
Hille
21-11-2012 om 13:01
Moet ik ingaan op verzoek om een gesprek?
Hallo, Ik ben nieuw hier en ik weet niet zeker of dit de plek is om de vraag te stellen of bij Ouders en School.
Het gaat om de volgende kwestie: een ouder van een van de klasgenootjes van mijn zoon (11, groep 7) vraagt of ik bereid ben om te praten over de problemen tussen de twee jongens.
Wat ik van mijn zoon begrijp is dat hij boos reageert op de jongen als deze rare geluiden maakt of met stokken gaat gooien enzo. De jongen heeft het kennelijk moeilijk met de boosheid van mijn zoon. Ik kan me dat ook wel voorstellen, want mijn zoon is verbaal sterk, maar ik kan me zijn irritatie ook wel weer voorstellen.
Ik vind het een moedige stap van de moeder om me te vragen voor een gesprek en dat zal ik zeker overbrengen. Alleen vraag ik me af of ik hier op moet ingaan.
1. Ik mag de moeder heel graag en ik ben bang dat we allebei onze zonen gaan verdedigen en er niet uitkomen.
2. Mijn zoon heeft aangegeven dat hij eerst zelf wil praten met de jongen. (Maar op de vraag hoe hij dit gaat aanpakken weet hij geen antwoord).
3. Zou het verstandiger zijn als de moeder (of ik) naar de juf stapt, het probleem voorlegt en dat de juf een gesprek aangaat met de jongens?
Ik hoop op jullie reactie,
Hille

dc
21-11-2012 om 13:05
Maar gewoon samen koffie gaan drinken en haar gewoon aanhoren. Bijt op je tong als je je kind wil verdedigen of de ander wil aanvallen, en zoek naar constructieve oplossingen.
Blijkbaar zit het haar zoon erg hoog dat ze jou erover wil spreken, en ik denk dat gewoon naar haar luisteren en zijn gevoelens serieus nemen al kan helpen.

anna van noniemen
21-11-2012 om 13:26
misschien is er wel iets met deze jongen waarom hij die geluiden maakt en met stokken gooit en wil deze moeder dat met je bespreken.
Zo zit in de klas bij mijn 2 jongste kinderen een jongen die tics heeft. Hij zit dan ook aan zijn eigen geslachtsdeel, dat vindt hij natuurlijk niet prettig maar hij werd daar wel een beetje mee gepest. Toen is zijn moeder ook naar die ene jongen zijn moeder gegaan en heeft dat verteld. Die snapte dat natuurlijk en heeft met haar zoon gesproken dat hij het niet express doet, maar tics heeft. Misschien is er wel iets soortgelijks met deze jongen?
En inderdaad, gewoon even aanhoren eerst.
Ik begrijp dat de jongen met de tics inmiddels in de klas wat uitleg heeft gegeven over wat hij heeft....

wil40
21-11-2012 om 14:16
Ook meegemaakt
Maar dan een kort gesprekje op school, ik, de moeder van het kind waar de aanvaringen mee waren en de leerkracht. De leerkracht mag geen vertrouwelijke informatie geven over een leerling dus moeder heeft dit zelf gedaan. De juf heeft later nog een gesprekje gevoerd met de kinderen en de problemen waren opgelost. Het was een kwestie van onbegrip en ik was blij met het gesprek. Mijn kind had thuis niets verteld en had geen idee dat de situatie zo vervelend was voor het andere kind. Na dat gesprek wel en hij was zeer onder de indruk. Ik voelde geen neiging om in de verdediging te springen en kan wel tegen terechte kritiek op mijn kind. Het werd ook gebracht als normale schermutselingen tussen 2 klasgenoten en niet als een aanval op mijn kind. Ze zijn nog jong en hebben soms een volwassene nodig die nadenkt over hun gedrag.
Of jullie gesprek zonder derde goed gaat uitpakken weet ik niet, het zou wel jammer zijn als het leidt tot gekat tussen 2 moeders.

simone
21-11-2012 om 14:49
Samen met de kinderen
ik heb al enkele keren problemen opgelost door een gesprek aan te gaan met zijn vieren, laat de kinderen het uitpraten en probeer als ouder alleen in te grijpen als er iets fout dreigt te gaan, of soms een oplossing aan te dragen. Dit leg ik telefonisch wel eerst uit aan de andere ouder dat ik het gesprek zoveel mogelijk via de kinderen wil laten lopen. Succes

Hille
21-11-2012 om 16:00
Ik ga nu afspraak maken
Dank voor jullie reacties. Ik ga zometeen een afspraak maken. Overigens klopt het van de tics. De jongen heeft hier ook lange tijd medicijnen voor gekregen, maar dat is inmiddels gestopt. Ik heb al herhaaldelijk mijn zoon uitgelegd dat hij hier niets aan kan doen. Hij begrijpt dat maar dat wil nog niet zeggen dat hij daar altijd begrip voor heeft en er mee om kan gaan. Hij zegt: "Ja maar jij wordt er toch ook niet goed van als ik urenlang jengel of rare stemmetjes doe of schreeuw?" Tja. Overigens wil ook hij het graag goedmaken.

