Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Heidi*

Heidi*

14-10-2008 om 17:14

Angst om te eten (6,5 jaar); waar kan ik hulp vinden?

Ons zoontje van 6,5 eet sinds zijn 2e verjaardag praktisch nooit het voorgeschotelde avondeten. Hij weigert te proeven en zegt dat hij niet durft.
Ik heb inmiddels veel dingen geprobeert en ben nu klaar met allerhande theorieen. Ik weet eenvoudigweg niet meer wat ik nog kan doen.

Hij groeit goed en ontwikkelt zich goed, dat is geen probleem en zou dus verder geen zorg moeten zijn, maar wat ik echt heel raar vind is dat hij NOOIT wil proeven. Groenten eet hij helemaal niet, fruit alleen een banaan. Verder rijst en pasta en heel goed brood. Ontbijtgranen ook. Helemaal geen vlees, maar wel weer ei.

Ik denk er aan om professionele hulp in te schakelen, maar kan iemand mij vertellen waar ik dan moet zijn?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Vraagbaak

Ik zou hier zo 1,2,3 geen antwoord op weten. Maar alleen een banaan en geen groente vind ik wel erg weinig. Misschien een idee om deze vraag bij de vraagbaak te stellen?
Sterkte in de strijd, want dat is het volgens mij wel.

Guinevere

Guinevere

14-10-2008 om 19:35

Heidi

Er is logopedie voor kinderen waarbij er "iets" in de mond aan de hand is. En er schijnen ook "eetteams" te zijn voor de echte probleemeters. Daar mogen ze dan oefenen met bv. 1 hagelslagje. Eerst bekijken, dan in de mond nemen en het mag er ook weer uitgehaald worden, enzo verder. Ben je al bij de huisarts geweest?

Sjillie

Sjillie

14-10-2008 om 19:36

Heidi, lijkt mijn zoon wel

Mijn zoon is met 1½ jaar gestopt met warm eten en is nu ook bijna net zo oud als jouw zoon.
Ook mijn zoon is een gezonde jongen.

Ben wel eens met het probleem naar de huisarts geweest, maar dat was niet zo'n succes. Het kwam erop neer dat mijn man en ik het probleem zijn omdat wij overgewicht hebben en wij onze zoon een verkeerde relatie met voedsel geleerd hebben.
Waarom mijn dochter dan geen eetprobleem heeft wist ze niet.

Wij zijn gestopt met zoon te willen laten eten. Als zoon roept: "Lust ik niet" antwoorden wij "je hoeft het niet te lusten, je moet het eten."
Ook zijn wij gestopt met toetjes laten eten na (onze) maaltijd. Gezegd tegen zoon dat hij ervoor kiest niet te eten en dus ervoor kiest geen toetje te eten.
Dit was moeilijk, maar we hebben het consequent volgehouden. En uiteindelijk waagde zoon de stap om kale macaroni te eten en vond het lekker. Nu kan zijn maaltijd uit 7 elleboogjes macaroni bestaan. Niet veel maar het is iets.
Rijst heeft zoon geproefd maar vond hij niet lekker, juist dit positief beloond door hem te prijzen dat hij geproefd heeft en hem een toetje gegeven.

Inmiddels heeft zoon ontdekt dat hij aardappelkoek ook lekker vind.
Soms wil hij voedsel alleen tegen zijn lippen leggen.

Verder eet zoon wel goed brood, appel, krenten/ rozijnen, kroepoek zowel normale als hete, poffertjes, pannenkoeken, friet, kip nugget, appelmoes.

Als we gezellig met dochter aan tafel zitten mis ik het wel dat we zo niet met zoon kunnen zitten, maar ja de stappen die hij nu al maakt vind ik al knap.

Wat hetbeste werkt is dat jij rustig blijft en je zoon duidelijk maakt dat HIJ ervoor kiest. Maak het min of meer zijn probleem.

Sjillie

Sjillie

14-10-2008 om 19:38

Heidi en guinevere

Onze kids die nog wel iets eten vallen vaak tussen wal en schip. De eettherpieën die er zijn zijn met name voor kinderen die elke vorm van voedsel weigeren en daardoor van sondevoedig afhankelijk zijn.

