Stijve piemeltjes

Truus

Ik denk dat het tijd wordt je zoon niet meer als jongetje te zien..)

Maar....

Inderdaad vertellen dat het in gezelschap niet de bedoeling is. Maar is dat niet een leuk onderwerp voor zijn vader, mannen onder elkaar?

Maar

Kinderen van 2 friemelen al aan hun piemel omdat het lekker is. Ik vind dat je tegen een kind van 10 wel kunt zeggen dat lekker even prive te houden, het gefriemel maar ook de tent. Heb je al eens leuke pubergesprekjes met hem gehad over veranderingen, hormonen, masturbatie ed? Lijkt me nu wel de tijd. En anders leen een leuk puberboek in de bieb en geef dat hem.

Tja, ik sta er iets anders in. Als ouders bepaal je zelf wat je wel of niet prettig vind. Dat is regel één.
Een jongen van 10 is nog niet echt een puber, maar gewoon een jongentje van 10 die ook nog (vindt ik) gewoon bloot kan of mag lopen, of zwemmen in een badje.

Maar dat is voor iedereen anders. Ik ben daarin altijd open geweest.

Dan het stijve piemeltje. Dat is voor iedere jongen een belevenis, zeker wanneer ze zich er van bewust worden. Als je als moeder daar mee omgaat alsof het iets geks en engs is dan is dat denk ik niet goed. Wanneer je zoon met een tentje 's morgens loopt dan kun je ook gewoon iets grappigs zeggen waardoor het niet zo'n lading krijgt. Het is voor uw zoontje ook iets nieuws, dus ga er ontspannen mee om. Het moet ook niet zo worden dat hij het niet mag laten zien aan zijn moeder. Hou het juist open (dat is hij immers ook!).

Een stijf piemeltje is iets natuurlijks.
Dan het gefriemel. Ik vind dat je hem moet vertellen dat je het niet erg vindt wanneer hij met zijn piemel friemelt of speelt, maar niet waar vreemden bij zijn.
En jouw bijzijn: dat is aan jou. Sommige gezinnen zijn heel tolerant en anderen hebben liever dat een zoon dat doet in zijn slaapkamer of in bad/onder de douche.

Ik heb het zelf altijd heel open gehouden. Ons zoontje liep veel bloot en wanneer hij aan zijn piemel friemelde en hij kreeg een stijf piemeltje maakte ik meestal een grapje. Ik vond het juist iets liefs hebben dat hij er geen moeite mee had om dit te delen met zijn moeder (toen hij ouder werd en echt ging puberen was dat natuurlijk anders).

Verder kun je hem heel luchtig vertellen dat het spelen met je piemel rustig mag en lekker is en misschien ook iets over masturbatie.

Mag ik vragen hoe "ver" je zoon gaat? Laat hij zijn stijve piemeltje ook aan je zien of aan vreemden, speelt hij met zijn piemel als hij bloot is, of laat hij zijn onderbroek er bij aan (dus met zijn hand in zijn broek)?
Dat maakt ook nogal verschil of er vreemden bij zijn?

Hoe gaan andere moeders er mee om en hoe open zijn jullie er over?

Jong?

Hier twee zoons van 6 en 9 en bij beiden regelmatig een 'tent' waar te nemen, al dan niet met tentzeil er overheen!
Wij maken er meestal ook een grapje over en als het allemaal te publiekelijk dreigt te worden dan zeg ik dat ze die zaken maar lekker privé moeten houden.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app

"overal over praten"

"Ik heb een rare vraag. Maar ben benieuwd hoe jullie hier tegen aan kijken. Mijn zoon van 10 heeft al heel vaak een stijf piemeltje."

Een stijf piemeltje is gewoon een lichamelijk iets, niets bijzonders. Kan een peuterjongetje al hebben.

" Hij zit ook heel vaak aan zijn piemel! Waar anderen bij zijn. Ik zeg er altijd wat van, dat moet ie niet doen in gezelschap."

Je zegt er vaak iets van maar blijkbaar is het niet duidelijk genoeg? Als je 10 bent eet je niet uit je neus in gezelschap, je schrokt je eten niet naar binnen, weet dat je niet onbeleefd mag zijn tegen het bezoek en je speelt niet met je piemel in gezelschap. Lijkt me niet zo`n moeilijke regel toch?

