Met mond open eten
Zoon (6,5) heeft de neiging met zijn mond open te eten. Nu ben ik vrij laks op het punt van tafelmanieren, maar smakken en met de mond open eten zijn dus dingen die ik echt niet verdragen kan (zo heeft ieder zijn allergieën). Dus is het om de haverklap "X, met je mond dicht eten!"
Helpt dat nou? Ik bedoel: zoon is een lief jongetje en een slim jongetje, dus het is niet uit stommiteit dat er na 1000 keer zeggen nog niks verbeterd lijkt te zijn. Zijn neus zit ook niet verstopt, dat is het niet.
Zijn er hier succesverhalen? Mensen wier herkauwers (werkelijk, soms is het of je naar een koe zit te kijken, alleen is het eten niet groen) alsnog netjes hebben leren eten? En zijn er nog andere tips dan eindeloos "mond dicht" zeggen? Moeten we het stickersysteem soms weer van stal halen?
Ik kan me die strijd uit mijn eigen jeugd niet herinneren, maar volgens mij at ik vanzelf al met mijn mond dicht.
Groeten,
Temet
Nee
Dat helpt geen mallemoer 
. Het is alsof je mijn oudste beschrijft. Ik denk dat we zeker tot haar 10e erop gehamerd hebben dat ze haar mond dicht moest doen als ze at. Vergat ze gewoon weer. Ook een slim kind, ook geen verstopte neus oid, gewoon laksigheid, het boeide haar niet.
Uiteindelijk heb ik het heel gemakzuchtig ook maar opgegeven. Het komt wel. Op de middelbare school in de kantine gaat ze vast niet zo zitten smakken ten overstaan van haar klasgenoten, dacht ik. En ben voortaan naast haar gaan zitten aan tafel, zodat ik niet steeds recht tussen die malende kaken hoefde te kijken.
Inmiddels is het kind bijna volwassen en eet ze keurig netjes. En ergert zich op haar beurt aan de tafelmanieren van haar broers, die ook bepaald nog niet klaar zijn om bij de koningin op visite te kunnen. Gna gna. (Die herkauwen dan weer niet, maar die doen andere verfoeilijke dingen zoals boeren laten.)
En inderdaad, volgens mij heb ik ook nooit zo vies zitten eten vroeger. Sommige kinderen doen dat gewoon niet, jongste hier eet ook keurig met de mond dicht, daar hebben we het nog nooit tegen hoeven zeggen.
Sterkte ermee, het komt vast goed! Ooit! (Tis een faaaaase, tis een faaaase....)
Zou het kunnen
Dat slikken met mond dicht moeilijk is? bijvoorbeeld doordat het ademen moeilijk gaat? Als je denkt dat het alleen een slechte gewoonte is dan zou een stickersysteem kunnen werken. Maar ook het stug volhouden: x... mondje dicht. En complimentjes maken: ik zie dat je al de hele tijd met je mond dicht eet. Goed zeg....
Ja hoor
Hier ook zo'n portret, we zijn er zelfs met hem voor naar de dokter geweest, maar nee, alles werkt perfect, ademen en slikken, dus hij heeft geen excuus voor zijn gesmak. Ik vind het daarbij ook nog eens onsmakelijk om om naar die rondmalende boterham of groente te kijken omdat hij niet zijn mond dicht eet.
We wezen hem er regelmatig op en daar ergerde hij zich weer groen en geel aan, wat de sfeer aan tafel er niet gezelliger op maakte. Dus gooiden we het over een andere boeg, als hij de hele maaltijd met zijn mond dicht at, mocht hij het toetje kiezen. We zijn daarin heel consequent gebleven en dat werkte perfect, op deze manier heeft hij die gewoonte redelijk afgeleerd. Als hij nu met zijn mond open eet en smakt, dan wijzen we hem er op, als zo erg wordt dat we ons gaan ergeren, betekent dat geen toetje. Er wordt nu nagenoeg altijd met de mond dicht gegeten. (En in kiezen gepulkt en onderuit gehangen aan tafel, pfff zo lastig, die tafelmanieren)
Gewoon volhouden
Ik heb dezelfde allergie als jij, ik word echt gillend gek van smakkende mensen aan tafel. Dus mijn kinderen corrigeer ik ook. Maar juist omdat je er zelf zo allergisch voor bent hou je dat corrigeren zo lang vol, dus wees blij. Mijn kinderen smakken nu meestal niet meer (soms opeens weer wel - maar ik blijf gewoon corrigeren). Ik moet me alleen inhouden om een aanwaaiend vriendje dat altijd smakt niet ook meteen de kop in te drukken, want dat vind ik dan weer te ver gaan.
Margje
Margje
Ik heb ook een hekel aan smakkende mensen, mijn vader doet/deed dit ook altijd en mijn zoon van 7 smakt ook. Ik blijf hem corrigeren maar het helpt niet, ik zou er geen probleem mee hebben als jij als ouder van een vriendje er iets van zei, dat komt waarschijnlijk beter aan dan als ik het zeg.
Lol, yaron
Ik moet eerlijk zeggen dat ik me de helft van de tijd dat er een smakkend vriendje aan tafel zit niet kan inhouden, en er toch iets van zeg. Dus zou jouw kind regelmatig bij mij aan tafel zitten, dan zou hij het toch wel eens te horen krijgen 
Dat je vader smakt lijkt me van andere aard. Je vader is oud genoeg om te begrijpen wat smakken is en wat de samenleving daar van denkt. Dat hij desondanks smakt geeft vooral aan dat hij er schijt aan heeft, en gewoon smakt omdat hij er zin in heeft. Daar valt niet tegenop te corrigeren
Margje
Hier
hielp het om zelf smakkend te gaan eten. Goh, wat vond hij dat een vies gezicht! Sindsdien eet hij keurig met mond dicht en spreekt hij zijn eigen vriendjes aan op hun gesmak
Ook hier
nog steeds een probleem. 14 jaar.....
Wat in ieder geval voor jezelf helpt en voor de sfeer en de motivatie van het kind is om steeds op de momenten dat je ziet dat het even goed gaat iets positiefs te zeggen. Verder wordt het alleen maar een gigantische irritatie als je steeds moppert. schien ook handig om een gebaartje af te spreken i.p.v. telkens iets te zeggen.
Simpele oplossing
Mits er geen medische reden i: het smakkende kind eet voor de spiegel. Echt, het probleem is dan heel vlug verholpen.
Sommige dingen moet je geen 1000x maar 10.000x zeggen.
Van mijn zesde tot mijn tiende of elfde kreeg ik te horen dat ik met mond dicht moest eten, met mes en vork moest eten, enz. Het nestelt zich in je onderbewustzijn en op een dag doe je het op de automatische piloot.
Nou kaatje...........
hier werkte dat echt niet hoor! Hij werd alleen maar boos en chagrijnig van die spiegel.
Boos en chagrijnig
Tja, daar heb ik dan weer minder problemen mee. Dan maar boos en chagrijnig voor de spiegel en anders netjes met je mond dicht eten.
Voor veel kinderen is een auditieve opmerking niet genoeg om te snappen waar het omgaat en hoe ze het anders moeten doen. Een visuele ondersteuning kan een krachtig middel zijn.
