Dochter (6) piekeren en angstig
Onze dochter van 6 vindt veel dingen spannend/griezelig en piekert.
Ik wil haar graag helpen maar ik weet niet hoe. Een aantal voorbeelden:
Ze is bang om dood te gaan of dat wij dood gaan.
Ze piekert over dat ze later moet werken en op zichzelf moet gaan wonen. Baalt dat het niet altijd weekend is.
Na het zien van een film voor alle leeftijden kan ze inzitten over het gemene personage en de gevolgen voor andere personages.
Ze kijkt uit naar het komend schooljaar maar is bang dat ze niet aan de verwachtingen kan voldoen.
Ze weet al zeker dat ze geen kinderen wil maar is bang om ze toch te krijgen.
Wij hebben geen hekel aan werk dus het is geen gepapegaai. Ook zijn we zelf bang voor honden maar verder geen angsten die we hebben overgedragen
Ik vind haar erg "wijs" voor haar leeftijd. Ze realiseert zich van alles maar is nog te jong om het goed een plekje te geven.
Hoe kan ik haar helpen?
Vertelt ze dat jullie spontaan, al die dingen waar ze bang voor is?
En om bij het voorbeeld van 'kinderen krijgen' te blijven, hoe legt ze dat dan uit, haar angst toch kinderen te krijgen? Weet ze al iets van de bloemetjes en de bijtjes?
Ik geloof direct dat het een pienter meisje is, het zijn niet de gewoonste onderwerpen waar ze al over nadenkt.
Heb geen tips of een eigen verhaal, ik hoop dat het er nog 'uitgroeit'.
Ja, ze is heel verbaal. Denkt ook hardop na en daarom krijgen we het mee.
Ze weet nog niet zoveel van de bloemetjes en de bijtjes omdat ze als je eenmaal uitleg geeft ze het naadje van de kous wil weten en vervolgens tegen Jan-en-alleman gaat vertellen wat ze gehoord heeft. Ze weet wel dat het een keuze is om een kind te krijgen, dat het niet spontaan gebeurt.
Ze zegt letterlijk dat ze geen kind wil krijgen omdat ze geen zin heeft om ervoor te zorgen. Op het kdv was ze ook niet te porren om te helpen bij de verzorging van baby's, ze wilde alleen met ze spelen.
Ze wil aan de ene kind voor altijd kind blijven maar tegelijkertijd "groot" worden, zoals ieder kind dat wil.
We vertellen haar bijvoorbeeld ook bewust weinig over het milieu, de wereld en klimaatverandering want dan neemt ze dat ook nog op haar schouders.
Hoe gaan jullie nu met haar om
En helpt dat ?
Uit eigen ervaring hielp het mij heel erg dat mijn moeder zei: dat hoeft ook helemaal niet ( werken/studeren/kinderen) en dan voegde ze er aan toe: je mag altijd thuis blijven wonen.
En al wist ik best dat dat niet zou gebeuren, ze haalde zo voor mij de beladenheid en het moeten er af en daarmee de druk en de zorgen weg.
Je mag trots zijn op zo'n pienter en bewust meisje, dat levert ongetwijfeld ook mooie gesprekken op. Dat ze er nu zoveel last van heeft klinkt wel heel naar. Bij ons is het gedeeltelijk herkenbaar. Dochter 
heeft over al deze onderwerpen wel nagedacht en daar haar zorgen met ons over gedeeld maar ze heeft er minder angst voor denk ik. Ze beschermt zichzelf ook omdat ze bewust is van haar angsten. Zo wil ze bijvoorbeeld geen film zien van 6+ omdat ze weet dat het teveel triggers geeft en vind ze veel films van alle leeftijden ook lastig.
Het ene kind denkt veel over alles na en het andere leeft meer bij de dag. Bij ons is/was verwerking erg belangrijk. Momenten plannen waarbij ze bewust uit haar hoofd maar in haar voelen gaat. Mediteren voor het slapen gaan helpt tegen een te vol hoofd zoals ze dat zelf zegt, voldoende bewegen overdag, dansen en soms masseren.
Wellicht dat dat bij jullie dochter ook kan helpen?
