2e ronde giechelmeiskes...
En dus heeft mijn jongste zoon (14)voor het eerst zijn "vriendinnetje" uitgenodigd om bij hem film te kijken, cassis te drinken en chips te eten...
en ja hoor, om twee uur was het meiske hier. Nou scheelt het dat we een hond hebben, want die sloeg aan. Anders hadden we het niet geweten dat dat meiske aanwezig was.
Nu zit het spul boven. Zoonlief is al 2x beneden geweest voor extra cassis, en het meiske hebben we nog niet gezien.
Nu hoop ik maar dat de hond aanslaat als ze weggaat 
, dan kunnen we haar in een flits bekijken...
Wel schattig hoor, die jeugd met vlinders in de buik.
Maar oh wat verlang ik naar de tijd dat de jeugd iets ouder is, en dat ze bij aankomst zich even voorstellen, en dat ze je recht in de ogen aan durven te kijken.
Want als me iets irriteert dan zijn het wel giechelmeiskes die bij ons thuis komen, en die niets zeggen, en je niet aan durven kijken.
En ik weet het, dit gaat voorbij. Dit gaat ook voorbij, dat weet ik ook uit ervaring. Ook mijn oudste zoon kwam met een hele rij giechelmeiskes aanzetten.
Nog 3 jaar...
Ook geen goedemiddag?
Ik zal mijn zoon tegen die tijd vertellen dat hij zijn vriendinnetje niet alleen de woonkamer in moet sturen om die enge ouders te ontmoeten.
Ik zou het wel op prijs stellen als hij even meeloopt en ze even goedemiddag komen zeggen. Mijn zoon heeft er ook een hekel aan als hij op een verjaardag moet feliciteren en handjes schudden. Maar het moet wel even. Gewoon beleefd. Niet persè aankijken en geen lange gesprekken, dat hoeft niet. Maar even goedemiddag gebeurt hier tot nu toe wel. Ook de vrouwelijke klasgenoten doen dat wel. Een echt vriendinnetje heeft hij (nog) niet.
Nee, geen goedemiddag...
En ook geen tot ziens
En aangezien de hond niet aansloeg toen ze wegging, hebben we het nog niet eens helemaal meegekregen ook
Ik moet er inwendig zo om lachen, als ik zie hoe zoonlief er mee in de weer is 
)))
Hij heeft het meiske nog wel weggebracht, want we zagen hem verregend weer binnenkomen. Zodoende wisten we ook dat ze weer weg was.
Ach, we gaan zien hoe het loopt. Ik moet er maar aan wennen dat ik in de aankomende paar jaar tot het soort mensen behoor die heel "eng" zijn, maar goed, ook dat gaat voorbij.
Simmer yn Fyslân
PS: Ik kreeg pas door dat zoonlief speciale plannen had, toen hij vanmorgen om 12 uur in bad ging, en dat hij daarna de lucht in badkamer helemaal bedierf met heeeel veeeeel deodorant. Zijn tanden zagen ter tenminste goed uit. Hij heeft wel 5 minuten staan tandenpoetsen voor de spiegel. (normaal 30 sec)
Wat is het leven mooi.
Toch mag je wel iets verwachten
Giechelmeisje blijven giechelen, daar doe je niets aan.
Maar je kunt wel aan je zoon duidelijk maken dat iemand die het huis binnenkomt, op z'n minst even goeiendag komt zeggen tegen vader/moeder.
Jullie huis is vast groter of anders ingericht dan het onze, want hier zou geen puber ongezien mee naar boven kunnen )
Op de bank
Hier ook zo'n giechelmeisje - leuke term trouwens! - mee naar boven genomen door zoon. Ik wist dat ze kwam dus toen ik thuis was maar gelijk even zoon eraan herinnerd dat alle meisjes eerst 'gescreend' worden door ons op de bank in de huiskamer. Echt, ze moest eraan geloven.
De laatste is nog niet thuis geweest maar we hebben haar even kunnen bewonderen op de bank via de webcam.
Strategisch opstellen
De jeugd weet zich hier strategisch op te stellen, laten we het daar maar op houden.
Plus, wat er ook nog bij komt, wij hebben echt geen "normaal" huis LOL. De wc komt bij ons uit in de keuken, en om in de keuken te komen moet je door de hal naar de woonkeuken, naar de keuken en dan naar de wc
De trap zit bij ons in de hal. (links van de hal is de kamer, rechts van de hal is de woonkeuken)
Ik heb het meiske dus wel in een flits voorbij zien komen, maar da's dan ook alles. Ik kan je echt niet vertellen wat de kleur van haar ogen is, en of ze oorbellen heeft of niet.
We hebben zoonlief ook al even verteld dat de volgende keer dat hier een meiske komt, we wel verwachten dat we dat meiske langer dan 15 seconden zien.
Word vervolgd dus...
Maar goed, wat ik echt niet snap is dat die meiskes van 14 zich niet voorstellen, en dat ze de moeder van dat vriendje niet aan durven te kijken.
Ik bedoel maar, dit was niet het eerste meiske wat dat gedrag vertoonde.
