andere ouder spreekt kind aan
Vorige week is mijn zoon van 9 jaar op het schoolplein hardhandig bij zijn kraag vastgepakt door een vader van een klasgenootje. Hij is tegen een muur geduwd en er is op een erg intimiderende manier tegen hem "gepraat/geschreeuwd". Ook heeft de vader een middelvinger recht voor zijn gezicht opgestoken. (omdat mijn zoon dat ook bij zijn dochter gedaan zo hebben).
Mijn zoon heeft geen enkel verweer kunnen geven en heeft maar gezegd dat hij het begreep en het nooit meer zou doen omdat hij bang was dat de man anders nog kwader zou worden. Hierna heeft de vader mij gebeld met de het verhaal dat zijn dochter steeds huilend thuis kwam omdat mijn zoon haar zou slaan en schoppen. Deze middag kwam zijn dochter weer huilend uit school en hij had mijn zoon erop aangesproken. Hij vond dat het niet veel indruk op hem had gemaakt en verzocht mij er iets aan te doen. Ik heb toen een mail aan de meester gestuurd en mijn man heeft de BSO gebeld. Wij wilden graag weten wat er precies speelde en of ze mijn zoon en dit meisje dan een beetje in de gaten zouden kunnen houden.
s avonds hoorden wij van onze zoon wat er in werkelijkheid gebeurd was. Een aantal jongens uit een hogere groep zijn ook met hem naar binnen gegaan en zeiden dat dit niet normaal was en echt niet kon. Ik heb het verhaal geverifieerd bij een van de jongens en het kwam precies overeen met het verhaal van mijn zoon. (ook heeft een jongen nog gezegd dat het wel leek of de man dronken was?)
Wij hebben nog contact gehad met de BSO leidster en zij zou de man erop aan gaan spreken en dit ons ook nog laten weten.
Over de verhouding van de kinderen zelf. Ze spelen veel met elkaar, kunnen niet met en niet zonder elkaar en van beide kanten gebeuren er dingen die goed zijn en niet mogen. Er is inmiddels al een gesprek met beide kinderen geweest en het is opgelost zegt de meester.
Het zit mij allemaal toch echt niet lekker en vandaar dat ik het verhaal hier even kwijt wil.
Met mijn zoon lijkt het mee te vallen. Hij speelt alweer op school met het meisje en was erg opgelucht dat wij zijn verhaal geloofden. Wel is hij nu erg bang voor de vader en is helemaal aan de andere kant het schoolplein afgegaan toen hij er afgelopen week weer stond).
Kan (moet) ik hier nog wat mee? Het voelt niet goed als de zaak hiermee is afgedaan. Wat zouden jullie doen in zo'n geval?
Bedankt voor het lezen en groetjes
vader aanspreken
Ik zou toch echt de vader zelf ook aanspreken en hem een waarschuwing geven dat je bij het volgende incident aangifte gaat doen. Ik vind het aanspreken van andermans kind wel kunnen, maar hij is echt een grens overgegaan.
herkenning
O bah, wat een herkenning, voor mij en ons. Ik word er eigenlijk naar van, nu ik zit te typen... Bij ons is het nl heel erg geescaleerd, waarna we onze dochter van school hebben gehaald. We hebben geen aangifte durven doen van mishandeling (daar draaide het uiteindelijk op uit), omdat betrokkene (te) dicht bij ons in de buurt woont.
Maar goed, ik zou dus zeker die vader er op aan spreken. Als je dat zelf 'durft', dan zou ik dat in eerste instantie gewoon zelf doen. Als je het gevoel hebt dat school hierin meer moet of kan betekenen zou je ook nog een driegesprek kunnen voeren, dus beide ouders + de leerkracht. Sterkte!
Tine en Wizzer
Bedankt voor jullie reacties!
Tine: wat een naar verhaal! Is het geëscaleerd omdat jullie er iets mee gedaan hebben? Ik zou de vader er ook best graag op aan willen spreken (als ik durf). Maar maak je de zaken er dan niet erger op?
dilemma: doe ik niets, dan wordt er misschien gedacht dat wij het niet zo erg vinden en bovendien blijf ik zelf met een soort van frustratie zitten. Ik vind het zo'n naar idee dat hij dit bij mijn kind heeft gedaan!
