Moeilijkheden gedrag nichtje

In de gauwigheid

Wat ik denk: er is niks aan de hand, je nichtje zit gewoon niet lekker in d'r vel. En e.e.a. wordt versterkt hoe iedereen op haar reageert, iedereen bemoeit zich met haar. Als ze de hele tijd hoort dat ze het niet goed doet en dat ze niet leuk is wordt haar gedrag van kwaad tot erger. Als iedereen er tegenop ziet dat zij komt voelt zij dat en dat helpt natuurlijk ook al niet. Het helpt misschien als alleen de ouders wat zeggen over haar gedrag en alleen als het de spuigaten uitloopt. De rest houdt zich oostindisch doof. Ik vind het heel zielig voor dit meisje met al die volwassenen die haar de hele tijd corrigeren.

En gezellig samen eten? Niet alle kinderen hebben daar het geduld voor. Ik zou de kinderen aan een tafel apart zetten, met een stapel pannenkoeken. Zitten ze bij opa en oma de hele tijd binnen? Dat is ook geen goed idee, sommige kinderen hebben het nodig om even buiten uit te razen.

Sinterklaas

Ik zou met Sinterklaas gewoon naar Opa en Oma gaan. Dat de familie van nichtje een keer niet komt doet daar niks aan af, dat betekent natuurlijk niet gelijk dat de familie uit elkaar valt. Het lijkt me een goede tijdelijke oplossing en misschien gaat het volgend jaar een stuk beter. Oma moet de komst van eenieder niet gaan afdwingen natuurlijk.
Het gedrag van het nichtje kunnen wij hier natuurlijk niet erg beoordelen. Het klinkt niet zo prettig, dat is het enige dat ik eruit kan halen. Als de ouders zich zelf ook zorgen maken (en dat blijkt wel uit je posting) dat zou je kunnen adviseren om eens een gesprek met de huisarts te voeren. Misschien speelt het alleen bij oma en opa maar het kan ook elders problemen geven. Een huisarts moet kunnen doorverwijzen naar de juiste hulp.

Slak

Nee, natuurlijk kan je slaan en schoppen niet tolereren. Maar opmerkingen 'opa je bril staat scheef' leken me niet zo erg. Je moet niet op elke slak zou leggen, zeker niet bij dat kind. Maar voor iedereen is het wel heel vervelend zo op de tenen te moeten lopen.

Wat sinterklaas betreft: opa en oma kunnen ook de ene dag bij het ene gezin en de andere dag bij het andere gezin op bezoek komen, natuurlijk kan je het sinterklaasfeest niet onthouden aan haar. Dat ruimtegebrek maakt wel dat het nog lastiger wordt voor je nichtje om zich goed te gedragen. Dus jullie kunnen ook daar naar toe, maar als het zo escaleert even niet met drie families bij elkaar, dan maar wat verder rijden.
En oma wil graag koken, maar als het zo ongezellig wordt waarom dan niet apart voor de kinderen? Mijn jongste is een moeilijke eter en krijgt bij opa en oma gewoon een boterham of patatjes: hij zoet en wij kunnen gewoon gezellig eten.

Als ze ook thuis en op school problemen heeft kan je de ouders aanraden eens naar de huisarts te gaan. Vanaf het beeldscherm hier zie ik geen stoornis. Misschien is integratieve kindertherapie iets voor haar. Maar of de ouders daar open voor staan is nog maar de vraag. Ik zou vooral niet zeggen dat je denkt dat er 'meer aan de hand is', maar meer dat je ziet dat ze niet lekker in d'r vel zit.

Advies

je schrijft: Weet iemand wat er misschien aan de hand is met t nichtje en hoe ik de ouders zou kunnen helpen in de start van een zoektocht naar hulpt voor nichtje?

Hebben de ouders jou om advies gevraagd? Als ik het zo hoor is het een vrij gedwongen situatie. Oma wil dat iedereen tegelijk komt. Oma wil koken. Oma wil dat iedereen 'gezellig' aan tafel eet en niet met een bord pannenkoeken op schoot een dvd kijkt.

