Ik wil jou niet meer als mama (hoe te reageren??)

Antwoord

"ik wil jou gelukkig wel als kind" of "ik hou wel heel veel van jou" en verder niet op ingaan.
Heel moeilijk om het je niet persoonlijk aan te trekken, maar toch... niet doen dus. Het is een 'in-the-heat-of-the-moment"opmerking en niet echt serieus.
's Avonds erop terugkomen, dat het niet aardig is om zulke dingen te zeggen. (De uitdrukking: daar wordt mama heel verdrietig van, wordt hier thuis alleen nogal spottend gebruikt, maar misschien bij jullie niet?)

Het is een kind van zes, geen volwassene

Dus ik sluit me aan bij Karin. Hoe moeilijk het ook is, neem het niet persoonlijk. Zo was het namelijk ook niet bedoeld. Jij bent de oudere van de 2, jij moet verstandig reageren.

Kijk, een kind van zes wil zijn ongenoegen uiten en weet gewoon nog niet goed wat je dan kan zeggen. Dus ze probeert dit uit. Het is echt voldoende als je laat blijken dat dat geen geslaagde keus was. Wat het met je doet snapt ze niet. Daar is ze te jong voor.

Vreselijk

Hoi,
ach vreselijk, hier ook. het raakt me elke keer weer. vooral oudste van 10 kan er wat van momenteel.
maar snel is het door hem weer vergeten,dus ik ben nu aan het proberen het me niet aan te trekken....
zucht, moeilijk hoor.

Relativeren

Tja, zoiets klinkt idd niet leuk, maar ik troost me dan maar met de gedachte dat ze zoiets alleen maar durven zeggen tegen iemand waarvan ze weten dat die onvoorwaardelijk van ze houdt.

Nou

Ik denk dat ik iets had kunnen zeggen in de trant van "prima, dan zoek je maar een nieuwe borstel je haar maar zelf dan".

En verdrietig zou ik niet zijn om zo'n opmerking, zowel die van mijn dochter dan niet en ook niet om mijn eigen reactie.

Ach je mag best wel eens knallen met je dochters vind ik, kom zeg.

Ach

het doet mij ook niet heel veel. Mijn oudste zoon heeft het al een aantal keer naar mij geroepen en nu hoor ik zijn broertje het af en toe mee roepen.
Ik trek het me allerminst persoonlijk aan. Het is echt gewoon pure frustratie en ze menen het voor nog geen nanoseconde.

Hier ook weleens

soms opper ik dan nog weleens een naam, wil je die misschien als mama? Meestal valt het dan toch nog wel mee bij mij

Nou nasha

dochter hier wilde een goede vriendin van mij wel als mama

Pffff gelukkig

Nu durf ik het wel te zeggen Ik roep altijd iets over het bellen van de kindertelefoon als ik door mijn schatjes beticht wordt van slecht moederschap.

Ach...

Ach schat, had je zelf al een andere moeder op het oog? De buurvrouw misschien? Weet je, ga maar naar haar toe, kan ze er vanavond een bordje bijzetten met het eten. Zal ik helpen je koffer in te pakken?
Herkenbaar dus, en nee, ik trek het mij absoluut niet persoonlijk aan. Ik heb het nu trouwens alweer jaren niet gehoord dat ze liever een andere moeder willen. Ze hebben het best getroffen met mij

Hier

riep dochter van 6 dat ook regelmatig "Nou, ik vind jouw niet meer lief, ik wil een andere mama." Mijn antwoord is dan: "Pak je zakgeld en ga naar de mama winkel en koop een nieuwe." Standaard antwoord van dochter: "Er bestaat geen mama winkel." mijn antwoord: "Vervelend voor je, zul je het toch met mij moeten doen."
Dochter roept het nu steeds minder. Ik reageer waarschijnlijk niet zoals zij hoopt.

