Evaluatie PSZ vond ik erg schokkend
Beste allemaal,
Mijn kleine ventje gaat sinds 2 jaar naar de peuterspeelzaal. het was een heel drama en hebben het met 1 uurtje per keer moeten opbouwen. Hij vond het verschrikkelijk. Het eerste jaar is hij bijna ook niet kunnen gaan ivm rode hond en telkens terugkomende oorontstekingen enz. wel 8 antibiotica's verder en heel wat vocht achter de oren kwam zijn spraak niet op gang en hij heeft 1 week voor zijn 3de verjaardag buisjes gekregen. KNO arts meldde ook dat het 1 jaar kon duren voor zijn spraak op gang zou komen aangezien hij ook een heel jaar aan beide oren 40% gehoorverlies had.
Na de zomervakantie is hij dus gewoon weer naar de gegaan. heel verlegen moest ik hem telkens naar binnen dragen. inmiddels staat hij s morgens al klaar met zijn tas en zegt hij mama naar school.
hij is nog zeer terughoudend naar de kindjes toe en maakt ook geen contact met de juffen. speelt liever alleen. doet wel mee met groeps dansjes en zingen maar hij houdt wijselijk de mond 
.
na had ik afgelopen woensdag evaluatie over hem. er zijn ook in deze 4 maandjes al heel wat juffen gekomen en gegaan. er is 1 vaste juf en deze gaf ook de beoordeling. helaas stopt zij nu ook en krijgt hij weer andere juffen.
Ze gaf aan dat tygo geen enkel contact zoekt met zijn leeftijdsgenoten en als de juffen hem wat vragen reageert hij niet of krimpt in elkaar.
naar mijn idee gewoon verlegen.
hun zijn van mening dat er meer aan de hand is :/
ik ben zo geschrokken en boos en verdrietig en alles tegelijk en weet niet wat ik hier nu mee moet.
ze hebben geprobeerd de cito toetsjes af te nemen hier doet hij ook niet aan mee en trekt gewoon zijn eigen plan. ze hadden het zelfs erover dat hij niet mee komt met de schoolsystemen en dat we hem moeten laten onderzoeken door xonar instelling om hem te observeren. ze zijn bang dadelijk in groep 1 dat het hem te veel word en helemaal zijn eigen ik niet meer durft te zijn en helemaal overspoeld word door de rest van zijn klasgenoten.
een feit wat ik zie is. hij heeft 1 jaar heel slecht gehoord. hoort nu sinds 4 mnd pas goed. thuis maakt hij al hele zinnen van 3 a 4 a 5 woordjes en komen ook elke dag nieuwe woorden bij.
contact zoeken is hier gewoon normaal hij reageert, toont emoties, antwoord op gesloten en keuze vragen. open vragen heeft hij nog moeite mee maar kom op hij heeft net 4 mnd buisjes.
22 dec gaat ook zijn neusamandel eruit hij blijft verkouden en door de neus praten.
ander feit is dat hij heel erg verlegen is zelfs als hij oma en opa tijdje niet heeft gezien loopt hij met het gezicht naar beneden en moet hij even weer over de dremppel heen weer.
als er bezoek komt kijkt hij de kat uit de boom maar speelt gewoon maar praat dan wel minder.
hij ontwikkeld zich gewoon normaal. een vrolijke ondeugende iets wat verlegen peuter.
hij kent bijna het hele alfabet. kan tellen tot 23.
speelt gewoon leuk met Nijntje auto's klei, verf en noem maar op.
speelt doktertje ect.
hij weet zelfs dat de a van appel is en van aap, de b van bal, en de s is van stink teen 
hoe denken jullie over het evaluatie gesprek van de PSZ moet ik dit met een korreltje zout nemen? moet ik ingaan op wat hun zeggen?
ik ben 2 dagen flink onder de indruk geweest en heb best zitten huilen omdat ik echt overrompeld ben geweest erdoor.
feit is ook wel dat ik vroeger niet naar psz ben geweest omdat ik te verlegen was ik heb tot groep 4 gehuild zo onzeker en verlegen.
papa is ook heel terughoudend en trekt ook zeker zijn eigen plan, heel standvastig. en vroeger ook zeer op zichzelf terug getrokken en verlegen.
naar mijn idee gewoon het aard van het beestje, zijn persoonlijkheid.
