Uitnodiging partijtje 1 dag van tevoren
Ik hoef het eigenlijk niet te vragen, want ik denk wel dat jullie het met me eens zijn 
Gisteren kreeg dochter een uitnodiging voor een partijtje vandaag. Toen ik wat doorvroeg bleek dat alle uitnodigingen gisteren uitgedeeld waren, dus ze kwam niet van de reservelijst. Dat is toch best wel een beetje laat? Tot overmaat van ramp was dochter het kaartje vergeten dus moest ik gisteren nog die ouders bellen, die eigenlijk geen Nederlands spreken. Dochter heeft niet zo vaak partijtjes, dus ik voel me toch wel verplicht om mijn dagprogramma om te gooien zodat ze ook nog een cadeautje mee kan nemen én ik haar weer kan halen om 15.30 uur.
Wel eens zoiets meegemaakt?
Kunnen we van leren
Sinds ik een Zuid-Amerikaanse schoonzus heb ben ik min of meer noodgedwongen ook gaan nadenken over dat strakke geplan van Nederlanders. En nu ik het stapje voor stapje zelf ook wat meer loslaat merk ik dat het best bevrijdend werkt. Tuurlijk zijn er grenzen maar wat meet last-minute dingen is eigenlijk best leuk
Eh ja
Wij bellen eigenlijk elk jaar op het allerlaatste moment, en dan bedoel ik echt net voor we vertrekken naar de locatie van het feestje, vaak nog kinderen of ze zin hebben om mee te gaan. We pikken ze dan zelf even op. Ik vind het zonde als je voor een x aantal kinderen plaats hebt of hebt gereserveerd en er blijken genodigden ziek te zijn of om een andere reden op het laatste moment niet te kunnen, dat je die plaatsen dan onbenut laat. Ik weet niet of de desbetreffende ouders het vervelend vinden, ze reageren altijd wel erg enthousiast. We zeggen er bij dat we gezelligheid en vrolijke gezichten belangrijker vinden dan een presentje, maar meestal krijgt de jarige dan alsnog een aardigheidje van diegene op een later tijdstip.
Het zou dus een beetje raar zijn, als ik zelf in de stress zou schieten van een uitnodiging op zo'n korte termijn. Bij mij valt dit onder het kopje "leuke verrassingen" en met de feestgevende partij is er altijd wel iets logistiek te regelen of voor de opvang voor of na het feestje. En een kadootje daar maak ik me nooit druk om, dat kan eventueel later ook nog.
Alles hep.........
Alles hep zijn voor en nadelen.....Zowel het planmatige zo als in ned. als ook het superflexibele. Persoonlijk vind ik dat in beide gevallen mensen die erin 'doorslaan' het lastigste. Er zijn écht mensen die alles tot in de puntjes elke dag 'plannen' inclusief welke maaltijd er gekookt gaat worden t/m wie er mee eet....Een onverwachts 'iets' of het nu bezoek, ziekte of slecht weer is brengt ze compleet van het rit en vaak zie je dat juist zulke mensen daar ook enorm slecht mee om kunnen gaan, dan jammeren ze nóg harder over de niet gekookte maaltijd omdat de kok ziek is i.p.v. het erg te vinden voor de kok 
Het superflexibele daar zitten ook voor en nadelen aan...je hoeft je b.v. niet druk te maken over of het regent als je iets plant dat buiten is. Want als het regent dan doe je het toch een dagje later? Het is wél relaxed op de een of andere manier, je 'hoeft' niet zoveel, buiten werken dan, je past je dag aan zoals je je voelt vandaag....Maar aan de andere kant vind ik het ook nogal vervelend dat je nooit weet wat de planning is en je altijd (gevoelsmatig dan) hopperdepop moet instellen op weer 'een verassing'. Ook dingen als niet weten wanneer de bruiloft is...dat vind ik niks. De eerste week van augustus....zeggen ze dan
En alle gedoe om alles tóch nog weer rond te krijgen dan, zit je eeuwig te wachten bij de kapper i.p.v. relaxed je op te maken met je haren al in de krul.
