Algemene muziektheorie examen a

Van de wieg tot het graf

Het laatste wat mijn oma nog had toen ze op haar 94ste op haar sterfbed lag was muziek. Ze communiceerde vooral met liedteksten. Afhankelijk van haar gemoed was er altijd wel een passende tekst voorhanden. Ze was professioneel zangeres geweest. "Und Morgen wird die Sonne wieder scheinen" zei ze dan als ze blij was om de familie uit Nederland weer te zien en er uitzicht was dat ze weer in haar eigen huis kon liggen. (Margje, die hebben we al een keer besproken volgens mij).

En bij ons leren familieleden nu al een paar generaties lang in de muziek hun partner kennen... mijn jongens zijn in de wieg gelegd bij het Nederlands Studenten Orkest met Mahler 5.

Daartussenin is er ook voor iedere moment in het leven wel muziek te vinden. Als ik in de zomer een paar weken geen muziek hoor komen er altijd weer allemaal stukken boven tijdens het wandelen of fietsen. Het gaat zo diep je hersenpan in!

Als ik dan lees wat neteret mut beschrijft dan vind ik het ontzaglijk jammer dat die kinderen zoveel moeten missen in België.

Rodebeuk

Wat volgens mij mist bij het muziekonderwijs is een stukje vrijheid. Omdat mijn kinderen aan het conzervatorium ( = gewoon muziekschool/ balletschool en toneelschool) les volgden zaten ze in het programma vast. Het grote voordeel van het conservatorium is dat ze die diploma's uitreiken en die worden in heel Belgie erkent. Omdat ze volgens een vast programma werken krijgen ze zwaar subsidie zodat muziekles ed betaalbaar is voor iedereen ( ook al klagen ze hier dat het zo duur is). Je kunt wel bij iemand privee les krijgen en er is een enkele "muziekschool"die anders lesgeeft maar goed dat weten wij ook pas sinds kort ( en te laat dus). Lesgeld is voor eerste kind 60 euro per jaar, voor die 2,5/3,5 uur per week dus. Voor een tweede cursus en/of tweede kind is het maar 40 euro meer. Zo deden mijn dochters eerst allebeide muziekles en ballet, prijskaartje dus 60 + 40 + 40 + 40. Voor 3,5 uur muziek en 2,5 uur ballet per kind per week. Net als de gewone scholen worden de muziekscholen gecontroleerd, de leraren wijken niet snel van bepaalde programma's af en dat zorgd idd voor een soort starheid.Heel veel kinderen haken dan ook af, helaas. Ik ben van mening dat hier beter geleerd word hoe muziek in elkaar zit ( theorie, structuur, samenzang etc) maar in NL meer naar het kind gekeken wordt en vanuit plezier in je instrument

Oooh kaatje! (o.t.)

Wat ontzettend leuk. Er was een Nesko-reunie afgelopen april maar ik had het te druk en jij wschl ook. Ik heb ook Nesko gedaan, 92 met Daan Admiraal. Jullie ook met Daan? Die heeft het volgens mij jarenlang gedaan. Ohohoh en maar uitlopen met die repetities. Wat een man.

Nou, jongste staat naast me. Wordt vervolgd.

Ik was al verliefd op een NSO-cello toen ik Nesko deed, hij ging niet mee.. is goed afgelopen.

Elkaar net gemist (o.t.)

Nesko '90. En ja, ook met Daan. Daarna heb ik nog een poosje in Krashna gespeeld, ook met Daan. Fantastisch! En altijd heerlijke muziek.

Muziekexamen gregoriaans

Hoi,

Ik zat vroeger op een heel ambitieus groot koor, en als kind werd je geacht deel te nemen aan theorielessen. Elk jaar moest je examen doen en kreeg je een soort insigne waardoor iedereen kon zien hoe ver je was. Die examens bestonden uit "moderne" muziektheorie, maar ook uit Gregoriaanse muziekleer. (katholiek koor) We moesten alle namen van de Gregoriaanse noten (neumen) kennen, de gregoriaanse toonsoorten, en de vaste gezangen in het Gregoriaans kunnen zingen. Bij het laatste examen zelfs een Gregoriaans stuk a vue kunnen zingen. Als het examen was verscheen je voor een commissie van een man of 5, om te laten horen wat je kon. In de commissie zaten de (beroeps)dirigent maar ook afgevaardigden van de Nederlandse Gregoriusvereniging, dus niet de meest vertrouwde personen. Toen ik (11 jaar), stond te wachten tot ik aan de beurt was, kwam er een kind naar buiten wat tijdens het examen flauw gevallen was. Zo huiveringwekkend...bbbrr..
Mijn eigen kinderen doen nu A/B op de muziekschool. Theorie voor A vond ik zelf best veel, maar mijn zoon haalde een negen zonder er iets voor te doen. Nummer twee is dit jaar aan de beurt. Die heeft waarschijnlijk wel iets hulp nodig. Het praktijkexamen verloopt allemaal best ontspannen. Er is gelukkig nog nooit iemand flauwgevallen....