Gr Pham

Hier wel

Een soort mama-winkel dan wel te verstaan. Want dochterlief had maar liefst 2 andere mama´s op het oog, en ze had het vrij moeilijk want ze kon maar niet kiezen. Ach, ik kon er wel mee lachen eigenlijk. Die echt onvoorwaardelijke liefde, dat vind ik ook meer iets voor ouders en niet zozeer voor kinderen. Kinderen moeten zich toch gaan losmaken, en soms gaat dat wat ongenuanceerd hier en daar.
Later ben ik wel erachter gekomen wat de aantrekkingskracht is van één speciale mama trouwens. Daar mocht veel meer dan bij mij. En wellicht was het simpele antwoord van mijn spruit bij een conflict wel dat die andere mama dan vast ook liever zou reageren. Een soort van droomwereld. Hoort allemaal zo bij opgroeien. Ik ben allang blij dat ze het zeggen allemaal, vandaag de dag. (kinderen in z´n algemeenheid dan) Geeft toch aan dat ze zich veilig genoeg voelen om zoiets te durven zeggen. Mooi toch?

Tuurlijk liora

Tuurlijk geloof ik dat,ik kan daar een week op vooruit hoor,zulke opmerkingen!)
Zo trok ik deze week alvast lootjes met de kinderen,en ik had mijn oudste,van 18.Bij de vraag: wat eet je graag,op het lootje,schreef hij: hutspot van mam.ah,smelt!

Bij dit soort dingen....

zorg ik dat ik dit altijd even op een onverwacht moment onder zijn neusje wrijf....
Je wilt zeker geen spelletje meer met mij doen.... want je wil mij toch niet meer als mama?

Ik moet zeggen dat ik met mijn snel boze en impulsieve zoon al aardig gehard ben in dit soort opmerkingen. Maar ik vergeet nooit om het hem nog even goed in te wrijfen... Ik wil echt dat zich gaat realiseren wat hij zegt!

Thanks

Gelukkig veel herkenbaarheid, en die van de mama winkel ga ik zeker toepassen!!!En nu kan ze niet wachten om weer bij me op schoot in te draaien.

Marktplaats

Oh, heel herkenbaar hoor. Mijn oudste dochter gaf laatst al aan dat ze mij wel te koop wilde zetten op Marktplaats, of eigenlijk: 'gratis af te halen'... want wie wil er nou voor jou betalen?! Ik heb haar nog de suggestie gedaan dat ze misschien ook wel een nieuwe mama kon vinden via Marktplaats.
Maar een poosje later was ik toch ook weer de liefste mama van de hele wereld. Dus alle andere mama's van de hele wereld, jullie zijn lekker helemaal waardeloos .

Kortom, neem het met een korrel (of kilo) zout.
Tine

Niet aantrekken

Volgens mij moet je je dat absoluut niet aantrekken, denk dat ieder kind het doet.

Hier is het standaard antwoord
-zal ik je koffer alvast gaan pakken

Wat'm ook goed deed was (toen het midden op de koninginnedagmarkt werd geroepen) "kom gaan we kijken of ze hier nog een andere mama verkopen"

En tegen de oudste roep ik tegenwoordig vaak. Je mag het wel denken maar niet zeggen.
-

"ik geef jullie nog 1 kans...

tot woensdag en dan ga ik echt weg" zei zoonlief van 7 een tijdje geleden. Ik moest onzettend mijn best doen om mijn gezicht in de plooi te houden. Zijn boze bui met verongelijkte gezicht, gecombineerd met de zeer beperkte mogelijkheden om daadwerkelijk zelfstandig het huis te verlaten zorgden bij mij vooral voor de slappe lach. Misschien niet echt verantwoord, maar het zag er zo grappig uit.

Inderdaad, zoals al gezegd, niet persoonlijk aantrekken en zeggen dat je ook heel veel van haar houdt lijkt me het beste. Ik geloof dat zoonlief achteraf de grap er wel van in zag, maar dat weerhoudt hem er niet van om heel af en toe nog eens te dreigen dat hij zijn biezen gaat pakken.

hsk mama

"ik loop weg hoor!"

"Ik loop weg hoor!", dat zei ik dan tegen mijn moeder. Mijn moeder antwoordde altijd met hetzelfde: "Dat is goed meiske, als je er maar aan denkt dat om half 6 het eten op tafel staat".

