Vanaf welke leeftijd kan een kind een oppas baantje aan?

Erg jong

Het hangt natuurlijk helemaal van het kind af, maar ik vind 11 ook erg jong. Ik ken zelfs ouders die nog een oppas hebben voor hun 11-jarige, hoewel dat me echt te ver gaat. Ook gaan veel 11-jarigen zelf nog voor 23 uur naar bed.
Ik zou mijn kinderen vanaf 13 of 14 hebben laten oppassen, maar wel met de juiste vangnetten.

Erg jong

Ik vind 11 jaar ook erg jong om op te passen. Inderdaad wat Linda zegt: vanaf een jaar of 13, 14 met een vangnet (ik ben zelf nog steeds vangnet als dochter van 17 gaat oppassen). De elfjarigen die ik ken kunnen best goed op zichzelf passen, maar nog niet op een ander kind.

als ouder

Ik laat geen 11 jarige op mijn kinderen passen. Onze oppassen (wij hebben er twee) zijn 15 en 16 jaar oud.

alleen overdag

Zo jong zou ik alleen overdag laten oppassen, voor een uurtje of zo, met achterwacht van bv jou. 's Avonds tot 23 uur is natuurlijk not done voor een elf jarige. Vanaf een jaar of 13/14 kan best, maar dan ook niet tot 23 uur, maar tot 21 uur (of het tijdstip wanneer ze normaal in bed ligt).
Als ze geld wil verdienen kan ze beter klusjes voor jou doen

ook niet

Ik vind die tijd al belachelijk.... veels te lang alleen voor zo'n jong kind.

Het is de verantwoordelijkheid van de ouders, niet van jou

Ja, het is jong en het is lang.
Je zou met de ouders kunnen overleggen dat jij oproepbaar bent en dat jij naar binnen kunt als er iets is. En je dochter moet uiteraard een telefoon bij de hand hebben.

Je dochter zou ook kunnen zeggen dat ze de eerste keer liever wat korter wil of dat ze eerst uitgebreid met kind wil spelen zodat ze elkaar kennen.

Met de eindtijd zou ik niet zoveel problemen hebben, als dit voor jouw dochter niet overdreven laat is in het weekend. En als ze niet meer alleen over straat hoeft.

te jong

De meeste 11-jarigen die ik ken, vind ik te jong. Maar ik ken je dochter natuurlijk niet.
Iemand schreef hierboven "Zo jong zou ik alleen overdag laten oppassen". Ik zie dat eigenlijk anders. Overdag zijn de kinderen wakker en moet je als oppas dus echt aan de bak. 's Avonds oppassen is over het algemeen: met een zak chips op de bank zitten en TV kijken. We stellen (stelden, de kinderen zijn nu al ouder) aan een dag-oppas veel hogere eisen dan aan een avond-oppas.

hier

Onze oppas begon hier met 13 jaar en dat vond ik al jong. Dat begon met van half 4 tot half 6 uit school. Daarna ook 's avonds. Nu is ze 15 en past ze ook wel heel laat op (tot half 2), maar nu kennen we haar beter. En haar ouders wonen 3 deuren verder, dat scheelt.

Maar goed, doet dat er toe? Als zij het wil en de ouders van het kind hebben er vertrouwen in kan je het proberen. Ik zou er dan wel voor zorgen dat ik thuis en bereikbaar was als ik jullie zou zijn.

11 jaar?

Ik ken zelfs mensen die voor hun 11-jarige nog een oppas regelen. Sluit me helemaal aan bij de rest. Een keer overdag oppassen, of als je naar een ouderavond moet van 19.30 tot 21.00 ofzo, dat kan wel op die leeftijd, mits het een verantwoordelijk kind is.

Onze oppassen zijn nooit jonger geweest dan 15, en dan waren het nog buurkinderen met hun ouders ook nog tegenover. En een 15-jarige tot half 2 laten oppassen vind ik ook nogal wat; dan zou ik de oppas bij mezelf laten logeren. Dat hebben wij éen keer gedaan; toen moesten we door week een keer 's avonds tot laat weg, maar oppas moest de volgende dag wel naar school. Toen is ze gewoon blijven slapen en konden wij rustig pas na 12 uur thuis komen.

hangt van veel factoren af

Onze zo'n van nu 12 past al een jaar 's avonds op z'n jongere broertje en zusjes, maar alleen als we binnen 10 minuten thuis kunnen zijn als hij belt, doordeweeks niet later dan 22 uur en dat de jongste twee al slapen. Hij is verantwoordelijk en slim en kan goed met z'n broertje en zusjes omgaan. En de jongere kinderen zijn ook niet moeilijk. In het weekend vind ik 23 voor een keer geen probleem.

Ik zou het dus helemaal van de situatie laten afhangen, waar gaan ze heen, is het doordeweeks of in het weekend, hoe is de vierjarige en hoe is je dochter. Het is ook wel fijn als de vierjarige jouw dochter al kent, ik heb vroeger eens opgepast en de kinderen lagen al in bed, maar kenden mij niet, kwam één kind naar beneden, ik was al twintig en kon daar wel mee omgaan, maar dat had ik niet gekund als ik elf was geweest.

sorry

Ik vind 11 echt in alle opzichten te jong; zelfs voor een vroeg/zelfstandig kind. Ik snap niet dat iemand daar anders over kan denken. Ik vind ook dat je je dochter tegen haarzelf en al die gemakkelijk denkende volwassenen in bescherming moet nemn. Bedenk eens een paar situaties; brand, ziekte whatever en bedenk hoe wijs je dochter dan is. Je wilt het haar toch niet aandoen dat ze zich daar verantwoordelijk voor voelt?
En iemand als achterwacht vind ik ook geen goed idee. Ze moet namelijk dan de beslissing kunnen nemen dat diegene ingeschakeld moet worden en het is mogelijk dat ze te weinig inzich5t heeft in wanneer zo'n situatie ontstaat. Nee, dit is voor mij een absolute nee!