Roos55 schreef op 10-08-2023 om 22:54:
Hoe gaan jullie nu met haar om
En helpt dat ?
Hele goede vraag!
Ik ben nu gericht op hoe ik het zou moeten doen maar ben me niet zo bewust van hoe we het nu doen. Ik kan nl. geen compleet antwoord formuleren nu.
Fer13 schreef op 10-08-2023 om 23:05:
Uit eigen ervaring hielp het mij heel erg dat mijn moeder zei: dat hoeft ook helemaal niet ( werken/studeren/kinderen) en dan voegde ze er aan toe: je mag altijd thuis blijven wonen.
En al wist ik best dat dat niet zou gebeuren, ze haalde zo voor mij de beladenheid en het moeten er af en daarmee de druk en de zorgen weg.
Envelop schreef op 10-08-2023 om 23:06:
Je mag trots zijn op zo'n pienter en bewust meisje, dat levert ongetwijfeld ook mooie gesprekken op. Dat ze er nu zoveel last van heeft klinkt wel heel naar. Bij ons is het gedeeltelijk herkenbaar. Dochter
Het ene kind denkt veel over alles na en het andere leeft meer bij de dag. Bij ons is/was verwerking erg belangrijk. Momenten plannen waarbij ze bewust uit haar hoofd maar in haar voelen gaat. Mediteren voor het slapen gaan helpt tegen een te vol hoofd zoals ze dat zelf zegt, voldoende bewegen overdag, dansen en soms masseren.
Wellicht dat dat bij jullie dochter ook kan helpen?
Ik zoek nog een manier van goed verwerken. Ze kijkt nu veel tv om tot rust te komen. Dat helpt maar ik zou liever willen dat ze minder keek.
Bedankt voor je tips.
Wat moeilijk dat ze al over zulke heftige onderwerpen nadenkt. Als tv helpt dan is dat niet zo erg om in te zetten, als je er dan maar wel op let wat ze kijkt dat dat niet nog meer angsten geeft aan haar.
Mijn dochter (10) heeft een angststoornis helaas. Al vanaf dat ze 4 was spreken we in elk geval voor het slapengaan de dag door: wat was er niet leuk/fijn, wat was er gewoon en wat was enorm leuk/fijn. Ook bewust in die volgorde. Daarnaast doet ze elke avond een meditatie via youtube. Ze piekert ook enorm veel, nog steeds, ze is een slim meisje die enorm veel van zichzelf vraagt en verlangt. Wij hebben al rond haar vijfde hulp gevraagd voa een gezinscoach vanuit de gemeente, die hebben haar naar een creatief therapeut doorverwezen, daar heeft ze heel veel aangehad.
alhambra schreef op 10-08-2023 om 23:27:
[..]
Ik zoek nog een manier van goed verwerken. Ze kijkt nu veel tv om tot rust te komen. Dat helpt maar ik zou liever willen dat ze minder keek.
Bedankt voor je tips.
Achter dochter had ik haar leeftijd gezet, zes dus, dat is per ongeluk een emoticon geworden.
Voor ons is tv juist geen goede manier van verwerken al leek het soms van wel. Het brengt haar op het moment van kijken in rust maar ondertussen krijgt ze wel allerlei prikkels binnen. Er zijn ook allerlei onderzoeken geweest dat het voor verwerking juist niet helpt (heb zo geen link maar even googelen en je vindt er genoeg over,).
Bij ons ging het beter toen we nagenoeg gestopt zijn met tv kijken.
Voldoende beweging is belangrijk, de trampoline helpt haar hier ook bij.
Ipv de tv heeft ze nu soms een luisterboek op haar noice cancelling koptelefoon. Of dat echt helpt met verwerking van alle emoties? Dat denk ik niet maar het geeft ook ons even rust wat soms ook even nodig is.
Ik denk zelf dat als je de focus legt op verwerking het vanzelf iets beter gaat. Hopelijk voldoende beter voor haar en jullie!
Envelop schreef op 11-08-2023 om 07:20:
[..]
Achter dochter had ik haar leeftijd gezet, zes dus, dat is per ongeluk een emoticon geworden.
