wordt mijn zoon gepest?
Mijn zoon is een gevoelig jongetje van 8 jaar oud. Hij kan bepaalde dingen zich behoorlijk aantrekken en is dan moeilijk van gedachte te veranderen.
Mijn zoon wilde nadat ik mijn dochter naar haar klas had gebracht weer niet naar school. Hij stond buiten bij mijn dochter haar klas te wachten en wilde niet in zijn klas naar binnen. Hij zei dat hij geen zin in school had en dat hij niet niet leuk vond. Ik vroeg hem waarom en hij zei omdat hij zo gepest werd.
Ik vroeg hem naar voorbeelden en hij vertelde dat tijdens het voetbal en tijdens het hockeyen tegen hem gezegd was dat hij het niet kon.
Dit komt kennelijk hard aan bij mijn zoon en helemaal van iemand die bij hem niet goed ligt.
Ik heb mijn zoon verteld dat dit geen pesterijen zijn en dat hij dan iets terug kan zeggen, zoals ik doe gewoon mijn best en ik kan dus gewoon meedoen.
Toen ik vroeg hoe het zou zijn als zijn beste vriend dit zou zeggen gaf hij aan dat het dan niet zo erg zou zijn.
Ik denk dus ook dat mijn zoon het erger opvangt wanneer het door iemand wordt gezegd die hem niet ligt.
Tijdens het ophangen van de tassen had een jongetje al zijn zak vast. Mijn zoon wilde zijn tas pakken en hinderde dat jongetje. Die zei er wat van en mijn zoon was gelijk van streek. Zie je wel papa, zo gaat het dus.
Mijn zoon uitgelegd dat er niets aan de hand was en dat hij het jongetje in de weg liep en dat het jongetje er alleen maar iets van zei.
Ik hoop dat hij het begreep. Mijn zoon ging de klas in en ik zag dat zijn tafeltje een stuk verder was gezet van de groep waar hij bij zat. Hij zei dat dat was gedaan door de juf omdat het groepje hem niet accepteert of gemeen is tegen hem.
In dit groepje zitten de 2 pesters dus toen ik zag dat hij was ingedeeld in dat groepje had in mijn twijfels. Aan de andere kant kan het ook wel positief werken dacht ik.
Vorig schooljaar werd het pesten wel erger, iedere keer tegen mijn zoon zn stoel aanschoppen en dat soort dingen. Toen is er uiteindelijk wel ingegrepen door de juf en heeft ze met de klas alles besproken. Toen zag je vooruitgang. Nu na de zomervakantie is er een nieuwe juf en het lijkt er op dat de pesters hun kansen zien. Van andere ouders hoor je dat hun kind ook de pesterijen ontvangen.
Het is misschien een beetje een onduidelijk verhaal geworden maar het brengt toch emoties met zich mee. Mogelijk is er weinig aan de hand maar als ouder trek je het jezelf zo aan dat je gaat twijfelen.
moeilijk
Het is altijd moeilijk om te weten wanneer iets pesten is en wanneer niet.
Je moet iig je kind wel serieus nemen, want die ervaart het als pesten.
Aangezien er vorig jaar ook al eea speelde zou ik een afspraak maken met de huidige juf en er met haar over praten. Dat is nl toch degene die een groot deel van de dag voor je kind gaat zorgen.
praten met juf
Mijn dochter werd vorig jaar ook gepest, zij zit nu hallelujah in een andere klas, dus ik hoop dat dat het heeft gestopt, en tot nu toe lijkt dat het geval. Ik heb wel aan haar nieuwe juf aangegeven dat zij is gepest, en of zij op wil letten, en als dat nu weer gebeurt, of zij dit dan aan willen geven. Ook heb ik afgesproken, als ik zelf geluiden hoor van mijn dochter over pesten, dat ik dan ook naar de juffen ga. Zo kan ik achterhalen of dochter echt wordt gepest, of dat het maar plagen is, en zij misschien gewoon te soft is, en het probleem dus meer bij haar ligt, en we daaraan moeten werken. Tot nu toe gaat het goed bij ons.
Tip aan jou, vraag je juf het in de gaten te houden, en kijk wat zij vind, misschien is je zoon gewoon wat gevoeliger dan een ander, en kun je beter met hem werken aan een dikkere huid krijgen.
