Slimme zoon verveelt zich zo snel. wie heeft tips?
Onze zoon van bijna 10 zit in groep 6. Hij is slim en leert snel. Daarom zit hij op school ook 1x per week in de plusklas. In zijn eigen groep heeft hij pluswerk taal, rekenen, Engels en WO. Hij hoeft bepaalde dingen niet te doen. Ondanks dat klaagt hij vaak over school. Ook thuis is hij snel verveeld. Het mannetje wordt nu een beetje een klier en wij denken dat het komt door verveling. We hebben natuurlijk geprobeerd hem zo veel mogelijk te laten ondernemen, maar overal is na een tijdje de lol voor hem vanaf. Hij heeft getennist en had volgens de leraar echt talent, maar na een paar maanden vond hij dat hij wel goed genoeg was en wilde hij niet meer. Zo ook met andere sporten. Nu zit hij op een sport die hij wel leuk vindt en speelt hij een instrument. Ook daar was hij redelijk snel op uit gekeken, maar wij wilden dat hij door zou zetten. Gelukkig speelt hij dus nog steeds op dat instrument en krijgt hij les. In de weekenden weet hij vaak niet wat hij moet doen. Wat we ook aanbieden om met hem te gaan doen, hij wil niks of weet het niet. Er is genoeg aan uitdagend materiaal in huis op het gebied van spelletjes, speelgoed, boeken etc. Zijn broer van 12 is net niet hoogbegaafd, dus voor hem hebben we ook dingen aangeschaft. Broer is zeer leergierig en geeft zelf goed aan wat hij wil weten of waar hij wel eens heen zou willen. Hij kan zichzelf prima vermaken. Hij is wel graag op zichzelf, want hij heeft pdd-nos. Daardoor zijn er vaak conflicten tussen de jongens. Ze hebben dus niet veel aan elkaar. Kleine man is zo ongemotiveerd...tenminste dat lijkt zo. Hij geeft niks aan. Wil het liefst alleen maar gamen op de pc of de ds. Hij heeft een typecursus gedaan, waardoor hij ook elke dag even bezig was. Maar ja nu heeft hij zijn diploma en is dat dus ook weer over. Wij weten niet meer zo goed hoe we hem uit die verveling kunnen trekken. We weten niet zo goed hoe we met hem moeten omgaan. Wat we ook voorstellen of bedenken: hij wil niks. Maar hij wordt zo vervelend, dus we moeten wat. Maar ja wat? Vanaf volgende week gaat hij er een sport bij doen (althans dat hopen we, dat hij het vol gaat houden).
Nu is het museumweekend en morgen hebben we best tijd om even met hem naar een museum te gaan. Maar daarop zei hij: saai. Natuurlijk dwingen we hem best af en toe toch iets te doen en meestal vindt hij het dan achteraf toch wel leuk. Maar pfff.....het is zo vermoeiend. Wie herkent dit en heeft tips?
Sasvangent
"Ik steek dat nu niet meteen op intelligentie maar ze vordert in alles gewoon snel, zodat het niveau blijkbaar constant \'hoog\' moet worden gehouden. Zelfs in de vrije tijd sport en muziek activiteiten ben je onderhevig aan meedoen met de groep en dat gaat haar vaak te traag."
Als ze een muziekinstrument bespeelt heeft ze daar bij mijn weten geen anderen bij nodig.
Ik kan me niet voorstellen dat ze dat instrument al tot in de perfectie beheerst. Juist als perfectionist kan je urenlang bezig zijn met een stuk en daarna met een nieuw (moeilijker) etc. Dat het je snel de keel uit gaat hangen betekent juist dat je heel snel vindt dat het wel goed is zo. Mij lijkt juist dat je je minder snel zou moeten vervelen als je het niveau hoog wilt houden: iets is namelijk niet snel perfect. Er was laatst een documentaire over Janine Jansen, waarin ze o.a. een studio-opname deed. De producent werd helemaal gek van haar, omdat ze na ik weet niet hoeveel in zijn ogen vrijwel perfecte takes nog steeds niet tevreden was. Zo iemand zal zich niet snel vervelen, dunkt me.
