Aanpak racistische uitspraken zoon

Mijn zoon van 17 doet regelmatig zeer racistische uitspraken. Hij is hierin moeilijk te corrigeren.
Zelf ben ik totaal niet racistisch en heb een grote afkeer van dit soort uitspraken en gedachtegang.
Tot nu toe hebben wij er gesprekken over gevoerd waarin hij het uiteindelijk éens'is met de onredelijkheid van de uitspraken. "Eens"omdat het lijkt dat hij gewoon door zijn argumenten heen is: hij is ook verbaal niet zo sterk, niet anders kan dan ons "gelijk"geven maar vermoedelijk niet echt eens is.
Deze gesprekken vinden vaak plaats n.a.v. zijn uitspraken, maar ook na een tv programma waarin het aan de orde kwam bijv. Het lijkt erop dat hij bijv. na een film met het onderwerp het ook heel gemeen vindt voor de zwakke partij , zeg maar, maar tegelijkertijd niet in staat te zijn die situatie te koppellen aan wat er in ons dagelijksleven gebeurt zeg maar.
Hij kan bijv. ook een donkere vriend op school hebben waarbij het dan helemaal geen item is, terwijl die vriend als die iets verkeerd doet door mijn zoon als "neger"wordt uitgescholden enzo.
Naast met em praten hebben we ook "straf"gegeven; na racistische uitspraken bijv. zijn telefoon inleveren of zo: puur omdat ik die uitspraken niet in mijn huis wil horen, ik bedoel: als hij werkelijk zo denkt kan ik dat niet voorkomen maar ik kan wel bepaalde uitspraken verbieden. Toch voelt het niet goed en blijft mijn zoon zo praten.

Hoe zouden jullie daar mee omgaan?
Met het advies "negeren"kan ik niet uit de voeten. Ik wil dit gewoon niet horen iedere keer.