Voor ons is tv juist geen goede manier van verwerken al leek het soms van wel. Het brengt haar op het moment van kijken in rust maar ondertussen krijgt ze wel allerlei prikkels binnen. Er zijn ook allerlei onderzoeken geweest dat het voor verwerking juist niet helpt (heb zo geen link maar even googelen en je vindt er genoeg over,).
Bij ons ging het beter toen we nagenoeg gestopt zijn met tv kijken.
Voldoende beweging is belangrijk, de trampoline helpt haar hier ook bij.
Ipv de tv heeft ze nu soms een luisterboek op haar noice cancelling koptelefoon. Of dat echt helpt met verwerking van alle emoties? Dat denk ik niet maar het geeft ook ons even rust wat soms ook even nodig is.
Ik denk zelf dat als je de focus legt op verwerking het vanzelf iets beter gaat. Hopelijk voldoende beter voor haar en jullie!
Ik heb ook het gevoel dat tv voor kinderen die gevoelig zijn voor prikkels een rustmoment lijkt maar dat het dat niet is. Alles wordt opgezogen en blijft in dat koppie hangen. Hetzelfde merk ik hier met podcasts.
Bewegen en buiten zijn lijken meer bij te dragen. Na school met omweg naar huis fietsen en een speeltuin meepikken bijvoorbeeld werkt hier goed.
mijn oudste is nu 12. Ik herken heel veel. Her piekeren, nadenken over dingen waar de meeste kinderen nog niet mee bezig lijken te zijn.
ik denk dat het belangrijk is om te praten. Fijn dat ze het vertelt aan jullie zodat jullie weten wat er speelt. Dus niet de kop indrukken. En benoemen, wat fijn dat je dat bespreekt. Oudste geeft nu ook aan dat het al de helft scheelt als ze het alleen al bespreekt.
wij hebben op een bepaald moment hulp gehad van de praktijkondersteuner van de huisarts. Zij heeft geleerd over de stoplicht methode, en helpende gedachtes.
Zo gaat dochter bv naar de middelbare school over 2 weken en dat is heel spannend. Als ze dit wil praten we er natuurlijk over. Ze kan dan ook doorschieten in wat er allemaal zou kunnen gebeuren… dit zijn geen helpende gedachtes. We focussen dan op helpende gedachtes. En ze weet: voor elk probleem is een oplossing en we helpen haar overal bij. Die nabijheid is heel belangrijk voor haar.
daarnaast helpt het haar om in slaap te vallen met een luistercd. Ik herken dat ook heel erg, ook al heeft ze deze soms al 100 keer gehoord.
hoe ouder je dochter wordt hoe meer ze zelf ook kan vertellen en onderbouwen dat scheelt wel heel erg.
Mijn dochter is nog een heel stuk jonger en toch ook herkenning. Ik zie hier dat de tip wordt gegeven om vooral naar buiten te gaan, maar dat werkt bij ons soms averechts. Zo is ze nu al weken druk in haar hoofd met storm Polly. Elk spoor van die storm (een afgevallen tak, een boomstronk etc) is voor haar een trigger om er weer over te beginnen en vragen te stellen zoals wat je moet doen als een boom op iemand valt. Een auto die op de stoep staat is ook altijd zoiets wat een storm aan vragen oproept van dat mag toch niet, tot gevaarlijk want voetpad en wat als daar dan een baby kruipt.
Bij ons werkt eerlijkheid dus alle vragen zo eerlijk mogelijk beantwoorden en meedenken. Verder inderdaad helpen verwerken van alles wat ze meemaakt. Ook voorspiegelen werkt hier goed dus als we iets nieuws of spannends gaan doen vertellen wat ze kan verwachten, wie er zullen zijn etc.
Ik heb het idee dat bij ons bekende filmpjes kijken helpt. Wat we ook veel doen is dans filmpjes die ze dan na kan doen. Of creatieve filmpjes waarin ze gaan tekenen of knutselen wat ze dan na kan doen. Überhaupt is tekenen voor haar ook een manier van verwerken. Regelmatig krijgen we tekeningen van dingen die ze gezien heeft of die gebeurd zijn.
Bedankt voor jullie reacties en jullie goede tips.
