Stomme rot..!

Pff

Wat ik doe als mijn 6jarige zoiets in z'n hoofd haalt, hem waarschuwen dat als hij zo tegen mij praat, ik niets meer voor hem doe.

Bij de eerstvolgende "mama, mama", reageer ik dan ook niet. En dat vindt hij vreselijk. En als hij dan staat te razen (Maaaamaaa, waarom LUISTER je niet naar me?!!) vraag ik hem of hij niet z'n excuses zou maken, zodat ik weer gewoon met hem kan praten Nu begint hij al gelijk met "sorry, sorry" als hij weer iets doms eruit flapt. Dus blijkbaar werkt het bij dit specimen. Over 2 jaar ofzo kom ik hier waarschijnlijk terug voor advies over nummer 2, want die is een stuk lastiger, dus daarmee waarschijnlijk ook.

Ik negeer dit niet

Dit negeer ik dus niet. Als zoon stomme rot dit of dat roept zal ik normaal gesproken op vrij scherpe toon duidelijk maken dat ik dat soort dingen niet wil horen.
Uitzonderingen daargelaten, als hij zijn veters strikt en er knapt er éen mag hij van mij best "stomme rotveters!" roepen, en zelf ben ik ook geen toonbeeld van geduld en goede manieren, maar ik wens geen ongebreideld gescheld. Ook de verschillende poepvarianten zijn ongeveer 10 seconden leuk, en daarna vind ik het welletjes.

Wat dat laatste betreft heb ik gedreigd dat ik een regel in ga voeren dat er bij elke 'poep' of variant daarop 10 minuten minder tv gekeken wordt oid. Als hij nu weer eens uit de bocht vliegt kijk ik streng en vraag ik of ik die regel soms moet invoeren en dan is-ie weer mak.

Hij moet, vind ik, toch leren dat dit soort taalgebruik ongewenst is, en dat kan alleen maar als ik hem dat duidelijk maak.

Groeten,

Temet

Aanvulling

Even ter aanvulling, we hebben het hier over Oudste-de-braverik. Die in het algemeen best gevoelig is voor corrigerende opmerkingen. Hoe het tzt met dochter moet, dat valt nog te bezien.

Over dat spugen had ik heengelezen trouwens. Dat doen ze gelukkig geen van tweeën, en daar zou ik ook echt woest om worden. Gelukkig is zelfs jongste nog wel onder de indruk als ik echt Heel Boos word.

Groeten,

Temet

Oke....

Negeren? Zou ik niet doen als hij jou of broertje op die manier uitscheld. Want 'rotmama'oid valt hier onder schelden en wordt niet geaccepteerd.
En sorry, maar je kunt het niet altijd gezellig houden. Misschien lukt het je nu, maar als hij groter wordt, wordt het steeds erger : hij is zijn grens tenslotte aan het verkennen! Waaaaaar is die dan?
Vieze woorden roepen vind ik weer van een andere orde. Daar kun je wel kiezen om het te negeren, een paar keer bijv. en op een bepaald moment kun je hem op de deurmat plaats laten nemen en hem vertellen dat hij zo veel mogelijk vieze woorden mag zeggen daar op die mat. En als het klaar is is hij weer welkom in de huiskamer!

Koentje!

Kijk even bij puberteit, half OO is ongerust over je zoon na aanleiding van je berichtje vande week !! Is alles ok met hem ?? Hij was nl niet op de afgesproken tijd thuis.

Evanlyn

Nee, natuurlijk moet je De Blik niet vaker inzetten, dan maakt het geen indruk meer. Juist de uitzonderlijkheid ervan maakt het effectief.

Wel prettig dat het werkt, trouwens. Scheelt een hoop geschreeuw

Groeten,

Temet

Is dit wel gezellig dan?

misschien ben ik wel streng, maar dit soort dingen accepteer ik absoluut niet van mijn kinderen. Ook niet van andermans kinderen, overigens. En spúgen.... daar zou ik net als Temet woest van worden.
Ik heb een vriendin die het slechte gedrag van haar 3-jarige ook maar zo'n beetje negeert, omdat het anders zo ongezellig is als ze het kind de hele dag moet corrigeren. En zij gelooft niet in straffen, maar in belonen (zucht...) Naar mijn idee zoekt het kind juist de grenzen op en worden die te weinig opgelegd door de moeder. Niet dat ik mijn kinderen de hele dag in de hoek zet en nooit eens een aai over de bol geef, hoor

Niet negeren

Ik zou dit zeker niet negeren. Dat is wel een hele makkelijke uitweg. Dit soort dingen zeggen is gewoon niet leuk. Het is kwetsend tegenover jou en broertje.
Ik zou hem dit duidelijk uitleggen. Gewoon een gesprek aangaan en hem uitleggen dat als je dit soort dingen zegt je anderen verdriet doet, anderen je minder lief zullen vinden en dat het gewoon naar is. Met 6 is hij overigens al oud genoeg om dat te weten maar wat herhaling is goed. Hoe zou hij het zelf vinden als zijn vriendjes bijvoorbeeld dat tegen hem zouden zeggen? Of als jij dat tegen hem zou zeggen?

Daarnaast zou ik hem uitleggen dat als hij niet aardig kan doen dat hij dan niet er bij mag zijn. Elke keer als hij zoiets zegt dan zou ik hem voor 10 minuten naar de gang sturen. Als een andere straf (minder tv kijken, minder computer spelletjes, eerder naar bed) maar indruk maakt dan is dat uiteraard een betere optie. Mijn oudste vond naar de gang gestuurd worden verschrikkelijk maar de tweede boeide dat niks bijvoorbeeld. Daar moesten we dus wat anders voor verzinnen.