Manda Rijn
21-11-2012 om 23:12
enig begrip heb ik denk ik voor beide. Wat voor 'relatie' moet het eigenlijk worden tussen die 2 ? Jouw zoon wil het iig goed maken, en dan ? Die tics blijven dus, dat lijkt mij toch een kwestie van stikken of slikken, ook al kan ik mij de irritatie voor stellen.

P
22-11-2012 om 07:09
Hille
Ik neem aan dat dit op school speelt? In de klas is de juf de baas en mag jouw zoon zich niet bemoeien met de andere jongen door boos te worden. Als ze in hetzelfde groepje zitten kun je vragen om een andere plaats maar verder zal jouw zoon hem moeten negeren.
Als het in de pauze gebeurt kan jouw zoon dat niet gaan vergelijken met 'urenlang jengelen'. Hij moet gewoon uit de buurt van die jongen blijven en die jongen uit de buurt van jouw zoon.
Verder: gewoon gesprek aangaan en bovengenoemde punten met haar delen.

Hille
22-11-2012 om 10:57
Ze willen bij het zelfde groepje horen
Inmiddels hebben we een afspraak staan voor morgen.
Overigens is het geen optie dat de twee bij elkaar uit de buurt moeten blijven. De klas bestaat grotendeels uit voetballende jongens. Nu zijn er enkele jongens, onder wie mijn zoon en de jongen, die helemaal niet van voetballen houden en die vormen dus weer met het schaarse aantal meisjes een groep. Beide jongens willen graag bij dit groepje behoren.
Verder is het zo dat de twee eigenlijk best goed met elkaar kunnen opschieten. Ik heb de jongen vaak over de vloer gehad en dan bleef hij ook eten. Het is een leuk en slim joch, maar de eerste keer dat hij bleef eten wist ik eerlijk gezegd niet wat ik meemaakte: staan, lopen, op de grond liggen, kruipen en op sommige momenten niet te bereiken. Helaas kan hij er niets aan doen. Dat zijn ouders gestopt zijn met medicijnen, kan ik me ook wel voorstellen. Als mijn zoon dus wel met hem om wil gaan, en dat wil hij, moet hij daar een manier in vinden dat hij het zich niet zo aantrekt en dat is voor hem vreselijk moeilijk.

Sancy
22-11-2012 om 17:46
Hille
Als beide heren toch graag samen optrekken, dan is het wellicht een idee om die jongen met jouw zoon te laten praten over de manier waarop jouw zoon wél kan reageren als hij zich ergert, in plaats van boos worden. Hoe doet de moeder van die jongen dat bijvoorbeeld? Boos iets daar over zeggen werkt niet. Wat werkt wel?

Ginny Twijfelvuur
23-11-2012 om 13:08
Wat luchtiger maken?
Ik zie een jongen die nogal aanwezig is op een wijze waaraan hij niks kan doen en een andere jongen die zich daar erg aan stoort. Ik herken dit zo van thuis.
Kun je/heb je aan je zoon uitleggen dat dat andere jongetje er niks aan kan doen, dat hij niet weggaat en dat boosworden niet gaat helpen. En praten misschien wel.
Eerlijk gezegd zou ik denk ik heel erg moeten lachen als ik zo'n fratsenmaker over de vloer zou krijgen. Zoiets kun je zo'n jongen toch niet aanrekenen? En feitelijk is dat het gevoel dat je je zoon ook zou moeten proberen te geven.

lizelot
23-11-2012 om 15:15
Lastig
Mijn zoon is heel gevoelig,alles komt nogal rechtstreeks bij hem binnen,hij kan moeilijk filteren en zichzelf afsluiten.Hij zit op speciaal onderwijs.Hij kan moeilijk kinderen afwijzen,buitensluiten.Hij laat zich uitkiezen als vriend.Dus hij heeft juist altijd de meest drukke jongen van de groep als vriend.Waar hij zih dan na korte tijd aan gaat irriteren.Het gepluk aan hem,het altijd aandacht vragen enz.Ik leer mijn zoon dat hij als hij met iemand vrienden wil zijn hij zijn tekortkomingen accepteerd en daar mee leert om te gaan en anders dat hij geen vrienden moet zijn met iemand.
Mijn zoon en een drukke vriend ,dat ik gewoon geen goede combinatie.Of ik spreek af dat ze in de klas zo ver mogelijk uit elkaar gezet worden en dat ze in de pauze spelen.Anders wordt het echt teveel voor hem en komt hij te moe(Helemaal leeg) thuis.Als hij in de klas naast een rustig kind zit en dan in de pauze met een druk kind speelt gaat het goed.