Pubers doen echt helemaal niks

Herkenning

Ik heb ook zulke holbewoners... (bijna 18 en bijna 15). Ik maak me zorgen en wissel erg in aanpak, al naar gelang mijn frustratie. Enerzijds denk ik soms dat ze de gevolgen nog niet overzien en dus aangepakt moeten worden... (maar of dat dan met harde hand is of dat ik juist begripvol moet zijn, dat wisselt...). Anderzijds denk ik ook vaak: ze moeten het toch echt zelf doen. Vroeger kon je nog wel 'ns iets voor ze organiseren. Even los van het feit dat ze daar nu te oud voor zijn, ze willen sowieso toch niks. Ik hoop dat het een fase is, dat zal ook wel, maar ik heb het idee dat ze straks compleet wereldvreemd uit die fase komen!

We zijn ooit eens naar een psycholoog gegaan met onze oudste. Ook omdat ze erg korte termijn denken en zich ook niet realiseren wat de gevolgen zijn van het verpesten van school. Mooie praatjes, we hadden gelijk... maar het lukt toch niet om daadwerkelijk stappen te zetten. De psycholoog zei toen wel dat het vanuit hen moest komen. Vraag bijvoorbeeld wat hij nodig heeft, bijvoorbeeld de regel om voor een bepaalde tijd niet op de computer te mogen zitten – echt, mijn zoon gaf dat als antwoord!!! Het is goed dat ze zelf ook over een oplossing nadenken
Overigens moeten we ons wel realiseren dat dit gewoon echt een andere generatie is. Die online vrienden zijn soms ook vrienden van school, stuk makkelijker om die te Skypen dan daar even langs te gaan. Dat lijkt schraal, maar is natuurlijk ook gemak.

Verder lees ik mee... want het loopt nog altijd niet soepel. Ik ben blij dat ik overdag buitenshuis werk, dan word ik niet altijd met dat lamlendige gehang geconfronteerd.

Poeh zeg!

Als ik dit lees denk ik dat ik nog bof met mijn pubers. Oudste, dochter van 16 heeft veel vrienden en vriendinnen en is bijna heel de vakantie weg, ook veel aan het werk. Heeft dus ook een bijbaan. Twee zelfs op dit moment. Wat ik dan eigenlijk weer teveel vind want ze moet ook haar examen nog halen. Zoon is 13 en lijkt deze vakantie iets minder verslaafd aan gamen dan voorheen. Hij sprak vandaag af met een vriend en ze gingen zowaar nog even buiten voetballen. Klusjes doen ze meestal na wat protest ook nog wel. En die zijn er niet veel hoor, af en toe wat afval wegbrengen of iets opruimen.
Is er niets waarvoor je zoons willen sparen? Dat motiveert misschien om een bijbaantje te nemen. Zeker die van 18 zal toch binnenkort dingen zelf moeten bekostigen. Hoe gaat hij dat doen? En verder zou ik toch die klusjes laten doen hoor. Per dag 1 klusje, schema maken per week, dan kunnen ze nog kiezen op welk moment van de dag ze het doen. En verder snap ik het ook wel dat ze met deze kou binnen zitten, maar elke vakantie, daar zou ik ook gek van worden. Doen jullie soms ook iets samen als gezin? Of willen ze dat ook niet?

Klusjes

Ik zou ze elke dag een flinke hoeveelheid klusjes laten doen. Moet je zien hoe vlug ze opeens interessante bezigheden buitenshuis vinden en/of een bijbaan.
Mijn jongste zoons hebben ook wel eens van die hangvakanties gehad en dan zorgde ik er voor dat ze in elk geval een deel van de dag flink bezig waren,in en rond het huis (hond uitlaten, zwembad schoonmaken, gras maaien, stofzuigen, was ophangen, voorraadkast opruimen). Was nog best handig ook voor de staat van het huis.
De rest van de dag mochten ze dan echt hangen.

En ik deed precies hetzelfde als de moeder van mijn beste vriendin vroeger: de kinderen op x tijdstip uit bed bellen.

Sowieso is het handig als je veel werkt want dan word je ook niet met dat gehang geconfronteerd. Maar ik werk ook regelmatig vanuit huis en dan speelt het zich dus wel af waar ik bij ben. Dan maar een extra dag naar kantoor.

Als ik het heel erg zat ben dan vlucht ik wel eens een middag naar de bioscoop en het cafe. Ook heel geslaagd. En ik voel me dan ook niet geroepen om op tijd terug te zijn om te gaan koken. Ze maken zelf maar wat.

In elk geval probeer ik het thuis wat minder comfortabel te maken zodat ze wel op zoek gaan naar iets buitenshuis. En anders doen ze in elk geval een deel van de dag iets anders.