Groetjes Anewor.
mirreke
Bedankt voor je reactie x
als
het vooral een taalachterstand is, voor een logopedist hoef je geen verwijzing meer te hebben, daar kan je zelf mee afspreken dat die eens bekijkt hoe het zit met de taalachterstand.
Dat gaat heel speels en krijg je ook tips hoe thuis z'n taal te stimuleren.
Ik weet niet of een medisch kleuter dag verblijf wel zo nodig is, vooral niet omdat na het beter horen de taal en gedragsproblemen ook vanzelf over gaan. Maar dat moet je wel goed in de gaten houden, dat hij vooruit blijft gaan.
verlegen aard
Ik ga helemaal nergens heel. Heb zelf maar keer contact gehad met de logopedist en oefeningen mee gekregen... vooral omdat hij zo verlegen is ga ik nu niks forceren voor hem opdringen.. achterstand is een groot word.. hij oraat 3 4 a 5 woordzinnen... de afspraka met school was dat fe leidsters hem meer zullen stimuleren tot praten. Maar ik heb zelf het idee dat ze teveel pushen waardoor mn kleine kerel juist zijn mond houd..het werkt avetechts.
Klopt Anewor
Verstandig voor je kind. Je kunt een kind geen ontwikkeling opdringen. Het moet er ook aan toe zijn en er zin in hebben.
Echter om tegemoet te komen aan de eisende opstelling van de psz kan het goed zijn om dit met logopedie te bespreken en hem daar laagdrempelig te laten spelen samen met jou waarbij je toch alvast wat tips opdoet.
Dan kunnen ze je in elk geval niet in de schoenen schuiven dat je je kind negeert.
Maar
Ik snap ook dat je school al zo'n opgave vind voor je kind dat je het verder rust gunt thuis. Is er geen logopedie die aan huis komt?
annej
Daar ga ik inderdaad eens voor bellen. Zou wel heel fijn zijn om in zijn eigen omgeving de taal te stimuleren en uittebreiden hier is hij in een vertrouwde omgeving. Thnx voor je tip.
bedankt
Iedereen bedankt. Vervolg na de schoolvakantie.
logopedie aan huis
bestaat idd ook. Heeft mijn kind ook een tijd gehad.
Mogelijk maar niet vergoed
Hier ook een keer per week bij ons aan huis, en een keer per week bij haar aan huis gewoon in een huiskamer. Ons kind vond het nadat hij gewend was het altijd wel leuk. Lekker op schoot bij mama boekjes lezen, of voorgelezen worden, en plaatjes aanwijzen.De meerkosten voor het aan huis komen werden niet door de verzekering vergoed, en dat is er in de loop van de jaren vast niet beter op geworden.
Henriette
Hier wel vergoed, maar mijn zoon was ook wel een extreem geval denk ik, bijzonder prikkelgevoelig waardoor op een lokatie therapie geven niet zinvol was.
TS kan het beste informeren of misschien kan ze die kosten wel betalen. Of toch gewoon op de praktijk.
mijntje
Wat hheeft jou zoon dan als ik vragen mag..
anewor
Een chromosoomafwijking, maar dat is een lang verhaal en verder niet relevant. Ik was door hem erg ingelezen in taalproblemen, vandaar dat er bij gehoorproblemen meteen een belletje gaat rinkelen. Op het audiologisch centrum worden ook altijd eerst de oren bekeken.
