Vriendjespolitiek bij clubjes
Ik heb 2 kinderen die graag sporten: hockey en voetbal. Ze doen het beide graag en willen niets anders. Bij het plaatsen in groepen gaat het bij de hockey er vooral om uit welke hockeyfamilie je komt en/of welke zaak (sponsor) je hebt. Wij dus niets. We zijn aardig, halen koffie, zeggen mensen gedag en doen normaal maar we krijgen 0,0 reacties terug. O.k. we worden niet compleet genegeerd maar krijgen nog net antwoord. Ze laten ons echt voelen dat we niet een van hen zijn en ook nooit zullen worden. Er worden speelafspraakjes gemaakt maar niet met mijn dochter. Ik moet altijd met anderen een gesprekje aanknopen; er komt nooit eens iemand naar mij toe. Toevallig hockeyt ze goed en wordt ze ook dit jaar weer in een goed team geplaatst. Maar ik voel me er zo ongemakkelijk. Hoe ga ik hiermee om zonder dat ik er zelf last van heb? Ik wil graag dat ze ook de volgende jaren in een goed team terecht komt maar zie en voel dat zij meer haar best moet doen dan anderen. Ik begrijp ook wel dat een kind uit een hockeyfamilie goed kan hockeyen maar dat hoeft niet altijd. Bij de voetbal zie ik ook wel vriendjespolitiek en komen 'zoontjes van' toevallig in goede teams maar gelukkig is het daar stukken minder dan bij de hockey. Het zal me al deugd doen als iemand dit herkent zodat ik weet dat ik niet gek ben maar waarschijnlijk wel in de minderheid.
Temet
Er wordt hier wel aan ouders soms hulp gevraagd. Bijvoorbeeld: meehelpen bij sportdag, kinderen naar een theatervoorstelling vervoeren, helpen bij het eindfeest. Dat soort dingen dus. Vooral dus met grote dingen en zeker niet om de haverklap. Er wordt geen druk uitgeoefend op de ouders. Er hangt een intekenlijst en soms wordt het gevraagd of je kunt. Kun je niet, wil je niet: geen probleem.
Heel vrijblijvend. Help je een keertje mee, dan wordt dat gewaardeerd.
Bij sommige dingen snap ik ook dat school om hulp vraagt, zoals bovengenoemde zaken en schoolreisje.
Verder houd ik er ook niet van als er te veel van mij verwacht wordt, maar dat is hier dus godzijdank niet zo.
En verder
het klinkt heel onaardig, maar ik krijg toch jeuk bij het woord klassenouder. Ik weet niet waarom. Krijg meteen een beeld van zeer bemoeizuchtige, bazige moeders die het allemaal wel even regelen. Vast een heel onterecht beeld 
Fianna
Hier klopt je beeld volledig,helaas.
En voor turnmoeder
Die van mij wint ook meestal niet hoor........dat maakt me normaliter ook geen fluit uit. Het is leuk, maar meer ook niet. Het gaat mij puur om de lol die ze er zelf in beleefd.
Maar dát jaar toevallig wel........en juist toen kon het me erg plezieren!! Hahaha
groeten albana
Haha albana ot
Mijn dochter had ook eindelijk een gouden plak in juni, na vijf jaar turnen, dat er aan dat onderdeel maar twee meiden meededen hebben we lekker tegen niemand gezegd..
Voor de turnmoeders o.t.
Voor de turnmoeders, hebben jullie knevel en vd brink gezien deze week? (woensdag of donderdag denk ik)
Suzanne Harmes en nog een top turnster deden een boekje open over de manier waarop ze werden gedrild door een bepaalde trainer.
Ik heb het maar half gezien, maar nu ik dit draadje lees, waarschijnlijk heel interessant voor jullie 
Brrr fio
wat kan ik me voorstellen dat je blij bent dat jullie over een jaar van die school af zijn! En blijkbaar bevallen de middelbare scholen van je zoons beter, wat ik er tot dusver over lees.
Asa
Ja, ik denk dat ik dat gemuts een beetje begin te ontgroeien na 16 jaar..
En wat zo fijn is
Op middelbare scholen hoef je nooit te helpen knutselen, voorlezen of schoonmaken. En ze doen ook niet aan kadootjes voor de juf.
Tirza
Dat is juist zo grappig, hier net zo, dus ik snap ook de toegevoegde waarde niet. Misschien gaan zij de accomodatie wel poetsen na het groep 8 kamp, kijk, dat zou mooi zijn..
Turnmoeder (beetje ot)
Turnmoeder,
ik weet niet of die trainer weet wat jij van hem vindt, ik weet niet zeker of het zo netjes is om hem met naam en toenaam hier te noemen, als je tenminste zijn echte naam gebruikt?
groet,
Angela
Waarom is dat erg?!?