Ik denk dat de combi in een land als ned. bijna niet te doen is. Je krijgt een uitnodiging voor een feestje en spreekt dat af met een andere ouder dat die jouw kind meeneemt en opeens staat je achter-achter-nichtje uit weet ik veel verweg voor de deur die nou nét met dát kind wil spelen. Kind naar feestje laten gaan= w.s. boos nichtje die toch niet voor niks van verweg is gekomen? En w.s. inclusief ouders...die nooit meer terug komen. Niet naar feestje laten gaan= teleurgestelde jarige, kind en misschien boze moeder die dan voor niks komt Of je vraagt vrij voor een bruiloft en opeens is de bruiloft een dag later...Zie je het voor je?
Dus ik houd het maar op alles hep z'n voor en nadelen. En voor zover dat kan houden wij het ergens op het midden.
groeten albana
Dochter
Onze dochter, toen groep 2, nodigde ook zelf nog allemaal kinderen uit die in eerste instantie niet uitgenodigd waren. Het feestje was op woensdagmiddag, de uitnodigingen keurig een week van te voren rondgebracht; en 's ochtends ging zij iedereen zonder uitnodiging ook nog uitnodigen! De kinderen kwamen daarna bij hun moeder: ik mag op E.s feestje komen!!! Meeste moeders hielden dat af, maar er zijn nog wel een paar spontane feestgangers bij gekomen!! Ach ja waarom ook niet!
Overigens vertelde mijn collega ook dat haar dochter twee dagen van te voren was uitgenodigd voor een feestje! Dus het komt vaker voor, maar dit zijn Friezen misschien ligt het daaraan! ( zelf ook Fries) haha
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Albana kip of ei?
"Er zijn écht mensen die alles tot in de puntjes elke dag \'plannen\' inclusief welke maaltijd er gekookt gaat worden t/m wie er mee eet....Een onverwachts \'iets\' of het nu bezoek, ziekte of slecht weer is brengt ze compleet van het rit en vaak zie je dat juist zulke mensen daar ook enorm slecht mee om kunnen gaan, dan jammeren ze nóg harder over de niet gekookte maaltijd omdat de kok ziek is i.p.v. het erg te vinden voor de kok "
Tja, kip of ei verhaal. Iemand gaat niet voor de lol een planning maken voor elke dag, dat zit gewoon in het karakter, daar voelt iemand zich goed bij. Logisch dat zo iemand van de rel is als er wat tussenkomt maar jij legt de volgorde verkeerd. Iemand is gewoon zo. Dit soort mensen lopen ook in die andere culturen rond maar die leren dat wel een beetje af in hun kindertijd.
Tot in de puntjes plannen
Dat is handig, praktisch en voordelig Ik haal een paar keer per week boodschappen, en weet ongeveer 3 dagen vooruit wat ik kook op die dag. Incidenteel kan er wel eens wat geschoven worden, maar ik beken dat ik daar niet de voorkeur aan geef.
Albana, ik kan me nog herinneren dat jij te allen tijde minstens 20 kilo aardappels op voorraad hebt en ladingen groenten. Dat is vaak niet het geval in 'normale randstedelijke gezinnen'
Hoeft ook niet hoor vic
Conserven en instant puree doen het ook hoor.
Ik denk dat P wel gelijk heeft. Het is vaak karaktergebonden en je omgeving bepaalt of een bepaalde eigenschap versterkt of afgezwakt wordt.
Zo ben ik er in de loop der tijd wel achtergekomen dat een beetje planning ook voor mij wel voordelen heeft.
Tja
Ik weet wel dat ik ietwat inflexibel ben Sinds ik kinderen heb is dat overigens behoorlijk verbeterd, want dan gebeuren er nu eenmaal met grote regelmaat onverwachte dingen.
Aanvulling op albana
Voorpret is vaak nog leuker dan de 'festiviteit' of wat dan ook zelf. Wat dat betreft is het juist ook fijn om te weten dat je zaterdag over 2 weken iets leuks gaat doen, i.p.v. daar de betreffende zaterdag ineens mee 'geconfronteerd' te worden. Dan mis je 2 weken voorpret en verheugen.
Gr. Bibi
Nu deed ik het zelf
Okay, het is twee dagen van te voren maar toen ik gisteren de bioscoopkaartjes reserveerde voor het feestje van zoonlief van zondag kreeg ik te horen dat bij 6 kinderen de volwassene gratis mee mag. We hadden dus 5 kinderen en een volwassene (ik dus). Dus mag zoonlief nog een extra vriendje uitnodigen. En dus sms'te ik vanochtend een moeder of haar zoontje zondag mee wil. Gelukkig kan het jongetje komen. Maar goed, zo zie je maar, nu doe ik het zelf.