Hopelijk gaat jouw zoontje nu snel vooruit, maar het is niet gek de psz tegemoet te komen door zijn 'taalachterstand' te laten bekijken door een logopedist.
dankje
Dankjewel. Kleine van mijn beste iendin heeft ook chromosoomafwijking.. en helemaal niet bekend.. duplicatie van een bepaald stuk chromosoom heeft hij.. vaker komt deletie voor in het 22ste chromosoom.. 22q11 heet dit.. het is maar de vraag hoe hij zich verder ontwikkeld. Op speciaal onderwijs gaat het nu super goed. En hopelijk bkijft hij vooruit gaan.
Sterkte zeg.. het lijkt mij heel erg moeilijk voor de ouders maar ook voor het kind.. xxx
mbo4
er zijn ook andere opleidingen, oudere leidsters die zelf moeder zijn uiteraard. Het zijn mensen die veel kinderen zien en daardoor vaak sneller doorhebben of er iets aan de hand is of kan zijn.
Dit moet je echter niet doen door het plakken van een diagnose, die kunde heb je niet, alhoewel wel ervaring. Maar je kunt wel aangeven dat je iets opvalt en wat dat dan is en of ouders zich daarin herkennen. Als je een open gesprek met ouders aangaat kun je elkaar helpen, begrijpen en ondersteunen.
Ik had ook eens een kindje die ik van "iets" verdacht. Mijn collega was het er niet mee eens, maar ben zo terloops het gesprek met vader aangegaan.
Die vermoedde dat het kind erg leek op hem van vroeger, maar vond ook wel dat er wat achterstanden waren, al waren daar ook deels verklaringen voor.
Hij heeft zonder enige dwang of ideeen van mij het kindje laten onderzoeken en daar kwam wel de diagnose uit die ik vermoedde. Vader zelf kreeg daarna trouwens de diagnose ook, zo ook het broertje en de moeder.
Jouw kindje is nog maar pas goed-horend. Daarom zou ik evt. wel met een logopedist werken, maar de rest pas aankijken als hij op de basisschool zit.
op zichzelf
Is hij wel op zichzelf.. maar heeft ook niet echt vriendjes om zich heen.. en geen oudere broers of zusjes.. hij is gewend om alleen te spelen.. en mede door t gehoor dat hij zich ook nie echt uitgenodigd voelt om te spelen met andere.
Thuis speelt hij wel samen met ons gewoon zoals ieder kind doet.. toevallig gisteren op een verjaardag.. samen springen op de trampoline en met de bal gooie en voetballe is ook al samen spel. En dat gaat gewoon goed ook.. maar speelt liever alleen met de autos en zn racebaan haha.. ik zie t drama niet zo. Ik weet hou wij waren vroeger.
Sowieso zijn we allemaal anders en ook allemaal niet even zelfvertrouwd of sociaal of noem maar op.
Ja diagnoses.. wat heb je eraan.. als t kind belmmering is voor zichzelf of moeilijk is voor de ouders..weet ik t.. onzin allemaal.. als je iedereen analyseert krijgt iedereen een stempel en een diagnose..
nou
ben het niet helemaal met je eens. Op deze leeftijd is het goed om de ontwikkeling in de gaten te houden omdat het juist nu belangrijk is deze te stimuleren. Er is ook niet alleen bekende stoornissen als autisme of adhd, er kan veel meer aan de hand zijn, wat nu pas zichtbaar wordt. Als ouder zie je je kind thuis, een juf ziet de kinderen temidden van andere kinderen.
Alleen in jullie geval: juf houdt wellicht geen rekening met de achterstand door het gehoorverlies. Dit kan gedragsproblemen geven en taalproblemen. Als dat het is komt het vanzelf goed, evt met wat extra ondersteuning van een logopedist.
Eens met Peuterleidster: een middenweg nemen: wel een logopediste consulteren (en wie weet is die niet eens nodig, maar laat die dat beoordelen) en de rest kan ook later.
toch
"ik zie t drama niet zo. Ik weet hou wij waren vroeger."
"Ja diagnoses.. wat heb je eraan.. als t kind belmmering is voor zichzelf of moeilijk is voor de ouders..weet ik t.. onzin allemaal.. als je iedereen analyseert krijgt iedereen een stempel en een diagnose.."