Ik heb verder ook niet zoveel te klagen. Gemiddeld zijn minder kinderen erg sociaal en actief genoeg. Maar 2 van mijn zoons hebben wel zo'n hangperiode gehad dus ik weet hoe irritant dat is.

Ach

Ik vind het wel gezellig, die bankhangers. De oudste is overigens juist een enorm actief type. Ze sport veel, heeft vriendinnen en een vriendje. Bij haar maak ik me dus om andere redenen zorgen om het examen! De jongsten zijn inderdaad bankhangers, maar erg lief, dus ik heb geen last van ze. En ze doen het prima op school. Ze zouden veel beter kunnen, maar ze doen genoeg om "met rust te worden gelaten", dus ik heb geen klagen en laat ze lekker gaan.

Hier ook

Jongste is sowieso nooit in beweging te krijgen als het om dingen in huis gaat. Die heeft wel een sociaal leven gelukkig, maar dat betekent niet dat ze thuis gezellig is. Heet is meestal standje onweer, en ze komt dus pas in actie als man of ik er echt klaar mee zijn. En dus altijd pas als er echt bonje is. Vreselijk naar.

Oudste heeft geen sociale contacten en is wel behulpzamer, maar zit verder vooral op zjin telefoon te pielen.

Suggesties om samen iets te doen worden ontvangen met de reactie: moet dat echt? En dan heb ik het over een voorstelling van een cabaretier hè, niet een ‘belegen’ spelletje, gezamenlijke wandeling met de hond of een goed gesprek.

Ik heb vandaag en morgen vrij, ik heb ze vanochtend om 8 uur uit bed getrommeld zodat we met zijn drietjes het huis kunnen doen (hulp kwam gisteren niet opdagen en ik heb geen zin om mijn twee vrije dagen tegen een vies huis aan te kijken) en de hond lekker lang naar buiten kan. Vanmiddag gaan ze hun gang maar, maar dan zit ik tenminste lekker in een schoon huis mijn eigen ding te doen 😊.

Voor morgen een leuke lunch gepland en verder gaat denk ik ieder vooral zjin/haar eigen gang.

En ik hoop dat die puberteit vooral bij jongste nog maar heel kort duurt. Maar aangezien ze puberend geboren is, is dat denk ik wishful thinking...

soort van omkoperij?

Die lekker lunch die krijgen ze pas als ze hun taken hebben gedaan. Dus zoiets in de groep gooien. Eerst dit doen, dan krijg je dat. Er echt een beetje achteraan zitten, haal je bed af, dan kan het in de was. Ik wacht onderaan de trap. En dan was ik het en gaat het in de droger en 's avonds ligt het op hun kamer (moeten ze zelf wel weer hun bed opmaken, dat ga ik niet doen)

Voor wat

Hoort wat. Tenminste hier wel. Fijn dat je een hele week vakantie hebt, maar op mijn drukke dagen (dinsdag en 6) laat jij de hond er even uit. Ik help je met je kamer opknappen, maar dan kun jij wel even de was ophangen /boodschappen doen of wat dan ook.

Verder wel herkenning hoor.

8.00 u.

Om 8.00 u. het bed uit trommelen zou ik dan weer niet doen. Daar wordt niemand blij van. In de vakantie mag er worden uitgeslapen. Dat huis schoonmaken kan later ook nog wel. Ik kan me niet voorstellen dat je huis zo vies is als de hulp 1 keer niet komt. Als hier de hulp een keer niet komt maak ik door de week heen hier en daar iets schoon (wc, badkamer en de kamers stofzuigen) en de rest blijft liggen tot ze de week daarna weer komt. Opruimen gebeurt tussendoor.
Eisen stellen doen ze hier gelukkig niet erg. Lunch maken ze zelf klaar of ik smeer even een boterham voor jongste en vriendje. en avondeten is gewoon wat de pot schaft. In het weekend vaak iets lekkers maar niet de hele week. Als er eisen gesteld worden mogen ze helpen met koken of het zelf klaar maken en ook zelf naar de winkel lopen. Het is geen restaurant hier. Dochter heeft wel zo'n periode gehad dat ze steeds liep te klagen dat er niets lekkers in huis was. Is gelukkig weer over. Nu is ze blij als ik haar favoriete drinkyoghurt meeneem of een bakje granaatappelpitten. Dat vind ik een kleine moeite als ik toch naar de winkel ga.

hier

niet heel veel herkenning. Jongste mag wel heel graag de hele dag op haar mobiel 'zitten' (maar doet gelukkig ook regelmatig wat anders, zoals lezen voor haar lijst), oudste is hard aan het werk ivm opdrachten en toetsen na de vakantie (6 VWO).