Die man is toch bekend in de turnwereld, hij traint die meisjes toch waar het eerder al over ging. Die op TV vertelde over hun strenge regime?
Ga je dan van Gaal, Marco van Basten en Guus Hiddink ook maar niet meer bij naam noemen?
Of pappa Krajicek?
Toch wel bekend
Ik heb niets met turnen, maar deze naam was mij wel bekend. Toch bijna een BN-er lijkt me. Overigens heb ik geen oordeel over deze man. Je gaat vrijwillig trainen. En bij kinderen is het aan de ouders of ze zijn aanpak accepteren. Mijn keus zou het niet zijn om mijn kinderen bij hem te laten trainen. Individuele topsport is niet mijn ding.
Bekend/onbekend
Ik moet zeggen dat ik niets van turnen weet, dus de naam kwam mij niet bekend voor.
Groet,
Angela
Nou - de ouders....
Ik weet het niet. Ik heb een dochter die op hoog niveau sport en wie ben ik om de trainer tegen te spreken? Ze wordt getraind en ze heeft een personal coach - wat ik doe is boterhammen smeren, kleren wassen en dat soort dingen. Technisch-inhoudelijk heb ik niet veel toe te voegen. En ja, ze heeft blessures, en ja, ze gaat door haar pijngrens - maar ze is inmiddels 21 en dit gaat al jaren zo.
Tirza
Maar dat is nou juist zo lastig
Dochter zat/zit hier regelmatig als een dood vogeltje op de bank, kan zich amper onder de douche slepen, maar springt de volgende dag wel om 6.30 uit bed om te gaan hardlopen voor ze naar school gaat. Trainen wil ze áltijd, het is misschien 5 keer per jaar dat ze puft van pfoeooeoe geen zin. Ze zal eerder haar schoolwerk opzij schuiven dan haar sport (strijdpuntje 
) Ik ben zelden tot nooit bij de trainingen, dat is in haar sport niet gebruikelijk. Haar trainer is absoluut mijn type niet en het hare ook niet, maar ze leert er wel heel veel van - en daarom traint ze bij hem. Er is zoveel normaal in deze sport, ik zie op wedstrijden niet anders dan tape, braces, massages - daar groei je langzaam in mee denk ik.
Tirza
Oud zeer
di haalt "oud zeer" op zeg! Toen zoonlief op zwemles ging, hebben we hem hier bij de Gemeente geplaatst. Dichtij en zijn vriendje ging hier ook. Vader van vriendje werkt....bij de gemeente en deed onderhoud in dat zwembad en dus was er een kliekje personeels leden. Na zwemmen aten we daar altijd een patatje en zodoende kwam ik terecht in dat kliekje. Nouja, ik zat erbij en keek ernaar, meer zoiets. Voor mij geen probleem, laat ik zacht zeggen dat het niet bepaald mijn type's waren en ik die van hun niet. Jammer genoeg deden ze ook negerend tegen zoonlief. Tijdens het zwemmen werd er veel meer aandacht gegeven aan de "gemeente kindjes" dan aan de betalende kindjes. Dat heeft een paar jaar zo door gesukkeld tot er een BBQ was van personeelsleden. Ik stond buiten nog even wat te praten toen zoonlief huilend aankwam dat hij NU naarhuis wilde. Geen woord kreeg ik eruit en na een paar uur kwam het: ze hadden tegen hem gezegt dat vriendje wel mocht helpen maar hij niet want hij was "niet een van hen"....en dan op een niet kindvriendelijke manier....ik was er zo klaar mee dat ik terug ben gegaan, aan diegene heb gevraagt of hij tegen alle "niet van hen" kindjes zo doet en per direct het lidmaaschap heb opgezegt en owee als ze me wilde houden aan het opzegtermijn. Op dat moment leek ik "een van hen" hahahahahahaha. Zoonlief ging over naar een zemvereniging, hallde in een half jaar tijd 2 diploma's en had weer zin in zwemmen.
Nee, ik kan niet zo goed tegen kliekjes merk ik, hahahaha
P en fio klasseouders
Ik denk dat het heel erg ook aan type school en de ouder participatie ligt in hoeverre klasseouders 'nodig'zijn.
Hier is het EN mails voor hulp doorsturen. Dat is het werk niet. Maar die hulp moet ook geregistreerd worden, wie komt wanneer ed. Daarmee kunnen de leerkrachten toch ontlast worden. Het gaat om rij ouders, hulp bij bepaalde werkjes, eventueel leesouders. Hulp bij klas versieren rondom Sint en Kerst etcetc. Ook zamelen de klasseouders geld in voor gezasmenlijk verjaardagskado (1 euro) deels gekocht, deels geknutseld. Dat knutselen doen dan de klasseouders. Idem voor afscheid van de oudste kinderen (hier combi klassen). Dus in een groep 3/4 als groep 4 afscheid neemt een geamenlijk kado aan de groep (iets ter herinnering en algemeen nut).
