Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Clarice

Clarice

27-01-2010 om 18:58

Moeite met emoties beheersen

Onze zoon van bijna 8 heeft nog steeds erge moeite om zijn emoties te beheersen. Als iets niet gaat zoals hij het in zijn koppie heeft, wordt hij boos en gaat hij jammeren, stampvoeten en huilen: als hij verliest bij een spelletje, niet een bepaalde rol mag spelen die hij op het oog had (bij toneel), als ik hem ophaal van spelen bij een vriendje, als de computer niet doet wat hij wil ... dat soort frustraties. Verder doet hij graag nogal zijn eigen zin en bepaalt graag wat er moet gebeuren. Hij kan ook heel eigenwijs zijn en bijv iets wat de juf hem opdraagt (sommen maken) gewoon niet doen omdat hij er geen zin in heeft. Hij lijkt wel straalverwend, maar dat is hij volgens mij niet.
Het is trouwens niet iets van de laatste tijd: het zit er als het ware al van nature in, lijkt het!
Op school valt zijn gedrag ook op en hij heeft dan daar ook geen vriendjes, wat hem overigens weinig lijkt te deren.
We weten niet meer wat we met dit gedrag aanmoeten. Hij gaat er voor naar therapie maar ben ook benieuwd of hier ouders zijn die alvast wat tips kunnen geven hoe we hiermee om kunnen gaan?
Bedankt!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Prakje

Prakje

27-01-2010 om 19:30

Herken het wel

Ik herken al het gedrag van jouw zoon bij die van mij. Zoon is nu 6,5 en recent onderzocht door de kinderpsychiater (en een aantal andere specialisten).

Hij heeft de diagnose MCDD gekregen. Nou wil ik absoluut niet suggereren dat ook jouw dit zou kunnen hebben. Dat is echt niet mogelijk op basis van jouw bericht Maar wellicht herken je er wat in...

Onze zoon heeft moeite met het reguleren van zijn emoties. En dat uit zich idd ook (met name....) op school. Daar doet hij bij voorkeur niet mee met de klas. En zelfstandig een werkje doen is er al helemaal niet bij. Hij is om het minst gefrustreerd en propt zijn papier dan op. Hij heeft moeite met schakelen (stoppen met spel om te eten bijv.).

Wat wij doen is ALLES vertellen wat er gaat gebeuren, tot in de kleinste details. Ook benoemen welk gedrag we van hem verwachten (dat is nl niet altijd zo logisch/helder voor hem). En vragen hem dan of hij voldoende informatie heeft. Zo niet, dan vullen we nog aan waar mogelijk.

En alle wisselingen kondigen we met een 'nog 5 minuten, dan gaan we...' aan, en houden ons daar dan ook aan.

Ophalen bij een vriendje, dan spreek ik met de moeder af dat zij 5 minuten van te voren een sein moet geven. Dan weet zoon dat ik er bijna aankom, is er geen teleurstelling en ook geen strijd om te gaan.

Thuis werken we voor elke wissel (van spel naar klusje, aankleden, etc etc) met de kookwekker. Werkt hier helemaal prima

suc6! het is knap lastig af en toe om te managen )

Geerdientje

Geerdientje

27-01-2010 om 22:48

Wisselend

Eerlijk gezegd hoop ik dat hij met behulp van therapie beter inzicht krijgt in zijn gedrag. Aan de andere kant houden we er in ons achterhoofd ook wel rekening mee dat er 'iets' aan de hand kan zijn. Van MCDD had ik nog nooit gehoord, ik zal eens googelen of ik meer herken. Gaat jullie zoon naar therapie? Bedankt voor je reactie.

Prakje

Prakje

28-01-2010 om 07:25

Geen therapie

Vooralsnog krijgt onze zoon geen therapie. We hebben echt net de diagnose gekregen en zijn nu druk bezig met het aanvragen van rugzak en hulp voor school.

Thuis gaat het eigenlijk best goed, mits we dus alles vertellen en hem veel structuur geven.

Zijn problemen komen vooral boven als je druk op hem uitvoert. Dus het 'moeten' maken van werkjes op school. En hij functioneert niet best in een groep, heeft snel last van prikkels. Een-op-een gaat het goed.