Sjillie

Sjillie

14-10-2008 om 19:39

Nog even een aanvulling

wij laten zoon vrij in hoe hij eet: met vork, lepel of handen en hij mag (voorlopig) spelen met zijn eten.
Aanraken is een grote eerste stap.

Guinevere

Guinevere

14-10-2008 om 20:49

Vraagje heidi

Eet je zoon dan alleen droge pasta en droge rijst? Helemaal geen saus?
Verder ben ik reuze benieuwd wat jullie allemaal geprobeerd hebben en wat de "theorieën" zijn waar je mee klaar bent. Pure interesse, mijn zoontje van nu 6 heeft ook een (voor ons) heftig eetprobleem gehad. Sinds bijna een jaar is ie nu zowat een (eet)voorbeeld voor andere kinderen trouwens.

Heidi*

Heidi*

14-10-2008 om 20:54

Sjillie....

...dat is dus precies waar ik ook tegen op loop. Sondevoeding is 1 station te ver. Hij moet het gaan durven!! Hij is geen zwaar geval, maar wel een probleem om het maar zo te zeggen.

Heidi*

Heidi*

14-10-2008 om 20:58

Guinevere.....

Ja inderdaad, alleen droge rijst en pasta. Nooit groente, nooit vlees!

De theorieen: niet dwingen, laat maar gaan, met handen eten, geen toetje beloven, wel een toetje bij proeven, met stickertjes werken, kadootjes beloven en wat al niet meer. In 4,5 jaar tijd heb ik echt alles geprobeerd en er nooit een probleem van gemaakt. Kortom: noem er maar een en ik ken hem en heb hem geprobeerd. En dan echt 3 weken lang om door te willen zetten, maar NIETS werkt.

Ik ben natuurlijk wel eens een keer boos geweest, maar ook dat was geen optie, zoals wij alleen natuurlijk al jaren weten, maar goed ik ben ook maar een mens.
Hoe heb jij jouw zoon zo gek gekregen dat hij nu wel eet?

Heidi*

Heidi*

14-10-2008 om 20:59

Pisa...

....wat is de vraagbaak?

Guinevere

Guinevere

14-10-2008 om 21:12

Geheim heidi

Ha Heidi, hoe wij zoonlief aan het eten hebben gekregen kan ik hier niet vertellen, dan komt mijn anonimiteit in het geding. Maar als je het echt wilt weten mag je me mailen guinevere_oo at hot mail punt com.
Verder kan ik hier wel vertellen dat mijn zoontje (achteraf) een probleem bleek te hebben met de tastzin in zijn mond. Hij kon simpelweg bepaalde structuren niet verdragen in zijn mond...

Sjillie

Sjillie

14-10-2008 om 21:47

Guinevere

mag ik jou ook mailen? Ben ook benieuwd. Zou net als Heidi mijn zoon graag normaal aan het eten hebben...

Heidi*

Heidi*

14-10-2008 om 21:52

Guinevere.....

ik brand van nieuwsgierigheid!
Ik heb je zojuist gemaild.

groetjes

Faith

Faith

14-10-2008 om 21:58

Sensomotorische integratie

Ik moest heel erg denken aan -zie titel- Soms is het lastig om bepaalde dingen te voelen, kan een kind er echt niet tegen of heeft er zoveel last van dat hij zich niet op iets anders kan concentreren. Eten geeft ook een bepaald gevoel in je mond. Vergelijk het met bepaalde geluiden waar je echt niet tegen kunt. maar in het geval van eten is dat lastiger, dat kun je niet vermijden maar is juist een levensbehoefte. Is een orthopedagoog als eerste stap niet iets? Faith

tonny

tonny

14-10-2008 om 22:53

Interessant

Ook zoiets meegemaakt... Al dat 'niet durven' en intense afkeer van binnenuit is beetje bij beetje overwonnnen. Er zijn nog steeds heel wat dingen die ze beslist niet gaat proberen, maar met het huidige menu gaat het goed.