En daar is dan dat nichtje, die er door heen gilt, die niet gezellig samenspeelt, die ziet dat iedereen haar broertje wel lief vindt, en die in een stramien moet waar haar niet past en nu heeft nichtje hulpverlening nodig.

Tja.
Mijn advies is dat oma hulpverlening nodig heeft. Kinderen die als het even kan gezamenlijk zeggen: tot hier en niet verder. Niet alleen jij bepaalt wat gezellig is. Nodig de hele familie uit voor een middag binnenspeeltuin. Laat iedere ouder alleen zijn eigen kinderen aanspreken op ongepast gedrag. Eet patat met je handen en doe wie het harst kan zingen. Complimenteer schoonzus en nichtje als ze iets aardigs doen. Maak er een feestje van, ook voor hen.

Maar als jij en/of de rest zeggen dat nichtje een afwijking heeft (ook al heeft ze die echt!) en zich er mee blijven bemoeien steven je aan op wat je het mist graag wilt: een familie die uit elkaar valt.
Loes

Isabella

Nichtje zegt niet ' opa je bril staat scheef'. Ze zegt ' he schele met je stomme bril' . Dat zeg je toch niet tegen je opa? Ze heeft nog meer grove beledigingen geuit. Dit was maar 1 voorbeeld.

Ze zegt ook te pas en te onpas sukkel tegen mijn kinderen. Zonder dat er een reden is.

T lijkt nu alsof nichtje in een stramien moet, maar ze kan geen minuut zonder schelden, ruzie, schoppen, slaan, huilen, dreinen, zeiren en zo. Ook als we precies doen wat zij wil. Ik ken geen enkel ander kind in mijn omgeving wat zo doet.

Ik hoef niet te komen waar zij is, maar moet. En de zin vergaat me een beetje....

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ik snap het niet

Wie heeft er eigenlijk een probleem?
Ouders van nichtje zeggen we komen niet omdat nichtje voor ruzie zorgt. Dus dat lijkt voor deze sinterklaas opgelost.
Jij bent ook blij dat nichtje niet komt, je kinderen ook, dus geen probleem.
Oma misschien? Die wil graag alles bij elkaar houden. Maar ja oma schrijft hier niet, dus dat is het ook niet.
Of klopt mijn gevoel dat het je stoort dat er niet met de ouders te praten is over het moeilijke nichtje?
Is er wel een probleem, behalve dan dat nichtje door welke oorzaak dan ook, vervelend doet?

