Gebruik van de woorden papa en mama in regenbooggezin

Yumi schreef op 19-02-2024 om 18:57:

[..]

Doet me denken aan een jongetje waaraan ik vroeg, is dat je moeder? Nee zei hij, dat is mijn mama

Saga schreef op 19-02-2024 om 18:49:

gewoon, waar jullie je goed bij voelen

Ja, dat sowieso hoor. Er bestaat volgens mij geen goed of fout in. Zoiets is iets tussen jou en je kinderen. En wat goed voelt, is gewoon goed genoeg.

Zelf ben ik best jong mijn vader verloren en nog altijd kan het me raken als ik leeftijdsgenoten hoor praten over hun vader. Of dat ze opeens de telefoon opnemen met: "hey Pap!"

Echt, ik zou zelf nog zo graag iemand 100x per dag pappa of mamma noemen.

Netherfield schreef op 19-02-2024 om 19:34:

Ik ken een gezin met twee moeders, ene zoon is geboren uit de ene moeder en de andere uit de andere. Ze noemen hun biologische moeder mama, de andere moeder bij de voornaam. Ik weet niet of een van jullie de biologische vader van de kinderen is.

Moet dit gezin natuurlijk zelf weten. Maar persoonlijk zou dat niet mijn voorkeur hebben. Het klinkt alsof de andere ouder dan niet de ouder is en dat klopt niet. Nu is daar van kind 1 een moeder en een Marieke en van kind 2 een Yeshra en een moeder. En beide moeders zijn in dat gezin niet dezelfde moeders en beide vrouwen zijn geen moeder voor het andere kind?

Een collega heeft met zijn man een Amerikaans kindje geadopteerd.
 De ene man heet papa, de andere man heet daddy.

Wat ik veel zie is inderdaad mama X en mama Y. Net zoals bij opa's en oma's. Voelt voor mij heel natuurlijk aan 

Lotte78 schreef op 19-02-2024 om 22:21:

Wat ik veel zie is inderdaad mama X en mama Y. Net zoals bij opa's en oma's. Voelt voor mij heel natuurlijk aan

Dit hoor ik ook. En de kinderen leren dit ook snel genoeg. Ze roepen papa als het niet uitmaakt wie ze aanspreken en anders bv papa mark.

Boterbloemetjes schreef op 19-02-2024 om 19:12:

[..]

Ja, dat sowieso hoor. Er bestaat volgens mij geen goed of fout in. Zoiets is iets tussen jou en je kinderen. En wat goed voelt, is gewoon goed genoeg.

Zelf ben ik best jong mijn vader verloren en nog altijd kan het me raken als ik leeftijdsgenoten hoor praten over hun vader. Of dat ze opeens de telefoon opnemen met: "hey Pap!"

Echt, ik zou zelf nog zo graag iemand 100x per dag pappa of mamma noemen.

Ik ken gezin met mem en mama en gezin met toen jonge kinderen zeiden blonde mama en bruine mama naar aanleiding van de haarkleur. Geen idee hoe ze daar op kwamen eigenlijk. Of hetvan de kinderen kwam?

Knutselkei schreef op 20-02-2024 om 07:23:

Ik ken gezin met mem en mama en gezin met toen jonge kinderen zeiden blonde mama en bruine mama naar aanleiding van de haarkleur. Geen idee hoe ze daar op kwamen eigenlijk. Of hetvan de kinderen kwam?

Dat wordt wat als de mama's oud zijn, dan zijn het twee grijze mama's

ik kom er nu pas achter wat een regenbooggezin is. Dacht dat dat een verwijzing was naar ouders met een kindje dat overleden is 

alhambra schreef op 20-02-2024 om 12:28:

[..]

Je bent in de war met sterretjes(kinderen). Dus je zit wel in de buurt

Ze noemen een baby na een miskraam of doodgeboren kindje ook wel een regenboogbaby

U kunt elke ouder een unieke boodschap geven om de communicatie te vergemakkelijken. Dit kunnen 'papa' en 'papa', '[naam] papa' en '[andere naam] papa' zijn, of andere variaties die voor uw gezin natuurlijk lijken. Dit helpt het kind gemakkelijker contact op te nemen met elke ouder en bevordert de vorming van individuele relaties.
Door aan een kind uit te leggen dat hij twee vaders heeft die allebei van hem houden en voor hem zorgen, kan hij zich concentreren op rol en liefde. Let bij het kiezen van adressen op de mening en voorkeuren van het kind. op deze manier kan hij zich opgenomen en gerespecteerd voelen in het gezin. Er bestaat niet één juiste manier om gezinscommunicatie op te zetten. Waar het om gaat is de liefde, steun en begrip die jullie elkaar geven.