Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Juulke

Juulke

24-09-2008 om 13:09

Boos

Hallo,

Mijn zoontje is sinds hij op school zit (nu 5 maanden) vaak erg boos. Dit uit zich in hard en boos schreeuwen als het hem niet aanstaat, slaan of schoppen (tegen mensen en spullen) of soms zelfs iets kapot maken van zijn grote broer. Vandaag heeft hij de juf geslagen omdat hij niet naast een bepaald kindje wilde zitten.
UIteraard leg ik hem uit dat dit niet kan. Maar wil de sfeer ook niet te negatief maken.

Hij zegt dat hij liever thuis blijft en niet naar school gaat, toch zie ik hem vrolijk in de klas en de juf vindt ook dat het goed gaat. Hij moet nog erg zijn plekje vinden op school dat zie ik wel. Het liefst speelt hij met grote kinderen, dat is lekker stoer, maar ik heb het idee dat dat een beetje te hoog gegrepen is.

Ik ga er vanuit dat het een fase is, maar vind hoe dan ook dat ik er toch wat tegen moet doen.

Beloningssysteem (een dag niet slaan daar krijgt hij een hartjes-snoepje voor) werkt niet echt.
Wie heeft er een goede tip.

juulke

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Pippie

Pippie

24-09-2008 om 13:52

Onmacht

Het lijkt erop dat hij onmacht voelt bij zijn gevoel en dat hij dan niet anders kan dan slaan. Zou dat kunnen? Begrijp ik goed dat hij dit nooit deed voordat hij naar school ging? Hoe gaat hij met zijn gevoel om? Kan hij dat al goed herkennen? Beloningssysteem is dan alleen maar sneu. Een extra frustratie. Hij kan zijn nare gevoel niet aan en mist dan ook nog eens de beloning.

Beter is om het gevoel bij hem te benoemen er naar te vragen en het verder te bespreken zodat hij zich meer bewust wordt ervan. Dat is een eerste stap.
Hoe ga je er nu thuis mee om als hij boos wordt?

Pippie

Juulke

Juulke

24-09-2008 om 15:33

Dat dacht ik ook al

Hoi Pippie,

Ik denk inderdaad dat het onmacht is. Hij is heel makkelijk en lief geweest naar andere kinderen tot hij naar school ging.

Ik stuur hem wel eens naar zijn kamer, af en toe moet je duidelijk maken voor hem maar ook voor mijn andere kinderen dat dit echt niet kan. Daarnaast kan ik even bijkomen en hijzelf ook. Naar zijn kamer vind hij niet erg, hij vindt het zelfs vaak fijn (komt er tot rust) en wil er later ook niet meer vanaf. Echt helpen doet dit dus niet.

Als hij slaat of schopt dan praat ik er inderdaad altijd over, als hij weer rustig is. Zeg dat dat niet mag en dat hij als hij boos is maar op de bank moet gaan slaan, of dat ik hem help als hij een ruzie niet kan oplossen.Ik heb niet het idee dat het binnenkomt, dat is het probleem. Zijn gevoelens verwoorden lukt hem niet. (Bij mijn oudste ging dit juist erg goed, dus dit is nieuw voor me).

Het beloningssysteem werkt niet. Je moet haalbare doelen stellen en dit is niet haalbaar als het even tegen zit, dus inderdaad een frustratie extra.

Ik probeer hem extra induviduele aandacht te geven, dit juist om niet in een negatieve spiraal terecht te komen.

Groetjes!

Pippie

Pippie

24-09-2008 om 21:57

Gedrag en gevoel

Goed dat jullie een manier hebben gevonden om even de rust in jezelf te kunnen laten terugkeren.

Wat goed voor hem is, verwacht ik, is het gedrag en het gevoel los van elkaar te bespreken. Dus wat hij doet is niet goed. Je kan ook wat anders doen dat is okee.

Wat ik bedoel met gevoel is: je voelde je wel boos he? Dat kon ik ook aan je zien? je was wat rood. Voelde je dat ook? Was je meteen boos? Of was er eerst verdriet? Dat vind je naar he, dat boos en verdrietig zijn? etc.

Wat je ook kan doen, juist omdat hij het blijkbaar (nog) niet zelf kan dragen, dat gevoel, is aangeven dat jij hem er bij wilt helpen. Vraag wat hij van je nodig heeft. Sommige kinderen kunnen daar echt heel duidelijk in zijn (bv: nou niet boos worden of troosten of mij even met rust laten). Je kan dat dan met hem afspreken. En op het moment van een woedeaanval kom je daarop terug: ik zou je helpen bij je boosheid, je wilde even met rust worden gelaten dus dat doe ik dan even. Want je bent boos he? En dat wil je he.

En dan laat je hem ook aangeven wanneer het genoeg is geweest om met rust gelaten te worden. En ook dan kan je bij hem vragen hoe hij zich dan voelt. Is de boosheid al helemaal weg, of een beetje. Is het al weinig genoeg om weer rustig te doen

etc etc.

Eigenlijk komt het er op neer dat je weer contact met hem zelf krijgt ipv met zijn boze bui. Want daarmee heb je de verkeerde aan de lijn.

Ik hoop dat je daar iets mee kunt. Ik ben zelf erg snel van het voorbeeldjes van gesprekjes geven. Da's om een idee te geven van hoe je er in kan gaan staan.

Pippie

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.