Ik heb tegen de vader gezegd dat ik het wel goed vond dat hij mijn zoon erop had aangesproken. Maar ja, ik wist toen nog niet op welke manier dat gebeurd was 
Ik baal er nu ook van dat ik verder
niet gevraagd heb of hij het zelf had zien gebeuren enz.. Ik werd
gewoon een beetje overdonderd door dat telefoontje.
Ik ben wel benieuwd of er ook mensen zijn die vinden dat ik overdrijf en het er beter bij kan laten zitten om de dingen niet op de spits te drijven. Ik vind het erg lastig allemaal en heb zoiets (gelukkig) nooit eerder meegemaakt...
je overdrijft niet
Nee hoor malou, je overdrijft niet vind ik.
Die vader geeft ook niet het goede voorbeeld, door zelf agressie te gebruiken is hij geen haar beter dan wie hij ook beschuldigt. Tegen een kind nog wel.
Kom er gewoon op terug, dat je pas later hoorde de manier waarop hij dat deed en hoe je geschrokken bent. Ben wel benieuwd of die man dat normaal vindt zo of dat hij spijt heeft.
Ben ook benieuwd hoe dit is opgelost
De meester meldde dat dit is opgelost. Op welke manier is dat opgelost? Is er ook een gesprek met die vader geweest? Het beste zou zijn dat er een afspraak met die vader gemaakt zou worden dat hij eerst naar de BSO-begeleider of meester toe gaat als zijn dochter gepest wordt en niet dat kind zelf aanpakken. Dat kan inderdaad lijden tot mishandeling.
Je kan, als je de vader tegenkomt, aan hem vragen of het verder is opgelost. Ook kan je dit vragen aan de BSO-leidster of meester.
Ik zou er zelf helemaal van ontdaan zijn dat ik mijn kind zou verbieden om met dat meisje te spelen. Wat dan als het weer escaleert? Kinderen kunnen ruzie maken en ja.. dan heb je de poppen weer aan het dansen.
niet op het prikbord
als je het op prijs stelt wil ik je dat wel via een privemail doorgeven. Neem dan maar even contact met me op via mijn mail = achternaamvoornaam apestaart yahoo punt com (volgens mij ben je slim genoeg om dit uit te vogelen 
)
Agressief type?
De vader komt nogal agressief over.
Daarom zou ik hem zeker niet "aanspreken" op zijn gedrag. Dan voelt hij zich mogelijk aangevallen en kan dan (weer) agressief reageren, waardoor het alleen maar kan escalleren.
Wat je wel kunt doen is naar hem toegaan en vragen hoe het met zijn dochter is. Daarna kan je vertellen wat jij begrepen hebt van het voorval. Of hij dat wist/gezien had? En ook dat je kind, toch maar een kleine jongen van 9, stuk kleiner dan hij, erg geschrokken is door zijn optreden. Of hij zich dat kan voorstellen? Was misschien niet zijn bedoeling?Dus dat hij volgende keer wellicht beter in zo'n situatie eerst ..... kan doen (eerst vragen/naar juf/meester etc.)? Of hij dat wat vindt?
Dus proberen het gesprek meer vragend en vanuit jouw zorgen dan aanvallend te voeren.
Ik kan me wel voorstellen uit je postings dat je misschien nog steeds bang bent voor agressie van zijn kant. Dan is een gesprek met de meester/BSO wellicht een goede, ook weer vanuit jouw zorg, zodat de actie/het voorstel om te praten met de vader (met jou erbij) hopelijk van hen komt en niet zozeer van jou.
Ik zou sowieso een gesprek met je zoon voeren dat het gedrag van die vader niet goed was, zelfs al had jouw kind wel slecht gedrag vertoont. En uitleggen dat ook volwassen mensen soms dingen doen die niet goed zijn, en waar ze soms ook spijt van hebben (zelfs al zeggen ze het niet - niet iedereen kan/durft dat).
even afwachten maar
Tine: ik zal je even een mailtje sturen.
De meester heeft mij het volgende mailtje gestuurd: (namen natuulijk aangepast 
Bedankt voor je mails. Inmiddels met Jip en Janneke afspraken gemaakt.
Wat hun en mij betreft is het opgelost. Ik heb de moeder van Janneke nog wel aangesproken op de manier waarop Jip is aangepakt. Dit ging ze teruggeven en vond ze ook niet de juiste manier.
En verder heb ik niets meer gehoord tot nu toe.
Ik vind het wat vreemd dat er ook van de ouders en met name
de moeder nog geen contact met ons is gezocht maar ik vrees eigenlijk dat vader de feiten enigszins verdraait heeft.