" Ook komt hij af en toe s\'ochtends met zo\'n tentje in zijn onderbroek de huiskamer in."

Mijn zoon ook. Ook niets bijzonders en het tentje verdwijnt vanzelf weer. Even plassen wil nog wel eens helpen.

Ik kan niet uit je verhaal opmaken dat je zoon "zo gefixeerd" is op zijn piemel. Hij is 10, voor mij nog een kind. Hij zal zich gestaag ontwikkelen richting puber en dan naar man. Eigenlijk gaat dat allemaal vanzelf, het is de natuur. Hoe ik daar als ouder mee om ga? Als mijn zoon vragen heeft of zich ergens zorgen om maakt komt hij met die vragen bij mij. Gewoon eerlijk antwoord geven lijkt me bij alle opvoedingsvragen de beste. Ook over zijn lichamelijke ontwikkeling.

An200

Je favoriete onderwerp is er weer. Blote kinderen en hun lichamelijke en sexuele ontwikkeling. Als ik de volgende vraag van jou lees dan krijg ik echt de kriebels. Zelfs gaan die kriebels zo ver dat ik je ervan verdenk dat je als Truus de topic opent om enkele uren later met wat vragen nog meer uitleg en reacties van andere ouders wilt uitlokken.

"Mag ik vragen hoe "ver" je zoon gaat? Laat hij zijn stijve piemeltje ook aan je zien of aan vreemden, speelt hij met zijn piemel als hij bloot is, of laat hij zijn onderbroek er bij aan (dus met zijn hand in zijn broek)?

Dat maakt ook nogal verschil of er vreemden bij zijn?"

Tsjongejonge, hoe triest kan je zijn als je antwoord wilt op dit soort vragen.

Reacties

Dank jullie voor alle reacties, we gaan er hier heel relaxed nee om hoor, afgezien van het feit dat ik er wel altijd iets van zeg, maar vaak met een kwinkslag.
Wel leuk om te lezen dat het eigenlijk heel normaal gedrag was, dat vroeg ik me nl vooral af, ik kom zelf uit een vrouwengezin waar dat gedrag ( die piemelfixatie) ) niet voorkwam.

Grappig is dat mijn andere zoon, die nu 13 is, wel altijd vrij discreet is en was met zijn piemel. Maar mijn jongste dus niet, vandaar mijn vraag.

Verstuurd met de Ouders Online iPad app.

An200

Mag ik vragen hoe ver je zoon gaat? Hemel, wat een impertinente vragen.

Piemelfixatie komt niet overal voor

Truus:
"Wel leuk om te lezen dat het eigenlijk heel normaal gedrag was, dat vroeg ik me nl vooral af, ik kom zelf uit een vrouwengezin waar dat gedrag ( die piemelfixatie) ) niet voorkwam."
Ik ben zelf met een broer opgegroeid en heb een zoon van nu 18 jaar.
De piemelfixatie is hier ook niet voorgekomen. Zij gaan er discreet mee om.
Wat ik vermoed is dat het ligt aan de persoon zelf. De ene doet het openlijk en de andere gaat er, zoals jij al zegt, er discreet mee om. Aan jou is het om jouw zoon te zeggen dat hij dit niet mag doen waar er vreemden èn ook gezinsleden bij zijn. Dat doet hij maar in de beslotenheid van zijn eigen kamer.

Monique

Je kunt ook een piemelgniep zijn er er discreet mee omgaan..)

Fiorucci, inderdaad..

Omdat ik het niet zie komt dit in mijn beleving niet voor... wat er in zijn kamer gebeurt weet ik niet!

Hier kleine jongetjes

die al vanaf dat ze een baby zijn zowat erg ingenomen zijn met hun plassertje. Ik was er destijds verbaasd over, omdat ik niet wist dat baby's al een stijve konden krijgen Ik zou zeggen dat je als moeder (van jongens van 10 en 13 nb!) en partner toch moet weten dat mannen en jongens vrij willekeurig een erectie kunnen krijgen. En jij krabt toch zeker ook wel eens aan je kruis (in huiselijke kring, bedoel ik?)