Straf / corrigeren op school

wat fijn dat de juf komt vertellen dat dit is voorgevallen. Is er aanleiding thuis waarom hij op school niet lekker in zijn vel zat?

als hij andere kinderen knijpt of duwt zodat die niet rustig kunnen eten snap ik dat je kind zelf op de gang rustig kan eten.  Je moet het niet als straf zien maar als rust voor beiden partijen.  Daarna iedereen ontprikkeld weer opnieuw proberen

Ik denk dat na acht keer corrigeren van een kind dat andere kinderen pijn doet/pest, het tijdelijk uit de groep halen van de stoorzender bijna niet te vermijden is.

Ja dan voelt zoon zich misschien buitengesloten, maar de andere kinderen kunnen zich ook onveilig voelen als je zoon hen steeds lastig valt. 

Ik ga er vanuit dat je zoon gewaarschuwd is dat het de laatste waarschuwing was en hij anders alleen op de gang zou moeten eten. Je zoon heeft die grens getest en weet nu dat het geen loos dreigement is. Hopelijk heeft hij er van geleerd en laat hij andere kinderen voortaan met rust.

Het beste dat jij kan doen is de juf steunen in haar aanpak en bij zoon aangeven dat hij andere kinderen geen pijn mag doen.

Muppet3640 schreef op 04-06-2023 om 16:26:

@absor, dankjewel voor je reactie. In de thuissituatie is niets bijzonders aan de hand. Wel hebben ze avondvierdaagse gelopen en was hij best moe. Merk dan thuis ook dat hij niet goed luistert en opstandig is. Geen excuus voor z'n gedrag, maar het werkt zeker niet positief mee die vermoeidheid.

Natuurlijk is dat wel een excuus voor zijn gedrag. Een mens kan maar zover op zelfdiscipline, en dan is de koek op.

Ik hoorde gisteren de vergelijking met een flesje cola: al die prikkels zijn alsof men met het flesje schudt. Op een gegeven moment maak je het open en dan spuit alles eruit door de opgebouwde druk.

Dat hij juist op school stout is en thuis niet, betekent in ieder geval dat hij het daar al uit. Dat de juf dat corrigeert kun je haar niet kwalijk nemen. Openlijk corrigeren waar iedereen bij is lijkt me ook niet bevorderlijk voor zijn positie in de klas, en hem zijn gang laten gaan en zichzelf bij iedereen onmogelijk maken ook niet. Nog afgezien van dat andere kinderen ook recht hebben op een veilige ongestoorde schooldag.

Apart eten kan wel prettig zijn, eten geeft extra prikkels en als hij dat niet rustig kan tussen anderen dan misschien wel als hij alleen zit. Mijn kinderen zaten op de creche bij de boterham ook alleen, omdat ze anders geen hap namen. Bij de overblijf was dat ook een probleem want dan MOESTEN ze mee naar buiten als de rest klaar was. En dan aten ze dus niks die dag. Mochten ze binnenblijven en een boekje lezen dan ging het wel.

Hij zal helaas ook gewoon moeten leren wat erbij hoort op school. Is hij nooit op de opvang of de peuterspeelzaal geweest?

Muppet3640 schreef op 04-06-2023 om 16:26:

@absor, dankjewel voor je reactie. In de thuissituatie is niets bijzonders aan de hand. Wel hebben ze avondvierdaagse gelopen en was hij best moe. Merk dan thuis ook dat hij niet goed luistert en opstandig is. Geen excuus voor z'n gedrag, maar het werkt zeker niet positief mee die vermoeidheid.

Ik snap dat het kan zorgen dat iedereen rustig kan eten. Maar helemaal buiten de klas zetten voelt als buitensluiten en dat is waar ze in de antipest-training op school juist zo fel op zijn. Het is niet dat ze mijn kind niet mogen corrigeren, in tegendeel. Maar vraag me af of er geen andere manieren zijn.

De avondvierdaagse daar waren ze hier als kleuter zodanig moe van dat ik én de donderdag skipte en ze vaak ook een middag thuis moesten blijven van school omdat ze het niet trokken. Dus zou een heel logische verklaring zijn

buiten de klas zetten is zeker geen pesten en een heel gebruikelijke maatregel op scholen.  Ik weet niet beter dan dat tot groep 8 er wel kinderen expres op de gang of een rustig kantoortje hun sommen maakten of hun toetsen omdat ze dat beter kunnen.  Minder prikkels. Rust voor hunzelf of rust voor de klas    Ik denk dat het pedagogisch juist de meest voor de hand liggende oplossing is. Want als je hem in de klas houdt maar blijft corrigeren of naast gaat zitten dan geef je het knulletje juist meer prikkels. 

Muppet3640 schreef op 04-06-2023 om 16:57:

Onze zoon ging vanaf dat hij 3 maanden was 1 dag in de week naar de opvang. Vanaf z'n 2e kwamen daar 2 ochtenden peuterspeelzaal bij.

Thuis is hij de laatste dagen ook opstandig. Het ging juist de laatste maanden heel goed met luisteren etc. Het is ook niet zo dat ik heel vaak door de juf gewenkt word. Dit is nu de tweede keer dit schooljaar. En over het algemeen leert hij ook snel van dingen die niet goed gaan. Hij weet ook heel goed dat hij andere kinderen geen pijn mag doen en dat pesten niet ok is. Snap ook dat na tig keer waarschuwen een grens wordt bereikt. Maar het gaat mij vooral om de manier van straffen. Morgen hebben we een oudergesprek staan, dus ga het er zeker nog over hebben.

