Wandelende driftbui
Dat is op dit moment zo'n beetje de omschrijving van dochter van vier. Alle zinnen beginnen met "ik wil" en dan "ja maar". Werkelijk alles lijkt ze aan te grijpen om te ontvlammen. Begint bij het ontwaken; een verkeerde opmerking of woord of kussen dat verkeerd ligt of andere pijama die ineens aan moet, het maakt niet uit, alles ontaardt op dit moment in huil- en schreeuwbuien.
Ik begin aan het einde van mijn latijn te raken. Ik heb genegeerd, met humor benaderd, boos geworden. Ik weet niet meer wat ik moet.
Ik begin de dag inmiddels met buikpijn en een verhoogde hartslag. Dat is toch niet normaal?? Op maandag ben ik weer blij dat ik kan werken.
De momenten dat ze opgewekt is, geniet ik met driedubbele teugen, knuffelt ze, doen we leuke dingen, heus wel, maar nu wegen die negatieve buien zo zwaar.
Ik twijfel erg aan mezelf.
Komend weekend gaan we met de auto op vakantie en ik zie er zooo tegenop.
Is het weer zo'n "vierjarigen-periode" en hoe ga ik die cirkel doorbreken?
Tips meer dan welkom!
Lamp kan misschien werken omdat...
Lamp kan misschien werken omdat ze dan juist niet de strijd aan hoeft te gaan. Jullie strijden dan idd niet meer tegen elkaar. Hoeft trouwens geen grote lamp te zijn, wij hebben zo'n Dora-stopcontact-lampje, en als die uitgaat, mag ze eruit. Vaak ligt ze er wel op te wachten, maar regelmatig slaapt ze er ook doorheen. Ze heeft dan ook een heel klein beetje idee van tijd, voor we dat lampje hadden, had ze natuurlijk geen idee. Onze dochter heeft ook nog eens weinig slaap nodig: gaat nooit voor acht uur 'savonds slapen en is eigenlijk altijd kwart voor zes wakker. Lampje staat op half zeven.
Wekker
nee, niet zo eentje die gaat ratelen...
onze jongens hebben een wekker op hun kamer staan. als er een 7 (vooraan!!!)staat mogen ze uit bed. ze slapen gelukkig tegenwoordig wel langer en zien tot hun verbazing dat, als ze wakker worden, er al een 7 staat. ze wetrken namelijk een paar maanden geleden regelmatig om half 6/6 uur wakker en tja...dan ben ik echt niet op mijn best.
ik moet er wel bij zeggen dat ik zo oneerlijk ben geweest om hun wekker een half uur achter te laten lopen. dus als bij hen op de kamer de 7 vooraan komt te staan is het bij mij half acht.
verder hanteer ik de uitspraak van mijn wijze oude oma: alleen kalmte kan u redden. ze had gelijk. ook ik heb een periode gehad dat ik met buikpijn wakker werd en het idee: wat gaat er vandaag allemaal mis?!?! maar toen er ineens zo'n fase over was en we weer even in rustiger vaarwater kwamen heb ik me voorgenomen om voortaan gewoon rustig te blijven. makkelijker gezegd dan gedaan, maar het werkt. de "uitdaging" is weg. mama krijg je niet gek.
SUCCES!!
Hoe het gaat
bedankt voor alle tips! hoe het nu gaat? ze is overdag wat relaxter, op wat driftaanvallen na als ze net uit school is
wat we al hebben bereikt is dat ze snachts mij niet meer wakker maakt om te plassen, ze gaat alleen. we hebben een lichtje in de gang aan.
ze mag smorgens een keer komen vragen of het al tijd is. dat is rond 5 uur meestal, soms half 6. ik zeg dat ze terug naar bed moet en dat ze eruit mag als papa komt. haar deur laat ik dan open, dan hoort ze mijn man om half 7 naar de huiskamer gaan.
dat werkt! die ene keer dat ze komt vind ik niet zo'n probleem.
nu het weekend nog. ze mag dan alleen tv kijken, wij slapen tot ongeveer 8 uur. vanaf een uur of 7 komen haar broers bij haar.
ik zal een tijdschakelaar gaan kopen, eens kijken of het iets is voor ons
Annemir
Klinkt al een stuk beter, zeg! En dat chagrijnige gedoe uit school is hier standaard, tot en met het avondeten is ze moe. Na het eten knapt ze vaak ineens weer op en speelt ze lief tot het bedtijd is.
Toch fijn dat je met een kleuter al echt afspraken kunt maken, he? Het werkt niet altijd, maar wel stukken beter dan bij een kind van net twee.
Groetjes
Massi
Massi
Nou hier ook! Na het eten worden ze ineens gezellig met zijn allen. Maar ikmerk wel dat ze verandert is. Pinniger, brutaler
(null)
Voor het eten dip
Ik heb (nu nog) een man die zwaar sjaggo is als hij honger begint te krijgen, eigenlijk net voor dat moment. Dus ik vind het niet raar als mijn kidneren voor het eten ook was sjaggo zijn, het is inderdaad na het eten over.
Muizmeis
Suikerdip
Die dip na school kennen we hier ook, wat hier vaak helpt is een schaaltje rauwkost (paprika of tomaat en komkommer) aangevuld met een tucje, stukje kaas, plakje vlees, wat ik maar in huis heb. Bijkomend voordeel is dat ze dan ook al een hele hoop vitamines binnen hebben en dat de groente dan minder belangrijk is bij het avondeten. Vaak geef ik ze tijdens de wandeling naar huis zelfs al een dextro-energy snoepje, scheelt al een hoop bij thuiskomst.
succes ik weet hoe het kan zijn....
melle
Helaas
Helaas houden mijn kinderen niet van die gezonde kost zucht... Maar ze krijgen wel iets hoor. Net na het eten kak ik altijd in, zij beginnen te stoeien
(null)
En hoe het hier nu gaat
De vakantie bleek een goede doorbreking van het nare patroon te zijn. Af en toe was madam flink tegendraads, maar meestal was ze erg gezellig. Scheelde ook wel dat opa en oma erbij waren en we veel op pad waren; skieen, sleeen, wandelen, zwemmen. Ze sliep goed.
Na de eerste schooldag maandag was het echter weer deut. Niet in de zin van die buien, godzijdank, maar dat aan een stuk door praten. En maar praten, praten, praten. Het lijkt dus voor een deel idd wel aan school te liggen. Ik heb vrijdag met de juf gesproken en afgesproken dat ik haar op vrijdag af en toe thuis ga houden om te zien of dat wat meer rust geeft in dat kleuterkoppie. In de klas merkt de juf overigens helemaal niets van hoe ze thuis kan zijn, maar dat schijnen kinderen juist voor thuis te bewaren. Fijn toch 
Enfin, het is nu gelukkig wat ontspannender in huis. Houden zo!!!
