Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Tango

Tango

05-06-2011 om 17:35

Brutaal of niet?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Vragen staat vrij

Zegt men. Maar dat geldt kennelijk niet voor kinderen. Ik vind dat kinderen best mogen vragen wat in ze opkomt en het aan de ouders is om ze bij te sturen. Als de dochter van Ayla vindt dat een mevrouw voordringt en daar ook wat van zegt en dan wordt gecorrigeerd door haar moeder die haar erop wijst dat de mevrouw al eerder geholpen werd in de winkel dan heeft de dochter van Ayla er weer iets bijgeleerd.
Ik kan heel slecht tegen brutaal gedrag, maar iets niet mogen vragen wat een volwassene wel mag vragen puur omdat je kind bent, nee. Ze vragen het soms wat onbeholpen, nou, dat moeten ze gewoon nog leren.
Brutaal vind ik het om als volwassene te denken dat je gewoon over kinderen kunt heen walsen (ik ben nu wel een beetje opgehitst door het voorbeeld van de twaalfjarige en de kletsende cassières).

Ongepast

Het was misschien niet zozeer brutaal als wel ongepast. Je moet leren dat je op je beurt moet wachten maar juist voor kinderen kan dat zo moeilijk zijn. Maar het ligt er ook helemaal aan hoe het gevraagd is of er nog een "dank u" af kon.

+ Brunette +

+ Brunette +

07-06-2011 om 12:23

Nee heb je, ja kun je krijgen.

Beleefd vragen is niets mis mee en meestal vind ik het best als iemand het op gepaste wijze vraagt. Ik bied iemand met maar een of twee artikelen zelf ook weleens spontaan aan om vóór me te gaan als ik zelf met een volle kar in de rij bij de kassa sta want ik weet hoe frustrerend het is om lang te wachten terwijl je zelf bijna niets koopt. Zelf vraag ik ook weleens of ik voor mag als ik haast heb en heel weinig boodschappen en voor mij staat een volgeladen kar. Kinderen mogen van mij dan ook best vragen. Zowel bij kinderen als bij volwassenen maakt het wel uit of het op fatsoenlijke wijze wordt gevraagd, soms vindt iemand (altijd volwassenen) dat ie recht heeft om een voorkeursbehandeling, dat irriteert me, het gaat om een gunst.

klerrie

klerrie

07-06-2011 om 13:19

Lastig

Een lastige materie: in het geval van de kinderen die vragen om voor te mogen gaan, daar zou ik geen problemen mee hebben als ze het netjes vragen.
Het geval van een 6-jarige die vraagt waar het eten blijft: ik zou als ouder gecorrigeerd hebben en het zelf gevraagd hebben. Ik persoonlijk vind het ongepast dat een kind dat vraagt.Dat kan namelijk helemaal verkeerd overkomen als het op de verkeerde manier gevraagd wordt. Mijn dochter had dat ook op die leeftijd kunnen doen maar dan zou ik haar gecorrigeerd hebben.
Het geval van het corrigeren van de caissiere: dat vind ik heel precair. Een 6-jarige die een (bijna??) volwassene corrigeert, dat zou ik als ouder niet goed hebben gevonden. Ik kan moeilijk uitleggen waarom.
Wat ik altijd als regel hanteer (mijn oudste is ook altijd erg bijdehand geweest en heeft moeten leren wat je wel en niet kan zeggen in welke situatie) is: "Zou ik dit zelf ook willen horen als mens van een (leeftijd)-jarige?" En soms kan dat wel en soms kan dat niet. En de toon die gebruikt wordt, kan ook heel belangrijk zijn.

Gerry

Gerry

07-06-2011 om 20:37

Klerrie

Zou je me kunnen uitleggen waarom het niet ok is als een zesjarige een cassière vertelt dat ze een product vergeten is te scannen? Misschien dat er even bijgestuurd moet worden hoe ze dat zegt, maar met de aanname dat ze dat op een normale manier brengt, en dat het waar is, wat is daar mis mee?

Er zijn dingen die je niet zegt, dat klopt. Kinderen moeten inderdaad leren dat niet alles kan. Maar dan gaat het toch om de dingen die volwassenen ook niet zullen zeggen? Zoals 'wat bent u dik,' o.i.d.

