Ik ben een baby!
horendol word ik er van. Maar goed, ook dat is een fase natuurlijk, Gaat ongetwijfeld wel weer over, maar ...
gaan jullie daarin mee of kap je het af. Want dat zeurderige baby-stemmetje, het niet willen drinken uit een glas alleen uit een fles en het gedragen willen worden vind ik af en toe best vervelend worden.
En dat hij weigert naar de WC te gaan, terwijl hij daarvoor bijna zindelijk was is ook ernstig jammer
Ik ga er nu maar in mee en maak er geen strijd van en laat al helemaal niet merken dat het me stoort, maar is dat wel de juiste weg
Fase
Inderdaad een fase, bij ons gelukkig maar kort. Voornamelijk heb ik hem dan extra geknuffeld, vastgehouden zo wiegend in mijn armen als een echte baby
Eigenlijk verder geen vragen om flesjes, als ik daar geen zin in zou hebben zou ik alle flesjes wegdoen (tenzij je nog andere kinderen hebt die ze wel nodig hebben).
En als ik er helemaal genoeg van had dan deed ik zoiets van "oh maar als jij een baby bent dan"... moet je een middagslaapje doen / mag jij alleen maar melk / krijg je geen koekje / kan je ook niet naar de speeltuin / mag je geen tv kijken, etc.
Dan was ie heel snel geen baby meer 
Fase maar kap het ook af
Hier heeft de middelste (4 jr) er af en toe een handje van. Ik beschouw het als een fase, maar ga er niet te lang in mee.
Ik kap het meestal af door inderdaad ook de niet leuke dingen van het baby zijn er dan in te betrekken. Hier is dat dan, luier aan, vroeg naar bed, flesje drinken, bordje pap ipv een boterham, en vooral natuurlijk geen koekje en snoepje tussendoor maar een erg verantwoorde (droge) rijstewafel. Oudste krijgt voor het contrast op dat moment uiteraard een extra lekkere chocoladekoek.