Nee

Ik was zelf een jaar of 12 toen ik oppaste bij onze achterburen, op drie kinderen. Dit was dan als de kinderen sliepen en het was niet laat in de avond.

Nu ik zelf moeder ben, zou ik zelf geen 11/12 jarige laten oppassen. Ik vind 14/15 eigenlijk de minimumleeftijd. Ik ben leekracht en vind de kinderen die ik in groep 7/8 heb gehad echt te jong om te kunnen oppassen.
Zelf hebben wij nu twee oppassen, zij zijn 16 en 21. Die van 16 is pas voor het eerst geweest en die van 21 is bij ons begonnen toen ze 15 was. Overigens is het bij ons bijna altijd zo dat de kinderen al slapen als ze komen, maar dat zal wel gaan veranderen, de oudste is 7 en gaat over een paar jaar vast niet meer om 19u naar bed

Niet doen

Ik heb van de week. Mijn oudste van 11 op haar broertjes laten passé met medeweten van de buren.
Ze vroeg of ze nu ook bij anderen kan oppassen. Ik heb direct laten weten dat hier voorlopig echt geen sprake van is. Ik vind het een grote verantwoordelijkheid en. Snap het ook niet van de ouders in kwestie. Ik zelf heb voor mijn kinderen altijd oppassen gehad vanaf een nl jaar of 15. Een kind van 11 leert net een nl beetje zelfstandig te zijn en oplossingen te vinden voor zichzelf als ze alleen zijn. Om dan de verantwoordelijkheid te dragen voor een ander is echt een brug te ver

hier een 14 jarige

En ik wacht toch maar een jaartje, wil haar pas laten oppassen als ze 15 is. Dat lijkt me een mooie leeftijd.

Fijn zoveel reacties

Bedankt voor alle reacties. ik vind ook 14 a 15 een goede leeftijd. Als ik dochter even een uurtje alleen thuis laat dan merk ik dat ze dingen doet die niet mogen zoals toch het gasfornuis gebruiken om soep te maken. Laatst had ze ook met lucifers gespeeld toen ik niet thuis was, brandlucht verraadde haar, ontkennen had geen zin. Ze houdt van koken maar ik wil niet dat ze dit doet wanneer er geen volwassene bij is en zeker niet met lucifers spelen. Ik denk niet dat ze dit zou doen in een ander huis, ik vind überhaupt 11 jaar te jong. Dochter is heel erg op zoek naar betaald werk . Ik heb al gezegd dat ze wel voor mij af en toe klusjes kan doen tegen betaling. Helaas heeft mijn man een heel andere kijk over wat wel en niet kan qua leeftijd dan ik. Onze kinds durven alles en ik ben dan degene die ze moet remmen. Bv jongste van 7 vindt dat hij wel alleen naar school kan fietsen (drukke verkeer!) en vindt ook dat hij wel inmiddels zelf mag bepalen waar hij buiten speelt. Hij fietst heel gevaarlijk en impulsief pffff. Heeft het van de week zo bont gemaakt qua gevaarlijk fietsen dat hij nu een week achterop zit bij mij. Man zegt dan ik moest toen ik 7 was al alleen naar school en deed er een half uur over en ik mocht gaan waar ik wou. Dus ik sta als moeder tegenover man en kinderen wat betreft het niet mogen van dingen. Als ook nog de ouders van het kind het goed vinden dat dochter op hun 4 jarig kind past. Ga ik heel erg twijfelen of ik niet overdrijf qua wat wel en niet kan. Nu ik jullie reacties lees heb ik weer wat meer vertrouwen in mezelf. Heel erg bedankt Dochter kan een ander baantje verzinnen . Misschien een heerlijke maaltijd voor ons maken zou leuk zijn.

ik leef mee

Gelukkig is mijn man nog voorzichtiger dan ik, maar hier zat er ook een constant de grenzen op te zoeken. Gaf je maar één millimeter extra vrijheid, dan werd dat meteen een meter. Om doodmoe van te worden. Ik ben zo weinig mogelijk de strijd aangegaan, heb me steeds afgevraagd: OK, dit is wat apart op deze leeftijd, maar wat kan er mis gaan? Als ik dan beren op de weg zag gebeurde het niet. Grappig genoeg is ze nu heel volwassen, maakt netjes haar huiswerk, is gezellig in huis en voelt geen enkele behoefte om grenzen te testen of ergens tegenaan te schoppen. Kennelijk een gevalletje vroege puberteit.

Een mooi tegenargument voor je man: fijn dat jij het gered hebt toen je zeven was. Maar de kinderen die het destijds toevallig niet gered hebben, zie je nu niet meer. Ik denk dat onze ouders het verkeer destijds enorm onderschat hebben en ons gewoon zo opvoedden als zij ook opgevoed waren, dus met al vroeg veel zelfstandigheid in het verkeer. En dan is het nu ook nog eens drukker dan in onze jeugd.

Daarbij

Het verkeer was in die tijd veel minder, bijna niemand had een tweede auto dus alle moeders die hun kinderen naar school brachten deden dat lopend of op de fiets. Nu word je van de sokken gereden door moeders in grote SUV's onderweg naar school

Tsja

Dan kan je dus maar beter zelf ook zorgen dat je in zo'n SUV zit...

Liefst met maar één kind erin en ruimte voor nog zes.