Hoe had je zelf gewild dat juf hem gecorrigeerd had?

Uit het verhaal van to haal ik niks wat kan leiden tot alleen laten eten op de gang. De voorbeelden die je geeft hebben niks te maken met het eetmoment. Dus waarom dan alleen laten eten op de gang? Ik zou dus zeker het gesprek aangaan, want ik zou willen weten wat er dan precies aan vooraf ging waardoor deze keuze is gemaakt. Man heeft momenteel 34 kleuters in de klas en dergelijk gedrag zoals to beschrijft is gewoon 'normaal' gedrag van kinderen van 4 a 5 jaar oud. Die zijn vol aan het uitproberen en hebben nog erg veel sturing nodig op sociaal gedrag. Mensen die dit veel vinden...kom maar eens een dagje meelopen in een kleutergroep. Je zult je verbazen hoevaak kinderen gecorrigeerd moeten worden. 8x....Ik schrik daar niet van. Er zijn kinderen die 30 correcties in nog geen half uur nodig hebben.

Alleen laten eten op de gang vind ik een zwakke pedagogische ingreep. Zelf heb ik dit nooit gedaan, Man (basisschool docent) ook niet. Een kind op de gang zetten als logische consequentie bij bijvoorbeeld rekenen (beter kunnen concentreren) is iets heel anders dan een kind van 4,5 op de gang alleen laten eten. Het eerste kun je met kind bespreken, het andere is gewoon straffen. Samen eten is een sociale gebeurtenis in de groep en zo'n jong kind hiervan uitsluiten vind ik veel te ver gaan. Mijn keuze zou het niet zijn. Ik vind het getuigen van weinig pedagogisch overwicht.

TO: praat met je zoon over de voorbeelden die je juf geeft. Ookal is hij klein, dit kan enorm helpen. Kleuters moeten nog veel leren mbt sociaal gedrag en als ouder kun je dit proces enorm versterken door hier thuis veel over te praten (wat doe je wel, wat doe je niet).

De juf weet dat jouw zoon leuk kan spelen, maar hij vertikte het. Ondanks dat hem 8 keer (!) was gevraagd om zich te gedragen, bleef hij dingen verzinnen waarmee hij andere kinderen kon lastig vallen. Dan houdt het op een gegeven moment ook op, toch? Je kan op school niet eindeloos bezig blijven met een kind dat op een negatieve manier aandacht vraagt. Hij/zij leert dan dat zulk gedrag wordt beloond. En dat gedrag gaat dan ook nog ten koste van andere kinderen en de sfeer in de klas - zaken waar de leerkracht óók verantwoordelijk voor is. In zo'n geval is een time-out een prima manier om een kind weer mee te krijgen in de groep. Even weg van de prikkels. Ondertussen heeft de juf dan tijd om de rust in de klas terug te brengen zodat ze even later samen een frisse start kunnen maken. 

Ik snap helemaal dat de juf het op deze manier aanpakte. Als ouder zou ik dat ook zo aan mijn kind uitleggen. 

Muppet3640 schreef op 04-06-2023 om 16:26:

@absor, dankjewel voor je reactie. In de thuissituatie is niets bijzonders aan de hand. Wel hebben ze avondvierdaagse gelopen en was hij best moe. Merk dan thuis ook dat hij niet goed luistert en opstandig is. Geen excuus voor z'n gedrag, maar het werkt zeker niet positief mee die vermoeidheid.

Ik snap dat het kan zorgen dat iedereen rustig kan eten. Maar helemaal buiten de klas zetten voelt als buitensluiten en dat is waar ze in de antipest-training op school juist zo fel op zijn. Het is niet dat ze mijn kind niet mogen corrigeren, in tegendeel. Maar vraag me af of er geen andere manieren zijn.

Als iemand die heel veel ouder gesprekken op school heeft moeten voeren vanwege de houding van de leerkracht, raad ik je aan om eerst te luisteren en door te vragen. Zo neutraal mogelijk. En praat pas als je merkt dat je niet zo emotioneel meer bent. Scholen zijn heel gevoelig voor emoties, in mijn ervaring. En scholen zijn ook helemaal niet goed in ouder gesprekken. Voor je het weet sluit school de luiken voor je. En als je wilt spreken, probeer dan te spreken vanuit de behoefte van jouw kind. Voorbeeld, de kleuterjuf van mijn zoon had totaal misplaatste opmerkingen naar mijn zoon. Hij vroeg elke dag of ik hem wilde helpen in de klas. En hij was geen druk kind maar een heel stil dromerig kind. Als moeder had ik graag haar eens de waarheid toe willen schreeuwen maar ik heb het naar haar en de directeur gebracht als de combinatie juf-jongetje is geen gelukkige combinatie. Geen beschuldigingen en een goed verstaander weet onmiddellijk dat dit niet aan dit kind lag. Als je beschuldigingen uit, gaat het over de aanval, niet over de inhoud van wat je zegt. Als je niets over de inhoud kan zeggen, kan je ook zo weinig voor je kind doen.

Persoonlijk had ik het niet zo opgelost, ik vind het ook een zwaktebod. Natuurlijk moet hij het leren, maar je leert door herhaling en meestal zijn er daar veel van nodig op die leeftijd.