Bij haar ging het rond de leeftijd van anderhalf mis. In de babytijd was 'eten' ook een ramp.
Ik heb het gevoel dat een enorm verlies aan vertrouwen en basisveiligheid in de couveuseperiode en de tijd daarna een rol heeft gespeeld.

En nu stop ik erover, het zijn geen prettige herinneringen en ik raak off topic.

Sterkte en ik hoop dat je de juiste kennis en ervaring onder ogen krijgt!

Tonny

Ohooo, heidi*

De vraagbaak vind je ook hier op OO. Ga naar de homepage van ouders.nl en daar kan je op de knop vraagbaken klikken, waar je je vraag kwijt kan.
Inmiddels zie ik al een groot aantal goede tips voorbij komen. Hartstikke goed. Succes.

Guinevere

Guinevere

15-10-2008 om 10:12

Natuurlijk sjillie!

Natuurlijk wil ik mijn geheim ook aan jou openbaren! Ik ben alleen bang dat de methode die ik jullie ga onthullen alléén bij mijn zoontje heeft gewerkt. Maar, you never know, niet geschoten is altijd mis
Ik ben aan het werk, ik kijk of ik in de lunchpauze tijd vind om mijn geheim te onthullen!

marie

marie

15-10-2008 om 11:41

Website nee-eten

hallo
Wellicht heb je wat aan de website van nee-eten
http://cms.dynaweb.nl/users/nee_eten/
succes

Sjillie

Sjillie

15-10-2008 om 11:48

Marie

ik ken de stichting nee eten op proffesioneel gebied.

Het vervelende van kinderen zoals de zoon van Heidi en mij dat zij echt overal tussen vallen. Zij komen bij de stichting niet in aanmerking omdat hun situatie niet levensbedreigend is.
ze hebben wel een probleem met eten maar eten nog net te veel zeg maar.

Als kinderen alles weigeren is er volop hulp, maar als kinderen wel eten maar beperkt maar verder gezond zijn is er niets.

Guinevere

Guinevere

15-10-2008 om 12:20

Mail heidi

Je kunt nu "al" mijn geheimen in je mailbox terugvinden, Heidi!

Meyke

Meyke

15-10-2008 om 20:02

Als hij patat eet....

is het een opvoedingsprobleem zei onze huisarts. Ik zwaar gepikeerd, want ik was natuurlijk heel goed in opvoeden Dus moest ik naar een opvoeddeskundige en die heb je in soorten en maten heb ik ontdekt. Veel verder hebben ze me niet geholpen...
Hier dus ook zo'n kind, hij durfde niet te proeven. Maar intussen is hij ouder en wijzer en gaat het steeds beter. Het lijkt me nu wel de leeftijd om dat met hem te bespreken. Zoonlief weet inmiddels dat je dingen vaak moet proeven voor ze lekker worden. We nemen alleen pure dingen (dus geen saus of wat dan ook erover). Je moet ervan proeven. Eerst een heel klein beetje. Volgende keer iets meer. We kijken eerst (aanraden van het forum!) hoe het eruit ziet, hoe het voelt, of het ergens op lijkt, of we het al vaker gegeten hebben etc. Voor alles waarvan een redelijke portie gegeten wordt, krijg je een sticker. Stickerkaart vol en je mag naar de speelgoedwinkel. De eerste stickerkaart duurde maanden, maar het gaat steeds sneller (en dus maken we de porties wat groter en gaat er af en toe saus doorheen).
Ik ben trouwens wel heel benieuwd naar de aanpak van Guinevere!!

