Ik baal [kind maakt boek van mijn zoon stuk]
Hoe komt dat nou toch, dat onderling geklier met die kinderen ? Neemt mijn zoontje vandaag een boek mee naar school, gekregen in zijn schoen. Is er blij mee en trots op, ik zeg nog; neem dat boek niet mee want het gaat kapot. Nee mama ik ben er zuinig op en het blijft in de tas, alleen meester mag het zien en misschien een stukje uit voorlezen.
In de overblijfpauze haalt een klasgenootje het boek te voorschijn en mijn zoon zegt nog; voorzichtig mee doen anders mag ik nooit meer iets mee, gooit dat jochie het boek keihard over de grond, rug van boek kapot. Zoon huilen en het andere kind kreeg even straf, op de gang staan. Nou ja dat was het eigenlijk. Ik baal van mezelf, dat ik toch weer iets meegaf naar school. Ik doe het nu niet meer, echt alles maken ze stuk. en mijn zoon zegt terecht; nu krijg ik straf omdat hij mijn boek stukmaakt. Naar die ouders gaan doe ik niet, voor hetzelfde doet mijn zoon het bij hem, maar waarom doen ze dat ? Jaloezie, afgunst ? Blehh, blij dat ik geen 5 meer ben.
Gewoon
omdat ze 5 zijn en alles nog moeten leren en uitproberen, ze moeten dus ook het uitproberen om lullig te doen.
tja het 'hoort er gewoon bij'.
Hier hadden we bij het dinosaurus project het boek meegegeven wat ze met haar verjaardag heeft gekregen. Dat boek is nooit meer teruggevonden, heeft een week in de klas gestaan en toen was het opeens op een dag 'weg', gejat dus, wekenlang heeft de juf nog gevraagd of hij/zij het toch terug kon brengen maar niemand heeft zich met het boek gemeld. Ik ben wat voorzichtiger geworden met dingen mee geven maar het is gewoon beroepsrisico, ik heb het niemand kwalijk genomen.
Vergoeding vragen aan de ouders
Dat boek van je zoontje is opzettelijk kapotgemaakt door een kindje van school. Ik zou die ouders erop aanspreken en een nieuw boek vragen. Als mijn kinderen spullen stuk maken van anderen dan mogen ze het zelf uit hun spaarpot vergoeden. In dit soort situaties vertel ik dat ook aan de ouders, dan blijken ze toch wel open te staan.
Het ligt eraan hoe je het brengt.
Gewoon aardig blijven.
En je zoon geen spullen meer mee laten nemen naar school.
Inderdaad
Gewoon zeggen en laten vergoeden, een kind van 5 weet best wel dat dat niet mag en niet netjes is, natuurlijk proberen ze uit, maar dat mag niet makkelijk af gedaan worden.
Mijn zoontje moet alles zelf vergoeden (hij krijgt altijd een centje al hij me helpt met schoonmaken, op zijn manier 
daar mag hij dan een autootje van kopen...) en als hij 'vecht' dan moet hij voor dat kindje iets kopen van dat geld om het goed te maken. Vindt hij vreselijk, want dan kan hij zelf niets meer kopen, werk heel goed. Zijn laatste 'vecht'partijtje was ruim een half jaar geleden en hij heeft al heel lang niets meer stukgemaakt...
Nog niets gedaan
ik heb het boek zo goed mogelijk geplakt. dat ging gelukkig redelijk. Ik ben niet van plan iets met het geval te doen. Misschien maakt mijn zoon ooit ook wel iets stuk, bewust of onbewust. ik hoop het niet natuurlijk, wat van een ander is moet je afblijven, dat weet hij wel. Het is meer dat ik ervan baal dat ik me door hem heb laten verleiden toch weer iets mee te geven naar school. Voortaan maar bij oud speelgoed laten. En hij weet het zelf ook wel. Want hij kwam al schuldbewust naar me toe die dag; sorry mam, maar het is toch misgegaan.....tja.
