, zal voor haar dit lastiger te zijn met je te delen. Ontspan, laat de gevoelens die dit contact bij jou losmaakt, door je heen gaan en weer van je afglijden. 

Nick90

Nick90

29-08-2023 om 19:35 Topicstarter

Labyrinth schreef op 24-08-2023 om 09:14:

Fijn dat het zo goed gaat met de baby. Jij lijkt mij een 'ingrijper'. Ik ben zelf een 'ingrijper' en dan is het des te lastiger om twee stappen achteruit te zetten. Geen commentaar te geven op wat schoonmoeder wilt (inhalen wellicht?). En je vrouw zelf tot een eventuele slotslom te laten komen dan het contact met haar moeder teveel van haar vraagt. Als jij nu daar al commentaar oplevert, zal voor haar dit lastiger te zijn met je te delen. Ontspan, laat de gevoelens die dit contact bij jou losmaakt, door je heen gaan en weer van je afglijden.

Ja ik hoop dat ze tot een slotsom komt uiteindelijk. En nee, normaal gesproken grijp ik niet in maar nu wel, die moeder heeft haar dochter blootgesteld aan grote gevaren die gevolgen hebben voor altijd. Haar dochter is daardoor beschadigd en ik pas ervoor dat onze (haar) dochter zo opgroeit, ik zal haar altijd beschermen zolang ik leef.

Nick90 schreef op 29-08-2023 om 19:35:

[..]

Ja ik hoop dat ze tot een slotsom komt uiteindelijk. En nee, normaal gesproken grijp ik niet in maar nu wel, die moeder heeft haar dochter blootgesteld aan grote gevaren die gevolgen hebben voor altijd. Haar dochter is daardoor beschadigd en ik pas ervoor dat onze (haar) dochter zo opgroeit, ik zal haar altijd beschermen zolang ik leef.

Toch wil dat niet zeggen dat de geschiedenis zich zal herhalen. Oma heeft niet de (dagelijkse) zorg over haar kleinkind en oma zit nu in een heel andere situatie. Of je haar eens een keertje een zorgtaken geeft, en zo ja, welke dat is, kan moeder inschatten en bepalen. Het kan zomaar zijn dat jouw vrouw een heel deel aan onverwerkte jeugdellende kan wegschrijven als ze ziet hoe zorgzaam oma is. Ze kan dan denken, ik zie haar tederheid en zorgzaamheid, die had ze vast ook voor mij maar ze zat zelf klem, of in een (voor oma) onmogelijk situatie, het lag niet aan mij. Dan vloeit de liefde weer. Of je ziet oma die het probeert maar niet goed kan.. ze wil wel maar ze heeft het niet. En dan kan je vrouw tot de slotsom komen dat moeder het graag wil maar niet kan. En ook dat kan troosten en een deel twijfels en verdriet wegschrijven.

En ondertussen kan zomaar het gesprek komen op jullie oudste. Wie weet zegt oma wel, ik wil graag maar ik weet niet hoe en kan je vrouw haar moeder daarin helpen met de wegwijzen.

Nick90

Nick90

30-08-2023 om 18:51 Topicstarter

Bloemenaandewaterkant schreef op 30-08-2023 om 13:26:

[..]

Toch wil dat niet zeggen dat de geschiedenis zich zal herhalen. Oma heeft niet de (dagelijkse) zorg over haar kleinkind en oma zit nu in een heel andere situatie. Of je haar eens een keertje een zorgtaken geeft, en zo ja, welke dat is, kan moeder inschatten en bepalen. Het kan zomaar zijn dat jouw vrouw een heel deel aan onverwerkte jeugdellende kan wegschrijven als ze ziet hoe zorgzaam oma is. Ze kan dan denken, ik zie haar tederheid en zorgzaamheid, die had ze vast ook voor mij maar ze zat zelf klem, of in een (voor oma) onmogelijk situatie, het lag niet aan mij. Dan vloeit de liefde weer. Of je ziet oma die het probeert maar niet goed kan.. ze wil wel maar ze heeft het niet. En dan kan je vrouw tot de slotsom komen dat moeder het graag wil maar niet kan. En ook dat kan troosten en een deel twijfels en verdriet wegschrijven.

