Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op
Annieke

Annieke

25-11-2010 om 15:07

Slapen overdag

hoi allemaal,

Mijn zoontje van 4,5 maand heeft opeens heel veel problemen met overdag slapen. Hij is nooit een goede slaper geweest overdag (in tegenstelling tot 's nachts), maar de afgelopen weken is het veel erger geworden.

Eigenlijk bestaat het probleem uit twee problemen:
1. Hij wil niet in slaap vallen in zijn bedje. Dit probleem had hij ook toen hij 2 maanden was, en daar heb ik toen hard aan gewerkt met behulp van de methode van Tracy Hogg. Daarbij laat je je kind niet huilen (in elk geval niet langer dan 5 minuten ofzo), maar troost je hem telkens in bedje of als dat niet lukt til je hem even eruit tot hij rustig is en dan leg je hem terug, net zolang tot hij uit zichzelf in zijn bedje in slaap valt. Op die manier leert het kind dat het bed veilig is, en leert daardoor op een prettige manier vanzelf in slaap te vallen. Twee vriendinnen van mij hadden deze methode met veel succes gebruikt. Bij mijn zoontje leek eerst niet goed te werken, maar op een gegeven moment werd het steeds beter, en rond de 3 maanden had hij het opeens door, en kon ik hem zonder problemen in zijn bedje leggen en viel hij vanzelf in slaap (of ik moest nog een keertje terug om hem te troosten, maar dan was hij binnen 1 min stil). Heerlijk!!
Alleen, sinds twee weken lijken we weer terug bij af... Hij krijst echt de hele boel bij elkaar, wat ik ook doe! Vaak ligt hij wel eventjes rustig te kijken, maar tegen de tijd dat hij dan in slaap begint te vallen begint hij te huilen (en niet een beetje zeurderig, zoals hij wel vaker deed, maar echt onvervalt krijsen!).
Uiteindelijk valt hij wel in slaap in zijn bedje (omdat ik hem blijf terug leggen), maar na zo'n sessie ben ik uitgeput. Ik heb hem ook wel eens een paar keer een tijdje laten huilen, maar dan raakte hij zo compleet overstuur dat hij bijna in het huilen stikte, en dan ging het nog moeilijker om hem daarna stil en in slaap te krijgen...
Het lukt wel om hem op de arm in slaap te laten vallen, of tijdens het wandelen in de wagen of in de draagzak, maar dat wil ik niet te veel doen, omdat ik bang ben dat hij dan helemaal nooit meer in zijn bed wil slapen...

2. Hij slaapt vaak maar 40 minuten. Dit probleem is vrij recent, en is langzaam op komen zetten, al heeft hij overdag nooit heel veel geslapen. maar eerst sliep hij in elk geval 1 slaapje per dag een 2 uur, en omdat hij s nachts heel veel slaapt (in totaal, met een of twee onderbrekingen voor voedingen 13 of 14 uur!) vond ik het niet zo erg als de andere twee slaapjes dan minder lang waren. Maar nu... Geen enkel slaapje is meer langer dan 40 minuten. Ik heb geprobeerd om hem te laten liggen, in de hoop dat hij dan weer in slaap zou vallen, ik heb hem in zijn wieg proberen te troosten, etc. Maar terug in slaap vallen, ho maar... Terwijl hij wel vaak nog moe is volgens mij...
Ook in de wandelwagen of in de draagzak slaapt hij maar kort, al kan het dan nog wel eens iets langer duren...

Wie herkent dit probleem?? En wat hebben jullie eraan gedaan? Echt lang laten huilen is voor mij geen optie. Daar worden we allebei niet gelukkig van...
Ik hoop eigenlijk dat dit even een fase is, maar ik durf er niet te veel op te hopen...
Ik word er knap onzeker en gefrustreerd van!

groetjes,

Anniek

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Anniek

Mijn zoon heeft als vrij prille baby nooit langer overdag geslapen dan een half uur achtereen. En dat ook meestal niet in zijn eigen bedje. Hij zat al even op het kdv, en moet dus denk ik minstens een half jaar geweest zijn, toen hij daar langer sliep, maar ook toen bleven de slaapjes thuis kort.

Het duurde even voor het tot mij doordrong dat ik een probleem had en niet zoon. Die deed het namelijk prima, groeide goed, was vrolijk en gezond. Nou ja, het was dan maar zo. Ik ging maar met hem lopen in de wagen als hij aan een slaapje toe was, of ik liet hem tegen me aan slapen.

Het is later wel beter geworden, en als peuter sliep hij rustig twee uur achtereen. Maar als baby mooi niet.