Judith

Wat een kul zeg

Diploma's voor een muziekinstrument? Theorie-examen?
Ze springen er toch niet mee in een zwembad, en ze rijden er toch niet mee weg?

Ik heb van mijn 6e tot mijn 21e muziekles gehad op een muziekschool, eerst blokfluit, daarna harp.
Nooit een examen gehad, nooit theorieles, dat legde mijn harpjuf me uit wanneer het nodig was (dus ook die kwintencirkel enzo). Enige was 1 jaar verplicht muziekbeluisteren, wel leuk hoorden we alle classics. Op een gegeven moment was het 'als je zin hebt in het conservatorium, dan moet je maar even een pedaalharp huren en dan geef ik je een paar weken wat extra les'. Verder nooit gedoe of gezeur.

Bij muziek gaat het toch om het grote plezier dat muziek je geeft. Hoe kun je dat nou vangen in een diploma. Voor mij gaat de lol er dan echt 100 procent vanaf hoor. Nou ja hier is geen muziekschool, alleen aardige mensen die in hun vrije tijd muziekles geven. Dus mijn kinderen hoeven niet met die onzin mee te doen.

Wow, dirksmama

Je weet je wel uit te drukken

Ik kan me voorstellen dat er mensen bestaan die geen enkele lol beleven aan muziektheorie.

Maar kun je je voorstellen dat er ook mensen zijn die daardoor juist méér lol aan muziek beleven?

Om dat af te doen als 'kul' vind ik wel wat eendimensionaal.

Margje

Kul?

Hoezo, wat een kul zeg?

Zelf heb ik muziekles gevolgd. Eerst twee jaar gewone muziekles (theorie, orffinstrumenten, blokfluit) en daarna in combinatie met een instrument (piano). Ik heb de theorielessen nooit vervelend, saai of wat dan ook gevonden, integendeel. En ja, ieder jaar was er een examen, een examen dat geen enkel probleem was als je gewoon tijdens het jaar had meegedaan, had opgelet.

Dochter volgt nu ook muzieklessen. Twee uur op zaterdag waarvan een half uur zang, drie kwartier theorie en drie kwartier instrument (orff en blokfluit). Ze is nu haar tweede jaar bezig en volgend jaar mag ze een instrument kiezen. Ze vindt het gewoon leuk. Ze heeft plezier in de theorielessen. Het maakt de muziek voor haar interessanter, net zoals dat vroeger voor mij het geval was. En het examen op het einde van het jaar is nog steeds gemakkelijk als je een beetje hebt opgelet en meegedaan tijdens het jaar.

Katrien

Maar het nut van theorie en examens

Ik heb in al mijn muziekles-jaren ook theorie gehad. Maar examens zijn niet persé nodig. De muziekschool deed aan examens ja, maar ik had privéles van een goede en geschoolde cellolerares. Die bracht mij alles bij wat nodig was, en als ik wilde, ook meer dan nodig was voor mijn instrument. Zo leer je ook theorie en praktijk tegelijk. Maar examens zijn echt niet nodig om de lol in je instrument en in het muziekmaken te krijgen of te houden.
Ook bij mij kwam rond mijn 16e de vraag of ik naar het conservatorium wilde. Ze kon me dan nog de basis bijbrengen die daarvoor nodig was.

groet, Mamvantwee

Kul

Theorie is geen kul. Examens zijn kul. En dat zegt dirksmama ook.

Niet mee eens

Zelfs het doen van examens is niet persé kul voor iedereen kul.

Iedereen die ook maar iets van pedagogiek weet weet dat er verschillende leerstijlen zijn, dat kinderen niet op dezelfde manier leren. De een leert van voorbeelden, de ander leert van één keer er stap-voor-stap van begin tot eind doorheen, de derde leert van herhalen, herhalen, herhalen, etcetera. En hetzelfde geldt voor motivatie van kinderen.

Zoals het nu in elkaar steekt kiest de muziekschool blijkbaar voor één bepaalde leerstijl (theorie leren en motiveren d.m.v. examens doen). Dat doet geen recht aan al die kinderen/mensen die op een andere manier leren, zoals dirksmama en anderen.

Maar door het 'kul' te noemen mis je ook de categorie kinderen die er toevallig wél van gediend is. Die bestaan echt ook. Ik heb er zelf een paar.

Margje

Plicht is kul

Ik ben niet tegen theorie (hou er zelf ook wel van), ik ben niet tegen examens voor degenen die daar lol aan beleven.

Maar ik vind het onzin om bij iets dat je voor je plezier, in je vrije tijd, doet examens verplicht te stellen. Of het nou om muziek of zwemmen gaat, ik zie het nut van diploma's niet. Mijn kinderen krijgen muziekles omdat ze het leuk vinden iets te leren, van iemand die het leuk vind ze dat te leren. Niet voor een of ander einde-van-het-jaar-snippertje-papier.
En zwemmen hebben ze ook gewoon van ons geleerd. Pas als ze een diploma willen hebben hoeven ze naar les.