Hij gaat naar een kinderfysio die hem helpt met schrijven. Dit weigert hij op school compleet. Bij de fysio lukt het wel... dat is weer een-op-een...

Wij hebben hem bij een multi-diagnostiek team laten testen. En zijn daar heel tevreden over, de diagnose McDD wordt heel vaak gemist omdat het raakvlakken heeft met meerdere vlakken (autisme, schyzofrenie, borderline). Als je googled dan kom je als snel op een paar sites uit, er is helaas niet veel informatie over bekend.

sterkte!

Clarice

Clarice

28-01-2010 om 17:44

Voorbeeld

Hoi Prakje,
Via google kom je wel op verschillende sites, maar overal eigenlijk dezelfde tekst! Heeft jouw zoon ook dat bangheid omslaat in paniek? En boosheid in woede? Hoevaak komt dat dan voor? Is zijn boosheid bij plotselinge dingen er altijd, of alleen als hij dat niet leuk vindt, en het hem niet uitkomt? Heeft hij het bijv. ook als je opeens iets leuks voorstelt?

Ik vind het van mijn zoon eigenlijk meer: altijd zijn zin willen hebben en niet tegen het 'nare' gevoel kunnen. Zijn gedrag kan ook opeens omslaan. Net nog: zit hij te zeuren omdat ik wilde stoppen met een spelletje en hij niet. Dan opeens 'plop' (van het ene op het andere moment) opeens lief vragen 'is het al 5 uur?' (want dan mag hij tv kijken) ... ik twijfel hoor. Volgens mij is het gewoon zijn willetje en niet een stoornis oid. Maar ik kan me vergissen natuurlijk.
Heel veel sterkte trouwens voor jullie!

Prakje

Prakje

29-01-2010 om 07:12

Aanvulling

Zoon kan hier 'om niks' boos worden. Maar ook 'om niks' weer vrolijk zijn. Gelukkig vertoont hij niet alle kenmerken en ook niet in alle hevigheid.

'Om niks' bang worden lukt hem ook heel goed. En als hij iets heeft meegemaak en dat later verteld, zit hij weer helemaal in die emotie.

Overigens is 'niks' wel degelijk een gebeurtenis of iets, maar in onze ogen te klein en onbelangrijk om je druk over te maken

Zoon blijft nooit lang hangen in wat voor bui dan ook, hij is redelijk snel weer aan te spreken.

Vergeet ook niet dat een kind niet een stoornis IS maar voldoende kenmerken van een stoornis vertoond om een diagnose te stellen. Onze zoon heeft ook meer dan genoeg andere kanten en karaktereigenschappen die niet in het rijtje staan benoemd gelukkig

Nog een tip: buien waar wij geen zin in hebben (boos, opstandig, klieren etc) die worden direct afgekapt, en als dat niet lukt mag hij die op zijn kamer verder uitleven. Dan mag hij weer naar beneden als hij gezellig kan doen. Werkt hier prima, het voorkomt dat je iedere keer in een vervelnde strijd terechtkomt.

Zoon heeft ook geen vrienden, er komt wel eens een jongen spelen, en dat gaat eigenlijk altijd goed. Maar zoon weet gewoon niet hoe je een vriendschap opbouwt, dus vaker dan een enkel keertje komt er niemand spelen.

Door zijn intense angst voor honden wil hij ook liever niet bij iemand spelen. Je weet nooit of ze een hond hebben (is nog te checken) of dat er een hond op bezoek komt (heeft ie ook al meegemaakt). En voor hem is de lol er dan direct en voor altijd vanaf...

Benoem bij je zoon van elke situatie welk gedrag je van hem wilt zien. Dus bij het voorbeeld stoppen met een spelletje kondig je dit vooraf aan: dit is het laatste potje, en daarna wil ik dat jij zelf gaat spelen. Om 5 uur mag je dan op de computer/tv aan etc.

Als hij inderdaad zonder morren doet wat je vraagt, beloon hem dan met een compliment. Zeg dat je het fijn vindt dat hij lekker is gaan spelen. Je kunt hem ook met goed gedrag extra beeldschermtijd laten verdienen bijv.

suc6 ermee!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.