Twee centen

Sweety, als ik je beschrijving zo lees, dan is er wat aan de hand met je nichtje. Dit lijkt mij best wel extreem. Als moeder van een kind, wat in het verleden ook heel negatief en onaangepast gedrag vertoonde, voel ik erg met haar mee. Arm kind.
Alleen is dat verder voor jou, niet zo belangrijk, wat haar nu precies mankeert. Als de ouders laten merken dat ze het niet meer weten, kun je ze naar de huisarts verwijzen. Maar verder ligt dat buiten jouw invloedsgebied.
Er zijn wel dingen die je wel kunt doen, als tante. Ten eerste kun je proberen om te accepteren dat dit meisje zich niet zo gedraagt uit onwil, maar uit onvermogen. Dat blijkt duidelijk uit het feit, dat ze zich wel verheugd op de familiebijeenkomsten. Het klinkt alsof haar verwachtingen te hoog gespannen zijn, en dat ze dan overprikkeld en overvraagd raakt en dan haar emoties niet meer in de hand heeft. Ten minste, zo ging het bij onze zoon. Wij zijn een tijdlang helemaal niet naar familiebijeenkomsten met hem geweest. En als we wel gingen, zorgden we altijd dat hij een 'escape' had. Even buiten lopen met een van ons. Met een koptelefoon achter een ds. Even in de logeerkamer van opa en oma een spelletje met hem doen. Zodat hij even uit de drukte was.
Het negatieve gedrag zou ik negeren. Het heeft weinig zin om daar boos om te worden, want als dat hielp, dan had ze het allang afgeleerd. Het heeft ook weinig zin om er iets van te zeggen. Als dat hielp had ze het ook allang afgeleerd. Het gedrag is in feite niet het probleem. Het onvermogen van je nichtje om met de situatie om te gaan, dat is het werkelijke probleem.
Wat wel kan helpen is bedenken in welke situaties ze zich specifiek zo gedraagt en die situaties proberen te veranderen of te vermijden.
Vaak is het gedrag van kinderen waar 'iets' mee aan de hand is, helemaal niet zo onvoorspelbaar als het lijkt. Er zullen vast specifieke dingen zijn, waar zij niet mee om kan gaan.
Misschien is dat drukte, veel mensen om haar heen. Misschien is dat het verdelen van haar aandacht over meer dan een persoon. Misschien kan ze er niet mee omgaan om op haar beurt te wachten bij een spel. Misschien lukt het haar niet om haar gevoelens te verwoorden. Misschien is het wel te lang aan tafel zitten. Of de druk van 'het moet gezellig zijn'. Of misschien is het allemaal wel te onvoorspelbaar voor haar.
Daar kun je als tante over nadenken (als je dat wilt). Je kunt het ook aan je nichtje vragen als het 'mis' gaat. Bij onze zoon met gedragsproblemen, was en is de eerste vraag altijd: 'Wat is er aan de hand?' Het antwoord op die vraag, kan al heel verhelderend zijn.
Misschien is het handig om met de ouders van het meisje in gesprek te gaan. Je kunt dan zeggen, dat je merkt dat de bezoekjes niet zo leuk voor haar verlopen en wat er anders zou kunnen gaan, om het wel leuk te maken.
Ouders van een kind met gedragsproblemen bevinden zich vaak in een isolement. De veroordeling van de mensen om je heen is enorm. Mensen denken vaak, dat je kind zich misdraagt, omdat je het kind niet goed opvoedt. Omdat je te veel toegeeft, of omdat je niet genoeg straft. Maar boos worden en straffen versterken de gedragsproblemen. En er worden miljoenen kinderen verwend en slecht opgevoed, maar die vertonen die gedragsproblemen niet. Het ligt echt aan de onvermogens van het kind, om met bepaalde situaties om te gaan.
Dat lijkt mij bij jouw nichtje ook het geval, omdat ze vanaf zo jonge leeftijd al dit gedrag vertoonde.

Karmijn

Ik kan maar kort reageren, maar je slaat de spijker op z'n kop! Ik ga met je tips aan de slag.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Lastig zeg

Sommige mensen zijn gewoon echt niet goed in een groep, en zeker kinderen, gaan dan allerlei rare dingen zeggen en doen.

Wat ik zou doen, is haar eens een weekendje bij jou uitnodigen. En dan wel lekker een dvd opzetten, en naar een binnenspeelplaats gaan. Gewoon eens kijken of het beter gaat als ze zich wat meer op haar gemak gaat voelen. En haar heel veel complimentjes geven over alles wat ze wel kan. Laat haar meehelpen met koken en dat soort dingen, dat vinden kinderen op die leeftijd vaak geweldig.

Ik heb een 4-jarige, die echt ontzettend lief is, maar als ik hem ophaal van een dag school, dan is hij agressief en brutaal. Dan laat ik echt heel veel gaan, want ik weet dat het thuis na wat toast en een half uurtje op de bank weer over is, en als ik hem dan ter plekke probeer te corrigeren een drama wordt. Wat ik hiermee wil zeggen, is dat je heel weinig kunt zeggen over haar algemene gedrag als je haar enkel ziet in bijeenkomsten, die haar zo te horen helemaal niet liggen.

Niet oplossen maar een betere situatie krijgen

Je zit ermee zoveel is duidelijk. Eerst moet je erachter komen waarom je ermee zit. Wil je die familiebijeenkomsten nog wel? Of wil je iets voor nichtje doen of voor die ouders of wil je juist dat jouw kinderen er meer plezier aan beleven? Of wil je juist zelf ook dat de familieband niet verstoord wordt?

