Cadeau na inenting.
Mijn oudste van bijna 9 heeft vorige week inentingen gekregen. Nu was ik vandaag bij de Intertoys en de mevrouw achter de kassa vertelde dat er vorige week allemaal cadeautjes zijn gekocht voor kinderen die een prik hadden gehad.
Ik ben benieuwd naar redenen hiervoor.
In mijn ogen stellen die prikken niet zoveel voor, spierpijn hoogstens, een dag of twee. Voor mij geen reden om dat te belonen. Een dikke knuffel kon ze krijgen. O ja, en een mooi kaartje van de verpleegkundige. Kind ook weer blij.
Heb jij wel een cadeautje gegeven?
Ach
ik heb wel eens iets gegeven. Ik weet niet meer precies maar wellicht iets lekkers kiezen tot een kleinigheidje uit de speelgoedwinkel. Niet eens iedere keer volgens mij. Niks mis mee. Jongste wordt volgend jaar 9. Tegen die tijd zien we wel weer. Dat zijn geen dingen waar ik een hele sterke mening over heb. Ik geloof niet dat de kinderen nu zoveel schade wordt aangericht als je iets geeft (andersom ook niet 
)
Idd Jippox
Mijn dochter zag er heel erg tegenop, ik heb haar kort van te voren voorbereid, om de stress zo kort mogelijk te laten duren. Toen ik thuis zei dat het tijd was om te gaan, moest ze even huilen. Ik heb gevraagd waar ze het meeste tegen op zag. Dat was de pijn voor de prik. Ik kon haar vertellen dat de prik op zich niet veel pijn doet en daarna waarschijnlijk wat spierpijn.
Deze erkenning voor haar gevoel was blijkbaar voldoende, ze heeft verder geen kik meer gegeven en liep heel ontspannen rond. Achteraf kon ze goed vertellen dat het meeviel.
Ik besef dat het bij mijn dochter dus redelijk makkelijk verliep. Toch denk ik dat als ik van te voren cadeautjes was gaan beloven, ook al is het zo eenvoudig als een ijsje, ik haar het gevoel had gegeven dat het erger was dan het is. Dat het blijkbaar zo erg is dat er een cadeautje tegenover moet staan.
Nu kon ze trots zijn op zichzelf, hoe rustig ze gebleven was. Ook heel wat waard!
Och
Volgens mij ben ik de enige wier kinderen wel iets kregen voor een inenting. Och, ik heb er geen spijt van. Was wel heel grappig met mijn jongste, dat is echt een stoere meid. Ze ging zitten voor die prik (jaar of 3 was ze), en verblikte of verbloosde niet toen hij werd gezet. Toen de cb-mevrouw zei dat ze toch wel heel stoer was, draaide ze zich naar me om en vroeg: 'Gaan we nu naar Intertoys?' Stond ik daar met mijn goede gedrag 
Troostknuffels....
Zoals ik al uitlegde was het in onze setting not done om te gaan troostknuffelen. Je bent daar tussen negenjarigen allemaal uit de buurt, de dochter van mijn vriendin had ik ook bij me, dus ze kennen ze allemaal, je gaat achter een scherm en je komt weer terug. Wanneer had ik moeten knuffelen zonder dat mijn zoon zou roepen: doe normaal zeg!
Wel en niet
Bij inentingen heb ik nooit cadeautjes gegeven. Bij bloed prikken wel, om mijn vierjarige mee te laten werken een cadeautje in vooruitzicht gesteld. Dit omdat ik haar anders in geen geval voor de tweede keer mee had gekregen en ze na eerste traumatische ervaring echt niet met een stille arm haar bloed had laten afnemen...
