Kleuter die zich niet wil laten opvoeden
Laat ik als eerste maar stellen dat mijn titel erger doet vermoeden dan het in werkelijkheid is. Maar we hebben hier thuis te kampen met een kleine versie van " enfant terrible". Een ruim 4-jarige met een kop erop, zullen we maar zeggen. Hij heeft maling aan een groot deel van wat ik zeg. Kennelijk raken we bij hem niet de juiste snaar qua opvoeding.
Ik kan een voorbeeldje geven: vlak na zijn ontbijt had hij vanmorgen weer trek. "Ik wil een boterham!". Mijn reactie: je gaat nu even wachten, want je gaat eerst douchen en aankleden. Als je dan nog trek hebt, krijg je een boterham. "Ik wil een boterham, nu!". Ik herhaal de boodschap. "Ik wil NU een boterham! NU!". Tja, ik waarschuw dat hij naar de gang mag als hij doorgaat (bied ook aan hem gelijk naar de douche te brengen). "Ik wil NU een boterham!". Hup, gang, waar hij vervolgens niet wil blijven zitten, dus bovenstaande scene herhaalt zich maar nu rondom het zitten op de gang.
Dit is maar een voorbeeldje, we hebben doorlopend akkefietjes over rechtop zitten aan tafel (dan gaat hij expres nog erger ondersteboven zitten), nou ja, eigenlijk met luisteren in het algemeen. Toch lekker doen ook al is er niet iets anders medegedeeld. Het is ook absoluut karakter, vanaf dag 1 was hij al enorm sterk in het doorduwen van zijn wil.
Iemand tips?
Pokemon went ot
Tot mijn schrik begin ik het leuk te vinden. Net als Avatar (niet de smurfenversie, maar de getekende).
Megamindy gaat weer over, echt. Net als K3.
Ik wilde dat ik het wist guinevere
En onze eigenwijze telg is al 7. Ik hou af en toe mijn hart vast voor de puberteit.
Hij is gewoon 'God's gift to mankind' (denkt hij) en werkelijk, hij kan ook een modelkind zijn hoor (en dan ook echt - kan ook iedereen om zijn vinger winden), maar als zijn hoofd er niet naar staat is hij onmogelijk.
Wat bij ons echt cruciaal is, is dat hij zich belangrijk moet voelen en aandacht moet hebben. Dus als je dingen in de vorm brengt dat hij je daarmee helpt (als hij .... doet), daar is hij heel erg vatbaar voor. Maar ja, soms _moet_ iets gewoon.
Overigens herken ik ook wel wat in Polly's verhaal. Hij heeft wel wat trekjes van ADHD, in de zin van dat hij soms echt ongeremd is en geluid *moet* maken. Hij is ook vrijwel ongevoelig voor straf (en dat geef ik eigenlijk zelden, maar hij gaat soms maar door-en-door).
NB het eten herken ik niet; omdat hij zo eigenwijs is, eet hij juist altijd alles 
(dit dus in tegenstelling tot zijn broers).
Succes! Jesse
Zo, nou, we hebben hem weer terug na een paar nachtjes logeren. Lekker, even uitrusten. Een klein wondertje geschied: hij heeft gehaktballen gegeten. Ik weet in theorie wel dat je eten niet kunt afdwingen, maar als we dat niet min of meer doen, dan weigert hij alles wat nieuw is te proberen. Dus ik denk niet dat ik dat echt kan veranderen, hoewel zwaaaaaaaaaaaaaar uitbundig prijzen wel te proberen is. Ik zal het eens een weekje proberen in elk geval.
Naar bed brengen ging vanavond in elk geval goed, toen hij op zijn hoofd ging staan (onderdeel van het gebruikelijke theater, een handstandje hoort erbij) heb ik gevraagd of hij een voorleesboekje wilde kiezen en toen was de show gelijk over. Toen hij (na tandenpoetsen) over melk begon te miepen heb ik hem stellig de keuze voorgelegd: je mag nog een beetje water of niks. Ging ook goed. Dus misschien leer ik het nog wel (of het was toeval). Gestructureerder dan nu kan ik niet meer worden, dat zit niet in me, maar ik kan natuurlijk wel gestructureerd de hemel in gaan prijzen (en 40 wasmanden wegvouwen tijdens het negeren).
Heerlijk om te lezen dat er nog meer van die enfantjes terribeltjes zijn! Gedeelde smart...
Avatar ot
oh wat erg, ik heb een hele zaterdag avatar zitten kijken op nickelodeon (alleen niet met kinders, dus en of het went gelukkig hier geen megamindy hehe
Heden
Nou, vandaag ging het weer erg goed, tenminste bij mij, bij papa liep het bedritueel helaas uit de hand. Maar in de 2 uur die ik in gezelschap van jongste heb doorgebracht heb ik vrijwel alle tips erin gegooid, en dat ging best goed. Keuzes bieden (2-keuze), prima als je niet komt eten, dan eet ik die lekkere bami zelf op (Zooooeeef en hij zat aan tafel), toen hij zijn kroepoek deelde met papa heb ik uitgebreid verteld wat geweldig aardig en knap dat was, dus hij bleef maar delen. Dus ik probeer dit vol te houden.
Iedereen tot nu toe: dank, het helpt al, misschien moest ik weer even wat opgeschud worden! 