Ik zou nichtje vaker bij jouw thuis laten komen, om te logeren, om een vakantie door te brengen. Zodat ze bij jullie zich in ieder geval op d'r gemak voelt en ook dat jullie er beter mee om kunnen gaan en een beetje ook om de ouders te ontlasten?
Kan je dat niet aan je broer aanbieden? En dan doe je tijdens die logeersessie gewoon zoals je zou doen met elke willekeurige loge.
Ik zou wel opkomen voor je eigen kinderen bij sla en scheldpartijen van wie dan ook, ongeacht wat de oorzaak is. Gewoon zoals je dat normaal ook zou doen. Gewoon rustig, ingrijpen. En daarbij hoef je niet op je tenen te lopen omdat het niet mag van je broer of schoonzus. Het betreft toch ook jouw kinderen, die dan de dupe zijn en dat allemaal maar over zich heenkrijgen en er nog begrip voor moeten hebben ook? En zeker als je broer of schoonzus het niet doet. Dat is ongewenst gedrag en jouw eigen kinderen moeten ook weten dat dat te ver gaat. En aangeven dat ze het ook zelf mogen doen, maar dat je dat niet pikt dat er niks van gezegd wordt, omdat het jouw kinderen ook betreft. En dan gaat het er niet om wie er gelijk heeft in bepaalde situaties of wat de aanleiding was, alleen dat schelden en slaan niet mag.
En misschien kan je een andere invulling bedenken als je nichtje wat beter hebt leren kennen voor die familiebijeenkomsten? Iets waar iedereen wat meer zichzelf kan zijn? Een boswandeling ofzo met aansluitend pannekoeken of patat in een kindvriendelijk restaurant? Is ook minder druk dan een speelparadijs(voor opa).
Ik moet ook eerlijk zeggen dat met z'n allen op elkaar lip zitten zoveel uur totdat oma het eten opdient en dan ook nog netjes aan tafel en eten dat dat ook wel vraagt om problemen.
Dat eten an sich snap ik dan weer wel...als je allemaal van ver komt is dat praktisch gezien wel handig. En w.s. voelt oma zich dus daar verantwoordelijk voor.
groeten albana

Herkenbaar

Karmijn heeft alweer heel veel nuttige dingen geschreven, ik heb daar maar weinig aan toe te voegen. Nou ja, alleen dan dat ik ook zo'n kind heb. Mijn zoon van bijna 11 lijkt nogal op jouw nichtje. Kan zich enorm verheugen op een feestje en iedere minuut vragen waar de anderen blijven. En als iedereen er is, is hij zo overprikkeld, dat hij de plank geregeld mis slaat. Hij heeft bovendien dan een bepaald beeld van hoe de dag moet verlopen, en raakt in de stress als het iets anders loopt (emn dat doet het natuurlijk altijd). Sint is helemaal zo'n stress-uitje. Een doorsnee kind is al flink hyper, bij hem slaat dat snel door in een driftbui of huilpartij.
Geduld - geduld - geduld. En altijd positief naar het kind blijven kijken. Dat zijn de sleutelwoorden bij ons. We hebben veel geleerd uit de boeken 'Het Explosieve Kind' en 'Slim maar...'. En door op dit forum te lezen en te schrijven. Vooral in de rubriek Zorgenkinderen. Het kind heeft het moeilijk. Als ouder/tante/oma kun je laten merken dat je dit ziet. "Lastig he, al die drukte op dit soort dagen. Kom je even met mij mee naar de keuken, Kunnen we even samen rustig hapjes klaar maken". Dat soort dingen. Kind zo nu en dan een spiegel voorhouden, laten merken dat je ziet dat het moeilijk is, en helpen om met de situatie om te gaan. Een meisje van 8 kan trouwens zelf ook meedenken over escapes/oplossingen. "Straks is iedereen er weer, en wordt het druk. Zullen we alvast iets verzinnen wat we kunnen doen als je je boos voelt worden?" Soms is het heel simpel: even in een apart kamertje gaan zitten met een doos Donald Ducks bijvoorbeeld.
Zoon is nu 10 en het gaat trouwens duidelijk beter. Hij heeft inmiddels meer zelfinzicht. Tegen Sint zien wij inmiddels niet meer echt op