Er is al genoeg VERPLICHT voor kinderen, en het lijkt steeds erger te worden. Waarom dan zoiets onzinnigs als muziekexamens? Ik vraag me echt af WAT je dan meet? Het plezier in en de liefde voor muziek in elk geval niet, want dat valt niet in een velletje papier te vangen.
Laat examens nou gewoon voor mensen die ze wel leuk vinden!

Dyslectie en muziek

Volgens de directeur van onze plaatselijke muziekschool is er waarschijnlijk een verband tussen dyslectie en notenlezen, ttz dat deze kinderen wat meer moeilijkheden ervaren om te leren muzieklezen (het geautomatiseerd krijgen ervan).
Ik veronderstel dat kinderen die een theoretisch examen doen, dus ook moeten bewijzen dat ze bladmusiek kunnen lezen? Dus kan het zijn dat je dochter er wat moeite mee zal hebben.
Hier in Belgie is het blijkbaar toch wat anders georganiseerd dan bij jullie :
priveles : dan doe je uiteraard geen examens en moet je een toelatingsproef doen voor toegang tot conservatorium.
muziekschool :
indien deze gesubsidieerd is dan volg je notenleer les vanaf 3de leerjaar (vroeger is niet toegestaan of ontvangt de school geen subsidie voor deze leerling). 2,5h/week. Op het eind van elk schooljaar krijgt leerling examens : theorie, zang, dictee en dagelijkswerk (als ik me niet vergis is het gewicht 50 voor theorie, 20 dictee, 20 zang en 10 dagelijkswerk). Om te slagen dien je minstens 60 te halen.
Na 1j notenleer kan je een instrument volgen (ook indien je niet slaagde in je eerste jaar). Na 4j krijg je een diploma lagere graad. Elk jaar leg je een examen af bij je leraar, die je punten geeft. Na 3j instrument doe je een openbaar examen (extern jurilid). Daarna kan je nog verder gaan naar middelbare graad (3j), hogere graad (3j) en uiteindelijk universitaire graad (3j) op het eind van elke graad leg je een examen af voor externe juri. (je krijgt ook na elke graad dan een diploma Deeltijds Kunst Onderwijs)
Wat je precies moet kunnen na elk jaar hangt sterk af van de academie waar je les volgt.
Onze dochters volgen les aan een gemeentelijke muziekschool, volgen 4 jaar notenleer en kunnen erna elke 3j intrument volgen in dezelfde graden, maar op het eind heb je dus geen 'officieel' diploma en willen ze naar het conservatorium, dan moeten ze een toelatingsproef doen (meestal zullen deze leerlingen wel slagen)
Oudste zit nu in middelbare graad (1st jaar) en jongste versneld in 4de j lagere graad. Het theoretisch niveau van oudste is veel beter, maar ze zit wel op instrument niveau achter op zus. Jongste vindt het heel lastig om bladmuziek te lezen en verstaat de theorie heel slecht (lijkt het te verstaan om 's anderendaags het in Keulen te horen donderen als je iets uitlegd). Gelukkig haalt ze hele mooie resultaten voor zang (bladmuziek zingen) en dictee (bijna maximum scores), waardoor ze ruim voldoende scoort.
Groetjes

Martien

Bedankt voor je reactie.
Ik weet van mijn vriendin dat het in België idd allemaal heel anders gaat.
Tot nu toe heeft onze dochter geen last van haar dyslexie mbt het blokfluiten. Is nu ook bezig op altblokfluit en dat gaat ook goed.
Het zal dus afwachten worden hoe de theorielessen gebracht gaan worden.

Leerkracht

Zal sterk afhangen van de manier waarop het gebracht wordt.
Jongste heeft misschien een lichte vorm van dyslectie. Gelukkig legde de juf de toonladders en sleutels uit aan de hand van een trein. sleutel is locomtief en bepaald hoe de wagons (noten) eruit zien (klinken, halve of volledig toon tussen de noten).
Op haar instrument heeft ze geen problemen ervaren, omdat ze begon voor ze notenleer volgde en de leerkracht het altijd voorspeelde (ze speelde volledig op gehoor en geheugen). Probleem was dat ze heel snel dat oppikte en het lang duurde vooraleer leerkracht doorhad dat ze de partiture niet las (eind van 2j instrument).
Nog steeds heeft ze het moeilijk om de partituren te lezen (vooral bij de lagere noten die minder gebruikt worden op de viool). Het lukt uiteindelijk wel, maar heeft dan soms wat meer aandacht nodig. Nu pas dat de theorie moeilijker wordt, met de verschillende sleutels en dus de mollen en kruizen wat ingewikkelder liggen (elk met hun eigen schema's). Valt leerkracht altijd veel te laat op, want dochter zit uit volle borst mee te zingen, maar gaat eigenlijk volledig af op de piano begeleiding en hoeft het maar 1x te horen om te kunnen volgen. (juf vond het vreemd dat ze vorig jaar theoretisch niet slaagde maar dan met zang en dictee alles ruimschoots goed maakte, ze dacht dat dochter een van haar beste leerlingen was, maar dat kwam er in de punten niet echt uit)
Groetjes