Ilva
Oh maar dan win ik! Vorige week 1,5 uur voor feestje van dochter had ik een afmelding (want ziek) en toen heb ik het zoontje van een vriendin meegevraagd. Gewoon lekker spontaan, had ineens een plek in de auto over. Het ventje was dolblij 
Cadeautje had absoluut niet gehoeven maar kreeg ze paar dagen later toch.
1 koekje - albana
Grappig van dat "1 koekje en 2 kopjes koffie". Toen m'n man (buitenlander) voor t eerst bij m'n ouders op bezoek was in NL zetten ze de koekjestrommel op tafel. Daar at hij dus gezellig doorheen. Dat vonden ze toch wel "vreemd"!
Tot op de dag van vandaag, kan ik het eigenlijk zelf ook niet zo goed uitleggen aan mn man en kinderen: "Ze staan toch op tafel aangeboden? Waarom mag iedereen er dan maar 1 nemen?" Zo ongezellig, zeggen dan
Grappig
Al die zienswijzen grappig........Ik moet zeggen dat ik dat superflexibele wel enigzins kan waarderen als ik op vakantie ben....Maar ik zou er stapelgek van worden als ik het hele dagen moest verdragen Wat ik ook zo komisch vind...ook b.v. sport of club of andere wat wij als 'vaste afspraken' beschouwen is zo flexibel. Er zitten er gewoon veel meer in 1 team...komen er vast altijd wel genoeg opdagen. En anders maar niet, zoiets.
De hele maatschappij is zo ingesteld...logeren is nergens een probleem, mee-eten doodnormaal, niet op tijd komen ook, vrije dagen neem je de ochtend zelf...:0
Ik denk dat ik ergens ertussenin ben. Dat superplanmatige heb ik ook niet zo...Ik zie wel wat we eten vanavond, waar ik 'zin' in heb op dat moment. Maar andere dingen plan ik weer wel...(wie er kookt b.v. vanavond of morgen of als we werken). Ook op de dag zelf nemen we meestal pas de 'plannen' door van de rest van de familie, wie is hoe laat thuis en wat ga je dan doen? En aanpassen kan altijd tussendoor...daar doen we niet zo moeilijk over. Maar sport, afspraken of werk gaat altijd vóor én op tijd. Mee-eten geen probleem.
Dat heeft overigens niets met voorraad te maken, mijn zwager (in dat buitenland dus) is in de winter 4 maand in zijn 'winterappartement' en dat is een 3 kamerflat en vrij klein. En daar gaat het 's winters én 's zomers net zo...Als er mee-eters komen ga je nog even naar de avondwinkel en logé's kunnen gewoon in zijn bed, slaapt ie zelf in de kamer of bij zijn zoons
Zou mijn voorkeur niet hebben trouwens.
Dat feestje en de voorpret...dat is niet zo. Meestal weet iedereen wel dat er een feestje is....alleen is de precieze dag en datum nog niet bekend. Wel ongeveer...b.v. midden volgende week. Of zoiets
groeten albana
1 koekje (heel ot) en met
moet erg lachen om het, zo door anderen geziene, ene ongastvrije koekje bij de koffie.
Zou dat in een draadje over te dikke kinderen/volwassenen staan, dan zou de afschuw er van afdruipen.
Blijkbaar mogen we onze (lang/logerende) gasten volstouwen, maar is dat in het eigen gezin not done, daar viert soberheid hoogtij
En ja ik snap dat dat ook om een dagje kan gaan, maar je zult maar vaak visite hebben of familie in de buurt
Ik ken niemand
werkelijk niemand, bij wie na één mariakaakje de trommel dicht gaat, of erger nog: open blijft staan zonder dat iemand er iets uit mag pakken. Hou toch op. Je kunt elkaar ook cultuurgebonden afwijkingen aanpraten, hoor.
Picasso
Okee, jij wint!
Krin
Nee het verhaal is dat de trommel dan direct terug in de hoge kast gaat. En ik moet eerlijk zeggen dat ik dat regelmatig heb mogen meemaken, wel meestal bij oudere mensen.
