Stoppen met bso / alleen naar huis?
Beste collaga-ouders:
Mijn zoon is 10 jaar gaat na de vakantie naar groep 7. Hij wil helemaal niet mee naar de BSO en wil eigelijk gewoon (alleen) naar huis.
Mijn man en ik werken 5 en 4dgn in de week. Ik weet het sommige ouders schrikken ervan. Hoeveel??? Ja zoveel werken wij. Financieel moet het helaas zo zijn. En dat geeneens om 2x per jaar op vakantie te gaan. Dat kunnen wij ons niet permitteren.
Maar afgezien van dat. Wie heeft ervaring met hun kunt al alleen naar huis te laten gaan. Hij is nog zo jong.
Ik hoor graag jullie meningen.
Groeten Mary
Keuzes
Willen en kunnen, toch niet altijd zo gemakkelijk. Financieel gezien kunnen wij ons veel veroorloven, maar niet alles gaat altijd om geld hoor. Ik heb een functie die valt in "hoger kader", in lijn van het diploma waarvoor ik heb gestudeerd. En daarin kan ik niet 4 dagen gaan werken, nee, dat is gewoon fulltime, 40 u/week. Ook als ik een andere job ga zoeken met dit diploma.
En ofwel moet ik mijn diploma laten voor wat het is, maar dan vraag ik mij af waarom iedereen eigenlijk zijn kinderen wil laten studeren om vervolgens met dat diploma niks te doen? Mijn kinderen blijven elke dag in de opvang, maar komend jaar zitten we met een probleem qua opvang voor woensdag. Zoon kan misschien nog wel op school blijven (had ik al helemaal over het hoofd gezien trouwens, dus bedankt), maar dat is op woensdag zo'n saaie bedoening, dat hij zeker prefereert om alleen thuis te zijn. En hij kan dat, ondanks het feit dat hij ASS heeft.
Mijn moeder had het vroeger heel moeilijk: 3 kinderen, geen alimentatie, 2 jobs. En geloof me: dat geldtekort vond ik wel erg, en bovendien waren wij daardoor alle dagen alleen thuis. Mijn kinderen hebben een goed leven, dat heeft niks te maken met eens een paar uur per week alleen thuis te zijn, er van uitgaande dat je kind dat aankan natuurlijk.
Ik ga nog wel verder zoeken voor een oplossing, maar als die niet gevonden wordt zal zoon toch alleen zijn op woensdagnamiddag.
Enne, eerlijk Carlise, zo weinig werken enkel om je zoon op te vangen, daar zou IK nooit voor kiezen. Ik weet trouwens niet of in zo'n situatie de ouder recht heeft op extra geld van de overheid, maar ALS dat zo zou zijn, dan is dat thuisblijven toch een beetje op de kap van de medemens.
Carlisle
Jij begon erover dat je een laag inkomen had, ik denk dat dat wel meevalt hetgeen jouw 'keuze' in een heel ander daglicht stelt.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Carlisle
Soms heb je niks te willen en heb je niet het geluk dat je kan kiezen. Klaar. Ik ben beslist niet iemand die zich neerlegt bij moeilijkheden en ik onderzoek altijd alle mogelijke opties/mogelijkheden maar je kan nu eenmaal geen ijzer met handen breken. En in dit soort situaties spelen heel veel verschillende factoren een rol waar je zelf vaak heel weinig tot geen invloed op kan uitoefenen. Het feit dat jij een bepaalde keuze wel kan maken hoeft niet te betekenen dat anderen die keuze dus ook kunnen maken. Heeft niks met niet willen te maken. Prijs je gelukkig als je een keuze kan maken waar je ook achter kan staan.
Ik snap carlisle wel
ik denk dat het ook niet zinnig is om dit soort kwesties naast elkaar neer te leggen en te oordelen, want wat heb je daar nou zelf aan. Iedereen maakt met de mogelijkheden die er zijn een keuze. Ik zelf heb er geen enkel probleem mee om mijn kinderen naar opvang te brengen, sterker nog ook als ik niet werk of erg weinig werk vind ik het erg prettig om ze een dag niet om mij heen te hebben, dat kan financieel en daar voel ik mij ook niet schuldig over.
de vraag was: wel of niet thuis laten met 10 jaar.
Manda rijn
Terugkomend op de originele vraag: mijn kind niet. Ik ken echter een vriendje van mijn zoon die even oud is en die kan en mag wel alleen naar huis. Maar dat is een heel ander kind
En ook ik moet dus naarstig op zoek gaan naar een oplossing voor het opvang-probleem straks.
Nogmaals carlise
Aj toch, lees eens wat beter: ik WIST niet zeker dat je het gemakkelijker had, ik heb geschreven 'waarschijnlijk gemakkelijker'. En op MIJN belastinggeld "teer je" zeker niet, want ik woon in België.
Dit gezegd zijnde: ik voel mij helemaal niet aangevallen door jou, we hebben een ander standpunt. Meer niet. Als ik wil, kan ik het mij financieel veroorloven om morgen 100% thuis te blijven - enne, gewoon van mijn eigen geld, niet van dat van mijn partner. Maar daar doe ik mezelf, noch mijn kinderen een plezier mee.
Het hangt voor een groot deel samen met je eigen verleden: ik heb al 'ingebonden' voor mijn kinderen door een job te kiezen waarin ik om 17.30 kan stoppen met werken en ze dus thuis 's avonds kan opvangen. Ze komen niet thuis in een leeg huis en ik maak warm eten en heb nog wel tijd voor hun huiswerk. Daar kon ik vroeger enkel van dromen. Een typische job voor mij ligt nl. meer in zelfstandig beroep met werkuren tot na 20.00 u. Dat heb ik dus niet gedaan, ik ben er elke avond voor mijn kinderen.
Als jij een moeder had (ALS hé) die ook thuis was voor jou, dan vindt jij dat normaal voor je eigen kind.
Trouwens, hier is school maar gedaan rond 16.00 u. Ik zie niet in wat ik vanaf een uur of 13.00 thuis zou zitten wachten. Ach, denk er het jouwe over, ik ga onze valiezen pakken voor 2 weken vakantie.
Tops
en welke afspraken maaktte je dan met je kinderen ? Mochten ze ook iemand mee nemen (en mocht dat dan van die ouders ?), mochten ze zelf eten/snoep pakken, mochten ze alleen buiten spelen etc.
Dat lijkt mij wel interessant !
Tops
Kijk, dat is nou weer zo schattig: dat ze bellen of ze een koekje mogen. Ontroerend!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