Toch moet je op die manier uitkijken dat je je kindje niet tekort doet, door volledig alles op onzin en op "hoe wij waren" te gooien.
Je vindt dingen niet vreemd omdat jij vroeger ook zo was. Je herkent het, dus is het normaal; jij bent er groot mee geworden, dus hij kan dat ook.
Maar wat nou als hij makkelijker groot kan worden dan jij? Als er hele eenvoudige handvatten zijn om met hem om te gaan in de pubertijd bijvoorbeeld, daar waar heel veel kinderen vastlopen? Daar wordt niemand slechter van toch?
Nu kan niemand van afstand beoordelen of het normaal, licht afwijkend enz is. Dat moet ook niet. Maar ontkennen, wegstoppen en afdoen als onzin moet je ook niet doen.
Kijk gewoon aan tot je op de basisschool wel of geen signalen krijgt van de leerkrachten. Het kan een verlegen kindje zijn, het kan een kindje zijn die de voorkeur geeft aan alleen spelen (heel normaal op deze leeftijd), het kan een kindje geven dat liefst alleen door het leven gaat.
Maar het kan ook een kindje zijn dat niet doet uit voorkeur maar uit onmacht en dat verschil zul je vanzelf wel gaan merken en dan is er nog wel tijd genoeg om daar op de basisschool op in te springen.
Verder zou ik op de psz melden dat het nog wel een jaar kan duren eer hij bij is met de spraak.
Die toetsjes, daar willen, in mijn ervaring, de meeste kinderen wel aan meedoen. Ze voelen zich dan heel belangrijk, speciale tijd voor hen, aan mogen wijzen, omslaan, raden enz.
Met 2.3 jaar wijzen ze vaak wat, dat hebben ze gezien van de anderen en sommigen snappen het meteen. 
Het leuke is als je de toets met 3.9 herhaalt, je ziet hoe groot hun ontwikkeling is geweest.
In begrijpen, woordenschat, begrippen zoals er onder, er op, verschil, zinnen afmaken, rondjes tellen, kleuren benoemen enz.
Maar er zijn ook kinderen, meestal jongetjes overigens, die daar totaal geen zin in hebben.
Dan stoppen we meteen, proberen het een maandje later nog een keer, maar vaak is het onbegonnen werk, geen zin is namelijk ook geen concentratie.
Over die toets zou ik me dus totaal niet druk maken, spelen met komt pas vanaf een jaar of 4 a 5. Wel zou ik signalen serieus nemen. Zeker omdat ze veel kinderen onder hun hoede hebben en de verschillen zien.
Kunnen ze nooit mis zitten? Natuurlijk wel. Maar dan weet je dat tenminste.
toch
Ik begrijp niet dat je niet gewoon even een logopedist laat beoordelen of het zo goed gaat. Hij moet een flinke achterstand inhalen en dat kan gewoon spelenderwijs!
Samenspelen
Eigenlijk vond ik dat mijn kinderen pas met 5-6 echt samen begonnen te spelen. Dan bedoel ik niet toevallig als ze elkaar tegenkwamen of even bij elkaar keken en dan weer naar hun eigen speelgoed liepen. Dan bedoel ik, afspraken onderling maken, een verhaal samen bedenken, elkaar aanvullen en soms kon dat wel een uur in beslag nemen (en daarover ruziën, lol). Als je niet goed hebt kunnen horen, sluit dat je deels af van sociale interactie als je moeder niet in de buurt is.
Toch zou ik iemand zoeken om dit recht te zetten om ruis om jouw persoon, je kind en ruis naar basisschool te minimaliseren. Zeker als het geen goed PSZ is want deze hebben de grootste behoefte schuld en verantwoording buiten zichzelf te leggen. Hoe meer je zelf het probleem verlegt, hoe meer je jezelf daarmee kan beschuldigen, volgens zo'n PSZ (en hun contacten). Daarom moet iemand anders dat doen. Dat kan je niet zelf, is mijn ervaring (helaas).