Salida
wij hebben net 2 weken vakantie achter de rug. Veel uitstappen gedaan, thuis gezelschapspelletjes en kleien enzo, 1 dag naar opa (zwembad) en naar oma (met honden helpen). Tweede week is ze op een boerderijvakantie gegaan (met overnachtingen). Ze heeft er veel plezier gehad (niet zo omwille van de kinderen maar werkelijk de activiteiten): in de stallen helpen, dieren verzorgen, ponyrijden, brood bakken, kaarsen maken, etc. Ze heeft al een paar keer geweend dat het voorbij is trouwens en ze heeft in het weekend voor ons broodjes gemaakt. Ik voorzie elke vakantie dergelijke kampjes en activiteiten. Haar hele zomer is al volgeboekt.
Wat betreft dat programma op maat: ze zal waarschijnlijk volgend jaar meedoen aan een turnselectie dat 10 uur per week omvat: die wil zeggen hard werken, volle inzet, aandacht en discipline. Of anders mag ze ook badmintonselectie gaan doen (met minder uren weliswaar). En daarnaast doet ze nog allerlei dingen (oa. schaken in een club met regelmatig tornooien - geniet ze ook erg van). Ook nog muziekschool en viool. Is schaken niets voor je zoon? Ze leren daar niet alleen traditioneel schaken maar allerlei soorten schaak.
Coco
ja, het instrument doet ze inderdaad alleen en daar gaat het gewoon op maat van het kind, ze oefent thuis heel regelmatig en met veel plezier.
Maar ze gaat ook nog 2 keer naar de muziekles en dat is dan wel klassikaal.
Maar bv. het turnen & badminton mag dan wel op een hoger tempo, bij ballet valt het dan wel beter mee (ook omdat het ondertussen een kleinere groep is). Maar ze doet dat gewoon allemaal graag hoor, ook al gaat het soms wat traag. Ik had het vooral over verveling eens ze van die lessen thuiskomt. Maar verder heb je gelijk: in sommige dingen raak je niet uitgeleerd.
Wegvluchten
Hier ook een stel slimme kinderen. Mijn derde kan zich sinds ze op school zit ook zo vreselijk vervelen. Op school kan ze zich wel bezighouden, thuis is er ook genoeg te doen, maar verveling slaat bij haar om een andere reden toe. Het is mij opgevallen dat zodra ze iets moet waar ze tegenop ziet (kan alles zijn, van niet zo makkelijk op een ander meisje af durven stappen tot juf vragen om iets even voor te doen tot een woord niet in 1 keer kunnen lezen), dat ze dan echt een programma wil wat tot de nok toe gevuld is. En aangezien ik een beetje verlegen meisje heb, die niet haantje de voorste is, en een combi-groep 1-2 waar zij jongste kleuter is... Op een gegeven moment was het altijd raak. Sinds we proberen te benoemen waar ze tegenop ziet, gaat het stukken beter, ze weet zo nu en dan ook weer zelf dingen te verzinnen en zit zelfs weer een beetje lekker aan te rommelen.
Mijn zusje was ook zoiemand, vluchtte altijd weg in ik weet niet hoeveel activiteiten. Ze was ook hartstikke slim, dus liep ze op school nooit vast, maar ontwikkelde wel een enorme faalangst en perfectionisme. Zij is er niet gelukkiger van geworden.
Fransien
jij ziet blijkbaar faalangst als oorzaak voor veel activiteiten te willen. Ik heb dat nog nooit zo bekeken maar kan het ook niet andersom zijn: kind heeft gewoon veel energie en wil die graag positief aanwenden en wil dus veel activiteiten doen?
Sas
Het kan faalangst zijn, het kan net zo goed teveel energie zijn, maar die mogelijkheid was al eerder genoemd. Salida kent haar kind het beste en kan kijken wat bij haar kind van toepassing is.
Bij mijn zusje en ook bij een van mijn dochters is het wel faalangst. Ik wilde dat het bij mijn zusje eerder herkent was, dan was ze niet zo doodongelukkig geweest en had ze waarschijnlijk niet 10 jaar van haar leven in een inrichting doorgebracht.