Eens
met de reacties hierboven. Verder vind ik het raar/onhandig van de juf dat ze jouw zoon alleen heeft gezet. Ik zou de groepjes anders indelen en als er al iemand alleen moest zitten, dan zou dat de pester zijn.
Vind dit wel pesten hoor
Geen twijfel mogelijk. En de juf lijkt er aan mee te doen door zijn tafeltje dan ook nog apart te zetten. Verbaasd me echt niets dat hij niet meer naar school wil. Natuurlijk kan je zoon wat gevoeliger zijn dan anderen maar dat komt misschien wel omdat dit al langere tijd duurt. Hij gaat zich dan alle opmerkingen meer aantrekken.
Ga dus snel met de juf om tafel. Vertel dat je zoon het niet naar zijn zin heeft en niet naar school wil en vraag wat ze daaraan gaat doen. Als dit antwoord niet voldoende is kun je verdere stappen ondernemen.
Tja
Een kind wordt meestal apart gezet van een groepje als het zit te klieren. Of als het tijdens het werk teveel wordt afgeleid door de rest. Of als kind anderen teveel afleid.
Jouw zoon zei dat hij apart is gezet, omdat de rest vervelend is. Dat is natuurlijk wel het verhaal van jouw zoon. Kinderen vertellen de dingen wel eens anders dan dat ze in werkelijkheid zijn
Ik zou echt even een gesprek aangaan met de juf en dit even vragen.
zoon
Zoon hier werd ook gepest. Er waren signalen maar het was erger dan we dachten. Waarmee ik wil zeggen, neem je zoon serieus. Pesten is niet pas pesten als een ander (ook) vindt dat het zo is. Daarmee kan je je zoon nog onzekerder maken. Sec gezien zeg je, dat wat hij vindt niet waar is. Je snijdt de communicatie af, zoon voelt zich niet gehoord, voelt zich niet serieus genomen, de schaamte groeit. Als de pester(s) daar getuigen van zijn, versterkt het de positie van de pester. Neem je zoon serieus als hij het over pesten heeft, ook als jij vindt dat hij het anders zou moeten of kunnen zien (of doen).
Het beste is te informeren zonder oordeel. Dit soort gesprekjes vonden bij ons vaak plaats bij het naar bed brengen. Dat is heel emotioneel als ouder en toch heeft je zoon niets aan jouw emoties. Hij kan daardoor het idee krijgen dat het zijn eigen schuld is, dat hij zwak is of het verdient, alles verkeerd doet.
Mijn zoon werd geschopt en geslagen door 2 jongens uit de klas. Natuurlijk alleen als de juf niet keek. Ze keek vaak niet. En hij was echt niet de enige maar dit had een grote invloed op zijn zelfvertrouwen. Van de juf moesten de ruziemakers zonder toezicht op de gang het met elkaar uitpraten. Daar ging het schoppen en slaan hier en daar rustig door. Dit versterkte het wangedrag. Ik kan me dus ook heel goed voorstellen dat dit aan de hand is in het tafelgroepje. Je komt er niet sterker uit door in zo'n situatie te blijven zitten. de pester(s) zouden apart moeten zitten, niet de gepeste. Soms gaan kinderen zelfs gewenst gedrag vertonen (worden ze extra aardig omdat ze graag willen dat de pester aardig doet, zoals mijn zoon). Hij wilde perse dat ze op zijn verjaardag werden uitgenodigd, zo graag wilde hij dat het ophield. Die jongens moeten dus uit zijn tafelgroepje (en niet andersom).
Gedurende 2 jaar heb ik hierover met de juffen gesproken maar het werd pas opgepakt toen ik - op advies - zei dat ik eiste dat het pesten ophield. Dat schijnt een of andere toverzin te zijn. En wij hebben de juf ook gezegd dat onze zoon zich mag verdedigen. Als dat inhield dat hij de jongen(s) 1 rotschop zou geven, wij dit begrijpelijk zouden vinden gezien wat er speelde. Ik wilde niet mijn zoon roomser dan de paus laten zijn. Liever niet natuurlijk maar je hebt het recht om je te verdedigen (en daarna ga je naar de leerkracht). Zelf beginnen is een ander verhaal, dat mag niet.
Nu het pesten uit de weg is, zijn we er nog niet: nu werken we nu heel hard aan zijn zelfvertrouwen.