Ach ja, niet druk om maken.
Zuinig en spaarzaam
Misschien is de gemiddelde werkelijkheid enigzins anders, maar ik denk dat dit wijdverbreide verhaal in het buitenland ook ergens te maken heeft met de opvatting dat wij zeer spaarzaam en zuinig zijn....
En tja dan kan je het wel niet vinden zelf, dáár gaat het niet om. Het gaat erom (in dit geval) wat ánderen ervan vinden, niet een paar anderen maar een héleboel. En helaas ben ik bang dat die anderen niet meelezen alhier.
groeten albana
En dat ligt
aan het (deels?)niet kloppende beeld wat de ene van de ander heeft.
Alle Belgen zijn toch ook niet dom??? Niet alle Joden zakelijk? Dat niveau zijn we toch wel ontstegen, ook elders?
Heb een ervaring en een beeld ontstaat, vertel het door en het wordt een feit. Tja, en dan kunnen "ze" dat wel vinden, maar kloppen doet het niet.
Ik vind dat bekrompen van de ander; zij kunnen zich blijkbaar niet inleven in de gebruiken van de ander, de enige goede weg is de weg van de gast????
Ik moet altijd denken als ik met vrienden uit een ander werelddeel spreek.
Als er iets valt te klagen is het bij hen het ergst en weet niemand hoe het zit behalve zij en wij van hier kunnen ons niet voorstellen hoe erg, slecht, vreselijk, want wij zijn immers allemaal rijk en dus is alles goed.(let wel, er lopen daar 4 bedienden in een huis rond; terwijl ik zelf Assepoester speel, maar goed)
Als er iets te júbelen valt, dan kan dat alleen omdat zij in het beste, mooiste werelddeel wonen en dat kennen wij hier niet.
Nouja, tijdens zo'n gesprek zal ik de koektrommel nog maar eens pakken dan. Stiekem. In de keuken. Twee tegelijk. Even zuchten om zoveel foute denkbeelden over een land dat ze eigenlijk zo goed niet kennen. Ik neem nog een koekje. Iemand?
Mix
Ik ga gelijk de punselies opentrekken, en ik laat het niet bij een.
Planning loslaten is bevrijdend
Toen ik nog in Nederland woonde, was ik best een planner. In Spanje heb ik dat noodgedwongen moeten loslaten. De gulden middenweg tussen krampachtigheid en er maar wat op los leven, is: flexibel zijn, niet meteen in de stress schieten als je plannen worden doorkruist. Veel van de mensen in dit draadje doen het prima, de plannen mogen best eens doorkruist worden. Hoeveel tijd koste het halen/brengen nu helemaal? Of als je echt niet kunt, is het vaak een kwestie van even een paar telefoontjes om het te regelen. Een onverwacht feestje is toch leuk voor je kind? Desnoods het cadeautje maar een dag later of een envelopje met geld. De ouders snappen heus wel dat je zo kort van tevoren niet met een superorigineel cadeau aan kunt komen.
Punselies?
Wat is punselies?
Dat met die koekjes vind ik ook te calvinistisch, en kan ik niet zo goed begrijpen. Maar dat is ook niet zo belangrijk (op is op toch?). Te pas en te onpas bezoek, slaapgasten, onvage afspraken - dat vind ik wel knap. Dan moet je wel heel relaxed zijn. Ik zou dan denk ik ook vaak t gevoel hebben dat ik me steeds moet aanpassen. Maar dat is misschien juist de clue: je doet waar je zin in hebt en t is ok voor de omgeving. Niks aanpassen dus. Klinkt wel gezellig!
Wat betreft korte termijn kinderverjaardag - als t kan dan kan t, dat vind ik helemaal geen punt
Natalies
Punselies zijn buitengewoon lekkere stroopkoekjes.
Relaxed
Ach, met kinderen ben je toch al flexibeler, vind ik. Vandaag stond een vriend van mijn zoon op de stoep om 17.00, hij had ruzie met zijn moeder. Dan gaat er een extra brod op tafel, dat vind ik geen aanpassen. En de vriendin van mijn dochter blijft een nachtje slapen, heb ik ook nauwelijks omkijken naar.