En ondertussen kan zomaar het gesprek komen op jullie oudste. Wie weet zegt oma wel, ik wil graag maar ik weet niet hoe en kan je vrouw haar moeder daarin helpen met de wegwijzen.

Nee dat kan ze niet zei ze. Oma heeft dingen gedaan (zoals zichzelf verkopen terwijl haar dochter in het kamertje ernaast lag te slapen voor geld om heroïne te kopen) waar zelfs honden geen brood van lusten, dus oma mag nooit alleen zijn met onze dochter, en de oudste vind ze druk en brutaal terwijl het echt een super lief kind is. Gelukkig heeft hij een oma aan de zus van haar vader dus er is toch wel iets van familie van haar kant in zijn leven. Ze proberen het in elk geval en ik probeer ondanks m’n eigen weerstand mijn vrouw bij te staan in het contact met haar moeder maar dat gaat me niet makkelijk af. Mijn vrouw heeft serieus schade opgelopen door het gedrag van haar moeder. Ze heeft daardoor jaren in pleeggezinnen doorgebracht waar ze ook niet heel veilig was voor grijpgrage handen van pleegvaders en pleegbroertjes. 

ik heb het wel te doen met de vrouw van Nick; in de eerste weken is het lastig om een ritme te vinden waarin ieder in je gezin gedijt. Baby verandert steeds van ritme, (in lijn met groei, rust en voeding). Zoon gaat zo weer naar school en of sport, en dan ook een man die haar moeder niet “mag” en een moeder die aandacht opeist. Mogelijk wel wat ingekleurd vertaald, maar het is niet eenvoudig en eigenlijk jammer als die eerste weken zo verlopen dat ze ipv genieten op eieren loopt.
@ Nick, ik snap dat je je vrouw en je gezin wilt beschermen maar heb vertrouwen in je vrouw; in praktijk gaan haar kinderen uiteindelijk boven haar moeder zodat ze vanzelf wel gaat aangeven dat de dagelijkse contacten gaan minderen tot b.v. wekelijkse contacten omdat je vrouw het te veel gat worden. Heb vertrouwen in haar kijk op zaken.

Nick90

Nick90

30-08-2023 om 20:56 Topicstarter

Flanagan schreef op 30-08-2023 om 20:28:

ik heb het wel te doen met de vrouw van Nick; in de eerste weken is het lastig om een ritme te vinden waarin ieder in je gezin gedijt. Baby verandert steeds van ritme, (in lijn met groei, rust en voeding). Zoon gaat zo weer naar school en of sport, en dan ook een man die haar moeder niet “mag” en een moeder die aandacht opeist. Mogelijk wel wat ingekleurd vertaald, maar het is niet eenvoudig en eigenlijk jammer als die eerste weken zo verlopen dat ze ipv genieten op eieren loopt.
@ Nick, ik snap dat je je vrouw en je gezin wilt beschermen maar heb vertrouwen in je vrouw; in praktijk gaan haar kinderen uiteindelijk boven haar moeder zodat ze vanzelf wel gaat aangeven dat de dagelijkse contacten gaan minderen tot b.v. wekelijkse contacten omdat je vrouw het te veel gat worden. Heb vertrouwen in haar kijk op zaken.

Dat vind ze zelf niet nodig, ze heeft een fijn huis, tuin voor de honden en ik hou van haar, ze werkt bij het transport bedrijf van mijn oom en tante en ik doe echt m’n best om haar zo gelukkig mogelijk te maken. En ik ben zo blij dat ze ziet wat ik allemaal doe.


Maar hoe ver gaat dat dagelijkse contact? Is dat via de app of komt oma dagelijks over de vloer?