Evenzo
"Zeker als het geen goed PSZ is want deze hebben de grootste behoefte schuld en verantwoording buiten zichzelf te leggen. Hoe meer je zelf het probleem verlegt, hoe meer je jezelf daarmee kan beschuldigen, volgens zo'n PSZ (en hun contacten)."
Waar is er hier sprake van schuld en verantwoording dan? Het is het aankaarten van iets door observatie waarin men getraind is (of dat nu terecht of niet terecht is, juist of onjuist laat ik even buiten beschouwing) en aan de ouders of ze daar iets mee gaan doen. Daar komt geen schuld of verantwoording afschuiven bij kijken toch?
Peuterleidster
Ik zeg "als". En dat zeg ik omdat een PSZ met duiventil-functie (leidsters die vertrekken en steeds nieuwe leidsters, en nu gaat de ene vaste kracht ook al weg) ook van grote invloed is op kinderen in die leeftijd. Mijn kinderen wilden vaak al niet naar binnen lopen als er iemand stond die ze niet kenden. Dat kan je lezen als geen sociaal contact willen maken dat snel kan verschuiven naar geen contact kunnen maken.
De constatering van deze leidster kan precies goed zijn, alleen de achterliggende reden kan een hele andere kijk geven op de zaak. Die mis ik. En als zij dat mee zou nemen in die observaties komt het de objectiviteit ten goede. Dan moet je wel durven wijzen naar jezelf. Dat wordt soms moeilijk gevonden. Je ziet wel eens dat, om dat te vermijden, er nog harder gewezen wordt naar de ander. Voor je het weet is er geen normaal gesprek mogelijk (want er moet een schuldige zijn en alleen dan is er ook een onschuldige) en word je in de verdediging gedrukt. Als je in die hoek komt te staan, kan je alle zeilen bij gaan zetten.
Dus ja, feit dat PSZ net een duiventil is is al geen professioneel teken en als je dat niet meeneemt in een (voor de rest mogelijk heel) juiste observatie, leidt dat niet tot een juiste conclusie (wat niet tot de juiste hulp kan leiden).
wat ben ik streng
IMaar niet heus. k lees terug en ik kom wel heel streng over. Dat is nu ook weer niet de bedoeling. Smiley-functie heb ik hier niet, sorry!
Evenzo
Maar juist als de PSZ een duiventil is is het toch goed om een keer met je kind naar de logopediste te gaan?
Zelfs al zegt een kind daar haast niets, dan kan jij vertellen hoe het thuis praat, en kan zij je tips geven.
peuterspeelzaal leidster en evenzo
Je hebt misschien wel gelijk in de zin van de handvaten om hem te helpen. In de zin van meer vertrouwd raken met andere kinderen en juffen.
hij is al heel veel vooruit gegaan sinds hij daar op de psz zit.
Maar het geen dat mij frustreerd is dat ze zeggen dat het gehoor zo belangrijk is voor de ontwikkeling maar niet begrijpen wat het doet als dit voor een jaar ontbreekt.
Hij mist een gedeelte aan sociale ontwikkeling. Dit heeft meer tijd nodig als het gehoor goed is om zich te ontwikkelen dan bij de kindjes die er zitten die net zo oud zijn als mijn peuter.
Logisch is er een enorm verschil. Daarbij zijn aard speelt daarin ook een belangrijke rol. Erg terug houdend en praat alleen tegen de bekende mensen die hij dagelijks ziet en goed kent.
Tegen ons geeft hij wel antwoord en reageerd en praat hij wel zinnen van 3 a 4 a 5 woorden.
Vanaf dat hij byisjes heeft zei hij naar een dag wel duidelijk mama en papa... nu zegt hij al mama kom toch nee en papa ook.
DAAROM vind ik het onzin om hem te laten observeren omdat deE psz leidsters niet in staat zijn zich in te leven in zijn achtergrond en om onderzoek te vragen omdat hun niet weten hoe ze hem moeten aanpakken.
