Dochter vriendin wil opeens niets meer
De dochter (7 jaar) van een vriendin wil opeens niets meer zonder mama. Niet naar muziekles, niet naar ballet, niet meer bij vriendinnetjes spelen (wel andersom), etc. Alles wat ze doet moet met mama. Ook thuis (uit/aankleden, voorlezen, bij mama in bed, etc). Gedrag wat je verwacht van een kleuter, maar niet meer van een kind van 7.
Het meisje heeft het op school moeilijk. Haar broer is autistisch, en bij haar zelf is er waarschijnlijk ook iets aan de hand (wat precies, weten ze nog niet). Ze heeft vooral concentratieproblemen, en zit in een grote groep (>30 kinderen), dus dat is lastig. Naar school wil ze dus eigenlijk ook niet. Vaak buikpijn, die over is zodra ze niet naar school hoeft.
Vriendin is zo langzamerhand ten einde raad. Wat moet ze doen?
Aanvulling
Nog even ter aanvulling. Tot een paar weken geleden (voor de kerstvakantie zeg maar) was dit een heel open, enthousiast meisje wat overal voor in was. Ze was dol op dansen (vandaar dat ze op ballet zit), en de muziekles ging ze ook altijd met veel plezier naar toe. En ze ging net zo vaak bij vriendinnetjes spelen als andersom. Haar enige probleem was dat ze hier in de straat de jongste was, en daardoor soms de aansluiting miste. Op zo'n moment trok ze zich dan ook terug en ging thuis televisie kijken of iets dergelijks.
Actie
Naar de huisarts en met hem/haar bespreken welke stappen ze kunnen ondernemen om uit te vissen wat er aan de hand is.
Met reina eens
Zo'n plotselinge ommezwaai in gedrag komt natuurlijk ergens van, lijkt me idd dat dat eerst uitgezocht moet worden.
Inderdaad
Ik ben benieuwd of er iets gebeurd is wat ze niet durft te vertellen.Hoeft niet zo te zijn maar je moet het wel uitsluiten bij zo'n plotselinge ommezwaai.
Damajo
Film
Het is (ongeveer) begonnen nadat ze naar de nieuwe Anubis film is geweest. Die is voor alle leeftijden, maar ook mijn dochter van 10 vond hem behoorlijk eng. Dus ik snap best dat een kind van 7 daar nachtmerries van kan krijgen. Maar zou dit gedrag daar ook van kunnen komen? En dan tot een maand na het zien van de film nog steeds?
Ze kan wel last hebben van die film
Mijn zoontje is op 6 jarige leeftijd naar een film geweest die hij ontzettend eng vond,het nadeel was dat hij met opa gegaan is en niet de bioscoop uit wou omdat hij ervoor betaald heeft.
Zoonlief heeft er erg veel last van gehad nachtmerries en hij durfde ook heel lang niets niet bij andere spelen geen feestje etc zijn vertrouwen was gewoon helemaal weg.
Hij is nu 10 en weet nog heeel goed hoe bang hij was voor die film wil het ook nooit meer zien.
Nu is zoonlief al een kind wat niet veel durft misschien is de film er een aanleiding voor geweest dat weet ik niet wel weet ik dat hij er veel last van heeft gehad.
Dus neem het wel serieus.
Anubis
Hoi,
mijn zoon van 8 is naar Anubisfilm geweest. Sinsdien is hij echt bang voor alles. Hij durft niet alleen naar boven, hij durft niet te gaan slapen, hij durfde zelfs niet alleen naar de wc. Dat laatste is nu niet meer zo, maar bij het slapen gaan is het echt een toestand. Hij heeft het maar over die Argus. En het was al in de kerstvakantie. Ik heb spijt als haren op mijn hoofd dat hij naar die film is geweest. Mijn dochter van 10 was ook bij de film, maar die is niet zo bang aangelegd.
Ik vind het ook wel iets schattigs hebben. Naar zijn vriendjes toe is het zo'n binkie, maar ondertussen......
Groetjes,
Suus
Enge dingen
Dat kan dus heel goed van een (te) enge film komen. Vroeger een meisje van 9 jaar meegemaakt met gedragsverandering (angstig). Bleek te komen door de meester die iets te enthousiast over de holocaust vertelde. Sommige kinderen zijn gewoon gevoeliger voor enge verhalen. Misschien kan je vriendin met haar dochter over de film praten of anders een kinderpsycholoog voor advies vragen? En jouw dochter anders voorlopig daar spelen ipv bij jullie.
Rafelkap o.t.
Echt waar? De holocaust met 9 jaar? Ik ben zelf nu nog steeds niet over die schok heen, laat staan 9-jarigen. Vreselijk, hoewel ik me afvraag of welke-leeftijd-dan-ook geschikt is voor zulke verschrikkingen.
Guinevere o.t.
Ja echt. De leraar was Joods en had er waarschijnlijk iets te veel over verteld. Ik was destijds de oppas van dat meisje, ze kon zelf niet goed vertellen wat het nou was waardoor ze angstig werd.
Zelf zag ik pas details hierover toen ik een jaar of 14/15 was. Maar op zich goed dat er over wordt verteld, maar 9 is natuurlijk te jong voor bepaalde details.