Het gebeurde mij afgelopen zaterdag dat ik moest wachten in de Mac. Mijn burger was met kaas gemaakt in plaats van zonder en het duurde me toch best lang voordat ik een nieuwe kreeg. Mooi dat ze het vergeten waren. Het gebeurt dus gewoon dat mensen bestellingen vergeten. Op een normale manier vragen of het lang duurt zou ik gewoon stimuleren. Dat hoort wat mij betreft bij de opvoeding, dat je op een nette manier leert om voor jezelf op te komen. En dat op een leeftijd wanneer het kind eraan toe is. Ik sta geloof ik echt een beetje versteld van dat hier mensen dingen niet pikken van kinderen die ze voor een volwassene in precies dezelfde situatie volkomen normaal zouden vinden. Je wordt toch niet meer mens naarmate je ouder wordt?

Puck

Puck

07-06-2011 om 22:00

Gerry

"Je wordt toch niet meer mens naarmate je ouder wordt? "
Dat vind ik dus wel. Een kind kan je niet vergelijken met een volwassene en een volwassene heeft nu eenmaal privileges die een kind niet heeft. Zo kan je het ook zien dan sommige dingen niet door kinderen gezegd hoeven te worden en wel door volwassenen. Maar zoals ik al eerder zei: het hangt heel erg van de situatie af en de manier waarop een kind iets zegt. Ik kan daar zelf ook niet echt een hele duidelijke grens in aangeven wat wel en niet kan, dat is toch iets gevoelsmatig. En uit dit draadje blijkt wel dat die grens voor verschillende mensen heel verschillend kan liggen.

ayla

ayla

08-06-2011 om 11:12

Het is denk ik ook

dat mijn dochter mij niet meer accepteert als haar aanspreekpunt, waarom zou ze ook, voor haar gevoel is ze prima in staat het zelf te regelen. afgelopen maandag mocht ik vanwege haar verjaardag even een half uurtje bij de les bijzitten, dochter wilde iets aan de klas vragen en ging vooraan staan. Hallo, hallo mag ik even jullie aandacht. ja riepen sommige kinderen. Nee zei ze ik vertel pas wat er is als jullie allemaal op jullie plek zitten. en geloof maar dat alle kinderne gingen zitten. Daarna ging ze beurten aanwijzen, 1 jongetje riep erdoor en die wees ze nog even erop dat hij wel zijn vinger moest opsteken. Juf kwam naast me zitten en vroeg gekscherend of we soms koffie zouden gaan drinken want ayladochter regelde het verder wel.
Als je zo'n kind hebt die het vaak ook nog op een nette manier regelt, dan hoef ik echt niet haar te gaan betuttelen.

Jolanda123

Jolanda123

08-06-2011 om 11:46

Niet meer accepteren?

Ayla schreef: dat mijn dochter mij niet meer accepteert als haar aanspreekpunt, waarom zou ze ook, voor haar gevoel is ze prima in staat het zelf te regelen.

Kijk, en daar zit dus het verschil. Voor haar gevoel. De vraag is alleen, is haar gevoel juist? Want laten we eerlijk wezen, je dochter is een kind en geen volwassene, en kinderen hebben nog niet de ervaring en de kennis om iedere situatie "goed" in te schatten.

Mijn kinderen hebben mij maar te accepteren als aanspreekpunt.

Ik ben de volwassene, zij zijn de kinderen.

Mijn dochter vraagt eerst toestemming..

In wat voor situatie dan ook, altijd vraagt mijn dochter eerst fluisterend aan mij "Mama mag ik zeggen dat...?"

Situatie bij de bakker. Bij de mueslikoeken stond een kaartje met 'meuslikoeken'. Bij de mueslibollen stond het wel correct geschreven. "Mama, mag ik zeggen dat het bij de koeken verkeerd staat??"

En dat mag ze dan ook beleefd melden

Maylise

Maylise

08-06-2011 om 15:04

Niet accepteren

Mijn kind zou erg pech hebben als ze mij niet meer zouden willen accepteren als woordvoerder. Zolang ik zorg dat ze elke dag te eten hebben, de kleren op hun rug en het dak boven hun hoofd betaal hebben ze dat maar te accepteren. Daarnaast zoals ik laatst nog tegen mijn jongste zoon zei die ook graag het voortouw neemt 'als je wilt leiden dan zal je eerst moeten leren te volgen.'

Maylise

Maylise

08-06-2011 om 15:07

Niet meer mens

Een kind is evenveel mens als een volwassene maar van kinderen verwacht ik wel andere dingen. Een kind kan met bepaalde dingen wegkomen waar volwassenen niet mee weg kunnen komen of in elk geval niet zonder consequenties maar andersom zijn er ook dingen die van volwassene wel acceptabel zijn en van kinderen niet.