Hoe dan ook begrijp ik Nick heel goed. Nog los van de shit die ze vroeger heeft geflikt, dat ze idolaat is van het ene kind en van het andere niks wil weten en dat hij zelfs in zijn eigen huis uit haar buurt moet blijven vind ik onverteerbaar. Ik begrijp dat gewoon echt niet dat je dat als ouder kunt accepteren. 

Let wel, als je vrouw straks weer aan het werk gaat en de kinderen naar school/opvang gaan, is er minder tijd voor bezoek van oma en zal je vrouw het waarschijnlijk ook wel fijn vinden om af en toe eens lekker met haar eigen gezin te zijn zonder andere mensen erbij.

MamaE schreef op 30-08-2023 om 21:20:

Maar hoe ver gaat dat dagelijkse contact? Is dat via de app of komt oma dagelijks over de vloer?

Hoe dan ook begrijp ik Nick heel goed. Nog los van de shit die ze vroeger heeft geflikt, dat ze idolaat is van het ene kind en van het andere niks wil weten en dat hij zelfs in zijn eigen huis uit haar buurt moet blijven vind ik onverteerbaar. Ik begrijp dat gewoon echt niet dat je dat als ouder kunt accepteren.

Let wel, als je vrouw straks weer aan het werk gaat en de kinderen naar school/opvang gaan, is er minder tijd voor bezoek van oma en zal je vrouw het waarschijnlijk ook wel fijn vinden om af en toe eens lekker met haar eigen gezin te zijn zonder andere mensen erbij


Flikken? Zou ze dat bewust hebben gedaan om haar dochter pijn te doen? Deze vrouw heeft een hele slechte keuze gemaakt met grote gevolgen. Het klinkt niet alsof ze zelf een fijn netwerk had aan ouders, broers of zussen, ooms of tantes.  Dat soort dingen kies je niet als je gelukkig bent en als in al je noden voorzien wordt. 

Als je alles zwart-wit ziet, drijf je dingen op het spits. Dat moet je niet doen. Of je denkt bij jezelf, ik zie veel zwart-wit, ik heb moeite met inleven, moeite met voorstellen hoe iets ging, ik heb een vraag. En als je geen vraag hebt, observeer dan eens.. maar de wereld in zwart=wit indelen, daar komen alleen maar steeds grotere tegenstellingen van.


Bloemenaandewaterkant schreef op 30-08-2023 om 21:36:

[..]


Flikken? Zou ze dat bewust hebben gedaan om haar dochter pijn te doen? Deze vrouw heeft een hele slechte keuze gemaakt met grote gevolgen. Het klinkt niet alsof ze zelf een fijn netwerk had aan ouders, broers of zussen, ooms of tantes. Dat soort dingen kies je niet als je gelukkig bent en als in al je noden voorzien wordt.

Als je alles zwart-wit ziet, drijf je dingen op het spits. Dat moet je niet doen. Of je denkt bij jezelf, ik zie veel zwart-wit, ik heb moeite met inleven, moeite met voorstellen hoe iets ging, ik heb een vraag. En als je geen vraag hebt, observeer dan eens.. maar de wereld in zwart=wit indelen, daar komen alleen maar steeds grotere tegenstellingen van.


Ik heb toch nergens gezegd dat ze dit doelbewust zo heeft aangepakt destijds? Ik denk inderdaad niet dat er iemand op de wereld is die denkt 'laat ik een kind krijgen en ondertussen mezelf prostitueren voor heroïne, want dat vind ik wel een interessante combinatie met het ouderschap'. Maar het heeft wel gevolgen en in hoe oma nu met haar kleinzoon omgaat heeft ze wel degelijk een keuze. Het is nooit te laat om je levenskeuzes te heroverwegen, spijt te betuigen en het beter te doen. 

En ja, ik zie soms dingen te zwart-wit. Dat is en blijft mijn valkuil en ik werk er iedere dag keihard aan om daarin te leren. Mede door dit forum. Het is nooit mijn bedoeling geweest om tegenstellingen te creëren, maar mijn rechtvaardigheidsgevoel speelt ook een rol. En dan kan ik heel radicaal zijn ja. 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.