Zouden jullie hiervoor straf geven?

Imiteren

Lijkt me niet zo gek als je kind jou oplossing voor klitten imiteert. Nogal normaal eigenlijk. En ja, alle begin is moeilijk.

Goeie oplossing toch

ze heeft het zelf opgelost. Dit doen alle kinderen een keer volgens mij.

Ach raar

Ik vind het eigenlijk vrij normaal, en ik ben niet de enige als ik de reacties lees..

Normaal?

Dus jullie vinden 8,5 niet te oud om je haar te verknippen? Ze heeft ook dikke vette pech dat ik pas donderdag tijd heb om naar de kapper te gaan. Niet dat het haar ook maar enigszins boeit hoe ze eruit ziet

Nee hoor

die komt er wel, let maar op

Neuh

'Dus jullie vinden 8,5 niet te oud om je haar te verknippen?'

Ik ken iemand van 45 die tot twee jaar geleden regelmatig naar de kapper moest omdat ze haar eigen pony had geprobeerd te knippen

Ogen in je achterhoofd

Ik krijg het idee dat je jongste er eentje is waarbij je ogen in je achterhoofd moet hebben. Wel impulsief dus.

Als ze alles maar eenmaal uitvreet, heeft straf geven geen nut. Haar nu straf geven omdat ze in haar haren geknipt heeft zal niet helpen om een volgende impulsieve actie te voorkomen. Impulsieve kinderen denken namelijk niet zo, sterker nog die doen eerst en denken dan pas. Het is dus al winst dat ze er voldoende van leert om een volgende keer de prikkel te onderdrukken.

Wij hebben er ook zo eentje rondlopen hier, en het enige dat helpt is zelf een soort zesde zintuig ontwikkelen over wat er in dat hoofd om gaat. Een troost, meestal gaat het beter naarmate ze ouder worden.

Verstuurd met de Ouders Online iPad app

Ja, dat zal het zijn

Er is wel eens een rapport over haar geschreven (toen ze 2 was) waarin stond dat ze dingen onderzocht door trial and error. Wat dat betreft geen steek veranderd dus

Error wel laten ervaren

Mijn kinderen zijn ook impulsief. Het is dan heel belangrijk dat ze de 'error' wel ervaren. Wij straffen niet, maar vergoeilijken ook niet. Als iemand zijn behang kapot scheurt, of op de muur tekent, dan heeft diegene dus gescheurd behang. Als iemand zijn haar eraf knipt (Oh ja, zo vaak gebeurd) dan heeft die dus een ontploft kapsel. Zelf gedaan, eigen schuld. Dan gaan we niet gelijk naar de kapper voor een nieuwe coupe. We bespreken het ook gewoon: "Wat zit haar haar apart?' 'Tja, ze wilde zelf een plukje eraf knippen, dom he?'
Snap je wat ik bedoel. De gevolgen laten ervaren van het gedrag. Zodat ze van zichzelf leren: ik ben impulsief, dus laat ik oppassen.

Ik ben onhandig, ik moet daar ook rekening mee houden. Ik weet dat ik bepaalde dingen gewoon niet moet doen. Als ik ga witten, kan ik dat niet zonder te knoeien. Als ik twee dingen tegelijk tracht te doen, gaat het mis. Lastig, maar het is wel aan te leren. Zo is het ook met impulsiviteit. Het is heel lastig, maar wel aan te leren.
Met veel geduld, van jezelf ten opzichte van jezelf, en van je ouders ten opzichte van jou.

Waarom dom he?

'Tja, ze wilde zelf een plukje eraf knippen, dom he?'

Ik snap dat 'dom he' niet. Waarom houd je het niet gewoon bij de neutrale mededeling? Zo haal je je kind toch naar beneden?

Dom

Ik weet niet meer of ik nu precies die woorden heb gebruikt, maar ik vind het wel dom. Jullie niet? Vinden jullie het slim?
Het woord 'dom' heeft voor mij niet zo'n heel negatieve betekenis hoor. Dat is iets doen, wat je beter niet had kunnen doen. Met zware boodschappentassen aan de fiets fietsen, met volle handen de trap af lopen, tijdens het pannenkoekenbakken even te lang weglopen zodat er een pannenkoek verbrand, het toilet schoonmaken met een donkere broek waar dan bleekspetters op komen, op je zonnenbril gaan zitten, je paraplu in de trein laten liggen, zelf in je haar knippen. (allemaal domme acties van mij)

Moet het perse dom of slim zijn?

'maar ik vind het wel dom. Jullie niet? Vinden jullie het slim?'

Het feit dat je slim als alternatief gebruikt, geeft toch aan dat je er wel degelijk een (negatief) oordeel over velt? Bovendien, jij kunt dom wel een prima woord vinden, maar voor je dochter kan het een enorme lading hebben.

Ik vind het niet dom of slim, ik vind het gewoon ... gewoon.