Daarbij speelt de leeftijd van het kind ook een rol. Een 12 jarige die zelfstandig boodschappen doet heeft heeft alle recht om de aandacht van de verkoopster te vragen als die in gesprek is met een collega. Een 6 jarige die met haar moeder boodschappen doet vind ik heel anders. Dan is het aan de moeder om eventueel er wat van te zeggen.

klerrie

klerrie

08-06-2011 om 18:51

Wederom lastig

Tja Gerry, ik lees in het 1e stuk van Ayla: "ik heb ook al meegemaakt dat ze een cassiere op een fout wees, vond die cassiere helemaal niet leuk. Of ze gaat aan de serveerster vragen waar haar eten blijft want ze heeft honger"
Op het moment dat jij als ouder merkt dat de caissiere geirriteerd raakt door de opmerking, dan is het aan jou om je kind daarop te wijzen. Ik zou het zelf ook niet prettig vinden, dat is mijn criterium, dus dat betekent dat ik mijn kinderen dan erop wijs dat het gedrag niet goed is. Ook de toevoeging bij de serveerster: "want ze heeft honger" zou niet kunnen om dezelfde reden. Dat geldt trouwens ook voor mij als volwassene: dingen die ik zelf niet prettig vind om te horen, zeg ik ook niet tegen anderen.
Het volgende bericht: "Bij de kassa kan ik me niet helemaal precies herinneren wat het nou was, volgens mij was de cassiere iets vergeten te scannen. Dochter wees haar erop en dat werd niet helemaal gewaardeerd." Dus of het nou het scannen was is niet duidelijk. Later wordt het door anderen overgenomen als dat was het maar voor Ayla zelf was het niet duidelijk. Kan dus ook iets heel anders zijn. Gewezen worden op iets vergeten te scannen zal over het algemeen niet zo snel irritatie opwekken dus waarschijnlijk, als het over het scannen ging, was het de manier waarop het gezegd werd, die niet beviel. Zoals eerder gezegd: als ik dat merk als ouder, dan wordt er gecorrigeerd.
Ander iets: "Dochter trekt meteen mevrouw aan haar jas" Zou bij mij ook niet mogen want dat vind ik zelf niet fijn, aan mijn jas getrokken worden, niet door een bekende en al helemaal niet door een onbekende. Mijn kinderen hadden daar vroeger ook een handje van om mijn aandacht te trekken maar dat heb ik hen kunnen afleren.
Dus Gerry wat jij zegt "Ik sta geloof ik echt een beetje versteld van dat hier mensen dingen niet pikken van kinderen die ze voor een volwassene in precies dezelfde situatie volkomen normaal zouden vinden." klopt bij mij niet, ik vind het ook niet prettig als een volwassene mij aan mijn jas staat te trekken.

klerrie

klerrie

08-06-2011 om 18:53

Ayla: waarschuwing

Ayla (nu lijkt het net alsof ik het alleen tegen jou heb maar dat is niet zo), ik wil je waarschuwen. Je zegt "Nee zei ze ik vertel pas wat er is als jullie allemaal op jullie plek zitten. en geloof maar dat alle kinderne gingen zitten. Daarna ging ze beurten aanwijzen, 1 jongetje riep erdoor en die wees ze nog even erop dat hij wel zijn vinger moest opsteken. Juf kwam naast me zitten en vroeg gekscherend of we soms koffie zouden gaan drinken want ayladochter regelde het verder wel."
Nu je dochter nog "klein" is, wordt dergelijk gedrag nog getolereerd door klasgenootjes of ze doen in ieder geval nog wat je dochter zegt maar in de bovenbouw en op de middelbare school maak je geen vrienden met dergelijk gedrag, integendeel, je dochter gaat genegeerd worden, ze laten haar links liggen want ze hebben geen zin in iemand die de baas speelt. Taak van de juf en jou daar je dochter bewust van te maken. Ik zou toch proberen om de acceptatie door jouw dochter van jou weer te laten werken ipv te laten gaan want daar heeft je dochter uiteindelijk profijt van, ook al is het niet altijd leuk voor de sfeer. Dat zeg ik uit eigen ervaring.

ayla

ayla

08-06-2011 om 19:17

Klerrie

dat weet ik en daar wijs ik haar ook vaak op. Ik hoop dat dat 1 van die dingen is die ze nog leert naarmate ze ouder wordt. Of dat ze bij dezelfde soort kinderen in de klas komt latere die evenhard tegengas geven

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.