Ik snap het dus echt niet. Als ik naar mezelf en mijn vriendinnen terugkijk, dan was het vroeger heel normaal om je even voor te stellen, om een kop thee of koffie te drinken, en om dan andere dingen te gaan doen.
Ik heb echt geen idee wat die meiskes nu aangeleerd wordt, en ook geen vriendinnen die mij daar over kunnen informeren ...
Ach
Ik zie hier ook wel vriendinnen langskomen, ik zeg gewoon zelf gedag om het ijs te breken. En als ik ze hoor en niet zie omdat ik bezig ben: Roep ik Hoi (naam zoon) en Hoi (naam ander kind).
Ik snap het verlegen zijn van toen ik zelf 14 was en ik was altijd blij als de ouder het iniatief nam om gedag te zeggen,vandaar.
Eens met pelle
Jouw zoon hoort het meisje mee naar binnen te nemen en even voor te stellen voordat ze naar boven gaan. Ben ooit ook door een jongen meteen mee naar boven genomen, zonder even aan de ouders te worden voorgesteld (en die waren thuis). Ik vond dat heel raar en ook een beetje een afknapper. Daardoor dacht ik dat hij het vast niet serieus met mij meende. Ik durfde dat overigens niet tegen hem te zeggen.
Nee, ik vind dat het meer aan je zoon ligt, en niet aan zo'n meisje.
Hier komt alle bezoek eerst even in de huiskamer, en iedereen stelt zich voor. Meestal spontaan. Ik vind juist dat de meeste pubers wat dat betreft keurig zijn.
Verwondering en déjà vu
@pelle
je schreef: Nee, ik vind niet dat je het het meisje en de opvoeding kwalijk moet nemen in zo'n huis. Ik wed dat je zoon het meisje haast meetrok het huis in en het huis uit. In ons huis zou dit dus gewoon niet lukken.
Ik neem die meiskes ook niets kwalijk. Ook neem ik mijn zoon niets kwalijk. De jeugd op die leeftijd is nog heel druk bezig om zichzelf en anderen te ontdekken, en om uit te vogelen hoe het werkt in de wereld.
Zoonlief is ook niet het type wat meiskes naar binnen trekt
Ik ben trouwens wel nieuwsgierig naar hoe jij je ons huis voorstelt, ik bedacht me namelijk later dat ik waarschijnlijk een onduidelijke beschrijving heb gegeven LOL.
En voor de rest:
Ik kreeg echt een déjà vu gevoel gisteren middag. Ook zijn oudere broer kwam met giechelmeiskes aanzetten, en daar zag ik het zelfde gedrag bij. Dan zou je denken, "Oh, dat heeft hij van zijn broer geleerd", maar zijn broer is 9 jaar ouder, en toen dat speelde was hij nog maar vijf.
De verwondering zit er ook in, dat de jongens die hij meesleept, die komen wel allemaal binnen, en stellen zich wel voor . Die weten zich al brommend voor te stellen, geven een hand en kijken je aan.
Ach, het gaat helemaal goed komen met de jeugd hier in Fryslân.
Ook wel eens
Hier is het mogelijk om inderdaad van de voordeur meteen de trap naar boven op te lopen en hup kamerdeur dicht en je hebt geen visite gezien. Dochter presteerde dat ook een keer met een vriendje. Toilet is ook op de gang dus hij hoefde helemaal de woonkamer niet in te komen. Maar goed, na die ene keer heb ik dus meteen aan dochter aangegeven dat dat niet meer zo zal gebeuren (wilde haar niet voor joker zetten bij haar visite) maar dat ze de volgende keer even naar binnenkomt om gedag te zeggen en haar vrienden voor te stellen, en als ze weggaan, dat ze dan even naar binnenkomt en zegt... mama Pietje gaat weg; meestal spring ik dan even op om gedag te zeggen.
Vaak probeer ik het voor te zijn door ook gewoon als eerste hallo en dag te zeggen, maar soms 'mis' je het gewoon, zeker als de kamerdeur dicht is. Dus ik zou zeggen, leg het nu uit aan zoon, dan wordt het een goede gewoonte en het is gewoon veel leuker toch, een beetje die meiden (of in mijn geval jongens) te leren kennen?
Eigen hoekje
In die tijd sliep ik alleen op de kamer bij mijn zus. Overdag had ik een eigen studeerkamertje in de aangebouwde fietsenstalling. Ik kan me niet heugen dat dat een probleem was.
Ach ja
Heel herkenbaar. Verwachten kun je van alles, maar de praktijk is weerbarstiger. Dit gaat niet over het voorstellen van een kindje wat komt spelen. Dit gaat over Liefde. Op het moment dat Het Meisje het tuinpad opkomt, is de rest van de wereld vergeten. Want hij verdrinkt in haar ogen. Ach, zo schattig. Het komt vanzelf
Tirza
Komt ook bij jongens voor
Vriendje van dochter vergat ook nogal eens om te vertellen dat hij wegging. Niks geen verlegenheid. Hij at ook gewoon bij ons en was gewoon heel vaak hier, of zij daar.
Had hij van zijn moeder
Dochter wees hem daar op. Als hij het een keer wel deed zei ze: dat vinden mijn ouders prettig als je dat doet.
Helpt wel, meestal deed hij het daarna wel
