Na-apertje
Onze zoon van 3 doet de kindjes op het KDV veel na. In positieve, maar soms ook in negatieve zin. Het is een sociaal diertje hoewel hij ook goed alleen kan spelen. Toch vind ik hem ontzettend beinvloedbaar door zijn omgeving. Het lijkt wel of hij zijn bestaan ontleent aan andere (kindjes).
Is dit nou de leeftijd of zit het in het kind? Hoe maken we hem minder "kwetsbaar" voor zijn omgeving, ofwel meer onafhankelijk?
Naar zichzelf leren luisteren
Ik denk dat het belangrijk is als een kind (elk kind) leert op zichzelf te vertrouwen, en daarnaar te handelen. Dat zorgt er dan ook voor dat ze minder de neiging hebben om "mee te lopen".
Zelf probeer ik dat te bereiken door vaak te vragen wat de kinderen van bepaalde situaties vinden, natuurlijk op een manier die bij de leeftijd past. Hoe deed Pietje? Wat vond Marietje daarvan? Hoe merkte je dat? Hoe zou je het vinden als dat bij jou gebeurde? Hoe kan het de volgende keer anders? En in een andere vorm: hoe voelde je je toen dat gebeurde? En wat deed je daarna? Etc.
Overigens
Overigens zit 't 'm natuurlijk ook in het kind. Oudste hier is absoluut niet gevoelig op dit punt, die vertikt het zelfs te spelen met kinderen die hij onaardig vindt, terwijl zijn vriend daar dan júist mee speelt omdat hij dat onaardige gedrag "stoer" vindt.
Jongste van bijna 3 is veel meer bezig met het nadoen van andere kinderen, hij vindt het allemaal reuze grappig wat die doen en zeggen (zie bijv. mijn draadje ergens bovenin deze rubriek over een vloekende 2-jarige). Ik denk niet dat dit hem kwetsbaar maakt, omdat onze peuter het kennelijk doet om alles eens lekker uit te proberen, niet om "mee te lopen". En hij pikt inderdaad niet alleen negatieve dingen op, maar vooral heel veel positieve.'t Is net een spons, hij ziet/hoort iets één keer en hij kan het ook.
Hoort erbij, lijkt me
Die van ons doet al sinds ze acht maanden is grotere kinderen na. Ze vindt grotere kinderen ook duizendmaal zo interessant als jongere kindjes/baby's. En ja, soms komt ze thuis met lelijke woorden - dat is de keerzijde. Ik zie er nog niet zo'n probleem in en heb eigenlijk de indruk dat je er ook niet veel aan kunt doen. Het referentiekader voor de komende 15 jaar bestaat volgens mij hoe dan ook vaak uit 'andere, liefst iets oudere kinderen'.
Groetjes
Massi
Onafhankelijk opvoeden
Ik kan je aanraden het boek van Aleta Solter te lezen: het ongedwongen kind. Zij reikt vele volstrekt logische adviezen en tips aan hoe je kind onafhankelijk en zelfbewust in de wereld leert te staan. Beinvloeding door de omgeving is vooral erg nadelig in de pubertijd (drugs etc.) het is belangrijk je kind zo vroeg mogelijk te ondersteunen hier mee om te leren gaan. Zij geeft heldere, concrete en volstrekt logisch onderbouwde adviezen hoe je kind zelfbewust kan helpen opgroeien.
Klopt
Zit zeker in het kind, van baby af aan vond hij zijn omgeving meer dan interessant. Een grote spons! Mijn jongste van 6 maanden heeft dat ook, maar is selectiever in wat hij wel/niet waardeert zeg maar.
Hoe dan ook het hoort er ook een beetje bij, is de leeftijd. Maar ga hem wel bewuster maken van zijn eigen persoontje. Zal op latere leeftijd nog veel belangrijker worden. Bedankt voor de tip!
Dank voor de tip
Dank voor de tip ik ga zeker kijken of ik het boek kan vinden. Het is nu de stoerheid, maar in zijn doen en laten zie ik dat hij gaanderweg meer op zichzelf mag gaan vertrouwen. Misschien komt het vanzelf en is het een fase, maar het boek kan geen kwaad!