Nu een dochter van anderhalf die ik overdag wel in slaap krijg in de kinderwagen, maar die niet zelf in haar bed in slaap wil vallen. Ik laat haar tegen me aan in slaap vallen en leg haar dan voorzichtig in haar bedje, waar ze dan doortukt. Op de creche slaapt ze beter dan thuis. Ik weet niet waarom, maar hoewel ik het soms minder ideaal vind heb ik besloten er maar geen probleem meer van te maken, er verandert namelijk toch niks

Succes ermee

Temet

Primavera

Primavera

25-11-2010 om 16:55

Bij de eerste deed ik het nog ...

Bij de eerste deed ik het nog ... mijn baby willen 'leren' om op haar eigen plaats zelf in slaap te laten vallen, want anders zou ze dat nooooit leren. Bij de tweede kon ik na een draak van een zwangerschap en een kind met behoorlijke reflux dat in tegenstelling tot de oudste niet 's nachts doorsliep, de energie niet meer opbrengen. Alle opvoedgoeroe's die hel en verdoemenis preekten als je je baby niet 'leerde' te slapen konden de pot op. Wij wilden slapen! Dus baby 's nachts bij ons in bed genomen en overdag op de arm of draagzak. En oh, wat een RUST. De baby huilde gelijk nooit meer en veranderde in de meest vrolijke en opgewekte baby die we kenden. Hoezo huilen hoort erbij? Die van ons huilde niet meer, alleen maar als hij aantoonbaar ziek was, verder was het een lachebekje. Hij sliep kort (vaak korter dan 40 min), en had vanwege de reflux meer baat bij vele korte voedingen en bleek daar prima op te gedijen.
Wegens succes van deze formule deden we het bij zijn jaar jongere broertje weer zo en ach, we zouden wel zien wat de toekomst zou brengen. Wat schetste mijn verbazing toen we ze in een eigen bed overlegden er helemaal geen probleem was met inslapen en doorslapen. Na 2/3 weken er af en toe bij te komen sliepen ze er als roosjes. Eigenlijk voelde ik me behoorlijk bekocht als ik dacht aan alle vermoeiende energievretende uren die ik aan de oudste had besteed om haar al als jonge baby te 'leren' alleen te slapen, terwijl het bij haar broers door even te wachten als vanzelf ging. Wat nou ze leren het nooooit. Ze hoefden het kennelijk helemaal niet te leren, maar het was meer een kwestie van er aan toe zijn. Idem voor het ritme krijgen overdag. Met de boel loslaten kwam het allemaal vanzelf en de babytijd werd er zo relaxter door.
Dus Anniek, waarom denk je dat je zoontje problemen heeft? Je schrijft dat je zoontje ineens problemen heeft met overdag slapen, maar goed beschouwd heeft hij helemaal geen probleem alleen heb jij problemen met zijn ontwikkelingen.
Er is geen enkel wetenschappelijk onderzoek dat bewijst dat baby's zoveel en zo lang zouden moeten slapen als Hogg, Blom, of welke goeroe dan ook voorschrijft. Het enige wat uit onderzoeken komt is dat de slaapritmes per baby en ook in dezelfde baby per keer enorm variëren dat hoort erbij.
Er is dus geen enkele noodzaak om je baby te dwingen langer te slapen of in zijn eigen bed. Al die doemscenario's die je voorspelt worden als je dat niet zou doen zijn niet meer dan gebakken lucht. Dus vraag je eerst af waarom je eigenlijk wilt dat je baby langer slaapt.
Dat nog moe zijn verhaal heeft me nooit zo overtuigd. Nederlandse baby's slapen het meeste van de hele wereld omdat ieder pruttel gelijk als moe-signaal wordt geïnterpreteerd en er bepaalde, nooit bewezen, volledig uit de duim gezogen, slaap-speel-cyclussen als uniform voor alle baby's worden bestempeld.
Ieder moeder-kind paar moet z'n eigen ritmes vinden en die ritmes veranderen ook nog al eens het eerste jaar. Je kunt dan leuk allerlei methodes gaan volgen en daarmee doorzetten en vervolgens triomfantelijk te concluderen dat het daaraan ligt als het kind op een gegeven moment weer een ritme aanneemt die je beter uitkomt. Maar ook hier een verandering NA een methode te hebben toegepast is niet hetzelfde als die verandering DOOR die methode. Je kunt ook afwachten en als het ritme vervolgens verandert concluderen dat het slechts een fase was die je het beste gewoon uit kan zitten.
Persoonlijk, met de ervaringen die ik inmiddels met mijn 4 kinderen heb dat het allemaal helemaal vanzelf goed komt, zou ik me in jouw plaats gelukkig prijzen dat je baby 's nachts lekker slaapt en niet gaan sleutelen aan het dagritme met het risico dat je daarmee het nachtritme weer omgooit. Ga lekker me je baby op de bank zitten, maak met Hogg de open haard aan of als je die hebt doe het bij het oud papier en relax. Die babytijd duurt maar zo kort, zonde om al die tijd te verknoeien door ritmes te proberen op te leggen, terwijl het ook vanzelf echt helemaal goed komt.
Groeten Primavera