Lading

Nou, ik denk dat het woord dom voor mijn kinderen dezelfde lading heeft als voor mij. We gebruiken het allemaal op die manier. In de zin van 'niet zo handig, ik had beter kunnen weten, ik had het handiger kunnen doen, maar het is nu ook weer geen ramp.'
Ik vind het zelf knippen van je haar niet neutraal. Het is een actie die iedereen misschien wel eens doet of gedaan heeft, maar het is echt niet handig. Net als dat ieder kind weleens op de muur tekent, of iets anders doms. Geen ramp, maar wel dom.
Mijn dochter had trouwens haar haar midden op het voorhoofd, de eerste pluk, tot op de huid afgeknipt. Ze was toen acht jaar. Het heeft echt anderhalf jaar geduurd, voor de pluk lang genoeg was, dat hij weer mee kon met de rest van haar lange haar. We zagen toevallig eergisteren nog een foto. 'Wat zit mijn haar daar eigenlijk raar.' 'Ja, weet je dat niet meer? Je had het afgeknipt tot op je hoofdhuid omdat het plukje uit je hoofdband piepte.' 'Oh ja, lekker handig van mij, hihihi.'

Leermomenten en domme acties

Wij maken allemaal fouten en van die fouten leren wij dat wij dat niet meer op deze manier mogen doen.
Wel kan ik het woord "dom" noemen als kinderen het toch doen, terwijl ik reeds heb gezegd dat zij dat niet mogen doen.
Ik heb hier een voorbeeld van mijn dochter (toen ongeveer een jaar of 10). Wij wonen op een bovenwoning en kunnen niet zien wie in ons portiek staat. Ik heb mijn kinderen gezegd dat zij alleen de deur mogen opendoen als die persoon zich kenbaar maakt door na het aanbellen aan de rand van het trottoir te gaan staan zodat wij hem kunnen zien. Zij kan dit makkelijk afspreken met haar vriendjes en vriendinnetjes. Als zij niet aan de rand van het trottoir gaan staan dan maakt zij de deur niet open. Simpel zat, dacht ik zo. Zij was een keer met een vriendinnetje alleen thuis en er werd aangebeld. Zij heeft de deur opengemaakt zonder eerst naar buiten te kijken. Gevolg: er kwam een of andere gek naar boven die kreunende geluiden maakte en niet reageerde op: "Wie is daar?" Dochter wist niet hoe snel zij de deur boven op slot moest doen. Toen hij eenmaal boven was trok hij aan de deurklik en bonsde op de deur. Dat bleef zo doorgaan. Dochter en vriendin pakten de telefoon. Zij doken in paniek onder het bed. Huilend belde ze mij op het werk op. Ik zei dat ze 112 moest bellen en dan doe ik dat ook. De vogel bleek helaas gevlogen te zijn toen zoon kwam, gevolgd door de politie. Men dacht eerst dat dat hij een geintje met de meiden uithaalde wat niet zo was. Ik kon alles via de telefoon volgen en op mijn werk had ik gewoon de bibbers. Een paar dagen later had ik zelf een intercom met camera laten installeren. Dit overkomt mij geen tweede keer meer. Maar ik vond dit wel een hele domme actie van dochter!

Knurf

Natuurlijk is het dom om een pluk van je haar af te knippen. Dat kan je als ouder toch gewoon zeggen? Dan weet je kind ook dat het niet de bedoeling is. Ik zou het niet neutraal laten, ik vind het ook niet...... Gewoon.
Geen reden om iets te verzachten, het is dom om te doen. Geen halszaak, dat dan weer niet. Dat je voor aap loopt door eigen toedoen os straf genoeg. Maar wel dom.
Waarom zo'n haast allergische reactie op dat woord? Waarom mag dat niet gebruikt worden? Het is toch niet erg om dat negatief te benoemen?

Algebra

Oke

'beetje' dom dan......

Precies annej

"'beetje' dom dan......"

Als geloven in een brief van het hoofd van de Junta een béétje dom is, dan is je eigen pony knippen ... bijna slim

Dom?

Acht jaar is ze, toch? Kinderen worden wat mij betreft veel te snel groot, en de overmatige belangstelling voor uiterlijk en wat anderen van je vinden die typisch is voor pubers (en voor veel kinderen al) zou ik nooit nog extra aanwakkeren door zo'n actie dom te noemen. Ik zou het heerlijk vinden, zo'n kind dat het (nog) niet kan schelen. Wat maakt zo'n pluk nu uit?

Dom en kind neerhalen?

dat vind ik wel een rare veronderstelling, dat je je kind neerhaalt als je het 'dom' noemt. Alsof je kinderen beschadigd als je ze niet uitsluitend positief benadert! Heet het spreekwoord niet door schade en schande wordt men wijs? Hoe moeilijk sommige mensen het al vinden om een kind te straffen, jee. Het verbaast mij wel een beetje hoor! Een kind dat stiekem een creditcard gebruikt weet echt wel waar ze mee bezig is (in ieder geval dat het niet voor haar bedoeld is, ik zou woedend zijn) en een kind dat haar eigen haar afknipt heeft niet goed nagedacht. En mensen die niet goed (kunnen) nadenken worden meestal dom genoemd.

Nou

Het was ook weer niet zo dat ze mijn credit card gejat had. Ze had een wachtwoord ingetypt, ik betwijfel of ze echt zover heeft doorgedacht dat ze daarmee mijn cc gebruikte. Dom noem ik ze (volgens mij, hopelijk) nooit. Wel heb ik regelmatig pfff-zucht-momentjes en vraag of ze voortaan niet even kan nadenken voor ze iets doet

Straffen mamahippie

Is juist helemaal niet moeilijk. Ik doe het regelmatig spontaan, en het is heerlijk bevredigend. Maar helaas over het algemeen erg weinig effectief. Ik vind het veel moeilijker straffen los te laten en naar andere oplossingen te zoeken.