Kun je ze misschien in actie krijgen door ze zelf te laten zorgen voor die lekkere lunch/avondeten waar ze zin in hebben? OK, jullie willen pizza, lekker, daar heb ik ook wel zin in. Hier heb je 10/15/20 euro, daar is de Appie en om 18.15 ben ik ook thuis, gezellig dat we dan samen gelijk kunnen eten. Of, ook goed als jullie geen zin hebben om te koken hoor, maar dan eten we vanavond ... (spruitjes/zuurkool/whatever dat niet hoog op hun verlanglijstje staat).

hier

Laat ik zoon van 16 eigenlijk behoorlijk vrij. Hij zoekt het maar uit met zijn vrije tijd. Maar ja, dat kan ook weer omdat hij er toch wel redelijk verstandig mee omgaat: wel veel beeldscherm maar toch ook sociale afspraakjes, gitaar spelen, schilderijen in opdracht maken, sporten. Maar ik denk wel eens dat hij zijn tijd juist zo 'volwassen' in vult omdat ik me er niet mee bemoei. Vraag wel wat kleine dingen als afwassen, vuilnis buiten zetten, keertje stofzuigen. En hij vond het zowaar leuk gister naar een museum te gaan (gaat ook zelf de kunst in) dus hadden we een uitje.

Tango

Ik heb het hier wat kort-door-de-bocht opgeschreven. Ze hebben zich met zijn tweeën maandagavond echt behoorlijk misdragen. Dit was een actie waarmee ik vooral aan wilde geven dat ik vond dat ze te ver waren gegaan, en ik wilde ze laten ervaren dat er best veel moet gebeuren in huis wil het een beetje leefbaar zijn. Omdat we een hulp hebben is hun beeld van het huishouden wellicht een beetje vertekend... Blijkbaar voelden ze dat heel goed aan, we hebben samen hard gewerkt en dat was ook nog best gezellig. Zoon is zelfs spontaan de zolder gaan doen, dochter vroeg heel netjes hoe laat ze weg mocht naar haar vrienden en appte later ook weer keurig dat ze op weg was naar huis. Dus het heeft gewerkt, ik heb mijn punt gemaakt en mijn grens aangegeven en het was leerzaam en gezellig. Ook om 8 uur 's ochtends .

Gisteren en vandaag mochten ze gewoon hun gang gaan, maar ik wil graag dat ze weten dat dat niet altijd kan, dat ze ook mede verantwoordelijk zijn voor het werk in huis, en dat ik ook recht heb op vrije tijd op mijn vrije dagen. Dat is trouwens iets dat ik aan het leren ben, dus het kost mij wel moeite om een deel bij hen neer te leggen. Daar hebben we het ook over gehad, en we kwamen tot de conclusie dat het alleen maar voordelen heeft als we het samen doen. Als ik alles in huis alleen moet doen hou ik tenslotte ook geen tijd over voor gezellige dingen...

Hulp

Wij hebben ook een hulp maar ze maakt niet de kamers van de tieners schoon. Dat mogen ze mooi zelf doen. Het zal wel heel calvinistisch zijn maar ik vind het een onnodig dat een volwassen vrouw de kamer gaat schoonmaken van een paar gezonde jonge mensen die meer dan genoeg tijd hebben om het zelf te doen.
Het is al een luxe dat de gezamenlijke vertrekken worden schoongemaakt zodat ze daar minder aan bij hoeven te dragen.

Mijn jongste zoon vindt het flauw maar ja mijn geld, mijn hulp, mijn keuze.
Mijn nichtje daarentegen zegt ook dat ze dat best zelf kunnen doen, zeker jongste zoon want die is toch heel lui. Wijs kind

op kamers

Toen ik op mijn 18e uit huis gong kreeg ik al snel ruzie met mijn huisgenoten over de schoonmaak: ik deed daar eigenlijk niks aan. Dat kon natuurlijk niet in het linkse krakersmilieu van Amsterdam in de jaren '80. Wij hadden vroeger ook een werkster en daardoor heb ik nooit een echt beeld van het huishouden gekregen. Maar ik ben zelf geen haar beter:zodra ik geld had nam ik een hulp en mijn dochter leert het ook nooit

Puberlogica

Hier dus een hulp die ook de kamer van de pubers schoonmaakt. Dochter is daar ook echt blij mee. Van de week riep ze spontaan dat haar kamer er zo netjes en schoon uit zag. Af en toe moet ze het wel zelf doen, als de hulp op vakantie is. Maar dan haalt ze alleen even snel de stofzuiger erdoor. Verder heeft ze naast school en werk ook echt weinig tijd, dus ik vind het prima zo.

Dochter is bijna 17 en vandaag hadden we het over haar feestje. Ze wil hier thuis een feestje geven voor een man of 15. We kwamen op de afspraak over opruimen en schoonmaken. Dat moest zij daarna doen vonden wij. En ook beneden het toilet schoonmaken. Dat laatste vond ze te ver gaan. Ze zou er wel voor zorgen dat het niet vies gemaakt werd