Dat is wat evenzo zegt. De achrerliggende gedachte die mist.. schijnbaar wete hun niet dat een kindje dat lange tijd niet goed hoort. Zich nog moet ontwikkelen sociaal en dat het niet meteen er is zodra er buisjes zijn.
hij kan ook juist stil zijn en angstig zijn omdat hij juist nu ook hoort hoe goed de andere kindjes praten en zich daarom terug trekken...
zoals ik denk dat het is.
Ik merkte na 2 dagen buisjes wel degelijk al het verschil en hij uit en praat met de dag beter. Ik denk dat t vanzelf allemaal wel los loopt.
Zeker logopedie kan geen kwaad en daar heb ik vandaag ook voor gebeld!
En daarbij door de vergrotw neusamandel is zijn ghoor nu nog niet optimaal en ook zijn rechterbuisje aord nagekeken en misschien opnieuw geplaats omdat deze vooral vol zat met korsten.
Ik vind dat de psz veel te voorbarig is geweest met het trekken van een conclusie . Wn soweisi als ze de filmpjes zien op mn foon hoe hij zich thuis gedraagd en contact zoekt en speelt met ons kennen ze hem daar helemaal niet in terug...
Dat bedoel ik
Wat ik probeer te zeggen dat het misschien wel heel nodig is om iemand te laten kijken naar de conclusies uit die observatie. Als je ze wilt weerleggen heb je iemand nodig die je kind observeert in de PSZ. Je kan wel je schouders ophalen maar daarmee gaat de ruis niet weg (naar basisschool, bijv) en dan ben je de moeder die gesignaleerde problemen niet oppakt. Of je kan er tegenin gaan als je het er niet mee eens bent. Maar dat kan je niet zelf en niet alleen (vandaar observatie door een derde) want je staat teveel in de verdediging.
Maar uit zo'n observatie kan ook iets uitkomen, namelijk dat er iets aan de hand is wat verder aangepakt kan worden. Dat kan wel even slikken zijn. Hoeft niet, maar kan wel. Hou daar dan ook rekening mee.
Kortom, de observatie van de leidster van het PSZ zou aanleiding geven tot nader onderzoek. Alleen als je zoekt, kan het ook gebeuren dat je wat vindt.
dat
Dat begrijp ik ook helemaal en daarom zei ik ook wacht gewoon tot de basisschool en ga ondertussen verder met logopedie en laat die eens kijken. Super dat je gebeld hebt.
Het is met wisselende leidsters en een achterstand door gehoorproblemen uiteraard een heel ander verhaal en dat zouden ze moeten begrijpen.
Ook dat kinderen soms thuis heel anders zijn dan wanneer ze op de speelzaal zijn en omgekeerd komt ook voor: dat ouders met twijfels komen en de leidsters het kind zich prima vinden ontwikkelen.
In het geval dat ik beschreef is vader naar een instantie gegaan en heeft het kindje daar laten onderzoeken. Met toestemming van de ouders namen zij contact op met ons en zijn een paar dagdelen komen observeren. Daar sta ik verder volledig buiten.
Ik heb alleen verantwoording voor de kinderen tijdens de speelzaaluren en kan niet op eigen houtje mensen gaan inschakelen. Als ouders niet mee willen werken is dat grof gezegd niet mijn pakkie aan en kan ik er daarna niets mee (behalve bij vermoeden mishandeling ). Maar daarmee geef ik ouders geen schuld of schuif ik verantwoording af. Hooguit kan ik het jammer vinden, maar ik ben de ouder niet en het is mijn kind niet en ik vel daar geen oordeel over.
Toch is mijn ervaring dat ouders signalen van (onze) leidsters wel serieus nemen. Al is het maar door te zeggen: onze kinderen zijn allemaal laatbloeiers en geen hoogvliegers. Dat is mogelijk en als het kind niet vastloopt is dat ook geen enkel probleem.