Maar ik merk dat ik op moet passen om het verhaal verder zelf in te vullen. Dit zijn allemaal maar aannames natuurlijk.
Dit komt natuurlijk ook omdat ik weinig tot niets meer hoor.
Geduld dus (niet mijn sterkste kant), bedankt voor jullie reacties!
Zeker aanspreken
Ik zou die vader zeker even aanspreken over het gebeuren en vragen hoe hij er tegenaan kijkt. Vervolgens mededelen dat mijn kind er nogal van onder de indruk was en dat hij er wel rekening mee had mogen houden dat hij het tegen een kind had. Afhankelijk van zijn reactie dan mijn belofte dat ik bij herhaling aangifte zal doen.
Ik vind het allemaal wel een beetje dubbel want een kind dat mijn kind terroriseert zou ik ook best stevig kunnen toespreken. Toevallig hadden we laatst zo'n akkefietje waar een jong mijn dochter toebeet dat ze 'wel het geld moest regelen'. Bij navraag bleek ze per ongeluk iets stuk gemaakt te hebben dat hij met sporten had gewonnen. Heel sneu natuurlijk, maar geen reden om mijn kind geld af te troggelen (5 euro wilde hij). Ik heb hem dus even duidelijk gemaakt dat als hij dacht geld van ons te krijgen, zijn moeder mij maar even moet bellen en dan zullen we het erover hebben. Niets meer van gehoord natuurlijk.
toespreken
Toespreken van een kind dat jouw kind treitert daar heb ik geen moeite mee. Je pakt alleen andermans kind niet fysiek aan en daar was hier sprake van, en daar was mijn reactie ook op gericht.
Bekend
Hier in de buurt wonen ook wat van die opgewonden standjes. Tja, en in kinderruzies weet je nou eenmaal nooit wat er precies gebeurd is. Ik vind het ook prima als mijn kinderen aan worden gesproken, als het op een redelijke manier gebeurd.
Ik denk dat je het goed gedaan hebt. Ook omdat het op het schoolplein gebeurd is, zou ik het ook bij de school neerleggen. Want een schoolplein hoort een veilige plek te zijn voor kinderen. Bij ons op school hebben ze laatst aangifte gedaan tegen de overbuurman die hetzelfde deed (wegens belletje trekken) om die reden.
Ik zou de man er zelf niet meer op aanspreken. Echt, ik heb gemerkt als je mensen zelf benaderd op hun gedrag of die van hun kind, dat dit soort mensen dan niet voor rede vatbaar zijn. Dus ik zou zeggen: laat gaan, laat gaan. Ook om escalatie te voorkomen.
Zijn boodschap naar jouw zoon is luid en duidelijk overgekomen. Jouw zoon heeft letterlijk afstand van hem genomen. Een wijze les voor hem dat dit soort mensen ook in de maatschappij rondlopen en die kun jij niet veranderen.
Tja
Weet niet of ik mishandeling een wijze les kan noemen...
Ik zou zelf zo iemand aanspreken, maar ja, ik spreek ook mensen aan die roken in de metro. Als je het niet zelf durft(en terecht) zou ik het via school en/of bso spelen en eventueel je zoon adviseren niet meer met het meisje te spelen.
Ik vind deze vader echt gestoord....
update
inmiddels met de moeder gesprek gehad. (nadat ik een mail heb gestuurd dat wij graag met ze wilden praten over het voorval) Op zich best goed gesprek waarin we beiden ons zegje hebben kunnen doen.
Ik denk alleen wel dat de vader de zaken wat anders heeft voorgesteld. Omdat hij tegenover mijzelf aan de telefoon ook de boel wel wat verdraaide zal hij tegen haar zeker niet verteld hebben hoe het in werkelijkheid is gegaan. En dat denk ik toch wel te kunnen weten omdat ik het verhaal van verschillende kanten heb gehoord.
In een gesprek met de vader (hij is nu een aantal weken weg) zie ik niet zo veel heil. Dan wordt het waarschijnlijk toch een welles nietes spelletje en daar heeft niemand wat aan.
Ik heb nu wel met de moeder afgesproken dat er zodra er iets is wij elkaar zullen bellen/mailen en of naar de meester/BSO zullen gaan.
Iedereen bedankt voor het meedenken en de reacties. Er zitten hele zinnige bij 
Malou