liora

liora

25-11-2010 om 20:07

Huisarts

Hoi,

Je zoontje gilt, dus hij wordt niet blij en uitgerust wakker!

Aangezien het recent is op komen zetten, zou ik allereerst naar de huisarts gaan en even zijn oren laten checken. Oorpijn is bij mij kinderen de meest voorkomende oorzaak voor ineens meer en langer gillen en korter slapen.

Sterkte!

Liora

dc

dc

25-11-2010 om 20:14

Inderdaad oren

Klinkt als een oorontsteking inderdaad!

Annieke

Annieke

30-11-2010 om 23:47

Bedankt!

Bedankt voor jullie reacties!!
Ha, wat heerlijk om te horen dat het vanzelf allemaal goed kan komen! Eigenlijk heb je ook helemaal gelijk... Het zijn vooral die doemscenario's waar ik zo bang voor ben...
Misschien moet ik dat maar gewoon los laten!
Hij is als hij wakker is een lieve en vrolijke baby, dus hij lijkt niet echt te weinig slaap te krijgen.

Eigenlijk vind ik het vooral heel vervelend als mijn zoontje s avonds niet goed wilt inslapen, omdat ik het dan heerlijk vind om lekker even rust te hebben. Overdag kan ik altijd gaan wandelen met hem.
meestal gaat het s avonds wel goed, omdat ik hem dan voed en hij tijdens de voeding meestal in slaap valt en ik hem zo zijn bedje in kan leggen, maar de laatste week gaat ook dat minder. Maar misschien dat dat ook wel weer komt doordat ik te hard probeer overdag. Misschien begint hij wel vervelende associaties met bed te krijgen zo... Dit weekend waren we weg met vrienden, en toen heeft hij perfect geslapen in de kinderwagen (als we wandelden, maar ook gewoon stilstaand in een cafeetje). En 's avonds sliep hij als een roos in zijn kinderwagen!
Het enige probleem is dat hij over een maandje naar het kinderdagverblijf gaat. en daar hebben ze natuurlijk geen tijd om hem op de arm in slaap te laten vallen... Maar goed, misschien moet ik me daar maar niet te druk om maken...

Annieke

Annieke

30-11-2010 om 23:49

Goed idee

O, daar had ik nog niet eens aan gedacht... We zijn ook nog laatst gaan zwemmen, dus dat zou ook nog mee kunnen spelen!
Aan de andere kant, zou hij dan niet voor de rest ook huileriger moeten zijn? Hij huilt voornamelijk als hij in bed wordt gelegd nl, en niet zo tussendoor.
Maar het is altijd goed het even te laten checken!

Limi

Limi

01-12-2010 om 10:41

Ik herken het

En ik heb er niets aan gedaan, behalve niet meer in zijn eigen bedje leggen.

Hij slaapt nu (14,5 mnd) wel eens 2 uur achter elkaar op ons bed, maar tot een paar maanden geleden was het niet meer dan 30-45 minuten. Hij ging dan inderdaad huilen als hij wakker werd, want ik was weg en hij lag in zijn bedje en kon daar niet weg. Als hij nu de laatste paar maanden wakker wordt, klimt hij van ons bed en gaat hij bij het traphek staan 'roepen'. Als hij na 3 kwartier weer wakker wordt, gaan we vaak nog wel even met hem op bed liggen, maar dit werkt niet altijd. Hij is dus niet standaard 'nog moe' na een kort slaapje. En als hij dat wel is en we hebben geen tijd om hem weer verder te laten slapen, trekt hij vanzelf wel bij tot vrolijk. Mijn oudste deed de eerste paar maanden ook alleen maar korte slaapjes en zonder dat ik er iets aan deed werden die van een paar korte tot één lange. Ik heb het de jongste dus ook zelf laten aangeven. Vanaf de geboorte waren ze beiden al heel veel wakker.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.