Maar ik zou het zeker niet negeren. Opvoeden is nou eenmaal niet altijd gezellig

Mammahippie - ot

"Ik heb een vriendin die het slechte gedrag van haar 3-jarige ook maar zo\'n beetje negeert, omdat het anders zo ongezellig is als ze het kind de hele dag moet corrigeren. En zij gelooft niet in straffen, maar in belonen (zucht...)"

Ik kan niet in de situatie van je vriendin kijken, maar ik zou niet te snel oordelen. Zoals boven gezegd is mijn oudste een braverik, maar bij de 2e ben ik op een gegeven moment aardig vastgelopen. Dat was een continue strijd, de hele dag door, waardoor hij steeds aggressiever en ongelukkiger werd. Daar heb ik toen precies gedaan wat je vriendin doet. Heel veel laten gaan, enkel een paar speerpunten kiezen waar je wel op reageert, en vooral heel veel complimenten geven bij alles wat wel goed ging. Het kind is ondertussen viereneenhalf, en is nu gewoon een leuk kind, dat goed luistert.

Soms maken ouders op het eerste gezicht "makkelijke" keuzes, waar een heleboel achter zit. Dus niet te hard oordelen graag.

Er is negeren en negeren

Negeren als doen alsof hij het niet doet, nee daar ben ik ook niet voor. Maar negeren als straf kan bij sommige kinderen echt veel effectiever zijn dan in de hoek of een preek.

Mijn oudste vindt de gang niet erg, naar zijn kamer vindt hij niet erg, een preek hoort hij braaf aan, maar doet hem verder niet zo veel en eerder naar bed is geen drama. Dus jouw straffen zouden geen zier helpen hier. Bij dingen als schelden doe ik dus de negeermethode. Ik geef duidelijk aan dat ik zoiets niet wil horen, en dat als hij zo tegen mij praat, ik niets meer voor hem doe. Schelden tegen z'n broertje heeft hij trouwens nooit gedaan. Alleen bij mij een paar keer, maar dus ook niet meer.

Ja dat is wat anders natuurlijk maar uit Vertigo's berichtje maak ik op dat ze alleen maar zegt dat het niet lief is en dat maakt duidelijk geen indruk. Wat jij doet is inderdaad heel anders en dat is wel een straft. Je moet inderdaad per kind bekijken wat werkt aan straf. Het meest belangrijke is dat ze er mee stoppen. Het liefst natuurlijk omdat ze begrijpen dat het verkeerd is maar als dat niet lukt dan maar omdat de gevolgen vervelend zijn. Het is gewoon niet ok om als gezin zo met elkaar om te gaan.

Nouja, dat kind waar ik het over heb...

zit wel letterlijk in de gordijnen, maakt dingen expres stuk en gooit met eten om een reactie uit te lokken. Dat vind ik bepaald niet 'gezellig' en zou ik niet over me heen laten komen. Maar misschien heb ik wel makkelijke kinderen hoor, ik probeer mezelf niet op de borst te kloppen ofzo. Ik vond dat woord gezellig wat vertigo gebruikt nogal frappant, want zo noemt die vriendin dat ook; alsof het altijd maar een leuke tijd moet zijn met je kind.

Heel goed!

pro-actief reageren betekent niet dat je zelf over de rooie hoeft te gaan natuurlijk Lastig als je zelf zo boos wordt als je boos op je kinderen bent, zeg maar! Niet dat ik er genoegen in schep om er een op de gang te zetten, maar ik heb er niet gauw moeite mee. Ik ben meestal ook niet écht kwaad, ik zie het boos zijn op de kinderen ook meer als iets dat moet om ze wat bij te brengen/af te leren.
Mijn kinderen zijn denk ik wel wat makkelijker dan gemiddeld, maar ik merk dat ik zelf ook wat strenger ben dan veel andere ouders (en véél minder tolerant dan de moeder met het in gordijnen hangende kind).

Boos doen, niet zelf worden

Ik probeer zelf om me niet mee te laten slepen door een boos/opstandig kind. Dan heb ik namelijk al verloren. Het kost onzettend veel moeite soms maar zolang ik zelf kalm blijf dan kan ik de strijd aangaan.
4x per uur corrigeren is soms noodzakelijk, soms is het zelfs noodzakelijk om 2ox per uur te corrigeren. Net zolang totdat ze het begrijpen en zich erbij neerleggen. Nu komt zovaak per uur corrigeren vooral bij peuters voor. Ik heb gemerkt dat oudere kinderen minder sturing nodig hebben wat dat betreft. Bovendien hebben ze ook een langer geheugen.
Maar als een kind 4x keer in het uur sukkel of rotbroertje of weet ik veel wat zegt dan zou ik daar wel alle 4x een maatregel op laten volgen. 1x dat namelijk niet doen en je bent alle behaalde winst kwijt.
Ik ga niet overal de strijd over aan, sommige dingen mogen ze zelf beslissen of laat ik gaan omdat het uiteindelijk niet zo belangrijk is maar ik heb gemerkt dat als ik de strijd eenmaal ga ik het ook vol moeten houden tot het einde. Hoe vervelend dat ook is.

Wat mij het meest helpt is om mezelf niet mee te laten slepen door de emoties van de situatie maar er buiten te staan. Als ik merk dat ik emotioneel ben dan probeer ik me terug te trekken uit de situatie totdat ik weer wat rustiger ben. Op dat moment probeer ik zoveel mogelijk conflicten te voorkomen (desnoods ze even voor de tv te zetten met wat lekkers) omdat ik eerst weer tot rust moet komen.