Ik denk dus dat we het gewoon allemaal eens zijn vwb de redenen waarom het allemaal zo lijkt op de speelzaal. Doordat zijn gehoor sterk verminderd was is hij gewend geraakt om veel geluid langs zich heen te laten gaan en zich terug te trekken.
En bij twijfel laat je hem tzt alsnog eens onderzoeken als dat nodig mocht zijn en tot die tijd gun je hem de tijd om zijn ontwikkeling rustig bij te laten komen.
klopt
Klopt helemaal. Ik zal sowieso nog een gesprek met psz en met mijn huisarts vragen. Logopedist ook.
Mocht het zo zijn dat er wat aan de hand is of dat er bepaalde punten aangepakt moeten worden. Zal dit alleen maar ten goede komen van mijn zoontje.
Al hoewel ik ook wel erg huiverig ben hoe het tegenwoordig gaat. Je hoort namelijk niks anders meer dan dat steeds meer kinderen "bestempeld" worden. Als alles geanalyseerd word zal er ook altijd wat gevonden zijn omdat ze alles zo uitzoeken en oplichten tegenwoordig. Ieder mens heeft zijn nukken en trekken.
Als ene niet goed praat met 2 heeft het een taalstoornis, als ene weinig contact zoekt wn op zichzelf is autisme.. is ene te druk heeft het adhd..
Vroeger was dat ook niet en die mensen zijn ook groot geworden en komen ook mee in de maatschappij. Wil niet zeggen dat dit bij iedereen natuurlijk even makkelijk is gegaan of gaat.
Maar de schoolsystemen zijn zo drastisch aangepakt dat het niet voor niks is dat de speciale onderwijs schoelen bomvol zitten. Ik vind dat deze kinderen te kort word gedaan nu. Door dat alles zo onderzocht word.
Wil niet zeggen dat we ook steeds meer te weten komen over de ontwikkeling van de mens.
Maar ook hier heeft iedereen een eigen mening en inzicht op. Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde. Dat scheelt
maar dat komt
omdat de ontwikkeling van de wetenschap steeds verder vordert. Denk dat deze kinderen het vroeger veel moeilijker hadden en ook veel minder begrip kregen en minder kansen. Natuurlijk kan een kind met bepaalde beperkingen best mee leren komen in de maatschappij, dat staat buiten kijf.
Ik hoop dat je kindje binnenkort geen enkele ingreep meer hoeft te ondergaan en gelukkig verder kan opgroeien en ontwikkelen.
dat
Dat hoop ik ook. Morgen om 7uur moeten we al in het ziekenhuis zijn. Gelukkig lekker vroeg!
Hopelijk is hij erna ook niet meer ALTIJD VERKOUDEN.
want dan schiet het nog niet op.
Ik weet toen hij de buisjes kreeg echt schrok toen we smiddags de speeltuin in kwamen.. hij schrok van het gehoor..
Ben zelf maar eens continue verkouden dan ploppen de oren ook de hele dag. Ook niet echt fijn.. snurkt en slaapt ook altijd met open mond. De hele dag loop ik met een zakdoek achter hem aan zoveel rotzooi en slijm komt eruit 
Ik hoop dat het allemaal los zal lopen.. ik heb 2 nachten alleen maar zitten piekeren en alles zelf geanalyseerd. :/
sterkte
Sterkte in het ziekenhuis. Hopelijk gauw weer thuis en geen klachten meer!
Vroeger was dat niet, die labels, schreef je, maar vroeger verdwenen die kinderen wel naar lomscholen. Vroeger was het niet beter. Het is nu ook bekend dat hoe eerder je de (taal-)ontwikkeling stimuleert hoe verder de kinderen komen.
Het is super dat je zoontje zich nu snel ontwikkelt en jullie thuis geen zorgen hebben. Dat moet je gewoon vertellen en ook over die gehoorproblemen. Zoveel wisselende juffen is voor geen enkel kind goed, ik snap eigenlijk niet dat je dat zo lang hebt aangezien, een psz is geen must.
Goed dat je die afspraak hebt gemaakt met de logopedist.