Toch...

we kennen waarschijnlijk alle voorbeelden wel die heer genoemd zijn.
idd grappig, lachwekkend,hou je gezicht maar eens in de plooi.

en toch is het soms anders, dan komt het harder aan. zeker als ze meer opgroeien, zoals bij ons de oudste 10 jaar.
het komt soms wel heel hard aan hoor

Annemir

vind ik ook, soms komt het echt hard aan. Mijn jongste heeft het ook een paar keer gezegd en op een gegeven moment heb ik op een rustig moment de vraag bij haar neergelegd: hoe zou je het vinden als ik zei dat ik een ander meisje ging zoeken. Dat zette haar wel aan het denken en sindsdien zegt ze het niet meer.

Niet vaak

ze zeggen het hier niet vaak hoor, maar ik merk dat oudste van 10 steeds vaker "rakende"opmerkingen maakt. oke, achteraf zegt hij sorry, maar het raakt me helaas toch te veel.

Raakt me niet

Ze zegt het al een paar jaar (is net acht geworden). En ze krijgt steeds hetzelfde te horen: 'ga ja gang'.

Ik ga trouwens de strijd over haarborstelen en vlekken op kleding niet meer aan. Ze heeft er nogal een handje van om tijdens spitsuur de kont tegen de krib te gooien. Kost teveel energie. Zij moet met ongekamde haren lopen, ik niet (ze heeft een borstel in haar schooltas, ze kan het zelf oplossen) en hetzelfde geldt voor haar kleding. Als ze er een dag 'embarrassing' volgens eigen zeggen bijgelopen heeft dan hoor ik dat bij thuiskomst van haar. En dan weet ze vaak zelf ook hoe dat zo komt.

Ze is trouwens ook een echte knuffeldame hoor, en we zijn dol op elkaar, maar dit haar een beetje haar gang laten gaan en haar op dit punt zelf verantwoordelijkheid geven ook al is ze net acht werkt gewoon het beste om ruzie en stress te voorkomen.

Haren

dirksmama, mijn dochter is 4. ze wilde een tijd niet geborsteld worden. ik had de strijd opgegeven. alleen na het douchen, 2-3 keer per week deed ik het.
totdat ze een dag van de psz afkwam met gekamde haren en een mooie staart. had de stagejuf gedaan.

toen voelde ik me best naar, alsof ik haar altijd zo laat lopen ofzo.
vanaf die dag heb ik haar gezegd: wat er ook gebeurd, ik kam smorgens je haren. en er is nooit meer strijd geweest

Ja!

dat heb ik ook een keer meegemaakt, dat de moeder van een vriendinnetje mijn dochtersd haar had geborsteld omdat het er altijd zo onverzorgd uit zag !

Ik vond dat zo gek. A omdat ze blijkbaar wel toe liet dat een ander haar haar borstelde en B dat een andere moeder het lef had om zich te mengen met de verzorging van mijn dochter.

Wat wel helpt is van die haarspray tegen klitten en ik liet het haar zelf doen, anders was het altijd ruzie en huilen sóchtends. Inmiddels is ze in een fase beland dat ze elk mogelijk uur voor de spiegel door brengt dus haar haar is inmiddels altijd perfect geborsteld.

Ach leuk toch

Sommige moeders zijn gewoon van die tutten en die vinden het leuk om met haar van die meisjes te tutten. Ik voel me daardoor niet beledigd, ik ben nu eenmaal niet zo´n tut. Zolang mijn dochtertje geniet van die aandacht. Ze laat zich altijd prima kammen door anderen, alleen bij mij krijst ze ales bij elkaar. Ach ja. Ik sta er dus wel op dat ze enigzins netjes de deur uitgaat, en dat gaat ze echt niet als ze niet ieder dag haar haren kamt, dan staat het bij haar alle kanten uit. Ze wil graag lang haar, nou dat mag, het mag zo lang als ze het goed verzorgt. Om die reden zijn ze al vaker een heel stuk korter geknipt en met laagjes ed, zodat het minder werk was. Haar keuze, ik doe niet moeilijk.