Angst om alleen te zijn
Onze dochter van 5 1/2 is sinds de maand december ineens bang om alleen te zijn. Ze loopt als een schaduw achter ons aan, roept steeds: waar ben je en nog vervelender: ze wil niet alleen in haar kamer slapen!
We blijven 's avonds nu bij haar zitten tot ze slaapt, maar bijna elke nacht om een uur of 2 staat ze naast ons bed: mag ik bij jullie slapen?
Omdat we haar liever niet bij ons bed wilden nemen, omdat dat ook zo slecht weer is af te leren, leggen we nu dan maar haar matras bij ons op de kamer en dan slaapt ze verder goed.
Maar echt prettig is het niet.
Wie heeft tips?
Koud?
onze zoon van bijna 4 doet nu hetzelfde rond 3/4 uur 's nachts. Hij vraagt het niet, maar kruipt gewoon naast me. Hij voelt dan ijzig aan en ik denk dat hij daardoor wakker wordt. Ik slaap gewoon rustig verder. Als het weer warmer wordt slaapt hij wel weer door toch?
Vragen
Sinds december is dit schrijf je. Nou is december op deze leeftijd ook best een heftige tijd dus is het niet raar dat er dan een onveilig gevoel is.
Wat ik rond deze leeftijd bij de oudste altijd probeerde was uitvissen hoe we het samen konden oplossen. Dus doorvragen en dan vooral in de trant van: hoe denk jij dat je fijner kunt slapen in je eigen kamer.
Misschien dat een nachtlampje een oplossing is. Of een klamboe voor een veilig gevoel.
Succes in elk geval.