Al met al best een klus hier hoor.
Ook gaan ze vaak mee op schoolreis en excursie.
Nou schijnt dat inderdaad ook een erebaan te zijn. Ik ben weleens gevraagd maar ik vind er echt geen hol aan om een club kids op sleeptouw te nemen....ha ha ik word er al moe van als ik eraan denk
Guera
Al die klussen worden hier gedaan door de ouderraad, alleen het kado voor de juffen wordt gedaan door de klasseouders. Voorheen regelden ouders dat gewoon zelf, individueel.
Overal anders
tja het hangt gewoon af van de filosofie van de school. Hier jenaplan dus grote mate van ouder participatie. Er zijn hier geen scheve gezichten. Ik ben ook geen klasse ouder want ik heb daar geen zin in. Veel te veel knutsel gedoe
Ik vind eigenlijk dat leerkrachten het al best druk hebben naast hun reguliere lesgeeftaken. Ik zie altijd wel ook s avonds als ik mr heb ofzo enkele leerkrachten. Zij maken ook deel uit van diverse commissies of ouderraad. Dus als die regeldingen uit handen genomen kunnen worden is dat alleen maar fijn. Hier is wel een ouderraad die organiseren een grote fancyfair achtige toestand, die doen algemene sint zaken, die zorgen voor de vuurkorven en de chocomelk voor ouders met kerst. Die regelen de luizentoestanden en capes e.d, de schoolkrant weet ik t wat allemaal.
Guera
Hier ook een grote mate van ouderparticipatie, maar dan dus in een andere vorm. Voordeel van een ouderraad is ook dat klasseouders niet kunnen opereren op een eilandje. Via een ouderraad is er meer een beleid.
Net weer voetbal en hockey
Fijn om alle reacties te lezen en ik ben erg blij met de herkenning. Ook het klasseouderschap is voor mij erg herkenbaar: De juf vraagt: wie wil er in de kla.. en de voorspelbare handtekeningen staan er al. Dit jaar was ik voornemens de namen al vooraf op te geven maar dat durfde ik toch niet.
Vanochtend weer een ochtendje voetbal en hockey en vooral laatste was erg. Vanavond wordt er een bbq gegeven waar de families gezellig bij elkaar komen maar wij niet uitgenodigd zijn. Zielig voor dochterlief want zowat het hele team is er wel en had het er ook over. De meiden worden groter en de kleine meiden beginnen al aardig op hun moeders te lijken. Ook netwerken en bij de juiste mensen gaan staan. Gatverdegatver. Heeft weinig met sport te maken. Vooral de reactie van turnmoeder spreekt mij aan: laat je kind iets lager hockeyen/sporten en niet op het hoogste nivo. Daar wordt ze alleen ergens voor gebruikt en zal er toch nooit bijhoren. Het verhaal van Stoepkrijt deed me erg goed. Bedankt hiervoor. Ik dacht er vanochtend nog aan toen ik mijzelf erop betrapte dat ik wel probeer ertussen te komen. Ik doe mijn best om erbij te horen maar ze kijken dwars door mij heen. Ik moet nu leren gewoon te doen maar niet proberen erbij te horen. Maar goed nu heb ik weekend, zucht.
It's lonely at the top.
Dat kliekjesgedoe ligt hier ook enigzins gevoelig. Het is mij niet gegeven om in de juiste schoolkringen te verkeren. Daarvoor is mijn baan te laag, mijn huis te klein, mijn auto te oud, mijn vakanties te kort en te dichtbij en mijn man te weinig ambitieus. Dus dragen onze kinderen niet de juiste merkkleding, zitten ze niet op de juiste sport (hockey) en horen wij er overduidelijk NIET bij op de basisschool van onze kinderen. Die school is onze buurtschool en openbaar, de reden om onze kinderen op die school te doen, maar wat is het toch een gruwelijke kakschool. Mensen die een hoge functie hebben en die het gewoon zijn orders uit te delen doen dat ook op school. En het wordt geaccepteerd. Het is daar net als in het maatschappelijke leven: de grootste bek wint wel het vaakst.
Maar wij hebben onze kinderen altijd geleerd dat het niet uitmaakt wat je doet of hoe je leeft: het gaat erom wie je bent en ald ie popu ouders of kinderen moet zich constant bewijzen, zijn krampachtig bezig hun status hoog te houden en spelen een prachtig toneelspel op het schoolplein. Als je erdoorheen kunt kijken kun je veel binnenpretjes beleven.
Wat wel pijn doet is dat ze jou kunnen raken via hun kinderen die precies hetzelfde gedrag vertonen. En dat doet wel pijn, het uitsluiten, het neerkijken en het negeren.