Marjoleine64

Marjoleine64

15-10-2008 om 22:03

Bijna 11 en nog steeds problemen...

die ook begonnen toen hij anderhalf was. Wij hebben toen een tijdje toegegeven, maar daarna wilde hij dus niets meer alleen boterhammen met pindakaas. Inmiddels is dat langzaam weer opgebouwd, hij eet nu appel, banaan en peer, vlees (makkelijk vlees, hamburger, kip etc, maar geen rookworst) en vis, brood (alleen leverworst of smeerkaas en zoet), alle soorten aardappel, maar heel moeilijk rijst of pasta (alleen de lasagna gaat wel). En helemaal geen groente als het aan hem ligt. We hebben nu de afspraak dat hij elke maaltijd een beetje moet eten van onze gerechten, dat komt neer op 1 flinke hap groente waar hij dan 4 hapjes van maakt, mengt met vlees en eindeloos herkauwd (zo zou ik het ook niet lekker meer vinden). Het gaat heeeeeel langzaam steeds iets beter, maar ik ben bang dathet nog wel even zal duren voordat hij gewoon alles met de pot zal mee-eten. Ik heb niet de indruk dat het iets lichamelijks is, hij heeft zichzelf gewoon aangepraat dat hij het niet lust. Wie de magische tip heeft: ik hoor hem graag...
Marjoleine

Carolien

Carolien

16-10-2008 om 11:26

Speciale poliklinieken voor kinderen met eetangst.

Hoi Heidi,

Waarom maak je niet gewoon eens een afspraak bij een kinderarts in een academisch ziekenhuis? Misschien is hij inderdaad wel een "licht geval", maar ik kan me niet voorstellen dat alleen kinderen die van sondevoeding afhankelijk zijn in aanmerking komen voor de eet-therapie die in sommige ziekenhuizen gegeven wordt!

Ik ben geen expert, maar dat lijkt me in elk geval de aangewezen route om te bewandelen. Huisartsen weten toch vaak niet zo goed raad met dit soort dingen. Sterkte!

Sjillie

Sjillie

16-10-2008 om 17:53

Zou ik willen

maar kom niet voorbij de huisarts

Asa Torell

Asa Torell

16-10-2008 om 21:09

Idioot eigenlijk

bedenk ik me ineens, die eetproblemen komen zo ontzettend veel voor. Je zou toch denken dat er inmiddels iets 'standaards' voor bestond? Zoals bijvoorbeeld logopedie als praten niet goed gaat? Al is het maar een leren-omgaan-met, maar dat zou toch ook al heel wat zijn, als je gewoon weet waar je aan toe bent.

Carolien

Carolien

17-10-2008 om 10:18

Inderdaad mieke, de schoolarts is er ook nog!

De schoolarts (GGD)zou dan inderdaad een goeie optie zijn. Stom dat ik er niet aan gedacht heb (heb notabene bij de GGD gewerkt..)
Het is overigens van de zotte dat een huisarts je geen verwijzing wil geven!?!!? Je hebt best een serieus probleem, toch?

En als dat allemaal niet wil, zou ik gewoon brutaal zijn en eens bellen naar het ziekenhuis en je probleem voorleggen. Sterkte!

Guinevere

Guinevere

17-10-2008 om 10:43

Met mijn serieuze probleem...

Met mijn serieuze probleem werd ik indertijd wel doorverwezen. Naar een OPVOEDBURO. Eén keer geweest, tjongejonge wat heb ik daar een goede aanwijzingen gekregen....maar niet heus. Zo irritant, gelijk de insteek kiezen dat het wel aan de ouders zal liggen. Ik vrees dat dat bij meer eetproblematische kinderen zo wordt gedacht.
Terwijl het bij onze zoon vanaf hap 1 al fout ging...6 maanden oud, dus zóó duidelijk dat het niet aan de opvoeding lag!

Guinevere

Guinevere

17-10-2008 om 11:00

Ben je er nog, heidi*?

Zie titel...

Sjillie

Sjillie

17-10-2008 om 13:15

Inderdaad

een goede ga het eens via schoolarts en anders zelf het ziekenhuis bellen.

Anders eens proberen een andere arts te pakken te krijgfen in de praktijk (zijn ze niet happig op)

Heidi*

Heidi*

17-10-2008 om 14:36

Meyke....

.....dat heb ik ook allemaal al geprobeerd, maar helpt niets!
En een opvoedprobleem is het niet, want onze andere zoon eet wel.

Heidi*

Heidi*

17-10-2008 om 14:38

Asa....

.....een gat in de markt moet het zeker zijn!! hahahahaha

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.